Ακόμη κι αν πιστεύει κανείς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υποκινεί και δεν υποδαυλίζει τα εκρηκτικά επεισόδια στη Νέα Σμύρνη, τις πορείες (και τις καταστροφές…) υπέρ Κουφοντίνα, τις καταλήψεις και τις βιαιότητες στα ΑΕΙ με αφορμή τον νόμο για την ασφάλεια σε αυτά, δεν μπορεί παρά να αναγνωρίζει ότι, πάντως, δεν κάνει τίποτε απολύτως για να τα αποθαρρύνει!
Δεν τα καταδικάζει, δεν επιβάλλει σε οργανώσεις και βουλευτές του να μη συμμετέχουν σε αυτά, απλώς… κάθεται και απολαμβάνει ως… Νέρων τις φωτιές που άναψαν «τυχαίως»! Και επιπλέον ρίχνει επάνω τους λάδι, κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι αυτή μεθοδεύει και προκαλεί την εκρηκτική κατάσταση, επειδή βρίσκεται σε αδιέξοδο, και ποντάρει στην όξυνση…
Καμιά κυβέρνηση δεν έχει να κερδίσει το παραμικρό προκαλώντας την όξυνση και την ανασφάλεια, με κίνδυνο μάλιστα να χρεωθεί και ένα (ο μη γένοιτο…) θάνατο μέσα στα επεισόδια και την αναταραχή, τυχαίο ή αποτέλεσμα προβοκάτσιας. Σε κάτι τέτοιο πόνταρε και ο Τραμπ, και άνοιξε τον ασκό του Αιόλου…
Αυτό, βεβαίως, δεν «αθωώνει» a priori την κυβέρνηση για τις εν προκειμένω επιλογές της, τόσο για την πρόληψη τέτοιων εκρηκτικών εξελίξεων όσο και για την καταστολή τους. Τις πορείες για τον Κουφοντίνα (και τη… συνέχειά τους με μολότοφ εναντίον αστυνομικών τμημάτων και δολοφονικές επιθέσεις κατά ένστολων μοτοσικλετιστών…) έπρεπε να τις έχει απαγορεύσει και αποτρέψει «πάση δυνάμει»! Η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας, ασχέτως πολιτικής τοποθέτησης, θα ήταν στο πλευρό της!
Και αν αμέσως μετά τον ξυλοδαρμό του πολίτη στην πλατεία της Ν. Σμύρνης (θα μπορούσαν και όφειλαν οι αστυνομικοί να τον ακινητοποιήσουν, να του περάσουν χειροπέδες και να τον οδηγήσουν στο τμήμα…) η Αστυνομία, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, εν ανάγκη και ο ίδιος ο πρωθυπουργός (που συνηθίζει τις απ’ ευθείας τηλεοπτικές επαφές με την κοινωνία…) έβγαιναν και καταδίκαζαν το περιστατικό αστυνομικής βίας, ανακοίνωναν ότι ο υπόλογος αστυνομικός τίθεται πάραυτα σε διαθεσιμότητα μέχρι να εκδοθεί το πόρισμα της ΕΔΕ και της εισαγγελικής έρευνας που είχε παραγγελθεί ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΕΡΑ, πιθανότατα θα είχαν αποφευχθεί τα μετέπειτα επεισόδια. Η κατάσταση σε μεγάλο βαθμό θα είχε εκτονωθεί και όσοι ποντάρουν στην όξυνση και το μπάχαλο θα είχαν στερηθεί των «επιχειρημάτων» τους…
Αντ’ αυτού, η κυβέρνηση όχι μόνο καθυστέρησε απαράδεκτα ν’ αντιδράσει, επιδεικνύοντας αντανακλαστικά… αποστεωμένου Δημοσίου και όχι εκσυγχρονιστικού «επιτελικού κράτους», αλλά κατέφυγε και σε… επικοινωνιακή αντεπίθεση (ήθελα να ’ξερα ποιος εγκέφαλος τη σκαρφίστηκε!), εκδίδοντας κομματικό non paper με το όνομα και την αντιεξουσιαστική δράση του δαρθέντος στην πλατεία!
Και, φυσικά, την επικοινωνιακή πατάτα έσπευσαν να τη… φάνε αμάσητη ο Κυρανάκης και ο Μπογδάνος με δημόσιες δηλώσεις τους, με τις οποίες στον υπερβολικό τους ζήλο να αποδείξουν ότι αυτός που ξυλοκοπήθηκε (αντί να συλληφθεί!) δεν ήταν «απλός πολίτης» αλλά εντεταλμένος προβοκάτορας, έδειξαν εν τη αφελεία τους ότι το κόμμα τους, άγνωστο πώς, έχει φακέλους ιδεολογικών φρονημάτων!
Θέλω να συγκαταλέγομαι στη μεγάλη (πιστεύω) πλειοψηφία της κοινωνίας που δεν πιστεύει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι άμοιρος ευθυνών για την έκρυθμη κατάσταση που έχουμε φθάσει. Αντίθετα, θεωρώ ότι ποντάρει στην όξυνση και την καλλιέργεια εμφυλιοπολεμικού κλίματος, λόγω εγγενούς αδυναμίας του να σχεδιάσει και ν’ ασκήσει μια υπεύθυνη κεντροαριστερή και… «προοδευτικής κατεύθυνσης» αντιπολίτευση.
Το δείχνουν οι κινήσεις και οι επιλογές του αμέσως μετά τις εκλογές, που ήταν επιλογές ρήξης και όξυνσης σε όλα τα πεδία: από τις καταλήψεις και τις επιχειρήσεις τερματισμού τους, την πολιτική υποστήριξη των τραμπούκων με τις μολότοφ στην ΑΣΟΕΕ, το μεταναστευτικό και τις προσπάθειες αντιμετώπισής του, την όξυνση στα εθνικά θέματα με την τουρκική προκλητικότητα σε Έβρο και Αιγαίο, την (παγκόσμια…) επέκταση της πανδημίας, τα εμβόλια, την υποδαυλισμένη… επισήμως από τον ΣΥΡΙΖΑ αναταραχή και τα επεισόδια για τον νόμο για τα ΑΕΙ, τη χυδαία κομματική εκμετάλλευση του MeToo, τα επεισόδια για τον Κουφοντίνα, για τη Νέα Σμύρνη…
Ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως, είναι ο… γνωστός και μη εξαιρετέος ΣΥΡΙΖΑ -και δεν τον νοιάζει και να το διαδηλώνει, μιας και δεν έχει κάτι ουσιαστικότερο να κάνει. Ο πρώην βουλευτής του και νυν αρθρογράφος της «Αυγής» το επιβεβαιώνει: «αν υπάρξει αστυνομικός έλεγχος στα πανεπιστήμια, θα γίνεται καθημερινά αυτό που γίνεται σήμερα»! Από κοντά και ο Σκουρλέτης, που… απεφάνθη ότι «αν η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν θέλει αντιδράσεις στους δρόμους, να μη φέρνει τέτοιους νόμους»!
Νομοτελειακά, την ευθύνη ελέγχου της κατάστασης και αποτροπής επικίνδυνων εξελίξεων (τυχαίων ή προβοκατόρικων…) την έχει η κυβέρνηση. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πριν κλείσει 6μηνο στη διακυβέρνηση της χώρας είδε… τον ουρανό να πέφτει πάνω του. Τόσες σοβαρότατες και μαζεμένες κρίσεις δεν κλήθηκε ν’ αντιμετωπίσει κανένας πρωθυπουργός από τη Μεταπολίτευση και μετά. Σφάλματα, ολιγωρίες, ατυχείς σχεδιασμοί, κακοί χειρισμοί, φαινόμενα ασυνεννοησίας και αλαζονείας υπουργών, ανεπιτυχείς επιλογές προσώπων, φυσικά και υπήρξαν. Στον τελικό απολογισμό, όμως, τα πήγε καλά…
Θα πρέπει και τούτη τη φορά ν’ αγωνισθεί, να υπερβεί τον εαυτό του, να κάνει τα αδύνατα δυνατά για να μην αποδειχθεί (εξαιτίας των όντως δύσκολων συγκυριών) μικρότερος των θετικών εντυπώσεων που αρχικά δημιούργησε, των ελπίδων που ενέπνευσε (και πέραν της παραδοσιακής Δεξιάς, αυτού του κόσμου που τον έφερε στην εξουσία…) στη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας.
Το διακύβευμα είναι πολύ μεγάλο. Δεν επιτρέπει υπολογισμό κόστους, πολιτικού και κομματικού. Ο κόσμος καταλαβαίνει. Αν τολμήσει, θα τον έχει μαζί του…