Την πιο λάθος μέρα επέλεξε ο Κυριάκος Μητσοτάκης για να πει μια μεγάλη αλήθεια: ότι κάποιοι στο παρασκήνιο ψάχνονται μανιωδώς για να σχηματίσουν «κυβέρνηση ηττημένων», μετά τις εκλογές.
Ο πρωθυπουργός το είπε χθες αργά το βράδυ, ανήμερα Τσικνοπέμπτης, στην κρατική τηλεόραση, την ώρα που όλοι ήμασταν απασχολημένοι με άλλες... γαστρονομικές προτεραιότητες. Πέρασε λοιπόν κάπως στο ντούκου, αυτό που, κατά τη γνώμη μου, είναι το πιο καυτό θέμα των προσεχών εκλογών και θα έπρεπε να απασχολεί την κεντρική πολιτική συζήτηση.
Τι είπε ο πρωθυπουργός; Ότι ο κ. Τσίπρας, παρά τα όσα λέει, ψάχνεται να στήσει μια συγκυβέρνηση, ακόμη κι αν η ΝΔ είναι πρώτο κόμμα. Δύσκολο αριθμητικά, αλλά όχι αδύνατο.
Τσίπρας, Ανδρουλάκης και Βαρουφάκης συζητούν σοβαρά τη συγκρότηση κυβέρνησης «ειδικού σκοπού» μετά τις εκλογές της απλής αναλογικής, υποπτεύονται στο Μαξίμου. Κάποιοι το αποκαλούν «σενάριο Λαλιώτη» -αυτός το εμπνεύστηκε, λένε.
Η κυβέρνηση αυτή θα έχει ως «ειδικό σκοπό» τη διαλεύκανση του θέματος των παρακολουθήσεων και την αλλαγή του εκλογικού νόμου, έτσι ώστε και οι επόμενες εκλογές να γίνουν με απλή αναλογική -για να κλείσουν το δρόμο στη Νέα Δημοκρατία. Ανέλπιστο δώρο για κάποιους που προσδοκούν μια αδύναμη κυβέρνηση στην Ελλάδα για τα επόμενα 4 χρόνια. Είναι το σενάριο που ο Μητσοτάκης έχει αποκαλέσει «πολιτική τερατογένεση» και στο Μέγαρο Μαξίμου ονομάζουν «κυβέρνηση Φρανκεστάιν».
Άργησε λίγο η κυβέρνηση της ΝΔ να πάρει μπρος, αλλά μάλλον έφτασε ο κόμπος στο χτένι: πρέπει κάποτε να μάθει ο κόσμος ότι ψηφίζοντας χαλαρά στις πρώτες εκλογές μπορεί να τους εμφανιστεί κυβέρνηση «ειδικού σκοπού», με υπουργούς Πολάκη, Βαρουφάκη, Καρχιμάκη ή δεν ξέρω τι άλλο. Αυτά έχει η απλή αναλογική, ας το κάνουν κάποιοι λιανά. Να εξηγήσουν, δηλαδή, ότι το δίλημμα δεν είναι μόνο «Μητσοτάκης ή Τσίπρας», αλλά και «Μητσοτάκης ή συγκυβέρνηση αποτυχημένων». Αυτό θα κρίνει την ψήφο των πολιτών, διότι αυτό φοβάται ο πολίτης: ότι μια ετερόκλητη συμμαχία ηττημένων και αποτυχημένων, που πρόσφατα πήγε να ρίξει τη χώρα στα βράχια, ορέγεται ξανά την εξουσία, από το παράθυρο που της χαρίζει η απλή αναλογική, για να συνεχίσει το έργο της. Αυτό είναι, κατά τη γνώμη μου, και το πραγματικό δίλημμα των επόμενων εκλογών. Κι όσο τα στελέχη της ΝΔ χαλαρά κόβουν πίτες, κάποιοι άλλοι εργάζονται πυρετωδώς και παρασκηνιακά, προετοιμάζοντας όλα τα ενδεχόμενα.
Αυτό το σενάριο των «ηττημένων» απέκτησε πρόσφατα και νέο παίκτη. Διαβάζω σε δημοσιεύματα ότι ο Γιώργος Παπανδρέου παρευρίσκεται σε γεύματα με τον Αλέξη Τσίπρα, σε σπίτια «γεφυροποιών» δημοσιογράφων, όπου τον παρακαλούν να βάλει πλάτη στον σχηματισμό συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ. Λειτουργεί πίσω από την πλάτη του Νίκου Ανδρουλάκη ή όχι, δεν το γνωρίζω. Ονειρεύεται ο ίδιος ο ΓΑΠ, λένε οι πληροφορίες, να γίνει πρωθυπουργός σε μια τέτοια «κυβέρνηση ηττημένων». Αυτό σίγουρα θα σήμαινε την οριστική διάλυση του ΠΑΣΟΚ και την άμεση διάσπασή του. Δεν το πιστεύω, πριν το ακούσω με τα αυτιά μου από τον ΓΑΠ. Γιατί τότε δεν θα μιλούσαμε για «κυβέρνηση ηττημένων», αλλά για «κυβέρνηση ανικάνων», που ούτε η απλή αναλογική το προβλέπει!