Οι εξελίξεις στη Συρία θα βρεθούν στο επίκεντρο της σημερινής Συνόδου Κορυφής.
Σε μια Σύνοδο Κορυφής με έκδηλη την ανησυχία στις Βρυξέλλες για την επόμενη ημέρα στην περιοχή και τις επιπτώσεις στην περιφερειακή σταθερότητα και στο μεταναστευτικό.
Ο Μητσοτάκης θα ζητήσει τη στήριξη της εδαφικής ακεραιότητας και της κυριαρχίας της Συρίας
Η Ε.Ε. αναζητεί ρόλο και λόγο στις εξελίξεις, επιχειρώντας σε πρώτη φάση να αποκρυπτογραφήσει τη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται μετά την πτώση του καθεστώτος Άσαντ. Στην κατεύθυνση ενεργού συμμετοχής στα τεκταινόμενα στη Μέση Ανατολή πιέζει και η ελληνική πλευρά τονίζοντας ότι «η Ευρώπη δεν μπορεί να είναι απούσα, καθώς υπάρχουν κίνδυνοι ασφαλείας και αυξημένων προσφυγικών ροών». Η Ελλάδα έχει έναν επιπλέον λόγο να στηρίζει αυτή την πολιτική βλέποντας την Τουρκία να επιχειρεί αναβάθμιση της θέσης της στην περιοχή και να αποκτά τον έλεγχο στο νέο σύστημα διακυβέρνησης που εγκαθιδρύεται. Γι’ αυτό, ο κ. Μητσοτάκης θα ζητήσει «τη στήριξη της ενότητας, της εδαφικής ακεραιότητας και της κυριαρχίας της Συρίας» με στόχο να διασφαλίζει τις θρησκευτικές μειονότητες και τις εθνοτικές ομάδες.
Μεταναστευτικό: Ανάγκη για προστασία των εξωτερικών συνόρων
Κοινός τόπος για όλους τους ηγέτες του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου είναι η ανάγκη διαχείρισης του μεταναστευτικού και η δυνατότητα επιστροφών για μετανάστες και πρόσφυγες. Όχι μια εύκολη διαδικασία, ειδικά στη Συρία, αφού ακόμα η κατάσταση είναι ρευστή. Ως θετικό παρουσιάζουν διπλωματικές πηγές τη σύμπνοια στην ανάγκη προστασίας των εξωτερικών συνόρων, ενώ έχουν ξεκινήσει συζητήσεις για τη διασφάλιση ενός πλαισίου ασφαλών και αξιοπρεπών επιστροφών σε τρίτες χώρες. Ο πρωθυπουργός αναμένεται ακόμη να ενημερώσει τους ηγέτες για την επίσκεψή του στον Λίβανο -ήταν ο πρώτος ευρωπαίος ηγέτης που επισκέφθηκε τη χώρα μετά την επίτευξη της εκεχειρίας της 27ης Νοεμβρίου με το Ισραήλ- και να τονίσει ότι η ΕΕ πρέπει να στηρίξει τους κρατικούς θεσμούς του Λιβάνου και την αποτελεσματική εφαρμογή της εκεχειρίας.
Μήνυμα της Ελλάδας στην Αλβανία για την προστασία της ελληνικής μειονότητας
Παρέμβαση σε δύο μέτωπα υπήρξε από την ελληνική πλευρά και στη Σύνοδο Ε.Ε. - Δυτικών Βαλκανίων, η οποία εξέτασε την ενταξιακή πρόοδο των υποψηφίων κρατών-μελών. Η αναφορά στην κοινή δήλωση όπου η «ΕΕ καλεί τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων να εγγυηθούν τα δικαιώματα και την ίση μεταχείριση των ατόμων που ανήκουν σε μειονότητες», είναι ένα μήνυμα προς την Αλβανία για την προστασία της ελληνικής μειονότητας στη χώρα και στην εφαρμογή του κράτους δικαίου. Ο κ. Μητσοτάκης το κατέστησε σαφές προς τα Τίρανα προσερχόμενος στη Σύνοδο, όπου δήλωσε πως «η Ελλάδα είναι ουσιαστικά ο θεματοφύλακας της ευρωπαϊκής πορείας της Αλβανίας και ότι τα ζητήματα τα οποία αφορούν την προστασία της ελληνικής εθνικής μειονότητας, η κατοχύρωση των περιουσιακών τους δικαιωμάτων, το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού, δεν είναι διμερή ζητήματα. Είναι ζητήματα τα οποία, πια, αφορούν τις σχέσεις της Αλβανίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση».
Με λίγα λόγια, ο δρόμος της γειτονικής χώρας προς την Ευρώπη περνά μέσα από την Αθήνα και, παρά την αξιοσημείωτη επιτάχυνση στο άνοιγμα κεφαλαίων, όλα θα κριθούν στο τέλος της διαδρομής αυτής. Άλλωστε, το κεφάλαιο που αφορά το κράτος δικαίου και τις μειονότητες είναι το τελευταίο της ενταξιακής διαδικασίας, και αν δεν εκπληρωθούν στο ακέραιο οι υποχρεώσεις της αλβανική πλευράς, η Αθήνα δεν θα διστάσει να θέσει βέτο.
Η θέση της Σερβίας είναι στην ΕΕ
Η δεύτερη παρέμβαση αφορά τη Σερβία, η ενταξιακή πορεία της οποίας κινείται σε αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν της Αλβανίας. Εμπόδια θέτουν οι Βαλτικές χώρες, η Γερμανία και η Ολλανδία. Ο κ. Μητσοτάκης, με επιστολή που έστειλε προς όλους τους ηγέτες, προειδοποιεί ότι το Βελιγράδι δεν πρέπει να μείνει πίσω, καθώς αυτό θα έχει επιπτώσεις για την σταθερότητα στα Βαλκάνια. Ο κίνδυνος να πέσει στα χέρια της Ρωσίας, απογοητευμένη από τη στάση της Ε.Ε., είναι πάντα υπαρκτός και θα πρέπει να αποφευχθεί, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές. Η Ελλάδα βρίσκεται στο ίδιο μήκος κύματος με Ιταλία, Ισπανία, Κύπρο, Τσεχία, Σλοβακία και Σλοβενία, που σε κοινή δήλωσή τους υποστηρίζουν ότι: «Η διαδικασία ένταξης για όλες τις υποψήφιες χώρες πρέπει να είναι αξιοκρατική και προβλέψιμη, σύμφωνα με την αναθεωρημένη μεθοδολογία». «…Η πρόσκληση προς τις υποψήφιες χώρες να υποβάλουν τη διαπραγματευτική τους θέση θα πρέπει, κατ’ αρχήν, να γίνεται με σκοπό το άνοιγμα κάθε κεφαλαίου και να μην περιλαμβάνει περαιτέρω σιωπηρές ή ρητές απαιτήσεις, χωρίς να θίγονται οι διαπραγματευτικές θέσεις και των δύο πλευρών», προσθέτουν.