Η βαθιά, θεατρική φωνή, σήμαινε για πολλά χρόνια την έναρξη της ημέρας αλλά και τη διακύμανση της πολιτικής ατζέντας. Κανένας δεν μπορούσε να αγνοήσει τον Γιώργο Τράγκα.
Όποια ηλικία και αν είχε, είτε ασχολούνταν με την πολιτική είτε όχι. Για πολλά χρόνια ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος των ερτζιανών, η επιλογή του ακατάβλητου στόλου των ταξιτζήδων, τον οποίο οι πολιτικοί ήθελαν πάντα στο πλευρό τους γιατί επηρέαζαν τον κόσμο. Ο Τράγκας, με την αόρατη μπαγκέτα του, διαμόρφωνε την προδιάθεση των πολυπληθών ακροατών του, οι οποίοι τον ακολουθούσαν χωρίς απορίες για τις χαμαιλαιοντικές αλλαγές του.
Ο Γιώργος Τράγκας ήταν λαϊκιστής πριν τους αριστερούς λαϊκιστές, ήταν διχαστικός πριν από τα social media, κατασκεύαζε fake news προτού ανακαλυφθούν τα fake news.
Με την άνθηση των ιδιωτικών μέσων ενημέρωσης, η δημοσιογραφία άλλαξε. Ή ίσως ακολούθησε την αλλαγή του πολιτικού συστήματος και κάποια στιγμή την ξεπέρασε. Όποιος ξεκινούσε να εργάζεται σε μεγάλο μέσο ενημέρωσης στις αρχές της δεκαετίας του '90 εμπέδωνε το σλόγκαν «είναι καλύτερα να σε φοβούνται παρά να σε σέβονται». Οι πολιτικοί, εννοείται.
Η δημοσιογραφία, από μέσο άσκησης κριτικής και λογοδοσίας για τις κυβερνήσεις και τα κόμματα, μετατράπηκε σε απειλή. Μέσα στην απειλή γεννήθηκε ο πλούτος. Σε μια εποχή που τα χρήματα ήταν εύκολα, όποιος μπορούσε και δεν συμμετείχε στο μεγάλο πάρτι εξοβελιζόταν. Σε συνθήκες γενικευμένης συνενοχής, το στοιχείο της απειλής από μόνο του πολλαπλασίαζε την απειλή.
Ο Τράγκας ήταν το απόλυτο προϊόν του συστήματος. Η μεγάλη περιουσία του δεν πρέπει να εκπλήσσει. Όσοι τον γνώριζαν, τον άκουγαν, όταν η συζήτηση έφτανε στα έσοδά του, να λέει με αφοπλιστικό κυνισμό: «Δεν φταίω εγώ που τα παίρνω, φταίνε αυτοί που μου τα δίνουν». Και, ασφαλώς, είχε δίκιο.
Τα ΜΜΕ Τράγκα
Κανένας δεν του αρνούνταν τίποτα. Ούτε δυσθεώρητα συμβόλαια στον Flash του Σωκράτη Κόκκαλη, στον Planet του Μιχάλη Ανδρουλιδάκη, στον Real και στα Παραπολιτικά. Εξίσου καλά αμειβόμενες ήταν και οι τηλεοπτικές του εκπομπές «Χωρίς αναισθητικό», «Viva», «Ελεύθερος Σκοπευτής».
Με τη «Χώρα» εξασφάλισε, στη διάρκεια της διακυβέρνησης Καραμανλή, δυσανάλογο με την πολύ μικρή κυκλοφορία της μερίδιο από τη διαφημιστική πίτα, αποσπώντας περίπου το 6% της κρατικής διαφήμισης, ενώ είχε μόνο το 0,3% της κυκλοφορίας των ημερήσιων εφημερίδων. Αυτά έγιναν γνωστά παράλληλα με τις καταγγελίες των εργαζομένων ότι λόγω της χαμηλής κυκλοφορίας της εφημερίδας τούς παρακρατούνταν μισθοί γιατί το μαγαζί δεν έβγαινε. Εκτός από τη «Χώρα», ήταν επίσης ιδιοκτήτης του περιοδικού «Crash» και άλλων εντύπων, ενώ εκχώρησε το ΚΑΝΑΛΙ 10 στον επιχειρηματία Πέτρο Κυριακίδη, για πολλά, όπως ακούστηκε τότε, εκατομμύρια.
Ποιος τολμούσε να αγγίξει τον Γιώργο Τράγκα. Ακόμα και η ΕΣΗΕΑ, η οποία επί σειρά ετών αποδοκίμαζε τις διαχειριστικές πρακτικές του ως επιχειρηματία των μέσων ενημέρωσης που άφηνε απλήρωτους τους εργαζόμενους, όταν πέθανε αιφνιδιαστικά από κορωνοϊό, έγραψε στην ανακοίνωσή της: «Στη μακρόχρονη δημοσιογραφική του πορεία, ο Γιώργος Τράγκας άφησε το ιδιαίτερο στίγμα του, με την έντονη προσωπικότητα και τον δυναμικό του χαρακτήρα. Επί δεκαετίες έδινε τις δικές του δημοσιογραφικές μάχες, ως καυστικός σχολιαστής της πολυτάραχης ελληνικής πολιτικής σκηνής».
Ο θάνατος προκαλεί δέος. Αλλά ακόμα και εκεί τον συνόδευσε μια «στρογγυλή» ανακοίνωση σαν αυτές που αντιμετώπιζε ζωντανός και τις αγνοούσε με την υπεροψία αυτού που ήξερε ότι όποιος τον πολεμούσε θα έχανε περισσότερα από εκείνον. Μια ανακοίνωση από αυτές που έκρυβαν κάτω από το χαλί ένα πρόβλημα που ήρθε στην επιφάνεια πρώτα με τις αποκαλύψεις για περιουσιακά του στοιχεία στη λίστα Λαγκάρντ και έπειτα κακοφόρμισε στα Panama Papers, στα οποία εμφανιζόταν να κατέχει off shore εταιρείες.
Το 2015 ασκήθηκε ποινική δίωξη στον Γιώργο Τράγκα για ανακριβές «πόθεν έσχες», επειδή φερόταν να μην έχει δηλώσει περιουσιακά στοιχεία ύψους 10 εκατομμυρίων ευρώ. «Κάποιοι θέλουν να σταματήσουν τη δημοσιογραφική μου δραστηριότητα και κυρίως την πρωινή εκπομπή μου στο ραδιόφωνο. Θέλουν να με φιμώσουν!», κραύγαζε εκείνος.
Τι απέγινε η δίωξη; Πώς ξεπέρασε αποκαλύψεις που κάποιον άλλον θα τον αποκαθήλωναν στη συνείδηση των μη προνομιούχων που υπερασπίζονταν, υποστηρίζοντας ακόμα και ακραίες απόψεις, υποστηρίζοντας ακόμα και τη Χρυσή Αυγή;
Ο Τράγκας δεν ήταν απλώς ένας προβεβλημένος δημοσιογράφος. Είχε καταφέρει να φτιάξει «σχολή». Παρά τις σκιές που τον συνόδευαν, αρκετοί προσπάθησαν να τον μιμηθούν, αλλά το πρωτότυπο ήταν αξεπέραστο. Και μετέτρεψε όλη την επιτυχία του σε χρήμα, πολύ χρήμα. Τόσο που δεν δικαιολογείται ούτε από τα μεγάλα συμβόλαιά του ούτε από τα επιτυχημένα επιχειρηματικά deal του.
12 ακίνητα στα πιο ακριβά σημεία του πλανήτη
Η περιουσία του ζαλίζει. Δώδεκα ακίνητα σε κάποια από τα πιο ακριβά σημεία του πλανήτη: Μονακό, Παρίσι και Νίκαια στη Γαλλία, Νέα Υόρκη, Μαϊάμι και Λας Βέγκας στις ΗΠΑ. Ακίνητα, φυσικά, είχε και στην Ελλάδα. Τη βίλα στην Εκάλη, στην οποία ζούσε με τη σύζυγό του, αλλά και στη Μύκονο και στην Κέρκυρα, σύμφωνα με όσα στοιχεία ήρθαν στη δημοσιότητα.
Στο Μονακό η έδρα του
Στο Μονακό, όπου βρισκόταν η έδρα των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του, φέρεται να έχει τρία ή τέσσερα ακίνητα, ο ίδιος ή οι εταιρείες του. Στο Παρίσι, ένα πολυτελές ακίνητο στην οδό Victor Hugo, πλησίον της Αψίδας του Θριάμβου. Στη Νίκαια, στη νότια Γαλλία, ένα εξοχικό, από το οποίο έκανε πολλές από τις εκπομπές του. Στη Νέα Υόρκη, ένα διαμέρισμα στην 5η Λεωφόρο, ένα στο Μαϊάμι στον Biscayane Bay και ακόμα ένα τρίτο στους Veer Towers, στο πιο πολυτελές κομμάτι του Λας Βέγκας.
Στην Αθήνα φέρεται να εκμεταλλευόταν και ένα εντυπωσιακό ακίνητο στην οδό Ροβέρου Γκάλι, με θέα στην Ακρόπολη.
Στην πορεία του ο Γιώργος Τράγκας έμαθε να αψηφά τους πάντες και τα πάντα. Οι ακρότητές του, αντί να τον βλάψουν, τον ωφελούσαν, γιατί ήξερε πώς να κουρδίζει έξυπνα τις ευαίσθητες χορδές του κοσμάκη. Όταν η δημοσιογραφία δεν είχε πλέον τίποτα άλλο να του δώσει, αντί να αφεθεί στην αναπόφευκτη παρακμή, στράφηκε στην πολιτική.
Τον Φεβρουάριο του 2021 ίδρυσε πολιτικό κόμμα, το οποίο ονόμασε «Κίνημα Ελεύθερων Ανθρώπων». Σκοπός του, όπως δήλωσε ο ίδιος, ήταν να διασφαλιστεί η δημοκρατία και να καταπολεμηθεί η ανεργία και οι άλλες δυσμενείς συνέπειες της πανδημίας, την οποία χαρακτήριζε «απλή γρίπη» και «σκηνοθετημένη απάτη».
Για άλλη μια φορά επιχείρησε να καβαλήσει το κύμα της εποχής και να γίνει η φωνή των αρνητών του εμβολίου. Ή ίσως το ισοδύναμο ενός Έλληνα Τραμπ; Την τέχνη της πρόκλησης, εξάλλου, τη γνώριζε καλά. Το μόνο που δεν υπολόγισε σωστά ήταν η φονική επέλαση του εχθρού που υποτίμησε.
Ο κορωνοϊός τον βρήκε ανεμβολίαστο και ευάλωτο στο απρόοπτο. Και έτσι άφησε πίσω του ένα περιουσιακό, ενδεχομένως και δικαστικό κουβάρι για τους κληρονόμους του και πολλά οδυνηρά ερωτήματα για την προέλευση των χρημάτων που πέρασαν από τα χέρια του.