Το νέο στοιχείο που καταγράφουν όλες οι δημοσκοπήσεις λίγο πριν εκπνεύσει το 2024 είναι ο κατακερματισμός του πολιτικού σκηνικού.
Το δίπολο ΝΔ - ΠΑΣΟΚ (τα δύο πρώτα κόμματα) δεν φτάνει καν το 50% στην εκτίμηση ψήφου (στην πρόθεση είναι περί το 40%) και όλο το υπόλοιπο εκλογικό σώμα μοιράζεται ανάμεσα σε πολλά μικρότερα κόμματα (άλλα σταθερά, άλλα με ανοδική και άλλα με καθοδική τάση) και στην αδιευκρίνιστη ψήφο, που περιλαμβάνει βασικά τους αναποφάσιστους. Αν αναλογιστεί κανείς ότι τα δύο πρώτα κόμματα δεν αθροίζουν μαζί ούτε καν τους μισούς από αυτούς που δέχονται να απαντήσουν στα γκάλοπ, συνειδητοποιεί ότι αντιπροσωπεύουν ακόμη μικρότερο μέρος του εκλογικού σώματος. Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε ότι το ποσοστό της αποχής στις τελευταίες ευρωεκλογές χτύπησε κόκκινο, σημειώνοντας ιστορικό ρεκόρ, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα το κυβερνών κόμμα (ΝΔ), που παραμένει κυρίαρχο στο πολιτικό σκηνικό, να πάρει τον χαμηλότερο αριθμό ψήφων στην ιστορία του σε απόλυτους αριθμούς.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό, το ερώτημα που αρχίζει να προβληματίζει πολλούς είναι πού θα φτάσει ο πολυκερματισμός των πολιτικών δυνάμεων. Ήδη σήμερα μετριούνται στα γκάλοπ με ποσοστό πάνω από 3%, που επιτρέπει την είσοδο στη Βουλή, συνολικά εννέα κόμματα (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, Ελληνική Λύση, ΣΥΡΙΖΑ, Κίνημα Δημοκρατίας, Πλεύση Ελευθερίας, Φωνή Λογικής, Νίκη), ενώ υπάρχει και ένα δέκατο -η Νέα Αριστερά-, που παίρνει μεν λιγότερο από 3% στις δημοσκοπήσεις, αλλά έχει σχηματίσει Κοινοβουλευτική Ομάδα στη Βουλή.
Αρκετοί θεωρούν ότι η αλλαγή του εκλογικού νόμου και η αντικατάσταση του ορίου του 3% από το 5% θα μπορούσε να αλλάξει τα πράγματα. Έχουν άδικο, κάτι που πολύ σωστά αντιλαμβάνεται ο πρωθυπουργός και αρνείται να «πειράξει» τον εκλογικό νόμο. Ούτως ή άλλως, αν δει κανείς προσεκτικά τα γκάλοπ, θα διαπιστώσει ότι τα πιο πολλά από τα μικρά κόμματα κινούνται πέριξ του 5% και όχι πέριξ του 3%. Άρα, μια αλλαγή του εκλογικού νόμου απλώς θα τα διευκόλυνε να συσπειρωθούν ως επίδοξα «θύματα» του ορίου για την είσοδο στη Βουλή.
Τι μπορεί να κάνει, λοιπόν, κανείς για να αντιμετωπίσει τον πολυκερματισμό χωρίς να αλλάξει τον εκλογικό νόμο; Η απάντηση στο φαινόμενο πρέπει να είναι πολιτικού και όχι τεχνικού χαρακτήρα. Θα τη δώσουν οι πολιτικές πρωτοβουλίες και όχι οι εκλογομάγειρες. Οι κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες που διαμορφώνονται σήμερα απαιτούν συνθέσεις. Και αυτές πρέπει να αναζητηθούν πάνω σε θέσεις και προτάσεις ευρύτερης αποδοχής, είτε αυτές εκφράζονται με κυβερνητικές πολιτικές είτε πρόκειται να διαμορφώσουν την ατζέντα της αντιπολίτευσης. Οι αναγκαίες συναινέσεις θα είναι καλό να αναζητηθούν πολύ πριν από τις επόμενες εκλογές, αν δεν θέλουμε να οδηγηθούμε σε πολιτικά, εκλογικά αδιέξοδα που θα μετατρέψουν τη διακυβέρνηση της χώρας σε μια απρόβλεπτη περιπέτεια.