Η εκλογή του κ. Τασούλα στην Προεδρία της Δημοκρατίας στις 12 Φεβρουαρίου, στην τέταρτη ψηφοφορία στη Βουλή, σηματοδοτεί την ολοκλήρωση ενός κρίσιμου κύκλου για την κυβερνητική παράταξη.
Ενός κύκλου με εσωτερικές αναταράξεις και αμφισβητήσεις, ο οποίος κλείνει χωρίς απώλειες και με τη μέγιστη δυνατή συσπείρωση.
Ταυτόχρονα, ξεκινά μια διετής περίοδος καθαρού πολιτικού χρόνου χωρίς ανάλογα ορόσημα μέχρι τις εκλογές του 2027, κατά την οποία το Μέγαρο Μαξίμου προτάσσει την ολοκλήρωση του κυβερνητικού έργου προκειμένου να καλύψει το χαμένο… δημοσκοπικά έδαφος για την επίτευξη της πολυπόθητης αυτοδυναμίας.
Σε αυτό το περιβάλλον, έχουν πυκνώσει στο παρασκήνιο οι συζητήσεις για τον κατάλληλο χρόνο στον οποίο ο πρωθυπουργός θα προχωρήσει σε ανασχηματισμό, ώστε να διορθωθούν αδυναμίες ή δυσλειτουργίες που έχει εντοπίσει. Οι ζυμώσεις και τα σχέδια επί χάρτου έχουν εκκινήσει εδώ και αρκετές εβδομάδες, όμως δεν υπάρχουν οριστικές αποφάσεις, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, και το πρώτο που πρέπει να ξεκαθαρίσει είναι αν οι αλλαγές θα γίνουν αμέσως μετά την ορκωμοσία του νέου Προέδρου ή θα μετατεθούν στο τέλος της άνοιξης με αρχές καλοκαιριού.
Η ανάγκη για γρήγορο κυβερνητικό restart
Στο Γραφείο του κ. Μητσοτάκη υπάρχουν και οι δύο εισηγήσεις. Όσοι συντάσσονται υπέρ των γρήγορων αλλαγών προτάσσουν την ανάγκη για ένα γρήγορο κυβερνητικό restart προκειμένου να «τρέξουν» οι μεταρρυθμίσεις που έχουν δρομολογηθεί. Επίσης, θα έδινε ακόμα μεγαλύτερη ώθηση στο θετικό momentum που υπάρχει μετά το κλείσιμο των εσωτερικών μετώπων και της εκλογής του κ. Τασούλα, ενώ θα αποτελούσε μία ακόμα βαλβίδα εκτόνωσης στο κλίμα που είχε διαμορφωθεί εντός της κοινοβουλευτικής ομάδας τους προηγούμενους μήνες με την αξιοποίηση στελεχών που ένιωθαν παραγκωνισμένα.
Ο κ. Μητσοτάκης, όμως, δεν είναι θιασώτης των μεγάλων αλλαγών στο κυβερνητικό σχήμα, ούτε των βιαστικών αποφάσεων, όπως έχει δείξει με τις κινήσεις του τα προηγούμενα πέντε χρόνια. Γι’ αυτό κερδίζει έδαφος το σενάριο ενός ανασχηματισμού στο τέλος του εξαμήνου, άποψη που έχουν οι περισσότεροι εκ των στενών συνεργατών του.
Άλλωστε, τη στιγμή που ο ίδιος πιστεύει πως η κυβέρνηση χρειάζεται να πατήσει γκάζι, θα χανόταν πολύτιμος χρόνος μέχρι οι νέοι υπουργοί να μάθουν το χαρτοφυλάκιό τους και να αρχίσουν να αποδίδουν στον απαιτούμενο ρυθμό. Ειδικά από τη στιγμή που χαρακτηρίζει ιδιαίτερα κρίσιμο το πρώτο εξάμηνο του έτους, λόγω των γεωπολιτικών εξελίξεων, της έναρξης της θητείας του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο και των οικονομικών προκλήσεων που υπάρχουν σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Ένα από τα βασικά επιχειρήματα όσων συντάσσονται με αυτή την άποψη είναι πως μια τέτοια κίνηση «θα έκανε κάποιους στην κοινοβουλευτική ομάδα χαρούμενους, αλλά θα δυσαρεστούσε πολύ περισσότερους», προκαλώντας περισσότερα προβλήματα από όσα θα έλυνε. Αντιθέτως, το κλίμα αναμονής που δημιουργείται στους βουλευτές του κόμματος εξασφαλίζει τη διατήρηση των «ήρεμων νερών» στο εσωτερικό.