Τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων δείχνουν πως η κυβέρνηση εξασφαλίζει θετικές γνώμες για το μέχρι τώρα έργο της (με ποσοστά από 55% έως 75%) σε όλους τους τομείς, πλην ενός: του μεταναστευτικού, όπου μόλις ένα 25% των ερωτηθέντων θεωρεί ότι αντιμετωπίζει αποτελεσματικά το πρόβλημα…
Οι ποιοτικές αναλύσεις αυτού του 25%, καταλήγουν ότι η μεγαλύτερη δυσαρέσκεια προέρχεται από οπαδούς και ψηφοφόρους της ΝΔ που εκτιμούν ότι οι θέσεις Μητσοτάκη ( τα παιδιά να πηγαίνουν σχολείο, να εξασφαλισθούν ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης,να γίνονται προσπάθειες ενσωμάτωσης όσων εκ των προσφύγων δικαιούνται άσυλο με εξεύρεση εργασίας, κ.λ.π.) παραείναι «ενδοτικές», φιλελεύθερες και ανεκτικές.
Και, λογικά, τα ευρήματα αυτά προβλημάτισαν κυβέρνηση και ΝΔ, πολύ περισσότερο που υπάρχουν αρκετοί βουλευτές, στελέχη, ακόμη και υπουργοί που συμμερίζονται αυτές τις απόψεις. Η αναλυτική δημοσιοποίηση των 17 σημείων του νέου νομοσχεδίου για την παροχή ασύλου, φιλοξενίας όσων το αίτημα ασύλου εξετάζεται αλλά και εγκατάστασης εκείνων που θα τύχουν ασύλου, καθώς επίσης και το «μασάζ» που έκανε ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης στην (ανήσυχη…) κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ, δείχνουν πως ο πρωθυπουργός αντιμετωπίζει τόσο το ίδιο το πρόβλημα όσο και τις κοινωνικές αντιδράσεις που προκαλεί με υπευθυνότητα.
Έχει όμως σημασία και το γεγονός ότι την ίδια λογική ενστάσεων με αυτή των ψηφοφόρων της ΝΔ, συμμερίζονται ψηφοφόροι και άλλων κομμάτων, του ΣΥΡΙΖΑ συμπεριλαμβανομένου!
Οι διαπιστώσεις αυτές προκαλούν ερωτηματικά για την αποτελεσματικότητα της πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ να κατηγορεί τον πρωθυπουργό ως… ακροδεξιό, Ορμπάν, Σαλβίνι! Ή είναι «Ορμπάν», οπότε η πλειοψηφία ης κοινωνίας δεν θα τον κατηγορούσε ως υπεράγαν φιλελεύθερο, ενδοτικό και ανεκτικό, ή είναι κάτι άλλο, πιο δύσκολο να κατηγοριοποιηθεί με το κόλλημα μια ταμπέλας. Και πολύ πιο δύσκολο να γίνουν αποδεκτές οι σχεδιαζόμενες πολιτικές του επί του θέματος από την κοινωνία…
Το προσφυγο-μεταναστευτικό, είναι αυτή την στιγμή (και δυστυχώς και εν προοπτική) το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα. Και συνολικότερα η Ευρώπη, της οποίας την κυριότερη «πύλη εισόδου» αυτών των ανθρώπων αποτελεί η Ελλάδα.
Δεν πρόκειται απλώς περί «κρίσης». Πρόκειται περί φαινομένου στο οποίο, φευ, δεν υπάρχει ημερομηνία λήξης. Προκαλείται και εξαρτάται από πλήθος αιτίων, σκοπιμοτήτων, γεωπολιτικών βρώμικων παιχνιδιών που κατά πως φαίνεται θα εξακολουθούν να υπάρχουν για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το μείζον αυτό ευρωπαϊκό πρόβλημα, δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει η Ελλάδα μόνη της. Οι πρόσφυγες, ήρθαν για… να μείνουν. Άγνωστο πόσοι και άγνωστο το για πόσο. Πάντως, η πραγματικότητα λέει ότι η Ευρώπη θα πρέπει να προετοιμασθεί σε όλα τα επίπεδα να ζει με πρόσφυγες. Τα… «κόλπα» να κλείνουν τα χερσαία σύνορα της Ελλάδας με την Ευρώπη, η κατάργηση της «βαλκανικής οδού», και η… μεγαθυμία των εταίρων μας «να σας δίνουμε κάτι, να τους κρατείστε εκεί…”, αποδείχθηκαν πολύ σύντομα ατελέσφορα. Και θα οδηγήσουν σε εκρηκτικές και ανεξέλεγκτες καταστάσεις καθώς το προσφυγικό θα διογκούται.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες που αποφεύγουν να υιοθετήσουν συλλογικές, αποτελεσματικές (και δυσάρεστες…) προσπάθειες αντιμετώπισης του φαινομένου, δεν είναι….«Ορμπάν»! Έχουν να αντιμετωπίσουν επιφυλακτικές και φοβικές (όχι άδικα…) κοινωνίες στις χώρες τους, που ήδη έχουν μεγάλο αριθμό προσφύγων σε μια όχι ανθίζουσα οικονομική συγκυρία. Και θέλουν οι ίδιοι και τα κόμματά τους να επανεκλεγούν. Ίσως παίζουν αμυντικά μέχρι το πρόβλημα ν’ απειλήσει δομικά την Ευρώπη, και να “αναγκασθούν” να πάρουν δραστικά μέτρα, έστω και χωρίς την ομοθυμία των κοινωνιών τους…
Η αλήθεια είναι ότι και οι ευρωπαϊκές (τις οποίες υπολογίζουν και… φοβούνται οι ηγέτες τους) αλλά και η ελληνική κοινωνία, αδυνατούν, στην πραγματικότητα δεν θέλουν, να δουν την μεγάλη εικόνα του προβλήματος. Περιορίζονται… βολικά σε μικρές τοπικές εικόνες που δημιουργούνται από τους πρόσφυγες και μετανάστες, επικαλούνται δυναμικά και απειλητικά τα προβλήματα που δημιουργούνται στις επιμέρους κοινωνίες.
Το οξύμωρο είναι ότι… θεωρητικά όλοι (πλην ελαχίστων διεστραμμένων και ιδεοληπτικών εξαιρέσεων) είναι «ανθρωπιστές», κατανοούν την δυστυχία αυτών των ανθρώπων, εύχονται (γενικώς και αορίστως-και πάντως χωρίς την δική τους συμμετοχή!) «να λυθεί το πρόβλημα» δια μαγείας! Στην ουσία, κλείνουν τα μάτια και… ξορκίζουν το «κακό» μέχρι να εκλείψει…
Οι Ευρωπαίοι δεν θέλουν «σπίτι» τους τους πρόσφυγες. Βολεύονται με το να σωρεύονται στην Ελλάδα και όπου αλλού. Αλλά χωρίς την ενεργό συμμετοχή της Ευρώπης, λύση δεν πρόκειται να υπάρξει…
Οι Έλληνες έχουν ακριβώς την ίδια διάθεση: ας μείνουν οι εξαθλιωμένοι στις «Μόριες» των νησιών, ας σφάζονται και ας καίγονται, εμείς πάντως δεν τους θέλουμε στα μέρη μας! Αυτό τον επιθετικό φόβο των τοπικών κοινωνιών εισπράττουν δήμαρχοι και βουλευτές, αρνούνται για λόγους συμφέροντος να τον συζητήσουν με τις τοπικές κοινωνίες, τον μεταφέρουν (άλλοι έμμεσα, άλλοι μπρούτα) στα κομματικά και κυβερνητικά γραφεία. Δεν είναι ν’ απορείς που η συντριπτική πλειοψηφία των δημοσκοπούμενων είναι δυσαρεστημένη από τις κυβερνητικές πολιτικές ρεαλιστικής αντιμετώπισης του προβλήματος…
Λείπει η νηφάλια, ειλικρινής και απροσχημάτιστη ενημέρωση της κοινωνίας για τις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος, την διάρκειά του, και τις αναγκαστικές λύσεις που πρέπει να υιοθετηθούν. Αυτό που έκανε ο Μητσοτάκης στην διάσκεψη κορυφής της ΕΕ, να μιλήσει για επικίνδυνο αδιέξοδο αν δεν υπάρξει ρεαλιστικό plan B το κόστος του οποίου να επιμερισθεί σ’ όλες τις ευρωπαϊκές κοινωνίες, απειλώντας και έμμεσα για ενεργοποίηση της “ρήτρας αλληλεγγύης”, πρέπει να γίνει και με την ελληνική κοινωνία.
Είναι πολύ χαρακτηριστικό, ότι τις αντιδράσεις των βουλευτών της ΝΔ όταν τους ανακοίνωσε ότι μέχρι τέλος Νοεμβρίου θα μεταφερθούν 20.000 στην ενδοχώρα γιατί απαιτείται διασπορά και ενσωμάτωση τους, τις καταλάγιασε σε μεγάλο βαθμό όταν τους εξήγησε το επεξεργασμένο σχέδιο της κυβέρνησης, ότι θα μετ εγκατασταθούν ΜΟΝΟΝ οικογένειες (με ότι αυτό υποδηλοί), 10.000 σε ξενοδοχεία, οι υπόλοιποι σε οργανωμένες εγκαταστάσεις με νερό και ηλεκτρικό, και θα υπάρξει αυξημένη αστυνομική παρουσία για την τήρηση της ασφάλειας και της τάξεως. Και στο μεταξύ, θα αυξηθούν οι υποδομές, θα μειωθεί κατά πολύ ο χρόνος παροχής ή μη ασύλου (οι μη δικαιούμενοι θα επαναπροωθούνται), και όσοι αποκτήσουν την επίσημη ιδιότητα πρόσφυγα, θα καταβληθεί κάθε προσπάθεια ενσωμάτωσής τους, κοινωνικά, επαγγελματικά, με όρους αμοιβαίου σεβασμού…
Ευελπιστούμε ότι η κυβέρνηση έχει ήδη εκπονήσει και θέσει σε εφαρμογή ένα λεπτομερές σχέδιο συνεννόησης συνεργασίας με Περιφέρειες και Δήμους, και δεν θα εκδώσει απλώς ένα…φετφά, λίγες μόνο μέρες πριν αρχίσει η μετεγκατάσταση των 20.000 στην ενδοχώρα. Γιατί, πολλού δήμαρχοι λένε δημόσια ότι δεν έχουν ενημερωθεί από κανέναν…
Το πρόβλημα, ήρθε για να μείνει, ας μην αυταπατώμεθα. Ας κοιτάξουμε όλοι μαζί, χωρίς πονηριές και υστεροβουλίες να βρούμε τον λιγότερο επώδυνο τρόπο να το αντιμετωπίσουμε. Να συμβιώσουμε μαζί του, αποδεχόμενοι την νέα πραγματικότητα…
Την ευθύνη, την έχει αποκλειστικά το πολιτικό σύστημα. Και κάποια στιγμή θα καταλογισθεί…