Για την Αριστερά, τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ και τις πολιτικές εξελίξεις μιλάει η γνωστή συγγραφέας Σώτη Τριανταφύλλου, σε συνέντευξή της.
Η Σώτη Τριανταφύλλου μίλησε στον δημοσιογράφο Γιώργο Φυντικάκη και στο liberal.gr και δείχνει απαισιόδοξη για την Αριστερά, που ενώ έπαιξε στο παρελθόν ευεργετικό ρόλο σε πολλές χώρες της Δ. Ευρώπης, έπαψε να ασχολείται με τα μεγάλα ζητήματα της εποχής, όπως λέει.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ, η Σώτη Τριανταφύλλου λέει ότι απορρέει «από το ΚΚΕ: κόμμα του εμφυλίου πολέμου και της χωριατιάς με δεδηλωμένο όραμα δικτατορίας» και ότι «καλλιεργεί την τεμπελιά και τη μετριότητα, την ήσσονα προσπάθεια».
Για την Αριστερά στην Ελλάδα:
Η κοινωνική Αριστερά του 20ού αιώνα έχει κερδίσει μεγάλους αγώνες και σήμερα το προεπιλεγμένο καθεστώς στην Ευρώπη είναι η σοσιαλδημοκρατία, ανεξαρτήτως κυβερνήσεων. Σε πολλές δυτικές χώρες η Αριστερά έπαιξε ευεργετικό ρόλο μαζί με τα λάθη και τις ανοησίες της - όχι στην Ελλάδα όπου υπήρξε καταστροφική δύναμη κι όπου συμβάδισε για μια μακρά εποχή με μια εξίσου καταστροφική ακροδεξιά: άξιζαν η μία την άλλη, η σχέση τους ήταν διαλεκτική. Πολλά έχουν αλλάξει από το 1970 ή το 1980: η σύνθεση των εργαζομένων, η φύση της απασχόλησης…
Η Αριστερά, αφού έπαιξε τον ρόλο του εξανθρωπισμού των κοινωνιών, άλλοτε μαζί με τους φιλελευθέρους, άλλοτε εναντίον τους -συνήθως ήταν πιο συντηρητική και πουριτανική- έχασε το κοινό της, την εργατική τάξη, και επικεντρώθηκε στο κοινωνικό περιθώριο, στους μετανάστες, στους παραβατικούς και προπάντων στη νεολαία την οποία έχει αναδείξει σε κοινωνική τάξη.
Κι αντί να ασχολείται με τα μεγάλα ζητήματα της εποχής μας -την προάσπιση της δημοκρατίας, τον νομικό πολιτισμό, το κοινωνικό κράτος, την παιδεία, τον έλεγχο του πληθυσμού και του κλίματος- χαζολογάει με κινήματα εναντίον ιστορικών προσωπικοτήτων του παρελθόντος, υπέρ της λεγόμενης συμπεριληπτικής γλώσσας και κατά της ισλαμοφοβίας ή άλλων «φοβιών». Τα αντιρατσιστικά και οικο-φεμινιστικά κινήματα δημιουργούν προβλήματα προκειμένου η αριστερά να έχει κάτι για να παίζει.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ
Όλη η Αριστερά απορρέει από το ΚΚΕ: κόμμα του εμφυλίου πολέμου και της χωριατιάς με δεδηλωμένο όραμα δικτατορίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα ψευτο-νεανικό ΚΚΕ που μπορεί να προσελκύσει με θρασύ ύφος την εύπιστη νεολαία. Καλλιεργεί την τεμπελιά και τη μετριότητα, την ήσσονα προσπάθεια.
Αυτή είναι η αριστερά σήμερα. Αλλά δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση: Είμαστε η χώρα όπου το ΠΑΣΟΚ και ο Ανδρέας Παπανδρέου εξύμνησαν ό,τι πιο χυδαίο υπήρχε στο κοινωνικό σώμα· όπου οι περισσότεροι Έλληνες χειροκροτούσαν τη 17η Νοέμβρη κι όπου πολλοί πιστεύουν ακόμα ότι αν ο ΕΛΑΣ είχε νικήσει στον εμφύλιο θα ήμασταν καλύτερα.
Για Τσίπρα-Ανδρουλάκη
Χρειαζόμαστε πολιτικούς που να είναι καλύτεροι από τον μέσο Έλληνα. Οι καλές ηγεσίες δεν είναι αντανακλάσεις του μέσου όρου. Δεν έχω ξεκαθαρίσει τις διαφορές μεταξύ των δύο αυτών κομμάτων: πιστεύω ότι μέχρι το τέλος της ηγεσίας της Φώφης Γεννηματά είχαν μια κοινή περιοχή και πολλές επικαλύψεις. Θα δούμε πού θα οδηγήσει το κόμμα του ο κ. Ανδρουλάκης και τι είδους συμμαχίες θα συνάψει.