O Tσόρτσιλ έλεγε ότι «είναι φυσιολογικό να είσαι αριστερός στα νιάτα σου και συντηρητικός όταν μεγαλώνεις». Πιθανώς να αμφέβαλλε για τον αφορισμό του αν είχε την τύχη (ή την ατυχία) να γνωρίσει τον Ευάγγελο Αντώναρο.
Εναν άνθρωπο που έχει βαλθεί να μας πείσει ότι η αντίστροφη διαδρομή είναι ο σκοπός της ζωής του. Xθες, σε ραδιοφωνική συνέντευξη στον ρ/σ «Στο Κόκκινο» (μάλλον τον μοναδικό φιλόξενο χώρο για τις συνεχείς παρεμβάσεις του), πρόλαβε όχι μόνο να καταγγείλει τον Μητσοτάκη, αλλά και «μια ψευτοελίτ που θέλει να μας διαφεντέψει».
Ακριβώς έτσι «να μας διαφεντέψει», σε έναν επαναστατικό λυρισμό βγαλμένο από τα «Απαντα» του Βάρναλη. Για να καλέσει στη συνέχεια σε απαράμιλλο επαναστατικό κρεσέντο την κοινωνία να ξεσηκωθεί για να την ανατρέψει. Αποτελεί αίνιγμα που είναι βέβαιο ότι θα απασχολήσει αρκετές πανεπιστημιακές έδρες της πολιτικής επιστήμης πώς ένας άνθρωπος σε ώριμη ηλικία έκανε μια τέτοια μεταστροφή.
Aπό το «Ενας φίλος ήρθε απόψε από τα παλιά» της καραμανλικής «Ακαδημίας» στο «Bella Ciao» και το «Avanti Popolo».
Aπό τον Σαούλ/Παύλο που είδε το φως το αληθινό στον δρόμο προς τη Δαμασκό, έως τον δικό μας Ευάγγελο που πήρε πορεία λοξά για την Κουμουνδούρου, είχαμε να δούμε τέτοιο «ντεραπάρισμα» στην ιστορία. Οσοι τον γνωρίζουν από παλιά -τι άλλο να κάνουν;- έπεσαν από τα σύννεφα. Ηταν το αντίθετο απ' αυτό που λένε «φαινόταν από μικρός». Γιατί από μικρός ο συμπαθής Ευάγγελος δεν έδειχνε ικανός για επαναστατικά άλματα. Ούτε για άλματα, γενικά.
Μια μέτρια δημοσιογραφική πορεία, κυρίως σε γερμανικές εφημερίδες, η οποία δεν άφησε ένα ιδιαίτερο αποτύπωμα στα μίντια. Στη συνέχεια, «καραμανλικός» εξ επαγγέλματος, αφού ο Θόδωρος Ρουσόπουλος στην εποχή της καραμανλικής παντοδυναμίας του δεν ήθελε έναν ισχυρό αναπληρωτή, αλλά προτίμησε έναν ήσυχο βοηθό που να μην τον ενοχλεί και κυρίως να μην τον απειλεί. Δηλαδή τον Ευάγγελο. Για λίγο διάστημα, ως υπουργός Τύπου της τελευταίας κυβέρνησης Καραμανλή, δεν άφησε κάποια ιδιαίτερη παρακαταθήκη για να τον μνημονεύουμε.
Πότε συναντήθηκε με την επανάσταση; Πότε γοητεύθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ;
Ολα αυτά παραμένουν άγνωστα. Προφανώς αυτό που ονομάσθηκε από το 2015 μια άτυπη συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καραμανλή, αυτό το παρά φύσιν φλερτ που έβγαλε ως νόμιμο καρπό έναν Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Προκόπη Παυλόπουλο, είναι πιθανό να οδήγησε και σε άλλες «τερατογενέσεις».
Σαν τις επιπτώσεις του Τσερνομπίλ που φάνηκαν μετά από μια δεκαετία.. Παραμένει «καραμανλικός;». Επίσης άγνωστο. Πάντως, άλλοι πραγματικοί συνομιλητές του Κ. Καραμανλή ισχυρίζονται ότι αν τον δει ξαφνικά στον δρόμο ο Καραμανλής μπορεί και να μην τον γνωρίσει. Επιμένοντας -πιθανόν και με μια αδικαιολόγητη υπερβολή- ότι ο πρώην πρωθυπουργός ούτε να του μιλήσει, ούτε να τον ακούσει θέλει. Αυτή η εξέλιξη, ότι δηλαδή ο Αντώναρος έχει πάψει να περνάει εδώ και χρόνια από την πλατεία Μαβίλη, ίσως είναι μια εξήγηση και για την επαναστατική στροφή του αλλά και για τον έντονο ακτιβισμό που επιδεικνύει στα «κοινωνικά μέσα».
Μάλλον έχει πολύ χρόνο στη διάθεσή του. Παραμένει πάντως απορίας άξιο πώς ένας διακεκριμένος εκπρόσωπος της «καραμανλικής σχολής», όπως ο ίδιος και ουδείς άλλος ισχυρίζεται, πέφτει σε τόσο πολλά και τόσο σημαντικά λάθη πολιτικής ανάλυσης. Για παράδειγμα, έως και την ημέρα των ευρωεκλογών του 2019 ισχυριζόταν ότι η ΝΔ προηγείτο με οριακή διαφορά «το πολύ» 1-2 μονάδων από τον ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα το πρωί των ευρωεκλογών το τερμάτισε: «Μυρίζει ανατροπή», σάλπιζε στη σελίδα του στο Facebook με άγνωστες πληροφορίες από αόρατες δημοσκοπήσεις.
Κανείς δεν κατάλαβε τι μύρισε τελικά ο Ευάγγελος και μπερδεύτηκε… Δυο-τρεις μέρες μετά προχώρησε σε γενναία αυτοκριτική, μπροστά στα μάτια των
«ακολούθων» του στο Facebook που είχαν συγκλονιστεί από την τόσο μεγάλη διάψευση του ειδώλου τους. Αφού οι 1-2 μονάδες διαφορά είχαν γίνει καμιά δεκαριά, ο Ευάγγελος τελικά παραδέχθηκε με βαριά καρδιά ότι ο Μητσοτάκης και η ΝΔ ήταν οι νικητές των εκλογών.
Μάλιστα ζήτησε και μια συγγνώμη από τους δημοσκόπους τους οποίους καθύβριζε ως «πουλημένους». Και ξεμπέρδεψε; Οχι βέβαια. Το ακατάβλητο πολιτικό του ένστικτο τον έσπρωξε σε μια νέα πρόβλεψη για τις επικείμενες βουλευτικές εκλογές. Οτι ο Μητσοτάκης δεν θα κέρδιζε την αυτοδυναμία. Αν έβαζε και στοιχήματα, είναι πιθανό να έχανε και το «ερημητήριό» του, την υπέροχη βίλα που διαθέτει στην Πάτμο. Εκτοτε, μετά απ' αυτή τη μάλλον προβληματική ακράτεια προβλέψεων, τον χάσαμε.
Για να τον ξαναβρούμε στους μπαξέδες. Κάτω από τις σημαίες του ΣΥΡΙΖΑ. Πληροφορίες ότι και ο Τσίπρας και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ περισσότερο τον αντιμετωπίζουν ως γραφικό είναι δύσκολο να επιβεβαιωθούν. Πάντως κάποιοι «καραμανλογενείς» που βρίσκονται κοντά στον Τσίπρα δεν του πολυμιλάνε.
Ο Γ. Λούλης, για παράδειγμα, για να το πούμε ευγενικά, δεν δείχνει να πολυεκτιμά τις πολιτικές του ικανότητες. Ακόμη και ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, λέγεται ότι τον έχει βαρεθεί. Τι να κάνουμε, που έλεγε και ο νέος μέντορας του Ευάγγελου, ο Βλαδίμηρος Λένιν, η επανάσταση είναι μια υπόθεση μοναχική.
Αλλωστε, τι σημασία έχουν όλα αυτά; Ο Ευάγγελος μπορεί να γράψει και βιβλίο. Πιθανός τίτλος: «Αριστερισμός, η γεροντική ασθένεια των καραμανλικών».