Με μια σκληρή και ατιμωτική για εισαγγελικούς λειτουργούς πρόταση παραπομπής στέλνει στο Δικαστικό Συμβούλιο η αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ελένη Μετσοβίτου-Φλουρή τον πρώην αναπληρωτή υπουργό Δικαιοσύνης Δημήτρη Παπαγγελόπουλο και τους τρεις εισαγγελείς Εγκλημάτων Διαφθοράς Ελένη Τουλουπάκη, Χρήστο Ντζούρα και Στυλιανό Μανώλη, ζητώντας την παραπομπή τους στο Ειδικό Δικαστήριο.
Η πρόταση της αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου είναι πολύ αναλυτική, εκτείνεται σε 363 σελίδες, περιγράφει ακριβώς τις πράξεις και τις παραλείψεις των εισαγγελέων και τον τρόπο με τον οποίο τους επηρέαζε ο Παπαγγελόπουλος, εξυπηρετώντας τους δικούς του σκοπούς.
Πρωτόγνωρες και παντελώς ανορθόδοξες διαδικασίες
Ο συνολικός τρόπος χειρισμού της υπόθεσης Novartis, υπογραμμίζει η εισαγγελική λειτουργός, τόσο από την Τουλουπάκη όσο και από τους επίκουρους εισαγγελείς Χρήστο Ντζούρα και Στυλιανό Μανώλη, «κρίνεται πρωτίστως αντιδικονομικός και πρωτόγνωρος στη δικαστική πρακτική και δεοντολογία, με σοβαρές και επιλήψιμες παραλείψεις αλλά και ενέργειες παντελώς ανορθόδοξες, που εύλογα προκαλούν πολλά και ποικίλα ερωτηματικά».
Ο Παπαγγελόπουλος κατηγορείται ότι υπέδειξε φορτικά στην Τουλουπάκη συγκεκριμένους χειρισμούς στην υπόθεση Novartis, προκειμένου να βλάψει πολιτικά πρόσωπα ώστε να καταστούν, αδίκως, ύποπτα και διωκόμενα.
Η αντεισαγγελέας Μετσοβίτου-Φλουρή προτείνει την απαλλαγή από τις κατηγορίες για τους δημοσιογράφους Κώστα Βαξεβάνη, Γιάννα Παπαδάκου, Ιωάννη Φιλιππάκη και Αλέξανδρο Τάρκα, με το σκεπτικό ότι «δεν προέκυψε συμμετοχή τους, με τη μορφή της συνέργειας και με αφορμή τα δημοσιεύματά τους, ενόψει του ότι δεν αποδεικνύεται παρέμβαση ή συνδρομή τους, έστω ως έμμεση υπόδειξη με οποιονδήποτε τρόπο στους Εισαγγελείς Διαφθοράς, ώστε να υπαγορεύουν σε αυτούς την εκτέλεση των καθηκόντων τους και τον τρόπο της εκτέλεσης αυτών προς μια κατεύθυνση».
Απαλλακτική είναι η πρότασή της για όλους τους κατηγορούμενους σχετικά με τον εκβιασμό του Ελληνοϊσραηλινού επιχειρηματία Σάμπυ Μιωνή, καθώς και για την κατηγορία της σύστασης συμμορίας.
Σχετικά με την κατηγορία για τον εκβιασμό του Μιωνή από τους Παπαγγελόπουλο και Ιωάννη Φιλιππάκη, με σκοπό να του αποσπάσουν 350.000 ευρώ, η αντεισαγγελέας περιγράφει αναλυτικά ένα «εγκληματικό σχέδιο, επαρκώς μελετημένο και οργανωμένο, που είχαν καταστρώσει πριν την ανάληψη των καθηκόντων του Παπαγγελόπουλου ως αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης».
Και, ακόμα, επισημαίνεται ότι για να το εφαρμόσουν εκμεταλλεύθηκαν την ύπαρξη σε βάρος του Μιωνή και των στενών συνεργατών του, Σταύρου Παπασταύρου και Άγγελου Μεταξά, αβάσιμων εκκρεμών ποινικών διαδικασιών, σχετικά με τη συμμετοχή τους στη λίστα Λαγκάρντ.
Ωστόσο, προτείνει την απαλλαγή όλων των κατηγορουμένων, με το σκεπτικό ότι «η πράξη τους αυτή δεν ολοκληρώθηκε, όχι από δική τους βούληση αλλά από εξωτερικά εμπόδια, ανεξάρτητα της θελήσεώς τους, καθώς ο Σάμπυ Μιωνή δεν ενέδωσε στις απειλές τους».
Την τελική απόφαση για το ποιοι και για ποιες κατηγορίες θα παραπεμφθούν στο Ειδικό Δικαστήριο θα τη λάβει το Δικαστικό Συμβούλιο.
Το Μαξίμου δεν θέλει τοξικό κλίμα
Είναι, πάντως, βέβαιο ότι η ενδεχόμενη παραπομπή Παπαγγελόπουλου, όπως και η παραπομπή μετά την έκδοση βουλεύματος του Νίκου Παππά και του Χρήστου Καλογρίτσα στο Ειδικό Δικαστήριο θα οξύνει την πολιτική αντιπαράθεση ανάμεσα στην κυβέρνηση και στον ΣΥΡΙΖΑ. Και ενώ κάποιοι στην κυβέρνηση πιστεύουν ότι αυτό το κλίμα θα τους ωφελήσει πολιτικά, στο Μέγαρο Μαξίμου αντιμετωπίζουν με αμηχανία την πιθανή χρονική σύμπτωση των δύο δικών με την, έστω παρατεταμένη, προεκλογική περίοδο.
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, στη συνέντευξή του στην ΕΡΤ, χαρακτήρισε πολιτικό κόλαφο για τον ΣΥΡΙΖΑ την τυχόν παραπομπή στελεχών του στο Ειδικό Δικαστήριο.
«Η απόδοση ποινικών ευθυνών είναι υπόθεση του Ειδικού Δικαστηρίου» δήλωσε, και μίλησε για μείζονα απόδοση πολιτικών ευθυνών στην προηγούμενη κυβέρνηση για τον τρόπο με τον οποίο επιχείρησε να χειραγωγήσει τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Σχετικά με την περίπτωση Παπαγγελόπουλου, είπε ότι «είμαστε ακόμα σε πρώιμο στάδιο», καθώς δεν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία παραπομπής του.
Πώς κατασκευάστηκε η υπόθεση Novartis
Η αντεισαγγελέας Μετσοβίτου-Φλουρή πιάνει στην πρότασή της την υπόθεση Novartis από την αρχή, από τον Δεκέμβριο του 2016, όταν διαβιβάστηκε από την τότε εισαγγελέα του Αρείου Πάγου εντολή προς την εισαγγελέα Εγκλημάτων Διαφθοράς Ελένη Ράικου να ερευνήσει τα δημοσιεύματα του Τύπου σχετικά με τη Novartis.
Ενώ οι έρευνες βρίσκονταν σε εξέλιξη, τον Μάρτιο του 2017, ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος, όπως περιγράφει η πρόταση παραπομπής, «κάλεσε την εισαγγελέα Ράικου στο τηλέφωνο και με επιτακτικό και θυμωμένο ύφος της ζήτησε τον λόγο επειδή δεν είχε στείλει ακόμα τη δικογραφία στη Βουλή. Στην παρατήρησή της ότι δεν έχει στοιχεία ικανά για άσκηση δίωξης, ο κατηγορούμενος της απάντησε: "Εχεις και παραέχεις. Στείλε την και για τα παρακάτω θα φροντίσουν άλλοι". Η Ράικου του αντέλεξε ότι δεν είναι αυτής της σχολής, για να εισπράξει από τον κατηγορούμενο την απάντηση ότι "κάτσε και θα δεις αν θα σου βγει σε καλό η σχολή σου"».
Η επιλογή Τουλουπάκη δεν ήταν τυχαία
«Από την ανωτέρω συνομιλία», συνεχίζει το κείμενο της κυρίας Μετσοβίτου-Φλουρή, «η εισαγγελέας, όπως κατέθεσε, αισθάνθηκε φόβο, κίνδυνο και ότι εκβιάζεται να ενεργήσει αντιδεοντολογικά και εκτός των πλαισίων της δικαστικής της συνείδησης και κρίσης. Η πίεση και η ανασφάλεια που αισθάνθηκε είχε ως συνέπεια να υποβάλει στις 23-3-2017 την παραίτησή της από τη θέση της Εισαγγελίας Διαφθοράς και να ζητήσει την αντικατάστασή της. Μετά την παραίτησή της, επιλέγεται στη θέση της η δεύτερη κατηγορούμενη (Ελένη Τουλουπάκη), παρότι μόλις είχε προαχθεί στο βαθμό του Αντεισαγγελέα Εφετών και ήταν η νεότερη υποψήφια, γεγονός που θεωρούμε ότι δεν είναι καθόλου τυχαίο».
Μεθοδευμένα και εκβιαστικά αποσπώμενα στοιχεία
Ο συνολικός τρόπος χειρισμού της υπόθεσης Novartis τόσο από την Τουλουπάκη όσο και από τους επίκουρους εισαγγελείς Χρήστο Ντζούρα και Στυλιανό Μανώλη, επισημαίνεται στην πρόταση παραπομπής, «κρίνεται πρωτίστως αντιδικονομικός και πρωτόγνωρος στη δικαστική πρακτική και δεοντολογία, με σοβαρές και επιλήψιμες παραλείψεις αλλά και ενέργειες παντελώς ανορθόδοξες, που εύλογα προκαλούν πολλά και ποικίλα ερωτηματικά. Η έρευνά τους δεν εστιάζεται στην αναζήτηση, επιβεβαίωση και διασταύρωση όσων "κρίσιμων και σοβαρών" στοιχείων καταθέτουν οι προστατευόμενοι μάρτυρες, τα οποία αφήνουν εν γνώση τους ατεκμηρίωτα και αδιευκρίνιστα, δεν επιχειρούν ουδεμία διασταύρωση των στοιχείων, αλλά αντιθέτως οι ενέργειές τους αποτελούν στόχευση κατά των πολιτικών προσώπων, με μεθοδευμένα, αναπόδεικτα και εκβιαστικά αποσπώμενα από τους μάρτυρες στοιχεία και με ελάχιστες αναφορές σε μη πολιτικά πρόσωπα, προκειμένου να ικανοποιηθεί ο επιδιωκόμενος σκοπός τους».
Οι μάρτυρες πρόσθεταν επί μήνες νέα στοιχεία
Η πρόταση παραπομπής αναφέρει ότι οι εισαγγελείς Εγκλημάτων Διαφθοράς εντόπισαν τους μάρτυρες από τα έγγραφα των αμερικανικών αρχών, και αφού τους έθεσαν υπό καθεστώς προστασίας και στη συνέχεια τους χαρακτήρισαν και μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος (σ.σ.: προκειμένου να περιβληθούν με ασυλία και να μην μπορούν να διωχτούν από τα πολιτικά πρόσωπα), χωρίς να υφίστανται οι νόμιμες προϋποθέσεις, τους ζητήθηκε να καταθέσουν σε βάρος πολιτικών προσώπων, χωρίς στοιχεία, με αντάλλαγμα την ευνοϊκή ποινική τους μεταχείριση.
Οι τρεις προστατευόμενοι μάρτυρες, με τις κωδικές ονομασίες «Μάξιμος Σαράφης», «Αικατερίνη Κελέση» και «Ιωάννης Αναστασίου», «με εντελώς περίεργο και αντιδικονομικό τρόπο, έδιναν διαδοχικές και με χρονική απόσταση μεταξύ τους αλλεπάλληλες καταθέσεις (…). Η διατήρηση αυτής της εκκρεμότητας για μερικούς μήνες, χωρίς νόμιμο και εμφανή λόγο, είναι νομικά και πρακτικά ανεπίτρεπτη».
Ειδικά στις καταθέσεις Σαράφη-Κελέση, που περιέχουν τα επιβαρυντικά στοιχεία σε βάρος των πολιτικών προσώπων, «λαμβάνει χώρα και το παράδοξο να υποβάλλονται σε μεταγενέστερες καταθέσεις, ερωτήσεις εκ των υστέρων για την προγενέστερη κατάθεση. Αυτό το γεγονός είναι πρωτόγνωρο και ανεπίτρεπτο για τη διαδικασία εξέτασης μάρτυρα, ιδίως όταν γίνεται κατά σύστημα».
Οι μάρτυρες δεν καταθέτουν αποδεικτικά στοιχεία για όσα ιδιαίτερα επιβαρυντικά καταθέτουν, ενώ «σε ορισμένα σημεία είναι φανερό από τον τρόπο που τίθενται οι ερωτήσεις από τους εισαγγελείς ότι υπάρχει χειραγώγηση και καθοδήγηση».
Επίσης, όσα καταθέτουν σχετικά με τη δωροδοκία των δέκα πολιτικών προσώπων «είχαν περιέλθει σε γνώση τους εξ ακοής, με σχεδόν αποκλειστική πηγή τους τον Κωνσταντίνο Φρουζή», αντιπρόεδρο της Novartis, ο οποίος αποτελούσε, κατά τους μάρτυρες, το κεντρικό πρόσωπο της δωροδοκίας δύο πρώην πρωθυπουργών και οκτώ υπουργών.
Τον Φρουζή, ο οποίος αρνείται τις κατηγορίες, «ουδέποτε τον κάλεσαν, ως όφειλαν, προς επίσημη εξέταση, ώστε να διασταυρωθεί η ακρίβεια, η αξιοπιστία και η ειλικρίνεια των μαρτύρων και των καταθέσεών τους».
Αντί για αυτό, τον κάλεσαν τον Μάιο του 2018, ατύπως, «σε συνάντηση γνωριμίας», με τους δικηγόρους του, προκειμένου, όπως αντιλήφθηκαν, να δώσει ονόματα πολιτικών για να τύχει των ευεργετικών διατάξεων του νόμου και να καταθέσει γεγονότα που θα του υποδείκνυε η Τουλουπάκη.
«Η αδιανόητη αυτή ανακριτική πρακτική (…) πλήττει ισχυρά και ανεπανόρθωτα την αξιοπιστία τους και την αντικειμενικότητα των ενεργειών τους», αναφέρει η πρόταση.
Και όλα αυτά τα έκαναν οι εισαγγελείς Εγκλημάτων Διαφθοράς, ενώ γνώριζαν ότι οι προστατευόμενοι μάρτυρες είχαν ήδη καταθέσει στις ΗΠΑ, αποβλέποντας σε ιδιοτελείς, οικονομικούς σκοπούς, δηλαδή σε ποσό 10%-30% από το πρόστιμο που θα επιβαλλόταν στη Novartis.
«Το γεγονός αυτό από μόνο του ήταν πολύ κρίσιμο και έπρεπε να τους προβληματίσει ιδιαίτερα και προεχόντως για το αν δικαιούνταν (σ.σ.: οι μάρτυρες) να τεθούν υπό καθεστώς προστασίας αλλά και για την αξιοπιστία τους».
Τι δείχνουν πραγματικά τα έγγραφα του FBI
Η δικογραφία της Novartis εστάλη στη Βουλή τον Φεβρουάριο του 2018 και «όχι αμελλητί», όπως υπογραμμίζεται συνεχώς στην πρόταση παραπομπής, καθώς αναφέρθηκαν σε αυτή πολιτικά πρόσωπα.
Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους «άρχισε νέος κύκλος καταθέσεων των προστατευόμενων μαρτύρων, οι οποίοι, παρότι είχαν κλείσει τις καταθέσεις τους με τη φράση "δεν έχω κάτι άλλο να προσθέσω", επανέρχονταν με μεταγενέστερη κατάθεση και σε χρονική απόσταση μεταξύ τους και προσέθεταν και νέα στοιχεία».
Επίσης, οι εισαγγελείς Εγκλημάτων Διαφθοράς αναζήτησαν με δική τους πρωτοβουλία από τις ΗΠΑ στοιχεία που αφορούσαν υπουργούς, «θέτοντας έτσι για πρώτη φορά θέμα ελέγχου πολιτικών προσώπων». (Σ.σ.: Πρόκειται για τα περίφημα στοιχεία του FBI, τα οποία έστειλαν αποσπασματικά στη Βουλή για να μην αποκαλυφθεί ότι οι αμερικανικές αρχές δεν ερευνούσαν πολιτικά πρόσωπα).
Ενδεικτικά του τρόπου που χειρίστηκε η Τουλουπάκη τους μάρτυρες και τα στοιχεία, είναι τα ακόλουθα παραδείγματα: Μετά από πίεση, ζήτησε από τον ύποπτο Νίκο Μανία να υπογράψει, παρά τη θέλησή του, κατάθεση κατά του Ανδρέα Λοβέρδου, το περιεχόμενο της οποίας «δεν αποτελεί δική του αξιολόγηση γεγονότων αλλά προϊόν καταγραφής δικής της, προς το οποίο ήταν απολύτως αντίθετος».
Επιπλέον, απέκρυψε από τη δικογραφία που έστειλε στη Βουλή ότι ο Δημήτρης Αβραμόπουλος είχε ελεγχθεί για την προμήθεια εμβολίου κατά του Η1Ν1 και για την υπόθεση διενέργειας μοριακού ελέγχου (σ.σ.: αδικήματα για τα οποία τον κατηγορούσαν οι προστατευόμενοι μάρτυρες) και είχε απαλλαγεί από την Εισαγγελία Εγκλημάτων Διαφθοράς και από το Ελεγκτικό Συνέδριο, αντιστοίχως.
Σε συνεννόηση με τον εκδότη της εφημερίδας «Documento» διοχέτευσε στο φύλλο της 4ης Φεβρουαρίου 2018, το οποίο έκλεινε την Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου, την πληροφορία για κατάθεση της «Αικατερίνης Κελέση» για την παράδοση στο Μέγαρο Μαξίμου βαλίτσας με ένα εκατομμύριο ευρώ.
«Έτσι όμως προαναγγέλθηκε κατάθεση μάρτυρα που ανέφερε για συνάντηση συμβούλου του πρωθυπουργού, υπονοώντας τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά με στέλεχος της ΝΟΒΑΡΤΙΣ, πριν την παράδοση της βαλίτσας, κατάθεση όμως που έλαβε χώρα στις 4 Φεβρουαρίου 2018 (σ.σ.: ημέρα Κυριακή) και ώρα 18.50». Δηλαδή, η μάρτυρας κατέθεσε μετά το κλείσιμο της εφημερίδας που δημοσίευσε την κατάθεσή της.
Επιπλέον, οι εισαγγελείς Εγκλημάτων Διαφθοράς διοχέτευσαν στην εφημερίδα «Δημοκρατία» την «αναληθή πληροφορία» ότι ο αντεισαγγελέας Ιωάννης Αγγελής αρνήθηκε να παραλάβει στη Βιέννη από το FBI αποδείξεις ότι από συγκεκριμένο τραπεζικό λογαριασμό έφευγαν πακέτα από το εξωτερικό για να καλύψουν έξοδα μέλους της οικογένειας υπουργού.
«Κανένα αποδεικτικό στοιχείο σε βάρος πολιτικού προσώπου με οποιαδήποτε μορφή (έγγραφο ή στικάκι) δεν έδωσαν οι εκπρόσωποι του FBI το οποίο αρνήθηκε να παραλάβει ο Ιωάννης Αγγελής. Η διακίνηση αυτής της αναληθούς πληροφορίας είχε σκοπό να βλάψει τα πολιτικά πρόσωπα» και να προσδώσει «αληθοφάνεια στη μεθοδευμένη έρευνα περί χρηματισμού των δέκα πολιτικών προσώπων», αναφέρει η πρόταση της αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου.
Τελικώς, η δικογραφία για τα επτά από τα δέκα πολιτικά πρόσωπα τέθηκε στο αρχείο από την ίδια την Τουλουπάκη, αποδεικνύοντας την ένδεια των στοιχείων εναντίον τους.
Η παραγραφή της υπόθεσης Κουρουμπλή-Ξανθού
Σύμφωνα με την πρόταση παραπομπής, ενώ οι εισαγγελείς Εγκλημάτων Διαφθοράς δεν έδειχναν ιδιαίτερη σπουδή για να κλείσουν τη δικογραφία της Novartis, δεν έκαναν το ίδιο με τη μηνυτήρια αναφορά που είχαν καταθέσει τον Φεβρουάριο του 2017 οι βουλευτές Ανδρέας Λοβέρδος, Βασίλης Κεγκέρογλου και Εύη Χριστοφιλοπούλου, για τη μη τιμολόγηση φαρμάκων, δύο φορές, εντός του 2015, από τον υπουργό Υγείας Ανδρέα Ξανθό και τον αναπληρωτή υπουργό Υγείας Παναγιώτη Κουρουμπλή.
Αυτή τη δικογραφία «την απέστειλαν τελικώς στη Βουλή τον Φεβρουάριο του 2018 μαζί με τον φάκελο της ΝΟΒΑΡΤΙΣ, σε χρόνο δηλαδή που δεν υπήρχε εξ αντικειμένου η δυνατότητα να ενεργοποιηθεί ο νόμος περί ευθύνης Υπουργών.
Η επιρροή Παπαγγελόπουλου
Το αδίκημα της κατάχρησης εξουσίας, «όπως προέκυψε από τα αποδεικτικά στοιχεία της δικογραφίας, προκάλεσε με πρόθεση ο Παπαγελόπουλος, εκμεταλλευόμενος καταχρηστικά όχι μόνο την πολιτική του θέση αλλά και παλαιότερες θέσεις, στις οποίες είχε υπηρετήσει ως Προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, σε χρόνο που συνυπηρετούσε ως υφισταμένη του η Τουλουπάκη, και στην ΕΥΠ, θέσεις που του προσέδιδαν το ανάλογο κύρος, θεωρητικά αξιοπιστία και εμπειρία και εμπνέοντας σε αυτούς, ως πρώην συναδέλφους του, ανάλογη εμπιστοσύνη και αφού προηγουμένως τον ενημέρωναν οι ανωτέρω φυσικοί αυτουργοί (σ.σ.: οι Εισαγγελείς Εγκλημάτων Διαφθοράς) για την εξέλιξη της υπόθεσης, αυτός με πειθώ, επαναλαμβανόμενες προτροπές, συνεχείς παρεμβάσεις και καθοδήγηση αποσκοπούσε στο να κατευθύνει και να επηρεάζει την υπηρεσιακή τους συμπεριφορά και τις ενέργειές τους ενθαρρύνοντάς τους στη συστηματική παραβίαση πρωταρχικών δικονομικών και δεοντολογικών κανόνων».
Ποιες είναι οι κατηγορίες
Οι κατηγορίες για τους Τουλουπάκη, Ντζούρα και Μανώλη είναι: Κακουργηματική κατάχρηση εξουσίας με τη μορφή της έκθεσης αθώου σε δίωξη για τα δέκα πολιτικά πρόσωπα. Κακουργηματική κατάχρηση εξουσίας με τη μορφή παράλειψης δίωξης για τους Ξανθό και Κουρουμπλή, επιτρέποντας να αποσβεστεί η προθεσμία για την εφαρμογή του νόμου περί ευθύνης Υπουργών και στερώντας τη σχετική δυνατότητα από τη Βουλή. Πλημμεληματική κατάχρηση εξουσίας, για τον τρόπο που διαχειρίστηκαν τους μάρτυρες και τις πιέσεις που τους άσκησαν. Πράξη παράβασης καθήκοντος.
Ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος κατηγορείται για τα ακόλουθα:
Ηθική αυτουργία σε βαθμό κακουργήματος σε κατάχρηση εξουσίας και σε όλες τις μορφές αυτής, για όσα παράνομα διέπραξαν οι Εισαγγελείς Εγκλημάτων Διαφθοράς. Και ηθική αυτουργία για την παράβαση καθήκοντος των παραπάνω προσώπων.
Συγκεκριμένα, αναφέρεται: Ότι υπέδειξε φορτικά στην Τουλουπάκη, χωρίς να έχει δικαίωμα ή εξουσία, συγκεκριμένους χειρισμούς στην υπόθεση Novartis, προκειμένου να βλάψει πολιτικά πρόσωπα και να καταστούν αδίκως ύποπτοι και διωκόμενοι για τα αδικήματα της δωροληψίας, παθητικής δωροδοκίας και απιστίας σχετικά με τη υπηρεσία, «με ψευδή και κατασκευασμένα στοιχεία».
Ότι η Τουλουπάκη επέλεξε σύμφωνα με τις δικές του υποδείξεις τους τρεις προστατευόμενους μάρτυρες και τους έθεσε στο προνομιακό καθεστώς της προστασίας και των μαρτύρων δημοσίου συμφέροντος, χωρίς να συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις, ώστε να τους παρασχεθεί ασυλία που δεν δικαιούνταν.
Ότι την απέτρεψε να ερευνήσει την ιατρική πτυχή του σκανδάλου Novartis, σχετικά με τις δωροδοκίες γιατρών και το ξέπλυμα χρήματος μέσω εκδοτικών επιχειρήσεων και μέσων ενημέρωσης, με σκοπό την κατευθυνόμενη συνταγογράφηση υπέρ της συγκεκριμένης φαρμακοβιομηχανίας. Κατά συνέπεια, η Τουλουπάκη επέτρεψε την παραγραφή ορισμένων υποθέσεων και δεν διερεύνησε ποτέ το περιεχόμενο 14 λογαριασμών της Novartis ούτε εξέτασε τους 19 υπαλλήλους της που υπέδειξε η εταιρεία.
Πράξεις με ενότητα δόλου, στο έργο της δικαιοσύνης
Ο Παπαγγελόπουλος κατηγορείται, επίσης, για παράβαση καθήκοντος κατ' εξακολούθηση δρώντας αυτοτελώς, μόνος του, χωρίς τη συμμετοχή άλλων («παρεμβαίνοντας μη νόμιμα, με περισσότερες πράξεις του συνδεόμενες με ενότητα δόλου, στο έργο της δικαιοσύνης»), στις περιπτώσεις των εισαγγελέων Ράικου, Τσατάνη και Αθανασίου, υποδεικνύοντας συγκεκριμένους δικονομικούς χειρισμούς σε υποθέσεις που ερευνούσαν, με σκοπό να ωφελήσει ή να βλάψει κάποιον.
Συγκεκριμένα, στον εισαγγελέα Αθανασίου παρενέβη κατά του δημοσιογράφου Γιώργου Παπαχρήστου, απαιτώντας να βρεθούν στοιχεία εναντίον του, και των επιχειρηματιών Ιωάννη Αλαφούζου και Ανδρέα Βγενόπουλου. Για τον Αλαφούζο «άσκησε αφόρητες και ιδιαίτερες πιέσεις, προκειμένου να περατωθεί γρήγορα ο φορολογικός έλεγχος, με σκοπό ώστε, μετά την ολοκλήρωσή του, να δεσμευτούν οι τραπεζικοί του λογαριασμοί και να αποκλειστεί από τη διαδικασία χορήγησης αδειών των τηλεοπτικών σταθμών».
Στην περίπτωση Βγενόπουλου, απείλησε τους οικονομικούς εισαγγελείς ότι αν δεν υπάκουαν σε αυτά που τους ζητούσε θα τους κατήγγειλε στα κανάλια ότι τα είχαν αρπάξει από τον επιχειρηματία.