Λέει αλήθειες ο Μαρινάκης; Τα όσα αποκάλυψε, πάντως, «κουμπώνουν» με γεγονότα και λεπτομέρειες που έχουν καταγραφεί στο παρελθόν. Και , κατά κάποιον τρόπο, επαληθεύονται από τις εξελίξεις...
Κι’ αν λέει ψέμματα, γιατί η κυβέρνηση δεν τον διαψεύδει ρητά και κατηγορηματικά, αλλά καταφεύγει σε...«κύκλους» του Μεγάρου Μαξίμου και επιστρατεύεται ο κ. Τσίπρας να εξαπολύσει γενικόλογους και αόριστους μύδρους εναντίον του επιχειρηματία και... της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Φοβάται ότι ίσως υπάρχουν και «ντοκουμέντα» ( η τεχνολογία κάνει θαύματα στις μέρες μας...) που διαψεύδουν τους «κύκλους»;
Το ότι η «πρώτη φορά αριστερά» θέλησε, μεθόδευσε και επεδίωξε να ελέγξει τα ΜΜΕ και να στήσει δικά της, ελεγχόμενα απολύτως, μέσα, έχει αποδειχθεί από τις... πράξεις της. Η περιπέτεια με τις τηλεοπτικές άδειες, οι προσπάθειες «συνετισμού» της δικαιοσύνης ( με λασπώδεις τρόπους...), το σόου με τον εγκλεισμό των διεκδικητών- καναλαρχών, τα βοσκοτόπια... του Παραδείσου, οι γεμάτες οίηση ομολογίες (και μάλιστα... στα ρώσικα!) φίλων της κυβέρνησης ότι τους είχε ανατεθεί ο ρόλος «του λαγού», είναι γνωστά και καταγεγραμμένα πράγματα. Όπως και... «η γάτα των Ιμαλαΐων», η σκοτεινή υπόθεση εκβιασμού ενός εκδοτικού οργανισμού, προκειμένου να ενταχθεί στον προπαγανδιστικό μηχανισμό της κυβέρνησης...
Κινήσεις «λογικές» και αναμενόμενες, θα πει κανείς, από ένα τσούρμο που δεν του αρκούσε η διακυβέρνηση της χώρας, αλλά ποθούσε κι’ ονειρευόταν την κατάληψη (με την κυριολεκτική έννοια του όρου...) «της εξουσίας», όπως δακρύβρεκτα ομολόγησε η κ. Περιστέρα. Και το προσπάθησε, το πολεμάει ακόμη...
Και δικές της «Πράβντα» και τηλεοπτικούς σταθμούς θέλησε να αποκτήσει, και την Δικαιοσύνη επιχειρεί ακόμη να ποδηγετήσει με «Ρασπούτιν» και... πρόθυμες κυρίες, εν ενεργεία και συνταξιούχους, και το Σύνταγμα επιχειρεί να ερμηνεύσει και εφαρμόσει κατά το δοκούν (αφού δεν κατάφερε να το αναθεωρήσει στα μέτρα της, πέφτοντας η ίδια μέσα στον λάκκο που με υπεροψία έσκαβε για τους αντιπάλους της...) και σκευωρίες σκανδάλων στήνει χωρίς στοιχεία. Της αρκεί η μπρούτα «ιδέα» Πολάκη, «άμα δεν χώσουμε κανέναν στην φυλακή, εκλογές δεν κερδίζουμε...», και η «εξυπνάδα» Ρασπούτιν « τι τις θέλουμε τις αποδείξεις; Τους κατηγορούμε τώρα που μας βολεύει προεκλογικά, τους κρεμάμε στα μανταλάκια, και... μετά ας απαλλαγούν!» Ναι, αυτοί που... «θα μας τάραζαν την νομιμότητα». Αλλά με την δική τους, την«καλή και συμφέρουσα...» έννοια.
Με τον Μαρινάκη, τα πήγαιναν καλά, μέχρι ν’ αρνηθεί να παίξει αδιαπραγμάτευτα το παιχνίδι τους. Τον Κόκκαλη, τον είχαν ανάθεμα και στο... σκόπευτρο τους, μέχρι να «ανακαλύψουν» επικοινωνιακά και ψηφοθηρικά ότι ο εγγονός Πέτρος, κατάγεται... απ’ ευθείας από τον παππού, παραλείποντας τον πατέρα Σωκράτη! Επιχειρηματολογούν με πάθος και «ιδεολογική καθαρότητα» για το οτιδήποτε, αλλά... και το ακριβώς αντίθετό του! Ότι τους βολεύει επικαιρικά...
Δεν είναι ν’ απορεί κανείς που Πολάκης και Καμμένος (δικά τους παιδιά και τα δύο, έστω από... διαφορετική μάνα!) για να γλυτώσουν τις διώξεις επικαλούνται την....υπουργική ασυλία τους, αυτό δηλαδή που καταγγέλλουν και υποτίθεται θέλουν να πάψει ισχύον, εντάσσοντας τις ύβρεις και τις συκοφαντίες τους (για τις οποίες και διώκονται) στο... «πλαίσιο των υπουργικών (;) καθηκόντων τους...»!
Κι’ όσο πλησιάζουν οι εκλογές και οι δημοσκοπήσεις επιμένουν να είναι... ξεροκέφαλες, μην στοιχηματίζετε ότι τα’ χουμε δει όλα.