Τα διαπιστευτήριά τους για τις προτεραιότητες και τις κατευθύνσεις που τους ακολουθούν έδωσαν, κατά τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, τα τρία κόμματα που έκοψαν για πρώτη φορά το νήμα του 3% στις εκλογές του περασμένου Ιουνίου και βρέθηκαν στα κοινοβουλευτικά έδρανα.
Στις τοποθετήσεις τους, Σπαρτιάτες, Νίκη και Πλεύση Ελευθερίας κατέστησαν σαφές πως απευθύνονται σε ξεχωριστά ακροατήρια, πως διαφοροποιούνται δομικά μεταξύ τους, αλλά και πως συγκλίνουν ως προς την αμφισβήτηση βασικών αρχών της κυρίαρχης πολιτικής ατζέντας.
Οι... προφήτες του ελληνικού εθνικισμού
Ο Βασίλης Στίγκας, επικεφαλής των Σπαρτιατών, δεν μίλησε για ώρα από το βήμα. Αντίθετα, ήταν ο αρχηγός που έκανε χρήση μόλις 15 από τα 40 λεπτά που είχε στη διάθεσή του συνολικά. Επιχείρησε από την πρώτη κιόλας στιγμή να πείσει πως το κόμμα του δεν έχει σχέση με τη Χρυσή Αυγή -την οποία δεν κατονόμασε-, ενώ απέφυγε και κάθε νύξη στον καταδικασμένο Ηλία Κασιδιάρη. Εμφανίστηκε, ωστόσο, πρόθυμος να υιοθετήσει με ευκολία την «κληρονομιά» του εθνικισμού με αναφορά μάλιστα σε ιστορικά πρόσωπα.
«Είμαστε κάθετα απέναντι από τον ναζισμό και φασισμό και οτιδήποτε εκπορεύεται από αυτές τις ξένες από εμάς ιδεολογίες. Πορευόμαστε στην πολιτική ακολουθώντας τους προφήτες του ελληνικού εθνικισμού όπως είναι ο Παύλος Μελάς και ο Ίων Δραγούμης», είπε.
Ο κ. Στίγκας δήλωσε δημοκράτης, εκπρόσωπος της πατριωτικής Δεξιάς, με θρησκευτική συνείδηση, βάζοντας «απέναντι» την κοσμοπολίτικη, διεθνιστική Αριστερά και τη «σημερινή» παγκοσμιοποιημένη Κεντροδεξιά. Μάλιστα, αφού απέδωσε τα σέβη του στην Εκκλησία χαρακτηρίζοντάς την «συν-θεμελιωτή» του έθνους, μίλησε για την ανάγκη εξορθολογισμού της μεταναστευτικής πολιτικής, επικαλούμενος τον όρο «παράνομοι μετανάστες», οι οποίοι πρέπει να απελαθούν.
Το αγέννητο παιδί
Ο Δημήτρης Νατσιός, της Νίκης, έδειξε ιδιαίτερη ζέση στις αναφορές του στην Παιδεία και στις πολιτικές που αφορούν την οικογένεια. Εμφανίστηκε θετικός στην αλλαγή του άρθρου 16 για τη δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων, με αυστηρή όμως προϋπόθεση αυτά να εκπαιδεύουν Έλληνες και όχι ελληνόφωνους, αλλά και να προάγουν τη θρησκευτική συνείδηση όπου το αντικείμενο είναι συναφές.
Αυτό που προκάλεσε αίσθηση ήταν η ξεκάθαρη αντίθεσή του στο δικαίωμα της άμβλωσης, λέγοντας πως το υπουργείο Οικογένειας θα πρέπει να προστατέψει, σύμφωνα με την παράδοση και τις επιταγές της Εκκλησίας, το δικαίωμα που έχει από τη σύλληψή του το αγέννητο παιδί.
Σε κάθε περίπτωση, η ακραία αυτή θέση του κ. Νατσιού δεν ήρθε σε αντίθεση με τη γενικότερη απέχθεια που εξέπεμψε στη σύγχρονη κουλτούρα, στον ατομικισμό και φυσικά στην πολυπολιτισμικότητα. Στο ίδιο πλαίσιο, αντιτάχθηκε σθεναρά στον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, αναρωτώμενος: «Τι τον θέλετε τον γάμο όταν όλα τα δικαιώματα είναι εξασφαλισμένα από το σύμφωνο συμβίωσης;».
Στα... bonus της τοποθέτησης Νατσιού συγκαταλέγεται η άρνηση οποιασδήποτε συνδιαλλαγής με την Τουρκία, που φτάνει μέχρι την «απέλαση» του Τούρκου πρόξενου στην Κομοτηνή.
Αμεσοδημοκρατία και... αγάπη
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου ανέβηκε και πάλι στο βήμα ύστερα από 8 χρόνια, αυτή τη φορά όμως υπό την ιδιότητα της προέδρου Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Υποσχέθηκε πως η Πλεύση θα γίνει πρότυπο εντός και εκτός Ολομέλειας και πως οι βουλευτές της θα «αποτελούν ελπίδα και φως του Κοινοβουλίου», ενώ ξεκαθάρισε πως θα επιδιώξει να κερδίσει και την 9η έδρα, που θεωρεί πως της στέρησαν. Η ατζέντα της Ζωής δεν φάνηκε να είχε κάποια συνολική θεώρηση και σαφή ιδεολογική πλατφόρμα, αλλά να αφορά περισσότερο ένα σύνολο παρεμβάσεων προστασίας ευαίσθητων ομάδων, των γυναικών -με την κατοχύρωση του όρου «γυναικοκτονία»- καθώς και αμεσοδημοκρατικές παρεμβάσεις, με την ακρόαση πολιτών σε κάθε νομοθετική πρωτοβουλία.
«Στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου κάλεσα τους πολίτες ν’ αλλάξουμε τον κόσμο και να το κάνουμε με αγάπη. Και από πολλούς -σας ακούω για τις καρδούλες- λοιδορήθηκε η αγάπη και πολλοί χαμογέλασαν ή χασκογέλασαν», είπε ενοχλημένη και πρόσθεσε σε σημείο της τοποθέτησής της: «Η αγάπη είναι εκείνη που μπορεί να κινήσει το σύμπαν και η αγάπη είναι εκείνη που μπορεί να μετακινήσει βουνά, είναι εκείνη που ενοχλεί».