Και να που κινδυνεύουμε να φθάσουμε στο σημείο να… φοβόμαστε να πούμε την γνώμη μας, να εκδηλώσουμε τον ερωτικό θαυμασμό μας, να μην ξέρουμε αν έχουμε το δικαίωμα να προσφωνήσουμε μια γυναίκα ως «Κυρία» ή ν’ αναφερθούμε σε αυτήν ως «αυτή», και έναν άνδρα ως «κύριο» ή «αυτός», γιατί μπορεί να υποπέσουμε στο έγκλημα της περιφρόνησης της…. «πολιτικής ορθότητας»!
Το πολιτικά ορθό, είναι να λέμε για άνδρες και γυναίκες «αυτό», που περιλαμβάνει και αρσενικό και θηλυκό, και αρσενικοθήλυκο , και τραβεστί, και οτιδήποτε άλλο χωράει το σύγχρονο «ανοικτό, ανεκτικό μυαλό»! Αν πεις σε μια γυναίκα (θεωρητικά και σε έναν άνδρα- αλλά ακόμη δεν έχει γίνει μόδα, περιμένετε…) «μου αρέσει πολύ το σώμα σας, τα πόδια σας, το μπούστο σας…», κινδυνεύετε να φάτε μια μηνυσάρα για… σεξουαλική παρενόχληση, να γίνετε στα καλά καθούμενα πρωταγωνιστής ενός κάποιου «Me Too», και να σέρνεστε στα δικαστήρια, επειδή και μόνο εκφράσατε τον θαυμασμό σας!
Μετ ‘ ου πολύ, θα … ποινικοποιηθεί το φλερτ, ή θα… διδάσκεται με μπούσουλες και κανόνες στα σχολεία! Ο αυθορμητισμός, στα βάραθρα, θα πλησιάζουμε το αντίθετο φύλο (αρσενικό, θηλυκό και… ουδέτερο) με μάνιουαλ ανά χείρας! Και μην με περάστε για κανέναν υπερσυντηρητικό θεοσεβούμενο γέροντα, γιατί οι πλέον φανατικοί της εμμονικής πλέον «πολιτικής ορθότητας», οι διαπρύσιοι υπερασπιστές της σε όλη την παρανοϊκή κλίμακα της υπερβολής που βλέπουμε γύρω μας, είναι οι νέοι και οι νεότερες γενιές! Και προ του κινδύνου οι… κανονικοί άνθρωποι (δεν ξέρω, ο όρος «κανονικός», επιτρέπεται;) να προπηλακισθούν, να ξεφτιλιστούν στα μέσα δικτύωσης , να κινδυνεύσουν με διαπόμπευση ή/και με μηνύσεις, κάνουν το… κορόιδο, δεν αντιδρούν ανοικτά στην τόση υποκριτική μεσαιωνική μανία «ορθότητας», και κουνούν απογοητευμένοι το κεφάλι τους.
Δεν παλάβωσα πρωτοχρονιάτικα. Και φυσικά σε καμιά περίπτωση δεν δικαιολογώ και «συγχωρώ» όλες αυτές τις παραβατικές και κακοποιητικές, εγκληματικές συμπεριφορές, που ζούμε εμβρόντητοι τον τελευταίο καιρό. Πολύ περισσότερο, δεν ανέχομαι και αγανακτώ όταν συνάνθρωποί μας λοιδορούνται, εξευτελίζονται, συχνά γίνονται θύματα βίας για τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις και σωματικές ή συναισθηματικές ιδιαιτερότητες. Ο καθένας και η καθεμιά, έχουμε το αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα να διαθέτουμε το σώμα και τα συναισθήματά μας, μας όπως εμείς θέλουμε. Αρκεί να είμαστε «συναινούντες ενήλικοι», να μην παραβιάζουμε τον νόμο, και να μην προσβάλλουμε με τις όποιες ιδιαιτερότητές μας τους άλλους. Έχουν και οι άλλοι δικαιώματα…
Όχι, δεν παλάβωσα. Αλλά διάβασα τις διαμαρτυρίες, τα αναθέματα, τις καταγγελίες και τις σε βάρος της ύβρεις, λόγω μιας αντίδραση της κ. Κατερίνας Λάσπα, της γνωστής παλιότερα τηλεπαρουσιάστριας, και νυν Γενικής Γραμματέας Εθελοντισμού του ΠΑΣΟΚ, για μια παράσταση τραβεστί-Drag Queens σε… νηπιαγωγείο στην Θεσσαλονίκη!
Την συγκεκριμένη… αβάν-γκάρντ «εκπαιδευτική» εκδήλωση στα νήπια, οργάνωσαν από κοινού το Thessaloniki Pride (Φεστιβάλ Υπερηφάνειας Θεσσαλονίκης) και το «Ουράνιο Τόξο», που εκπροσωπούν την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα. Και στην παράσταση, μια τραβεστί διηγήθηκε στα νήπια το παραμύθι «πώς μια Drag Queen έσωσε τα Χριστούγεννα» Αφού προηγουημένως υποθέτω ότι για… εκπαιδευτικούς εορταστικούς λόγους εξήγησε τι ακριβώς είναι μια τραβεστί…
Η κ. Λάπα, λοιπόν, σε μια ανακοίνωσή της κατήγγειλε «την αθλιότητα της συγκεκριμένης εκδήλωσης», προσθέτοντας το αυτονόητο «ο καθένας μπορεί να κάνει ότι θέλει στον εαυτό του, κανένας όμως δεν έχει δικαίωμα με πλάγιο τρόπο (σσ: «πλάγιο»;) να επιβάλλει τέτοια πρότυπα σε παιδάκια». Μίλησε ως πολιτικό πρόσωπο, ως μητέρα δύο παιδιών, ως πολίτης της κοινωνίας…
Ε, ποιος είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε! Η Μ.Κ.Ο (τι άλλο;) «Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών», εθελοντικού χαρακτήρα για την προαγωγή των δικαιωμάτων και ελευθεριών των τρανς, φυλοδιαφορετικών και εν γένει μελών της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, «κατήγγειλε και καταδίκασε τον ακραία ρατσιστικό, απαράδεκτο και κακοποιητικό λόγο της Λάσπα». Και καλά αυτοί- τον συντεχνιασμό τους υπερεασπίσθηκαν και βρήκαν (άλλη μια) πρώτης τάξεως ευκαιρία να διαδηλώσουν την… καταπίεσή τους. Κάτι που σήμερα ακούγεται τουλάχιστον ως αστείο…
Βγήκε και την καταδίκασε, όμως , και… το ΠΑΣΟΚ! Η αναπληρώτρια Γραμματέας Ισότητας του οποίου ήταν παρούσα στο… πανηγύρι με τα νήπια, κ. Βάσια Μαδέση, αλλά και ο αναπληρωτής Γραμματέας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του κόμματος του κ. Ανδρουλάκη, ο οποίος μάλιστα «άδειασε»…. πολιτικο-κομματικά την κ. Λάσπα, «διαφωνώντας έντονα με την ομοφοβία και τρανσφοβία, που καταγγέλλεται από το ΠΑΣΟΚ…» και χαρακτηρίζοντας την ανακοίνωση της συναδέλφου του κ. Λάσπα «ως λόγο, που δεν εκφράζει τις αξίες της… σοσιαλδημοκρατίας!» Βλέπετε, κάλπες έρχονται και οι ψήφοι δεν έχουν φύλο, οσμή, σεξουαλικές ιδιαιτερότητες, τσίπα. Και όπως φαίνεται και λογική, κοινό νου…
Καλά κάνει όλος αυτός ο «ιδιαίτερος» κόσμος και ζει, ερωτεύεται, συμπεριφέρεται κατά τα πιστεύω του. Δικαίωμά του. Πού, όμως, δεν μπορεί να το επιβάλλει ως «κανονικότητα» σε όλη την υπόλοιπη κοινωνία. Κι’ αν κάποτε, πράγματι, αυτός ο κόσμος ήταν περιθωριοποιημένος, δακτυλοδεικτούμενος, αποσυνάγωγος, «γκέτο», σήμερα κάθε άλλο παρά έτσι έχουν τα πράγματα. Κι’ αν κάποτε οι δημόσιες προκλητικές «τσαχπινιές» ήταν ίσως αναγκαίες για να σπάσουν τα ταμπού και να ευαισθητοποιήσουν την κοινωνία, σήμερα τι νόημα έχουν; Εκπροσωπούνται ισότιμα ( συχνά κυριαρχούν…) σχεδόν σε όλους τους τομείς, από όλες τις μορφές της τέχνης μέχρι την ενημέρωση, την τηλεόραση, τα «λόμπυ», την επιστήμη, την πολιτική, την Βουλή. Και δεν τους διαχωρίζει κανείς, δεν τους στιγματίζει κανείς. Και έτσι πρέπει.
Αλλά όχι και να μην διαμαρτυρόμαστε για τις προκλητικές εξτραβακάντζες τους, όχι να ανεχθούμε την «προπαγάνδα» τους στα νήπια και τα παιδιά! Αφού, πιστεύουν στην απόλυτη ελευθερία και «επιλογή ζωής», γιατί σώνει και καλά επιχειρούν προσηλυτισμό, με ένα τρόπο, και το μπόλιασμα παιδικών ψυχών με το ψέμα ότι δεν υπάρχουν παρεκκλίσεις από την κανονικότητα που αναγνωρίζει ο κόσμος κάποιες… εκατοντάδες αιώνες τώρα;
Ξέρω, θα ακούσω τα εξ αμάξης ως… ρατσιστής, ομοφοβικός και πάει λέγοντας. Αδιαφορώ παγερά. Κανείς δεν θα μας κλείσει το στόμα, από τον φόβο μην στοχοποιηθούμε, να λέμε αυτό που πιστεύουμε, απροκατάληπτα και με θάρρος! Αυτό μας έλειπε δα…