Δύο σκοπέλους έχει μπροστά της η κυβέρνηση μέχρι το τέλος του έτους και τις αρχές του 2025: την ψήφιση του Προϋπολογισμού, που ισοδυναμεί με ψήφο εμπιστοσύνης, και την επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη για το αξίωμα του (ή της…) Προέδρου της Δημοκρατίας.
Την ψήφιση του Προϋπολογισμού, την έχει εξασφαλισμένη ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας να υποθέσει κανείς ότι θα υπάρξουν βουλευτές που θα αποφάσιζαν «να ρίξουν» την κυβέρνηση. Αφήστε που σε μια τέτοια απίθανη περίπτωση, θα προσφερόταν στον πρωθυπουργό ως τεράστια ευκαιρία να καταγγείλει «εσωτερική ανταρσία», να καταφύγει σε πρόωρες εκλογές και με τέτοια ατζέντα να σαρώσει, όχι μόνο συσπειρώνοντας δεξιούς και κεντροδεξιούς του εκλογικού σώματος, που μπορεί να έχουν παράπονα και να γκρινιάζουν για τις κυβερνητικές επιδόσεις, αλλά θα προβλημάτιζε ακόμη και όσους έχουν διαρρεύσει προς τα… δεξιότερα της ΝΔ κόμματα.
Ο έτερος σκόπελος είναι πιο επικίνδυνος για… προσάραξη. Η επιλογή προσώπου για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Θα επιλέξει ο πρωθυπουργός πρόσωπου που θα δεν θα προέρχεται από την κυβερνητική παράταξη, όπως καλεί μέχρι σήμερα το έθιμο, ή θα καταφύγει σε «παραταξιακή» υποψηφιότητα για να μην «προκαλέσει» τους όποιους εσωκομματικούς φανατικούς και βουλευτές;
Βέβαια, εξ αιτίας της εκλογής αυτής, κατά το νέο Σύνταγμα, δεν προβλέπεται προκήρυξη πρόωρων εκλογών. Θα βγει Πρόεδρος της Δημοκρατίας… ντε και καλά. Μια αρνητική ψήφος, όμως, από πλευράς βουλευτών της ΝΔ, θα προκαλέσει ποικίλες και όχι ευχάριστες καταστάσεις. Θα εκπέμψει το μήνυμα ότι η Κοινοβουλευτική Ομάδα του κυβερνώντος κόμματος, διαφωνεί με τις επιλογές του Προέδρου, ότι «βράζει το εσωτερικό του κόμματος- κάτι που ο πρωθυπουργός, ιδίως στην σημερινή συγκυρία με τα… «Σαμαρικά», θέλει πάση θυσία να αποφύγει.
Ούτε, όμως, να τολμήσει να κατακρίνει (πολύ περισσότερο να διαγράψει) θα μπορεί, πρώτον επειδή οι ψήφος για πρόσωπα στην Βουλή δεν επιδέχεται «κομματικής πειθαρχίας», και δεύτερον και σημαντικότερο γιατί ο πρωθυπουργός δεν διαθέτει την πολιτική νομιμοποίηση να το πράξει από την στιγμή που και ο ίδιος στην προεδρική εκλογή του 2015, δεν ψήφισε (κόντρα στο κόμμα του) τον τότε υποψήφιο και μετέπειτα Π.τ.Δ Προκόπη Παυλόπουλο, μια «ανταρσία» που του άνοιξε τον δρόμο να γίνει αρχηγός της ΝΔ και στην συνέχεια να εξασφαλίσει την πολιτική παντοκρατορία του…
Από την άλλη, αν επιλέξει να προτείνει υποψήφιο της παραταξιακής πλευράς, θα υποστεί έντονη κριτική από τους κεντροδεξιούς υποστηρικτές του (στους οποίους βασίζεται από το 2019…), ότι φοβήθηκε τις εσωτερικές ενάντιες δυνάμεις, υποχώρησε, και δεν ακολούθησε το εν προκειμένω έθιμο…
Μια… «εναλλακτική», είναι να ξαναπροτείνει την σημερινή Πρόεδρο κ. Αικ. Σακελλαροπούλου που αναμφισβήτητα έχει τιμήσει απολύτως το αξίωμά της, και μόνο αριθμός φανατικών συντηρητικών εξαγριώνεται (και συσπειρώνονται…) εναντίον της για την στάση και την εικόνα που εξέπεμψε σε κάποιες κοινωνικές εκδηλώσεις μετά την ψήφιση του νόμου για τα ομόφυλα ζευγάρια…
Το πιθανότερο, όμως, είναι αυτή η «εναλλακτική» να ερμηνευθεί ως… μεσοβέζικη από την κομματική (και βουλευτική) συντηρητική αντίδραση, οπότε… ξαναβρισκόμαστε στο Σημείο Μηδέν!
Έτσι κι’ αλλιώς, ο κ. Μητσοτάκης, καλείται να λύσει τον… Γόρδιο Δεσμό που καιροσκοπικά (γιατί το αξίωμα του/της Π.τ.Δ δεν έχει ουσιαστικές πορονομίες…) δημιουργεί πρόβλημα συνοχής και εικόνας στην ΝΔ…