Tετάρτη πρωί… Μπαίνουμε με τον Γιώργο Καμίνη ως εκπρόσωποι του Κινήματος Αλλαγής μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου.
Ανάμεικτα τα συναισθήματα, μέσα σε μια φορτισμένη περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Φόρτιση, αγωνία, σκέψεις που η μία ακολουθεί την άλλη, συγκίνηση, αλλά και αίσθηση της ιστορικότητας της στιγμής. Σήμερα γράφεται πραγματικά Ιστορία, σκέφτομαι... Είναι άλλωστε η πρώτη φορά μετά από 45 χρόνια, μετά τη δίκη των πρωταγωνιστών της χούντας και της προδοσίας της Κύπρου, που θα ανακοινωθεί μία απόφαση τέτοιου ειδικού πολιτικού βάρους.
Επιτέλους, η κρίσιμη αυτή δίκη, μετά από το υπερβολικά μεγάλο χρονικό διάστημα που κράτησε, έχει φτάσει στο τέλος. Δεν περνάνε όμως τα δευτερόλεπτα, τα λεπτά. Σαν να έχει σταματήσει ο χρόνος.
Μπαίνουν οι δικαστές. Απόλυτη ησυχία στην αίθουσα. Το κλίμα βαραίνει κι άλλο. Το ύφος τους ευθύ, αυστηρό, αποφασισμένο. Η αγωνία κορυφώνεται. Μέσα μου σταθερή η πίστη ότι η Ελληνική Δικαιοσύνη θα δείξει την ευθύνη και θα δικαιώσει τον ρόλο της. Τότε αρχίζει η ανάγνωση της Απόφασης από την πρόεδρο, Μαρία Λεπενιώτη. Πρώτα, ένοχοι ο Ρουπακιάς και άλλοι δεκαπέντε.
Ένα κλίμα ανακούφισης στην αίθουσα, πολλοί δακρύζουμε, λίγο πιο πέρα, η οικογένεια του Παύλου Φύσσα, ακούνε με ψυχραιμία την απόφαση και τραβούν όλα τα βλέμματα. Το βλέμμα μου καρφώνεται στη Μάγδα. Την είχα δει μόνον από φωτογραφίες της. Θαύμασα την περηφάνια της, σκεφτόμουν ότι είχε χάσει τόσο άδικα το παλληκάρι της πριν επτά χρόνια, ότι δεν έχασε ούτε μια μέρα από τη δίκη, αναδεικνυόμενη δίκαια σε πρόσωπο-σύμβολο.
Η ανάγνωση όμως συνεχίζεται και οι αποφάσεις ακούγονται σαν να πέφτουν ριπές. Ένοχοι όλοι για την επίθεση στους Αιγύπτιους, το ίδιο για την επίθεση στα στελέχη του ΠΑΜΕ, και φτάσαμε στη στιγμή που όλοι περιμένουμε. Η απόφαση δεν αφήνει περιθώρια για ερμηνείες. Εγκληματική Οργάνωση η Χρυσή Αυγή. Όλα τα στελέχη της ένοχα, είτε ως διευθύνοντα είτε ως συμμετέχοντα. Ξέσπασμα, ασταμάτητα χειροκροτήματα, σηκωνόμαστε όρθιοι χειροκροτώντας, χαμόγελα, κλάματα, συγκίνηση. Η πρόεδρος ζητάει να καθίσουμε κάτω αυστηρά και συνεχίζει την ανάγνωση της απόφασης.
Ιστορικές, μοναδικές στιγμές. Μοναδική η στιγμή που η Μάγδα Φύσσα, βγαίνοντας από την αίθουσα, σφίγγει τις γροθιές της και φωνάζει δυνατά «Ο Παύλος τα κατάφερε... Γιε μου». Φωνάζει «Παύλο μου», ξεσπάει σε χειροκροτήματα, μαζί της χειροκροτούμε όλοι, πλέον έξω από την αίθουσα του Εφετείου, μαζί με τον κόσμο που έχει συγκεντρωθεί. Τα μάτια όλων μας δακρυσμένα από συγκίνηση και αίσθηση δικαίωσης.
Στιγμές τόσο ξεχωριστές, με τόση ένταση και ιστορικό βάρος, που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου.
Δεν μπορώ να μην το πω: Είμαι υπερήφανη για τη Δικαιοσύνη στην πατρίδα μας, για τη Δημοκρατία μας, που έδειξε τη δύναμη να βρει τους θεσμικούς εκείνους τρόπους ώστε να προστατευτεί και να βάλει φρένο στη δολοφονική δράση μιας εγκληματικής οργάνωσης, που μέχρι κάποια χρόνια πριν έσπερνε τον τρόμο και πολλοί, μα πάρα πολλοί φοβόντουσαν να πουν, να γράψουν, να αντιδράσουν. Είμαι πεπεισμένη ότι το σημερινό μήνυμα είναι τόσο ισχυρό και θα εμποδίσει για κάποια χρόνια νοσταλγούς να επιδιώξουν να επαναλάβουν παρόμοια εγχειρήματα. Ωστόσο, ο κίνδυνος του Φασισμού είναι πάντα παρών. Μην το ξεχνάμε. Όταν κυριαρχεί ο λαϊκισμός, το μίσος και ο διχαστικός λόγος, όταν υπονομεύεται η Δημοκρατία και οι θεσμοί της, όταν το Πολιτικό Σύστημα δεν δίνει λύσεις στα κοινωνικά προβλήματα, τότε ο φασισμός οξυγονώνεται. Ας βγάλουμε, επομένως, όλοι τα συμπεράσματά μας.
Θα τελειώσω αναφέροντας δύο ονόματα δικαστικών που έβαλαν τη σφραγίδα τους σε αυτό που ζήσαμε όλοι σήμερα, χωρίς να υποβαθμίζω τον ρόλο άλλων που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο και γι' αυτό απειλήθηκαν. Το ένα είναι της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου Ευτέρπης Κουτζαμάνη, που όταν παρέλαβε τον φάκελο της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα ανέλυσε τα στοιχεία, φώτισε τις λεπτομέρειες και κατέληξε ότι ο φόνος του Π. Φύσσα ήταν αποτέλεσμα της εγκληματικής δραστηριότητας μιας συμμορίας, η οποία δρούσε υπό το κάλυμμα της κοινοβουλευτικής νομιμότητας, αλλά στην πραγματικότητα σκότωνε, τραυμάτιζε, τρομοκρατούσε, εκβίαζε. Εν ολίγοις, ο ρόλος της ήταν καταλυτικός για να φτάσουμε στη σημερινή εξέλιξη, να δικάζεται το σύνολο της ηγετικής ομάδας της νεοναζιστικής συμμορίας. Το άλλο είναι της Μαρίας Λεπενιώτη, αρεοπαγίτου πλέον, της Προέδρου του Δικαστηρίου που εξέδωσε την ιστορική απόφαση, χαρακτηρίζοντας τη Χρυσή Αυγή εγκληματική οργάνωση.
Ας τις θυμόμαστε…