Δεν περίμενε κανείς διαφορετική αντίδραση από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Το κοινωνιολογικό ζήτημα, όμως, που για άλλη μια φορά αναδύεται από την στάση της είναι η βαθύτατη υποκρισία που διακρίνει τους «ανθρώπους του Θεού» (που υποτίθεται ότι πρεσβεύουν ότι όλοι οι άνθρωποι, ανεξαρτήτως… χαρακτηριστικών, είμαστε τέκνα» του!), η δογματική τους προσήλωση στην άρνηση της πραγματικής, ζώσας πραγματικότητας από καταβολής κόσμου, η δογματική θωράκισή τους πίσω από επινοημένες «αξιωματικές αλήθειες» που ποτέ δεν ίσχυαν…
Τι λένε, δηλαδή, οι παπάδες; «Τι τον θέλουν οι ομοφυλόφιλοι τον πολιτικό γάμο, αφού έχουν εξασφαλίσει τα δικαιώματα που επιζητούσαν μέσω του συμφώνου συμβίωσης. Δεν τους αρκεί;». Δεν τους ενοχλεί το γεγονός ότι είναι χιλιάδες τα ομόφυλα ζευγάρια που ζουν «σαν παντρεμένοι» και η κοινωνία έχει πλέον αρχίσει να τα ενσωματώνει και να τα αποδέχεται, δεν θέλουν το… τυπικό του πολιτικού γάμου (που είναι και εκτός δικαιοδοσίας και αρμοδιότητάς τους!), τους ενοχλεί ο τύπος που θέλει να καθιερώσει για τα δικαιώματά τους η μόνη αρμόδια πολιτεία! Να… περάσει το «δικό τους» επιζητούν. Να επιβεβαιώσουν την ολοένα και φθίνουσα εικόνα ότι η Κατεστημένη Εκκλησία συνδιοικεί και έχει αποφασιστικό λόγο!
Οι συνεχείς ήττες της Εκκλησίας (πολιτικός γάμος, σύμφωνο συμβίωσης ετερόφυλων ζευγαριών, εναρμόνιση στο θέμα της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες με τα διεθνώς ισχύοντα, το δικαίωμα των νέων παιδιών να μη διδάσκονται το μάθημα των θρησκευτικών εφ’ όσον δεν πιστεύουν στην Χριστιανική Ορθοδοξία αλλά στον… όποιον άλλο Θεό ή πουθενά), αντί να τους προβληματίσουν και να τους οδηγήσουν σε εκσυγχρονισμό του ρόλου τους, τους μετατρέπουν σε φανατικούς αγιατολάδες! Επιμένουν να δίνουν χαμένες μάχες χαρακωμάτων, δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι. Και σταδιακά και νομοτελειακά να αποξενώνονται από την ζώσα κοινωνία…
Ξέρουν ότι πολλά ομόφυλα ζευγάρια έχουν αποκτήσει με τον έναν ή άλλον τρόπο, νόμιμο ή... διά της πλαγίας, παιδιά με ελλειμματικά δικαιώματα που τους δημιουργούν αξεπέραστα προβλήματα, πρακτικά και ψυχολογικά. Και κάνουν σαν να μην είναι αυτή η πραγματικότητα που χρήζει ρύθμισης…
Βγαίνουν με τα πλουμιστά άμφια και τις χρυσές μίτρες τους οι ιεράρχες στους άμβωνες και με χυδαίες εκφράσεις του πεζοδρομίου καθυβρίζουν, λοιδορούν τους ομοφυλόφιλους ως «ανώμαλους», διεστραμμένους, αποβράσματα, επειδή η ομοφυλοφιλία είναι… αμαρτία!
Η ομοφυλοφιλία υπήρξε εκ φύσεως φαινόμενο από καταβολής κόσμου ως ιδίωμα (και όχι επιλογή, «καπρίτσιο», ηθελημένη διαστροφή) των δημιουργημάτων του Θεού -στον οποίο ομνύουν! Άρα, είναι και αυτοί «τέκνα» του!
Πώς ταιριάζει αυτή η πραγματικότητα με τις θεοπάλαβες δοξασίες τους. Δεν καταλαβαίνουν ότι αρνούνται τον ίδιο τον Θεό(τους) μ’ αυτήν την στάση τους; Και κάθε Κυριακή στους ναούς, οι παπάδες ζητούν… πιστοποιητικό σεξουαλικής «ορθότητας» πριν δώσουν την Θεία Μετάληψη στους προσερχόμενους πιστούς;
Και κάτι πιο «σκανδαλιστικό» από την υποκριτική συμπεριφορά τους: είναι κοινό μυστικό, που αναγνωρίζεται από ολόκληρη την κοινωνία (και επιβεβαιώνεται από την σωρεία των κατά καιρούς «πιπεράτων» σκανδάλων και αποκαλύψεων), ότι οι κόλποι της Εκκλησίας, από τα κατώτερα μέχρι τα ανώτερα, ιεραρχικά, επίπεδα, βρίθουν ομοφυλόφιλων μελών, που τα γνωρίζουν οι τοπικές κοινωνίες αλλά και η ευρύτερη! Γιατί, αφού η ομοφυλοφιλία είναι αμαρτία (και ακόμη μεγαλύτερη η παιδοφιλία, «σπορ» στο οποίο έχει αποδειχθεί και δικαστικά ότι επιδίδονται οι «άγιοι), δεν τους έχει αποβάλει από τις τάξεις της η Κατεστημένη Εκκλησία, αλλά… τους καλύπτει και τους υποθάλπει, βολικά εθελοτυφλούσα και υποκρινόμενη ξεδιάντροπα;
Ουαί υμίν Ιερείς και Φαρισαίοι σκοταδιστές!