Χαιρετισμό απηύθυνε η Κατερίνα Σακελλαροπούλου σε συνέδριο για την ισότητα, τη συμπερίληψη, την ποικιλομορφία και την ορατότητα στον εργασιακό χώρο.
«Η πολυμορφία και η διαφορετικότητα στο εργασιακό περιβάλλον συμβάλλουν στην προσέλκυση ατόμων με ξεχωριστές ικανότητες και ταλέντα και ενισχύουν την εταιρική εμπιστοσύνη», υπογράμμισε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατά το χαιρετισμό της στο συνέδριο «The Upfront Initiative. Ορατότητα στην Πράξη», στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
Ο χαιρετισμός της Κατερίνας Σακελλαροπούλου
Η Πρόεδρος χαιρέτισε με ιδιαίτερη ικανοποίηση το συνέδριο της πρωτοβουλίας Upfront για την ισότητα, τη συμπερίληψη, την ποικιλομορφία και την ορατότητα στον εργασιακό χώρο, σημειώνοντας ότι πρόκειται για μια πολύ σημαντική πρωτοβουλία, που έρχεται να υπογραμμίσει την ανάγκη να καταρριφθούν οι προκαταλήψεις και τα στερεότυπα που εμποδίζουν την ισότιμη πρόσβαση και την εξέλιξη στην εργασία ατόμων που αντιμετωπίζονται με καχυποψία λόγω φύλου, φυλής, σεξουαλικού προσανατολισμού, θρησκευτικών πεποιθήσεων, αναπηρίας.
Όπως υποστήριξε, «παρά τα σημαντικά βήματα που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια, οι διακρίσεις και η ανισότητα που αντιμετωπίζουν στον εργασιακό χώρο γυναίκες, άτομα ΛΟΑΤΚΙ, άτομα με αναπηρία, είναι ακόμη παρούσες και ισχυρές. Είναι χαρακτηριστικό ότι το ποσοστό των γυναικών που βρίσκονται σε ανώτερες διοικητικές θέσεις στην Ελλάδα κατέγραψε πτώση κατά 5 ποσοστιαίες μονάδες το 2022, φτάνοντας στο 28% έναντι του 33% της προηγούμενης χρονιάς. Την ίδια στιγμή, το ποσοστό των επιχειρήσεων που δεν απασχολούν καμιά γυναίκα σε ανώτερη διοικητική θέση αυξήθηκε στο 22% έναντι του 13% το 2021. Τα στοιχεία αυτά, τα οποία προκύπτουν από έρευνα της Grant Thornton, αναδεικνύουν ένα σημαντικό ζήτημα στο οποίο θα ήθελα να αναφερθώ, σε σχέση με το αίτημα που προωθεί η σημερινή μας συνάντηση».
Παράλληλα, τόνισε ότι η ποικιλομορφία και η συμπερίληψη στον εργασιακό χώρο είναι δύο έννοιες αλληλένδετες, οι οποίες, ωστόσο, δεν συνυπάρχουν πάντοτε. «Η ποικιλομορφία (diversity) αφορά την εκπροσώπηση στη σύνθεση μιας εργασιακής οντότητας. Η συμπερίληψη (inclusion) αποτιμάται με κριτήριο το πόσο υπολογίζεται και ενσωματώνεται στο εργασιακό περιβάλλον η συνεισφορά και οι προοπτικές διαφορετικών ομάδων εργαζομένων. Ένα εργασιακό περιβάλλον, στο οποίο συνυπάρχουν διαφορετικά φύλα, φυλές, εθνικότητες, σεξουαλικοί προσανατολισμοί και ταυτότητες, αλλά μόνο τα μέλη συγκεκριμένων ομάδων εκτιμώνται και κατά συνέπεια ασκούν εξουσία ή έχουν κάποια επιρροή, μπορεί να είναι ποικιλόμορφο, αλλά δεν είναι συμπεριληπτικό», διευκρίνισε.
Ακολούθως, επισήμανε ότι ένας χώρος εργασίας, που εμφανίζει ποικιλομορφία και ενσωμάτωση, επιτρέπει σε όλους, ανεξάρτητα από το ποιοι είναι ή σε τι εξειδικεύονται, να αισθάνονται ότι δεν βρίσκονται εκεί εξαιτίας κάποιων υποχρεωτικών ποσοστώσεων, επειδή είναι απαραίτητο να εκπληρωθούν κάποιοι στόχοι συμπερίληψης, επειδή, έστω, η επιχείρηση θεωρεί υποχρέωσή της να προσλάβει εργαζόμενους από ομάδες με χαμηλή εκπροσώπηση.
«Γιατί μπορεί σε μια επιχείρηση το 50% των εργαζομένων να είναι γυναίκες, καμία όμως να μην έχει διευθυντική θέση. Μπορεί ένα άτομο ΛΟΑΤΚΙ να έχει διεκδικήσει και κερδίσει την ορατότητά του στο επαγγελματικό του περιβάλλον, ωστόσο σε κάθε του βήμα να σκοντάφτει σε προκαταλήψεις που εμποδίζουν την εξέλιξή του, ή που απειλούν την μακροημέρευσή του στη θέση εργασίας του. Μπορεί μια επιχείρηση να απασχολεί άτομα με αναπηρία, αλλά να τα καθηλώνει σε θέσεις με περιορισμένη ευθύνη και χαμηλότερες αμοιβές, ανεξαρτήτως των ταλέντων και των ικανοτήτων τους. Ας αναρωτηθούμε, για παράδειγμα, πόσο εύκολα μια εταιρεία θα εμπιστευόταν ένα νευροδιαφορικό άτομο, παρά την εργατικότητα, την αντισυμβατικότητα, την έφεση σε νέες ιδέες, την τελειομανία, την προσοχή στη λεπτομέρεια, τη συνέπεια και την αφοσίωση που χαρακτηρίζουν ανθρώπους με αυτισμό υψηλής λειτουργικότητας, όπως το σύνδρομο Άσπεργκερ», προσέθεσε η Πρόεδρος.
Στο ίδιο πλαίσιο, παρατήρησε ότι ένα γνήσια συμπεριληπτικό περιβάλλον δεν αρκεί να απασχολεί μια ποικιλομορφία εργαζομένων, αλλά και να τους δίνει τη δυνατότητα να συμμετέχουν, να αναπτύσσονται, να ενδυναμώνονται. «Να αναδιατάσσει τις σχέσεις εξουσίας και συμμετοχής. Να αίρει τους φραγμούς, να αναδεικνύει το μοναδικό υπόβαθρο κάθε ατόμου, να ακούει τη φωνή του. Να ενισχύει το συναίσθημα του ανήκειν, ώστε όλοι να είναι βέβαιοι ότι θα αναγνωριστούν τα ταλέντα και οι δεξιότητές τους. Να εδραιώνει την πεποίθησή τους ότι η διαφορετικότητά τους δεν είναι μειονέκτημα, αλλά πλεονέκτημα που δίνει μια ποικιλία αντιλήψεων στη ζωή και την εργασία, διανοίγει τους ορίζοντες, προετοιμάζει το έδαφος για την καινοτομία», τόνισε.
Αναφερόμενη στη σημερινή συγκυρία, υποστήριξε ότι ζούμε σε έναν συνεχώς μεταβαλλόμενο κόσμο, όπου βεβαιότητες δεκαετιών καταρρίπτονται και διευκρίνισε ότι ο πόλεμος, που για χρόνια ήταν αναχρονισμός, ένα κεφάλαιο στην ιστορία, κάνει πάλι την οδυνηρή του εμφάνιση με τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.
Ταυτόχρονα, υποστήριξε ότι «το εργασιακό περιβάλλον γίνεται ολοένα πιο πολύπλοκο. Οι τεχνολογικές και κοινωνικές αλλαγές μεταμορφώνουν το τοπίο σε κάθε κλάδο. Κάθε οργανισμός, δημόσιος ή ιδιωτικός, θα χρειαστεί την κρίση, την ενσυναίσθηση, το πάθος και τη δημιουργικότητα όλων των ανθρώπων, χωρίς διακρίσεις, για να αυξήσει την ευελιξία και την εφευρετικότητά του και να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις μιας ολοένα και πιο απαιτητικής και περίπλοκης εποχής».