«Αποτύχαμε». Με αυτή την ομολογία, ο ηγέτης της ριζοσπαστικής Αριστεράς στην Ισπανία, Πάμπλο Ιγκλέσιας, ανέλαβε την ευθύνη της προσωπικής του ήττας, παραιτήθηκε από το κόμμα Podemos που ίδρυσε πριν από 7 χρόνια, και αποσύρθηκε από την... πολιτική.
Κάηκε μέσα σε μόλις επτά χρόνια ο 42χρονος Ιγκλέσιας, ο αντίστοιχος Τσίπρας της Ισπανίας. Πολιτικά παιδιά των «Αγανακτισμένων», που έσχιζαν Μνημόνια και οι δύο, είχαν στενές σχέσεις, και ο Ιγκλέσιας είχε έρθει στην Αθήνα το 2015, στο προεκλογικό πατάρι, με τον Τσίπρα. Αγκαλιές, φιλιά, γροθιά στον αέρα, επανάσταση, τα θυμάστε.
Η εκλογική συντριβή και παραίτηση του Ιγκλέσιας προκάλεσε κρότο μεγατόνων, τουλάχιστον στην Ευρώπη. Ο σούπερ επαναστάτης Αριστερός, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης στην Ισπανία ως πρόσφατα, έφυγε σαν τον κλέφτη, σε μια νύχτα. Η ήττα των Podemos στις περιφερειακές εκλογές της Μαδρίτης κλείνει ένα μεγάλο κεφάλαιο αναταράξεων στην Ισπανία και θα έχει πολιτικές συνέπειες για την ευρωπαϊκή Αριστερά. Μόνο τα ΜΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ δεν είδαν τίποτα, δεν άκουσαν τίποτα. Κάτι ψιλά γράφηκαν στην «Εφημερίδα των Συντακτών» και ειρωνείες για τον… Άδωνι στην «Αυγή» και στο «Documento». Οι άνθρωποι που ως χθες υμνούσαν τον Ιγκλέσιας, τώρα δεν θυμούνται ποιος είναι.
Ο Ιγκλέσιας υπήρξε ένας νεο-κομμουνιστής πολιτικός που εμφανίστηκε στην πολιτική σκηνή της Ισπανίας το 2014 με το σύνθημα «Sí se puede» («Ναι, μπορούμε»). Με σήμα κατατεθέν την κοτσίδα, ο Ιγκλέσιας ίδρυσε το κόμμα Podemos πάνω στην κληρονομιά που άφησαν οι «Αγανακτισμένοι» στις πλατείες και οι μαζικές διαδηλώσεις κατά της λιτότητας, το 2011. Αντιευρωπαϊστής, λάτρης της Βενεζουέλας και του τριτοκοσμικού σοσιαλισμού, παίκτης ανωμαλίας στο πολιτικό σκηνικό της Ισπανίας, ο Ιγκλέσιας κατόρθωσε να μπει στην κυβέρνηση, τον Ιανουάριο του 2020, ως αντιπρόεδρος, με πρωθυπουργό τον σοσιαλιστή Πέδρο Σάντσεθ.
Γιος μιας αριστερής δικηγόρου και ενός επιθεωρητή εργασίας, ο οποίος είχε φυλακιστεί επί δικτατορίας του Φράνκο, ξεκίνησε την πολιτική του διαδρομή από τη νεολαία του Κομμουνιστικού Κόμματος, σε ηλικία 14 ετών.
Έκανε καριέρα καταγγέλλοντας τη λιτότητα, τα μνημόνια και τη διαφθορά της πολιτικής και οικονομικής «κάστας», όπως έλεγε. Ο Podemos έγιναν γρήγορα η τρίτη πολιτική δύναμη της Ισπανίας, παρασυρμένοι από το ωστικό κύμα της οργής που φούντωσε σε όλη τη Μεσόγειο η οικονομική κρίση και τα Μνημόνια της προηγούμενης δεκαετίας. Εξουσίαζε το κόμμα με σιδερένια πυγμή, μαζί με τη σύντροφό του, Ιρέν Μορένο, την οποία τοποθέτησε υπουργό Ισότητας στην κυβέρνηση Σάντσεθ.
Αντικειμενικά, οι Podemos και ο Ιγκλέσιας αφήνουν αρνητική παρακαταθήκη στην ευρωπαϊκή Αριστερά. Πορεύτηκαν με υποκρισία και ψέματα στην προσωπική τους ζωή. Το ζεύγος Ιγκλέσιας, παρότι καυχιόταν ότι μεγάλωσε στη λαϊκή συνοικία Vallecas της Μαδρίτης, αγόρασε το 2018 μια βίλα 250 τ.μ. με πισίνα, σε προάστιο της πρωτεύουσας, στην τιμή των 600.000 ευρώ (όπου ζουν με τα τρία παιδιά τους), προκαλώντας σοκ στο κόμμα τους. Οι δήθεν Αριστεροί που παρακινούσαν τους συντρόφους τους να «ζουν όπως οι κανονικοί άνθρωποι» ώστε να εκπροσωπούν καλύτερα το κόμμα στις θεσμικές θέσεις που διορίζονταν, μια χαρά τα πήγαν με τον καπιταλισμό, τελικά. Η ειρωνεία είναι πως ο Ιγκλέσιας είχε επιτεθεί το 2012 στον τότε υπουργό Οικονομίας της Ισπανίας, λέγοντας «θα εμπιστευόσουν την οικονομική πολιτική της χώρας σε κάποιον που μόλις ξόδεψε 600.000 ευρώ για να αγοράσει πολυτελή μεζονέτα;», ή έγραφε: «Μου φαίνεται επικίνδυνο, αυτοί οι πολιτικοί που απομονώνονται, ζουν στις συνοικίες των πλουσίων, που δεν ξέρουν τι σημαίνει να παίρνεις τα μέσα μεταφοράς».
Ο λαϊκισμός της Αριστεράς σε όλο του το μεγαλείο!
Το δεύτερο πρόβλημα του Ιγκλέσιας ήταν οι στενές σχέσεις και η χρηματοδότησή του από Ιράν και Βενεζουέλα. Τα δύο καθεστώτα επί σειρά ετών έστησαν ένα δίκτυο χρηματοδότησης προσώπων και κομμάτων, ειδικά στην Ευρώπη, για την προώθηση των συμφερόντων τους. Η αποκάλυψη για τη χρηματοδότηση των Ρodemos του Πάμπλο Ιγκλέσιας με 9,3 εκατ. ευρώ από το Ιράν ήρθε πρόσφατα να προστεθεί σε καταγγελίες και πληροφορίες για χρηματοδοτήσεις από τη Βενεζουέλα. Τα ποσά κατατίθεντο στον λογαριασμό του Πάμπλο Ιγκλέσιας, όταν ο ίδιος ήταν παρουσιαστής της εκπομπής Fort Apache, σε ισπανικό τηλεοπτικό κανάλι που μάλιστα οι Ιρανοί σχεδίαζαν και να αγοράσουν.
Αδελφό κόμμα των Podemos, πλην του ΣΥΡΙΖΑ, είναι το γαλλικό «Ανυπότακτη Γαλλία», του Ζαν Λικ Μελανσόν. Σε μια συνάντηση που είχαν οι επικεφαλής των δύο κομμάτων στη Μασσαλία, το 2019, πρότειναν την έξοδο από τις Ευρωπαϊκές Συμφωνίες ώστε «να οικοδομηθεί μια ειρηνική Ευρώπη υπό λαϊκή εντολή».
Οι άνθρωποι ονειρεύονταν σοβιετικό κομμουνισμό και το ομολογούσαν απροκάλυπτα! Στήριξαν την έξοδο από την ΕΕ «η οποία τοποθετεί τα δικαιώματα και τα συμφέροντα των επιχειρήσεων πάνω από το δίκαιο και τα συμφέροντα των λαών και του πλανήτη», σύμφωνα με τη Διακήρυξη της Μασσαλίας. «Προτείνουμε την Ευρώπη ''Ναι, μπορούμε+''. Μπορούμε να έχουμε δημοκρατικούς θεσμούς, υπό λαϊκή εντολή και όχι υπό την εντολή του κόσμου των επιχειρήσεων. Εναντίον της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, εναντίον της στρατιωτικής ισχύος των ΗΠΑ», έλεγαν στο μανιφέστο τους.
Μια λεπτομέρεια: Ο πρώτος που υποστήριξε την αγορά βίλας με πισίνα του Ιγκλέσιας ήταν ο Μελανσόν, ο οποίος εξέφρασε την αλληλεγγύη του στο ζεύγος, καταγγέλλοντας συνωμοσία των μέσων ενημέρωσης! «Το κόμμα των μέσων ενημέρωσης χτυπάει τον Ιγκλέσιας και τη σύντροφό του Μοντέρο, τους δύο επικεφαλής των Podemos! Τους κατηγορούν για την τιμή του σπιτιού τους! Αθλιες μέθοδοι», έγραψε τότε στο τουίτερ ο Μελανσόν.
Είναι το γνωστό κολπάκι όλων των λαϊκιστών να ρίχνουν ευθύνες στον Τύπο όταν δεν τους βολεύουν τα δημοσιεύματα.
Αυτή η παλαβή Αριστερά, η επικίνδυνη ευρωπαϊκή Αριστερά, ηττήθηκε χθες στο ισπανικό μέτωπο. Ίσως έπεται και συνέχεια...