Πόσο βαθιά είναι η σήψη, αναρωτιέται σήμερα το Politico με αφορμή το QatarGate, στο οποίο εμπλέκεται και η πρώην -πλέον- αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Εύα Καϊλή.
Στο άρθρο του το Politico αναφέρεται στη συζήτηση και στο «άβολο», όπως το χαρακτηρίζει, ερώτημα που βρίσκεται στην καρδιά της έρευνας για τη δωροδοκία του Κατάρ: «Πόσο βαθιά είναι η σήψη;».
Συνεχίζει, δε, αναφέροντας ότι μετά το αρχικό σοκ από τις συλλήψεις αυτές, αρκετοί αξιωματούχοι του Κοινοβουλίου δήλωσαν στο Politico ότι πίστευαν πως οι κατηγορίες θα περιορίζονταν σε «λίγα άτομα» που είχαν παραστρατήσει, κάτι που μάλλον καταρρίφθηκε χθες μετά τις νέες εφόδους.
Και προσθέτει: «Με 19 κατοικίες και γραφεία που ερευνήθηκαν -εκτός από το Κοινοβούλιο-, έξι άτομα να έχουν συλληφθεί και να έχουν ανακτηθεί ποσά ύψους τουλάχιστον περίπου 1 εκατομμυρίου ευρώ, ορισμένοι αξιωματούχοι και ακτιβιστές της ΕΕ δήλωσαν ότι πιστεύουν πως περισσότερα ονόματα θα εμπλακούν στο διευρυνόμενο δίχτυ - και ότι το σκάνδαλο δωροδοκίας του Κατάρ είναι σύμπτωμα ενός πολύ βαθύτερου και πιο διαδεδομένου προβλήματος διαφθοράς όχι μόνο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αλλά σε όλα τα θεσμικά όργανα της ΕΕ».
Μάλιστα, όσοι εμφανίζονται βέβαιοι ότι η σήψη είναι πιο βαθιά αναφέρουν ότι για τις Βρυξέλλες αποτελεί συνταγή διαφθοράς το ότι υπάρχει χαλαρή εποπτεία των οικονομικών δραστηριοτήτων των ευρωβουλευτών σε συνδυασμό με το ότι εκπρόσωποι κρατών μπορούσαν να επικοινωνούν μαζί τους χωρίς ποτέ να καταγράφονται οι συναντήσεις σε δημόσιο μητρώο.
Αναφέρονται, ακόμη, σε ανώτατους υπαλλήλους του Ευρωκοινοβουλίου που διαπλέκονται και λειτουργούν σε ορισμένες περιπτώσεις προς εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων.
«Τα δικαστήρια θα καθορίσουν ποιος είναι ένοχος, αλλά το βέβαιο είναι ότι δεν είναι μόνο το Κατάρ και δεν είναι μόνο τα άτομα που έχουν κατονομαστεί που εμπλέκονται» σε επιχειρήσεις ξένης επιρροής, δήλωσε στο Politico στο Στρασβούργο ο Raphaël Glucksmann, Γάλλος νομοθέτης των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, ο οποίος ηγείται επιτροπής κατά της ξένης παρέμβασης στο Κοινοβούλιο.
Ο Michiel van Hulten, πρώην ευρωβουλευτής και νυν διευθυντής του Γραφείου της Διεθνούς Διαφάνειας στην ΕΕ, δήλωσε ότι, ενώ οι εξωφρενικές περιπτώσεις διαφθοράς που περιλαμβάνουν σακούλες με μετρητά είναι σπάνιες, «είναι πολύ πιθανό να υπάρχουν ονόματα σε αυτό το σκάνδαλο που δεν έχουμε ακούσει ακόμη. Υπάρχει αθέμιτη επιρροή σε κλίμακα που δεν έχουμε δει μέχρι στιγμής. Δεν χρειάζεται να περιλαμβάνει σακούλες με μετρητά. Μπορεί να περιλαμβάνει ταξίδια σε μακρινούς προορισμούς που πληρώνονται από ξένους οργανισμούς - και υπό αυτή την έννοια υπάρχει ένα πιο διαδεδομένο πρόβλημα».
Ο Raphaël Glucksmann, ο οποίος στο παρελθόν είχε καταγγείλει τη Ρωσία, τη Γεωργία και το Αζερμπαϊτζάν ως χώρες που προσπάθησαν να επηρεάσουν τις πολιτικές αποφάσεις στο Κοινοβούλιο, ανέφερε ακόμη ως πρόβλημα ότι δεν υπάρχει πρόβλεψη προστασίας για τους εσωτερικούς πληροφοριοδότες, επισημαίνοντας ότι, αν το Ευρωκοινοβούλιο θέλει να απαλλαγεί από τη διαφθορά, θα πρέπει να κάνει βαθιές μεταρρυθμίσεις.
Άλλοι ευρωβουλευτές προτείνουν και ζητούν τον ορισμό αντιπροέδρου κατά της διαφθοράς που θα αντικαταστήσει την Καϊλή και τη σύσταση μιας επιτροπής δεοντολογίας που θα εποπτεύει όλα τα θεσμικά όργανα της ΕΕ.
Όπως γράφει το Politico, άλλοι ωστόσο ήταν λιγότερο πεπεισμένοι ότι η έρευνα για τη διαφθορά θα έβγαζε νέα ονόματα ή ότι τα γεγονότα που αποκαλύφθηκαν την περασμένη Παρασκευή μιλούσαν για κάποιο ευρύτερο πρόβλημα στην ΕΕ.
Ερωτηθείς σχετικά με την έκταση του σκανδάλου δωροδοκίας, ένας ανώτερος αξιωματούχος του Κοινοβουλίου, ο οποίος ζήτησε να μην κατονομαστεί, δήλωσε: «Όσο σοβαρό κι αν είναι αυτό, πρόκειται για μεμονωμένα άτομα, για μερικούς ανθρώπους που έλαβαν πολύ κακές αποφάσεις. Η έρευνα και οι συλλήψεις δείχνουν ότι τα συστήματα και οι διαδικασίες μας έχουν λειτουργήσει».
Η Valérie Hayer, Γαλλίδα ευρωβουλευτής της κεντρώας ομάδας Renew, κινήθηκε στο ίδιο κλίμα, λέγοντας ότι, ενώ ανησυχεί βαθύτατα για έναν «κίνδυνο για τη δημοκρατία μας» που συνδέεται με ξένες παρεμβάσεις, δεν πιστεύει ότι το σκάνδαλο παραπέμπει σε «γενικευμένη διαφθορά» στην ΕΕ. «Δυστυχώς, υπάρχουν σάπια μήλα», δήλωσε.
Η πρόεδρος της Κομισόν, η οποία δέχεται πυρά για τους χειρισμούς της σχετικά με τις συμφωνίες για τον εμβολιασμό COVID-19 με την Pfizer, αρνήθηκε να απαντήσει σε ερωτήσεις αναφορικά με τις σχέσεις του αντιπροέδρου της Μαργαρίτη Σχοινά με το Κατάρ κατά τη διάρκεια ενημέρωσης των δημοσιογράφων, προκαλώντας την οργή του δημοσιογραφικού σώματος των Βρυξελλών.
«Ο Έλληνας επίτροπος εκπροσώπησε την ΕΕ στην τελετή έναρξης του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου και έχει επικριθεί από τους ευρωβουλευτές για τα tweets του τους τελευταίους μήνες, με τα οποία επαινούσε αφειδώς τις εργασιακές μεταρρυθμίσεις του Κατάρ», γράφει το Politico.
Η Φον ντερ Λάιεν φάνηκε, ωστόσο, να υποστηρίζει τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου φορέα δεοντολογίας που θα μπορούσε να διερευνήσει παραπτώματα σε όλα τα όργανα της ΕΕ.
«Αυτοί οι κανόνες [σχετικά με το lobbying από κρατικούς φορείς] είναι οι ίδιοι και στα τρία θεσμικά όργανα της ΕΕ», δήλωσε ο ανώτερος αξιωματούχος του Κοινοβουλίου, αναφερόμενος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στο Κοινοβούλιο και στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, το στρογγυλό τραπέζι των κυβερνήσεων της ΕΕ.
«Η διχογνωμία σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισης της διαφθοράς δείχνει πώς, ακόμη και μπροστά σε αυτό που φαίνεται να είναι ένα κατάφωρο παράδειγμα διαφθοράς, τα μέλη του συστήματος των Βρυξελλών -που αποτελείται από χιλιάδες καλοπληρωμένους γραφειοκράτες και εκλεγμένους αξιωματούχους, πολλοί από τους οποίους απολαμβάνουν νομική ασυλία ως μέρος της δουλειάς τους- προσπαθούν να προστατευθούν από τον έλεγχο που θα μπορούσε να απειλήσει τα έσοδα ή να εκτροχιάσει τις καριέρες τους».