Χτυπάει παλμός στον ΣΥΡΙΖΑ; Ένα κόμμα βυθισμένο σε ίντριγκες, διασπάσεις, μαχαιρώματα, καβγάδες και συνεδριάσεις, υποψηφιότητες-ανέκδοτο και αφιονισμένα πληκτρολόγια, έχει περιθώρια να ασκήσει αντιπολίτευση;
Έψαξα ομολογουμένως αρκετά ώσπου να βρω τι απασχολεί πολιτικά τον ΣΥΡΙΖΑ αυτό το διάστημα, μέσα στα συντρίμμια του εσωκομματικού εμφυλίου. Και έμεινα κατάπληκτη από τη θεματολογία. Πίστευα ότι είχαν αφήσει πίσω τους τις ανησυχίες που θυμίζουν εξωκοινοβουλευτικό ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά έκανα λάθος.
Κατ' αρχάς, έπεσε κλαυθμός και οδυρμός για τον θάνατο του τρομοκράτη Νασράλα. Αδιανόητο για κοινοβουλευτικό κόμμα, αλλά συνέβη. Σε επίσημη ανακοίνωση ο ΣΥΡΙΖΑ καταδίκασε τη «δολοφονία» (!) Νασράλα, παρότι πρόκειται για έναν στυγνό τρομοκράτη. Φυσικά, δεν παρέλειψε να ρίξει τις ευθύνες και γι' αυτό στον... Κυριάκο Μητσοτάκη. Μόνο από ισλαμολάγνους αριστερούς, που θέλουν να ικανοποιήσουν τα λούμπεν στοιχεία της ακροαριστεράς, θα περίμενες να χύνουν δάκρυα για τον θάνατο τρομοκρατών, την ώρα που σε όλη τη Δύση αλλά και σε αραβικά κράτη κερνάνε γλυκά (κυριολεκτικά) για τον θάνατο του Νασράλα.
Πριν από αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ έκλαψε για τον Πακιστανό που βρέθηκε νεκρός στο ΑΤ Αγίου Παντελεήμονα. Ο ίδιος ο κ. Κασσελάκης έσπασε τη σιωπή του και προσήλθε αυτοπροσώπως στο αστυνομικό τμήμα, όπου κατήγγειλε θεούς και δαίμονες. Μαζί του ξεσηκώθηκαν μεμιάς και όλα τα αριστερά πληκτρολόγια. Τι συνέβη στην πραγματικότητα; Όπως μάθαμε από ανακοίνωση της Αστυνομίας, ο Πακιστανός ήταν «άτομο εμφανώς χτυπημένο, σε κατάσταση αμόκ, υπό προφανή επήρεια ουσιών ή αλκοόλ», χωρίς χαρτιά, ο οποίος επιχείρησε να βιάσει κοπέλα στην περιοχή του Αγ. Παντελεήμονα, ενώ «τις προηγούμενες ημέρες είχε συλληφθεί για περιστατικό ενδοοικογενειακής βίας». Τζάμπα τα τόσα δάκρυα για «ισότητα», «διαφάνεια», «ανθρώπινη ζωή». Ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε να στηρίζει μια εξόφθαλμη περίπτωση παραβατικότητας και έκανε μια ατεκμηρίωτη τοποθέτηση εναντίον της Αστυνομίας.
Λίγες ημέρες νωρίτερα σύσσωμη η Αριστερά υπερασπίστηκε ένα γκρουπούσκουλο που μπούκαρε στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης «Βραδιά του ερευνητή». Οι εν λόγω εισβολείς έβγαλαν μάλιστα και ανακοίνωση, εξηγώντας ότι είναι εναντίον της έρευνας, γενικώς, διότι αυτή γίνεται «μόνο για τις ανάγκες της κερδοφορίας των εταιρειών, του στρατού και της αστυνομίας»!
Όπως είναι λογικό και επιβεβλημένο σε μια πολιτισμένη χώρα που υπερασπίζεται την έρευνα, την καινοτομία και την ελευθερία της γνώμης, ο πρύτανης κάλεσε την Αστυνομία και έγιναν συλλήψεις. Μόνο η «Αυγή» εντόπισε «Πρωτοφανή εισβολή ΜΑΤ και ΟΠΚΕ» στο Μετσόβιο και τα 'βαλε με την Αστυνομία, διότι -λέει- «έβρισαν με χυδαίο τρόπο» το γκρουπούσκουλο!
Και μέσα σε όλα ήρθε και η διαδήλωση έξω από το Βυζαντινό Μουσείο, επειδή παραχωρήθηκε ο κήπος του για τη γαμήλια δεξίωση της κόρης του τέως βασιλιά. Τέτοια επίδειξη ανοησίας είχε καιρό να κάνει η Αριστερά και ορισμένες πριμαντόνες του χώρου. Για ένα ζήτημα που έχει κλείσει εδώ και δεκαετίες, η Αριστερά κατέληξε πάλι να διοργανώνει αξιοθρήνητα περιθωριακές διαδηλώσεις, με μηδέν κοινωνικό αντίκτυπο. Σε όλο τον κόσμο τα μουσεία και οι αρχαιολογικοί χώροι παραχωρούνται, έναντι αντιτίμου. Μια απλή ματιά στο σάιτ του Βρετανικού Μουσείου αρκεί για να καταλάβεις.
Και αυτό είναι το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα. Ότι δεν εκφράζει τα προβλήματα που απασχολούν την πλειοψηφία, αλλά εμμένει σε μια μειοψηφική ατζέντα εκτός εποχής και εκτός κοινωνίας. Και είναι πολιτικά προβληματικό από καθαρό αντιδυτικό μένος να φτάνεις να υποστηρίζεις Νασράλα, μουλάδες, τρομοκράτες και μεσαιωνιστές που οδηγούν ολόκληρες χώρες στην κατρακύλα της θεοκρατίας και του ισλαμικού φονταμενταλισμού.
Και το πιο εντυπωσιακό, εν τέλει, είναι ότι στον ΣΥΡΙΖΑ διατείνονται ακόμη ότι μπορούν να κυβερνήσουν τη χώρα μας. Δηλαδή, να νομοθετούν, να συμμετέχουν σε διεθνείς συνόδους, να έχουν στην ευθύνη τους την ανάπτυξη και την οικονομία, να καθορίζουν το μέλλον των παιδιών μας και να οδηγήσουν την Ελλάδα στο μέλλον. Ανέκδοτο.