Δεν μπορεί παρά να χαιρετίσει κανείς την πρόταση του Αλέξη Τσίπρα, ο πρόεδρος και η Κεντρική Επιτροπή του κόμματος να εκλέγονται από την κομματική βάση.
Ανατρέπει τη μέχρι τώρα «ιερή παράδοση» των ανά τον κόσμο αριστερο-κομμουνιστικών κομμάτων, η ανάδειξη της εκάστοτε ηγεσίας να αποτελεί «προνομία» της στενής κομματικής νομενκλατούρας…
Κι’ αυτό, παρά το γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας (που μέχρι πρόσφατα σχετικά άλλα πρέσβευε) δεν κάνει τη νέα… κωλοτούμπα του επειδή κατελήφθη ξαφνικά από υπέρμετρο δημοκρατικό, εσωκομματικό, εκσυγχρονιστικό… οίστρο! Η κίνησή του δεν είναι άδολη, απαλλαγμένη από σκοπιμότητες και προσωπικούς σχεδιασμούς. Μετά το ΠΑΣΟΚ, που καθιέρωσε πρώτο την εκλογή αρχηγού από τη βάση «μελών και φίλων», και τη ΝΔ που ακολούθησε, αργά ή γρήγορα θα ερχόταν και η σειρά του δογματικού ΣΥΡΙΖΑ, πόσω μάλλον που ο… δογματισμός και οι ιδεοληψίες δεν φαίνεται πλέον να είναι για το καλό του.
Η κίνηση Τσίπρα είναι πολύ προσεκτική: αντίθετα με ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, δεν προτείνει εκλογή από την κοινωνική βάση, αλλά από τη στενή κομματική, δηλαδή από τα ήδη (και όσα γραφτούν μέχρι το Συνέδριο) μέλη του κόμματος. Δηλαδή, πάνω κάτω 50.000 άτομα. Πού οι 400.000 που ανέδειξαν τον Μητσοτάκη και οι 250.000 που έβγαλαν τον Ανδρουλάκη!
Κι όμως, μια τέτοια εκλογή του κ. Τσίπρα (που θεωρείται σίγουρη, δεδομένου μάλιστα ότι, αν δεν υπάρξει έκπληξη μεγατόνων, ο Τσίπρας θα είναι και ο μοναδικός υποψήφιος) θα τον… αναβαπτίσει, και θα του επιτρέψει με τη «νέα εντολή» της κομματικής βάσης να σχεδιάσει τις κινήσεις του μετά τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις (μία με «απλή», η άλλη με τον νέο αναλογικό νόμο) και το προσωπικό πολιτικό του μέλλον.
Ο κ. Τσίπρας έγινε πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ με… πριγκιπικό δακτυλίδι από τον κ. Αλαβάνο και τους άλλους δογματικούς αρχιβαρώνους. Τώρα που αυτοί οι αρχιβαρώνοι τον αμφισβητούν και τον αντιπολιτεύονται ανοικτά, αυτός… καταφεύγει στην κολυμβήθρα της κομματικής βάσης! Αντί να συγκρουσθεί ο ίδιος με τις κεφαλές της εσωκομματικής του αντιπολίτευσης, βάζει τη… «βάση» να κάνει τη δουλειά -και μάλιστα μια βάση αλλοιωμένη, ριζικά διαφορετική από τον αρχικό δογματικό αριστερό πυρήνα του πρώιμου ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η πρόταση Τσίπρα υπερψηφίσθηκε από 27, ΠΑΣΟΚογενείς στην πλειοψηφία τους, και καταψηφίσθηκε από 11 -αλλά ποιους; Την… αιχμή του δόρατος του πάλαι κραταιού κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ, Τσακαλώτο, Φίλη, Σκουρλέτη, Βούτση, Δρίτσα, Βίτσα, Τασία Χριστοδουλοπούλου, Σβίγγου, Π. Λάμπρου, Έφη Καλαμαρά κ.α.!
Ταυτόχρονα, με την πρόταση για μάξιμουμ τρεις θητείες σε ηγεσία, ΚΕ, Βουλή και Ευρωβουλή… πετάει έξω μια και καλή τους περισσότερους από τους παραπάνω που τον αμφισβητούν και τον κατηγορούν ότι με την «καταφυγή στη βάση» επιχειρεί μια «συστημική μετάλλαξη», τη μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε «αρχηγικό κόμμα», κόντρα στις παραδόσεις των αριστερών κομμάτων. Μάλιστα, οι κ. Τσακαλώτος και Βούτσης μίλησαν ανοικτά για… «αντιδημοκρατική πρόταση» και «κόμμα star-system»!
Βέβαια, αν ο κ. Τσίπρας είχε κάνει τη συγκεκριμένη κίνηση αμέσως μετά την εκλογική ήττα του 2019, αν έθετε εαυτόν στην κρίση της βάσης, μετά από 4 εκλογικές ήττες, κανείς δεν θα μπορούσε να τον κατηγορήσει για σκοπιμότητα προς ίδιον όφελος. Δεν το έπραξε όμως. Μάλλον… αυταπατήθηκε ότι η επανάληψη της αντιπολίτευσης τύπου 2009-2012 θα απέδιδε -ίσως πάλι φοβήθηκε ότι η βάση θα τον… απέβαλλε! Λάθος εκτίμηση, γιατί ήταν ο μόνος συνεκτικός πόλος στο κόμμα.
Ο κ. Τσίπρας αποβλέπει να εκλεγεί «από τη βάση» πριν από τις επόμενες διπλές εκλογές, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ αναμένεται να χάσει, ώστε μετά είτε να… μην παραιτηθεί επικαλούμενος τη σχετικά πρόσφατη αναβάπτισή του από την κομματική βάση, είτε να παραιτηθεί… μεγαλόκαρδα, αλλά από εσωκομματική θέση που να του επιτρέπει να διαπραγματευτεί το όποιον μελλοντικό του ρόλο.
Ορισμένοι στον στενό κύκλο του κ. Τσίπρα εκφράζουν παράλληλα την εκτίμηση ότι αυτή η «κίνηση» ενδεχομένως να αποτελέσει λόγο επίσπευσης των εκλογών εκ μέρους του πρωθυπουργού, για «να μην προλάβει να δυναμώσει ο Αλέξης, όπως έγινε και στο ΚΙΝ.ΑΛ με την εκλογή Ανδρουλάκη». Να δούμε. Με ποια αντισυσπείρωση των «σκληρών» θα περάσει στο συνέδριο η πρόταση Τσίπρα (θα περάσει σίγουρα, τις αντιδράσεις και τυχόν θεαματικές αποχωρήσεις αναμένουμε), πώς θα διαμορφωθούν οι εσωκομματικοί συσχετισμοί μετά την ανάδειξη του νέου αρχηγού και της ΚΕ (οι σχετικές εκλογές θα γίνουν μετά τη λήξη του Συνεδρίου), τι θα λένε οι τότε δημοσκοπήσεις, εάν και πόσο θα έχει περαιτέρω ενισχυθεί το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ, πώς θα τα πηγαίνει η πανδημία, και…. βλέπουμε!