Μια... διαφορετική συνέντευξη έδωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης στην εκπομπή της Κατερίνας Καινούργιου.
Ο νεότερος σε ηλικία κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης, σε πιο χαλαρό στιλ, μακριά από τις επισημότητες του briefing ή τις εμφανίσεις σε τηλεοπτικά κανάλια, απάντησε στις ερωτήσεις της παρουσιάστριας Κατερίνας Καινούργιου στην εκπομπή του AlphaTV «SUPER ΚΑΤΕΡΙΝΑ».
Μάλιστα, ζήτησε από την οικοδέσποινα να μιλούν στον ενικό, πλην όμως εκείνη το απέφυγε.
Απαντώντας στην παρατήρηση της Κ. Καινούργιου ότι έχει «μια φυσιολογικότητα», καθώς κυκλοφορεί έξω με τη γυναίκα του, με το παιδί τους, ο κ. Μαρινάκης τόνισε πως «δεν θα έπρεπε να το συζητάμε αυτό κανονικά. Δηλαδή, δεν θα έπρεπε να σας εντυπωσιάζει, αλλά το γεγονός ότι αυτό σχολιάζεται από ανθρώπους, όταν δηλαδή κάποιος βλέπει έναν κανονικό άνθρωπο -και χρησιμοποιώ αυτή την έκφραση πολλές φορές- στην πολιτική και το σχολιάζει, σημαίνει ότι πολλές φορές οι πολιτικοί στο παρελθόν έδωσαν δικαιώματα στους πολίτες να πάρουν μια μεγάλη απόσταση».
Ο Π. Μαρινάκης εξήγησε ότι ο ίδιος δεν είναι επαγγελματίας πολιτικός, και τόνισε ότι δεν ξεκίνησε στη ζωή μου, όταν πήρε το πτυχίο της Νομικής από την Κομοτηνή, με το όνειρο να πολιτευτεί.
«Πάντοτε είχα το ''μικρόβιο'' της πολιτικής μέσα μου. Δικηγόρος μάχιμος ήθελα να γίνω, έγινα. Ακόμη και σήμερα από το γραφείο μου το δικηγορικό ζει η οικογένειά μου. Ευτυχώς είναι εκεί και η γυναίκα μου και οι συνεργάτες μου και η πολιτική προέκυψε. Ξέρω, λοιπόν, ότι στην πολιτική είμαστε προσωρινοί. Το έχει διδάξει η ιστορία. Σε αυτές τις θέσεις που καθόμαστε και είναι τεράστια τιμή να εκπροσωπώ μία κυβέρνηση και, μάλιστα, ο νεότερος, όπως είπατε, στην ιστορία της χώρας, δεν σημαίνει ότι είμαστε για πάντα. Άρα, από αυτό το πέρασμά μας θα κριθούμε, όχι μόνο για αυτά που κάνουμε, γι’ αυτά που λέμε, αλλά για το πώς μιλάμε στον κόσμο, για το αν νομίζουμε ότι είμαστε κάτι διαφορετικό, ενώ δεν είμαστε. Όλα αυτά για τον κόσμο, στο τέλος, είναι πιο σημαντικά ίσως και από την ίδια την πολιτική. Το πώς συμπεριφερόμαστε».
Αναφέρθηκε στη γνωριμία με τη σύζυγό του, την Κατερίνα Μαχαιριώτη, από το Πανεπιστήμιο. «Είναι και αυτή τώρα δικηγόρος. Ήμασταν συμφοιτητές, ένα έτος μικρότερη. Είμαστε μαζί από το τρίτο έτος της Νομικής. Μια ζωή σχεδόν πλέον. Έχουμε ζήσει πάρα πολλά μαζί. Είναι ο άνθρωπός μου και είναι ο άνθρωπος, ο οποίος με έχει βοηθήσει, με έχει στηρίξει, ουσιαστικά, όσο κανένας άλλος και εδώ και 16 μήνες και κάτι, έχουμε και τον Δημητράκη μαζί, τον γιό μας, που είμαστε πάρα πολύ περήφανοι που τον έχουμε». Θυμήθηκε μάλιστα ότι παντρεύτηκαν εν μέσω καραντίνας με μάσκες και 50 καλεσμένους.
Στο ερώτημα αν ως κυβερνητικός εκπρόσωπος καλείται να κάνει «το άσπρο-μαύρο» ο κ. Μαρινάκης απάντησε: «Έχω επιλέξει να μην κάνω το άσπρο – μαύρο, αν και -όπως καταλαβαίνετε- όταν μπαίνεις στην πολιτική, πρέπει να αποδεχτείς ότι θα δεχτείς και μια κριτική άδικη. Κάποιες φορές, η κριτική μπορεί να είναι δίκαιη. Σημασία έχει να ακούς τα πάντα».
Παραδέχθηκε ότι η θέση αυτή είναι, όντως μια δύσκολη θέση. «Κάποιοι την λένε «ηλεκτρική καρέκλα». «Εγώ αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι να απαντάω όπως απαντάω στη ζωή μου, κανονικά, πάντοτε σεβόμενος τη θεσμική αυτή υποχρέωση που έχω» και διευκρίνισε τα δύο πράγματα που πρέπει να έχει κάποιος στο μυαλό του στη θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου:
«Το ένα είναι, δυστυχώς, ότι ακούγονται πάρα πολλά ψέματα. Ακούγονται πολλές παραποιημένες αλήθειες. Άρα πρέπει να έχεις την ετοιμότητα να απαντάς σε αυτά και όχι μόνο στην τηλεόραση, αλλά και στα social media, και όταν σε ρωτάνε, με τον πιο απλό και σαφή τρόπο. Άρα, να ξέρεις να τεκμηριώνεις αυτά που λες. Και το δεύτερο είναι, επειδή πουλάει, δυστυχώς, περισσότερο η αρνητική είδηση -το καταλαβαίνουμε αυτό-, εμείς να διαλέγουμε τι ενδιαφέρει τον κόσμο από αυτά που κάνουμε ως πολιτικές και να προβάλλουμε τη θετική είδηση, πάντοτε, όμως, λέγοντας ότι έχουμε να κάνουμε πολλά παραπάνω, γιατί ο κόσμος ακόμη περνάει δύσκολα».
Η Κ. Καινούργιου θέλησε να μάθει ποιο είναι το ποιο μεγάλο fake news το οποίο έχει κληθεί να αντιμετωπίσει. «Έχω αντιμετωπίσει αυτά τα δύο σχεδόν χρόνια πάρα πολλά ψέματα. Από το ότι θα ιδιωτικοποιήσουμε το νερό, ενώ κάναμε το εντελώς αντίθετο. Από το ότι φορολογήσαμε τα φιλοδωρήματα για τους νέους που δουλεύουν, ενώ κάναμε το αντίθετο: Βάλαμε αφορολόγητο στα φιλοδωρήματα. Αλλά θα ξεχωρίσω την πιο χυδαία κατηγορία ψεμάτων. Μην κοροϊδευόμαστε: είναι ό,τι έχει να κάνει με το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, γιατί πάνω σε κάτι απίστευτα τραγικό, σε μία εθνική τραγωδία με τεράστιες πολιτικές ευθύνες, διαχρονικές και επί των δικών μας ημερών, επιχειρείται μία προσπάθεια, δεν έχει σταματήσει, πολιτικής εργαλειοποίησης».
Ο κ. Μαρινάκης αποκάλυψε ότι είχε επικοινωνία με γονείς θυμάτων των Τεμπών «και ήταν από τις πιο σημαντικές στιγμές αυτά τα οποία μου είπαν. Ούτε τα δημοσιοποίησα, ούτε προσπάθησα να κάνω επικοινωνία χρησιμοποιώντας τους ανθρώπους αυτούς». Όπως εξήγησε: «Με πήρε ένας πατέρας να μου εκφράσει το παράπονό του για ένα άρθρο το οποίο είχα γράψει, πέρσι. Το θυμάμαι, είχα, με αφορμή την πρώτη επέτειο, γράψει ένα άρθρο για κάποιες αλήθειες για τα Τέμπη. Με πήρε ένα τηλέφωνο, μιλήσαμε, μιλήσαμε και τις επόμενες μέρες ξανά, μου φώτισε κάποιες πλευρές τις οποίες ήθελε να μου φωτίσει, τον άκουσα με απόλυτο σεβασμό και προσπάθησα στον τρόπο που απαντούσα εκείνη την περίοδο, να έχω πάντοτε στο μυαλό μου τον άνθρωπο αυτό. Ούτε το δημοσιοποίησα, γιατί δεν με πήρε να μου πει «μπράβο», αλλά δεν με πήρε κιόλας…Με πήρε να κάνουμε ένα διάλογο. Ούτε το χρησιμοποίησα, ούτε προσπάθησα να κάνω πολιτική λέγοντας ό,τι μιλάω με έναν άνθρωπο ο οποίος έχει χάσει το παιδί του».
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είπε ακόμη ότι τα Τέμπη «θα έπρεπε να αποτελέσουν μία αφετηρία για κάθαρση του πολιτικού συστήματος, αλλά ουσιαστική κάθαρση, με κινήσεις όπως αυτή του Τριαντόπουλου. Να πηγαίνουμε στους φυσικούς μας δικαστές, να αλλάξει το Σύνταγμα, ούτως ώστε όλοι μας να έχουμε την κρίση του φυσικού δικαστή, με ίσως ένα φίλτρο για τα πολιτικά πρόσωπα για να μην γίνονται καταχρηστικές μηνύσεις, αλλά όχι να ψηφίζουν τα κόμματα για το αν θα παραπεμφθεί ένας πρώην Υπουργός ή όχι στη Δικαιοσύνη. Με τολμηρές αποφάσεις. Ένα τόσο τραγικό δυστύχημα θα έπρεπε να αποτελεί λοιπόν αφορμή για κάθαρση και για αποφάσεις οι οποίες δεν λήφθηκαν πολλά χρόνια. Δυστυχώς για κάποια κόμματα, σχεδόν για όλη την αντιπολίτευση, αποτέλεσε αφετηρία για εργαλειοποίηση».
Παραδέχθηκε επίσης ότι δεν είναι πάντοτε εύκολο να μην αντιδράς και να απαντάς με επιχειρήματα, φέρνοντας ως παράδειγμα σατιρικές εκπομπές.
«Έχω δει τον εαυτό μου σε διάφορες υποτίθεται χιουμοριστικές εκπομπές που μόνο σάτιρα δεν κάνουν, να απομονώνουνε μία απάντηση 30 δευτερολέπτων, ενώ εγώ μπορεί να απαντάω μία ώρα και ένα τέταρτο στα briefing που κάνουν όλοι οι Κυβερνητικοί Εκπρόσωποι και στη συνέχεια να με βάζουν στο στόχαστρο. Εκεί δεν πρέπει να αντιδράσεις στους ανθρώπους αυτούς που το κάνουν αυτό. Εκεί πρέπει να απαντήσεις με επιχειρήματα στην επόμενη ευκαιρία που έχεις, στους πολίτες, με απόλυτο σεβασμό στους συγγενείς» είπε.
Αναλυτικά η συνέντευξη του υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ και κυβερνητικού εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη στην εκπομπή του AlphaTV «SUPER ΚΑΤΕΡΙΝΑ» με την Κατερίνα Καινούργιου
Κ. ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ: Τον κ. Παύλο Μαρινάκη τον ζητάω πάρα πολύ καιρό να έρθει στην εκπομπή καλεσμένος. Και από την πρώτη στιγμή δεν μου αρνήθηκε. Καλό μεσημέρι. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Καλησπέρα. Εγώ ευχαριστώ πάρα πολύ. Είναι πολύ σημαντική ευκαιρία για εμένα να κάνουμε αυτή την κουβέντα και χαίρομαι πάρα πολύ που είμαι εδώ σε ένα τόσο ωραίο στούντιο. Είναι διαφορετική συνέντευξη.
Κ. ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ: Χαίρομαι. Με τιμάτε πραγματικά.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Και άμα δεν έχετε αντίρρηση, να μιλάμε στον ενικό.
Κ. ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ: Όχι, εντάξει. Παρ’ όλο που είστε μικρότερός μου. Δηλαδή, είστε ένας άνθρωπος που έχει τελειώσει Νομική Κομοτηνής -διάβασα το βιογραφικό σας. Είστε γεννημένος το 1988. Έχετε καταφέρει πάρα πολλά πράγματα στον χώρο σας και αυτή την στιγμή ένας άνθρωπος 37 ετών είναι Κυβερνητικός Εκπρόσωπος και με ένα πολύ ωραίο προφίλ. Δηλαδή, εγώ σας βλέπω πολύ συχνά και έξω. Έχετε μια φυσιολογικότητα, κ. Μαρινάκη. Με τη γυναίκα σας, με το παιδάκι σας. Έχουμε μια εικόνα για τους πολιτικούς… με τις ασφάλειες, με τα κοστούμια αποστασιοποιημένοι, με όλα αυτά…
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Δεν θα έπρεπε να το συζητάμε αυτό κανονικά. Δηλαδή, δεν θα έπρεπε να σας εντυπωσιάζει, αλλά το γεγονός ότι αυτό σχολιάζεται από ανθρώπους, όταν δηλαδή κάποιος βλέπει έναν κανονικό άνθρωπο -και χρησιμοποιώ αυτή την έκφραση πολλές φορές- στην πολιτική και το σχολιάζει, σημαίνει ότι πολλές φορές οι πολιτικοί στο παρελθόν έδωσαν δικαιώματα στους πολίτες να πάρουν μια μεγάλη απόσταση.
Κ. ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ: Εννοείται.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Γιατί μην κοροϊδευόμαστε, υπάρχει πολύ μεγάλη απόσταση. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό το οποίο, χαίρομαι που το εντοπίζετε και για εμένα είναι πολύ σημαντικό, είναι ότι εγώ δεν είμαι επαγγελματίας πολιτικός. Δεν ξεκίνησα στη ζωή μου όταν πήρα το πτυχίο της Νομικής από την Κομοτηνή, όπως πολύ σωστά είπατε, με το όνειρο να πολιτευτώ. Πάντοτε είχα το «μικρόβιο» της πολιτικής μέσα μου. Δικηγόρος μάχιμος ήθελα να γίνω, έγινα. Ακόμη και σήμερα από το γραφείο μου το δικηγορικό ζει η οικογένειά μου. Ευτυχώς είναι εκεί και η γυναίκα μου και οι συνεργάτες μου και η πολιτική προέκυψε. Ξέρω, λοιπόν, ότι στην πολιτική είμαστε προσωρινοί. Το έχει διδάξει η ιστορία. Σε αυτές τις θέσεις που καθόμαστε και είναι τεράστια τιμή να εκπροσωπώ μία Κυβέρνηση και, μάλιστα, ο νεότερος, όπως είπατε, στην ιστορία της χώρας, δεν σημαίνει ότι είμαστε για πάντα. Άρα, από αυτό το πέρασμά μας θα κριθούμε, όχι μόνο για αυτά που κάνουμε, γι’ αυτά που λέμε, αλλά για το πώς μιλάμε στον κόσμο, για το αν νομίζουμε ότι είμαστε κάτι διαφορετικό, ενώ δεν είμαστε. Όλα αυτά για τον κόσμο, στο τέλος, είναι πιο σημαντικά ίσως και από την ίδια την πολιτική. Το πώς συμπεριφερόμαστε.
Κ. ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ: Σωστά, σωστά. Έχετε απόλυτο δίκιο. Λοιπόν, δεν θα ξεκινήσω πολιτικά, αν και έχω κάποιες ερωτήσεις που μπορεί να ενδιαφέρουν πολύ και τον κόσμο. Πάμε λίγο στα πιο προσωπικά σας. Με τη σύζυγό σας, που έχετε αποκτήσει πρόσφατα και ένα παιδάκι, είναι γλύκα να σας ζήσει, γνωριστήκατε -έτσι δεν είναι;- στο πανεπιστήμιο. Είστε μαζί 17 χρόνια; Κατερίνα και η σύζυγός σας…
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Ναι. Γνωριστήκαμε στο πανεπιστήμιο. Κατερίνα και η σύζυγός μου. Είναι και αυτή τώρα δικηγόρος. Ήμασταν συμφοιτητές, ένα έτος μικρότερη. Είμαστε μαζί από το τρίτο έτος της Νομικής. Μια ζωή σχεδόν πλέον. Έχουμε ζήσει πάρα πολλά μαζί. Είναι ο άνθρωπός μου και είναι ο άνθρωπος, ο οποίος με έχει βοηθήσει, με έχει στηρίξει, ουσιαστικά, όσο κανένας άλλος και εδώ και 16 μήνες και κάτι, έχουμε και τον Δημητράκη μαζί, τον γιό μας, που είμαστε πάρα πολύ περήφανοι που τον έχουμε.
Κ. ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ: Βλέπουμε φωτογραφίες από τον γάμο σας και από τη βάπτιση του γιου σας. Ο γάμος έγινε στην περίοδο της καραντίνας με ελάχιστα άτομα. Έτσι δεν είναι;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Ναι, ναι. Ήμασταν από αυτούς που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τις μάσκες και τα περιοριστικά μέτρα, γιατί το είχαμε προγραμματίσει. Δεν θέλαμε να το ακυρώσουμε. Είχαμε προγραμματίσει έναν γάμο πιο ανοικτό, αλλά έξι μήνες πριν, τον Μάρτιο, δηλαδή, του 2020 ήρθε το lockdown. Το πρώτο lockdown. Εγώ θεωρούσα ότι το «δυο εβδομάδες υπομονή» είναι δύο εβδομάδες. Μετά οι δύο έγιναν τέσσερις, οι τέσσερις εβδομάδες έγιναν μήνες και όταν ήρθε η ώρα του γάμου δεν θέλαμε να το ακυρώσουμε.
Κ. ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ: Ήρθαν με μάσκες οι καλεσμένοι τότε. Σωστά;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Το κάναμε με μάσκες και με 50 άτομα αυστηρά. Ήταν τότε το όριο που είχε βάλει η Πολιτική Προστασία. Ήταν κάτι το οποίο δεν θα ξεχάσουμε ποτέ. Είχαμε κάποιους, όμως, παραπάνω φίλους μας στη βάπτιση του γιου μας.
Κ. ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ: Ξέρετε, μου φαίνεται ότι η δική σας θέση είναι πάρα πολύ δύσκολη, γιατί πολλές φορές καλείστε να κάνετε το άσπρο - μαύρο. Ισχύει αυτό;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Έχω επιλέξει να μην κάνω το άσπρο – μαύρο, αν και -όπως καταλαβαίνετε- όταν μπαίνεις στην πολιτική, πρέπει να αποδεχτείς ότι θα δεχτείς και μια κριτική άδικη. Κάποιες φορές, η κριτική μπορεί να είναι δίκαιη. Σημασία έχει να ακούς τα πάντα. Η θέση αυτή είναι, όντως -όπως λένε κάποιοι- μια δύσκολη θέση. Κάποιοι την λένε «ηλεκτρική καρέκλα». Δεν υπάρχει τίποτε στη ζωή που να μην έχει, όμως, και θετικά και αρνητικά. Εγώ αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι να απαντάω όπως απαντάω στη ζωή μου, κανονικά, πάντοτε σεβόμενος τη θεσμική αυτή υποχρέωση που έχω. Η θέση αυτή έχει δύο, κυρίως, πράγματα που πρέπει να έχεις στο μυαλό σου. Για να καταλαβαίνουν και όσοι μας βλέπουν τί προσπαθούμε να κάνουμε. Το ένα είναι, δυστυχώς, ότι ακούγονται πάρα πολλά ψέματα. Ακούγονται πολλές παραποιημένες αλήθειες. Άρα πρέπει να έχεις την ετοιμότητα να απαντάς σε αυτά και όχι μόνο στην τηλεόραση, αλλά και στα social media, και όταν σε ρωτάνε, με τον πιο απλό και σαφή τρόπο. Άρα, να ξέρεις να τεκμηριώνεις αυτά που λες. Και το δεύτερο είναι, επειδή πουλάει, δυστυχώς, περισσότερο η αρνητική είδηση -το καταλαβαίνουμε αυτό- εμείς να διαλέγουμε τί ενδιαφέρει τον κόσμο από αυτά που κάνουμε ως πολιτικές και να προβάλλουμε τη θετική είδηση, πάντοτε, όμως, λέγοντας ότι έχουμε να κάνουμε πολλά παραπάνω, γιατί ο κόσμος ακόμη περνάει δύσκολα.
Κ. ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ: Ποιο είναι το μεγαλύτερο από τα «fake news» που κληθήκατε να αντιμετωπίσετε τα τελευταία χρόνια, στη δική σας θητεία;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Έχω αντιμετωπίσει αυτά τα δύο σχεδόν χρόνια πάρα πολλά ψέματα. Από το ότι θα ιδιωτικοποιήσουμε το νερό, ενώ κάναμε το εντελώς αντίθετο. Από το ότι φορολογήσαμε τα φιλοδωρήματα για τους νέους που δουλεύουν, ενώ κάναμε το αντίθετο: Βάλαμε αφορολόγητο στα φιλοδωρήματα. Αλλά θα ξεχωρίσω την πιο χυδαία κατηγορία ψεμάτων. Μην κοροϊδευόμαστε: είναι ό,τι έχει να κάνει με το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, γιατί πάνω σε κάτι απίστευτα τραγικό, σε μία εθνική τραγωδία με τεράστιες πολιτικές ευθύνες, διαχρονικές και επί των δικών μας ημερών, επιχειρείται μία προσπάθεια, δεν έχει σταματήσει, πολιτικής εργαλειοποίησης. Όταν, λοιπόν, έχεις να αντιμετωπίσεις ψέματα, τα οποία έχουν να κάνουν με τον θάνατο 57 συνανθρώπων μας, σε ένα τόσο τραγικό δυστύχημα, είναι πάρα πολύ δύσκολο, γιατί πρέπει να έχεις πάντα στο μυαλό σου ότι ο κόσμος θέλει Δικαιοσύνη και ποτέ δεν πρέπει να χάνεις την ψυχραιμία σου. Ποτέ δεν πρέπει να στρέφεσαι εναντίον ανθρώπων που έχουν χάσει συνανθρώπους τους. Ποτέ δεν πρέπει να στρέφεσαι εναντίον της κοινωνίας. Αλλά, παράλληλα, πρέπει να αντιμετωπίσεις μία απίστευτη προπαγάνδα από την Αντιπολίτευση -σε αυτήν αναφέρομαι- η οποία πρέπει να αντιμετωπιστεί, όχι για κομματικούς σκοπούς δικούς μας, αλλά γιατί στο τέλος της ημέρας, θα δημιουργηθεί μια τέτοια σύγχυση, που ήδη έχει δημιουργηθεί στον κόσμο, απίστευτη.
Κ. ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ: Την οργή του κόσμου, όμως, την αντιλαμβάνεσθε και την κατανοείτε, έτσι δεν είναι;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Απολύτως. Γιατί, ξέρετε, μπορεί να νομίζει η αντιπολίτευση ότι ο κόσμος πολιτικοποιεί αυτήν την οργή, αλλά η οργή αυτή έρχεται από πολλά χρόνια πίσω. Και έχει να κάνει με αυτό που λέμε «πού είναι το Κράτος»; «Τόσα χρόνια πληρώνουμε φόρους». Σας μιλάει ένας άνθρωπος που και εγώ -ως ελεύθερος επαγγελματίας, από το 2013 που έκανα έναρξη ασκήσεως επαγγέλματος- και πολλοί άλλοι πληρώνουμε φόρους. Τώρα έχω περάσει στη πλευρά του πολιτικού, αλλά δεν σημαίνει ότι δεν καταλαβαίνω τον κόσμο που λέει: «γιατί δεν έγινε το ένα, γιατί δεν έγινε το άλλο;», «γιατί δεν έγινε το παράλλο;». Αυτή είναι η σοβαρή συζήτηση και εκεί πρέπει και εμείς ν’ απολογηθούμε, για το τί δεν έχει γίνει τόσο γρήγορα. Να πούμε, όμως, τί έχουμε κάνει και να πούμε και άλλες περιπτώσεις που το Κράτος λειτουργεί. Μπορούμε να κάνουμε αυτήν την κουβέντα στη συνέχεια. Αντί να γίνεται, λοιπόν, αυτή η κουβέντα, γιατί η άλλη κουβέντα, η κουβέντα της δικαιοσύνης, θα πρέπει να γίνεται από τη Δικαιοσύνη και δεν είναι κουβέντα, είναι μια σοβαρή διαδικασία. Δυστυχώς -και μιλάω και ως νέος σχετικά πολιτικός, αλλά κυρίως ως ένας νέος επαγγελματίας, ένας νέος νομικός- έχουμε δει να μετατρέπονται σε δικαστές, σε ανακριτές, εισαγγελείς, άνθρωποι που δεν έχουν αυτήν την ιδιότητα: κόμματα, δημοσιογράφοι, παρουσιαστές, πολιτικοί. Δεν είναι δουλειά μας να κάνουμε τους δικαστές.
Κ. ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ: Λέμε για την οργή του κόσμου και φαίνεται από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις ότι αυτή η οργή του κόσμου καταγράφεται στη πτώση που έχει η Νέα Δημοκρατία και όχι μόνο η κυβέρνηση, και το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ και ξαφνικά βλέπουμε μια τεράστια άνοδο του κόμματος της Ζωής Κωνσταντοπούλου, της «Πλεύσης Ελευθερίας». Αυτό που το αποδίδετε;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Αυτό που θέλω να πω είναι ότι δική μας δουλειά είναι να σκύψουμε το κεφάλι, έχουμε μπροστά μας δύο χρόνια μέχρι τις επόμενες εκλογές. Πρέπει να υλοποιήσουμε όλο μας το πρόγραμμα και ενώ έχουμε κλείσει αρκετές πληγές του Κράτους, όπως είναι το ψηφιακό Κράτος, όπως είναι όλα αυτά που έχουν γίνει για την ενδοοικογενειακή βία, όπως είναι το 112, υπάρχουν και άλλες πληγές που πρέπει να κλείσουμε. Άρα, δική μας δουλειά είναι να δουλέψουμε και να κοιτάμε μόνο το αποτέλεσμα.
Κ. ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ: Δεν κοιτάτε τις δημοσκοπήσεις; Γατί υπάρχει μεγάλη διαφορά.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Οι δημοσκοπήσεις λένε ακριβώς αυτό. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι η πρώτη κυβέρνηση που θυμάμαι εγώ, δεύτερης τετραετίας, που κρατάει μια μεγάλη διαφορά από το δεύτερο κόμμα. Παράλληλα, όμως, έχει και μεγάλη απόσταση από το επιθυμητό αποτέλεσμα των επόμενων εκλογών. Αυτή είναι η αλήθεια. Η αλήθεια είναι ότι έχουμε κάνει πράγματα, αλλά έχουμε να κάνουμε πολλά περισσότερα. Αυτό, λοιπόν, περιμένει ο κόσμος που πολύ αυστηρά θα μας κρίνει. Τώρα για την ερώτηση…
Κ. ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ: Για την «Πλεύση Ελευθερίας», της Ζωής Κωνσταντοπούλου.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Νομίζω ότι έχει ειπωθεί μια πολύ «πετυχημένη» φράση από μια άλλη πολιτικό της Αριστεράς ότι «η κανονικότητα δεν είναι ποτέ ευκαιρία για την Αριστερά». Τί θέλω να πω με αυτό; Το βλέπουμε, τώρα, στην περίπτωση της κυρίας Κωνσταντοπούλου. Η κυρία Κωνσταντοπούλου τί προσπαθεί να κάνει; Προσπαθεί να εκμεταλλευθεί τη δικαιολογημένη οργή των πολιτών, το αυτονόητο αίτημα της κοινωνίας για δικαιοσύνη και χωρίς να έχει πρόγραμμα, χωρίς να έχει πει κάτι άλλο, χωρίς να παρουσιάσει κάτι διαφορετικό -και δεν είναι μόνο προσωπικό για την κυρία Κωνσταντοπούλου, δυστυχώς το κάνει αυτό σχεδόν όλη η αντιπολίτευση- προσπαθεί να κερδίσει πολιτικά πάνω σε τραγικά γεγονότα ή σ’ ένα τραγικό δυστύχημα, όπως είναι τα Τέμπη. Ο καθένας επιλέγει το πώς θα πολιτευθεί. Δημοκρατία έχουμε και καλά κάνει και το κάνει, εφόσον πιστεύει ότι αυτός είναι ο δρόμος. Όμως, θεωρώ ότι επειδή ζήσαμε τα προηγούμενα χρόνια αυτούς που ήρθαν στην εξουσία χωρίς πρόγραμμα, με στοιχεία λαϊκισμού, αντισυστημισμού, δεν έλυσαν κανένα πρόβλημα. Έχουμε, δηλαδή, το παράδειγμα προηγούμενων κυβερνήσεων που ενώθηκαν και από την Αριστερά και από…
Κ. ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ: Στον κύριο Τσίπρα αναφέρεστε;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Βεβαίως. Η Ελλάδα δεν είναι, πλέον, κενή εμπειριών από τέτοιες κυβερνήσεις…
Κ. ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ: Γιατί, αν δεν κάνω λάθος είπατε «επιστροφές - καταστροφές» …
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Γιατί, όμως, το λέω αυτό. Και δεν έχει να κάνει μόνο με τον κύριο Τσίπρα. Έχουμε το προηγούμενο, κόμματα τα οποία είναι κόμματα διαμαρτυρίας... Δηλαδή, τί ακούω και το θεωρώ και λογικό, να έρθει κάποιος και να πει: «κύριε Μαρινάκη, κύριε Μητσοτάκη, Κυβέρνηση, δεν μου αρέσει αυτό το οποίο κάνετε, δεν θεωρώ ότι είναι σωστή η πολιτική σας, εγώ έχω αυτό το πρόγραμμα στην οικονομία, στην υγεία, στην παιδεία, στην εξωτερική πολιτική. Αυτό θέλω να ακολουθήσω και ζητάω από τους πολίτες να με ψηφίσουν. Και μάλιστα, επειδή θεωρώ ότι είστε και επιζήμιοι για τη χώρα, θέλω και νωρίτερα εκλογές». Δημοκρατία έχουμε, αυτός θεωρώ ότι είναι ο τρόπος με τον οποίο πρέπει να πολιτεύεται η αντιπολίτευση. Αν ψάξει κανείς τα κόμματα αυτά, θα δει ότι δεν αντιπροτείνουν κάτι, μιλάνε μόνο καταγγελτικά. Ε, λοιπόν, αυτό εμείς το ζήσαμε ως χώρα τα προηγούμενα χρόνια και είδαμε ότι τέτοια κόμματα, όταν έρχονται στην εξουσία, δεν κάνουν τη ζωή μας καλύτερη. Θυμάστε τι έλεγαν; «Θα καταργήσουμε τον ΕΝΦΙΑ». Γιατί σε αυτήν την κυβέρνηση να θυμίσω, ήταν και η κυρία Κωνσταντοπούλου τον πρώτο χρόνο, μέχρι τον Σεπτέμβριο που αποχώρησε. Τον αύξησαν τον ΕΝΦΙΑ. «Θα αυξήσουμε τους μισθούς», τους μείωσαν τους μισθούς. Φθάσαμε στο σημείο η γυναικεία ανεργία να έχει φθάσει στο 21% το 2019 και ήταν και παραπάνω τα προηγούμενα χρόνια, ενώ τώρα έχει πέσει στο 11%. Άρα, για μένα -επειδή δεν θεωρώ ότι είμαστε για πάντα στην πολιτική και δεν θεωρώ ότι τα έχουμε κάνει και όλα τέλεια, προς Θεού- η πολιτική είναι μία άσκηση πολύ σύνθετη που πρέπει να λύνεις προβλήματα, όχι να καταγγέλλεις, -καλή η καταγγελία. Άρα, λοιπόν, όλο αυτό θεωρώ ότι δεν μπορεί να οδηγήσει κάπου.
Κ. ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ: Πιστεύετε ότι στις δημοσκοπήσεις παίζει ρόλο και όλο αυτό που συνέβη μέσα στη Βουλή, όπου ένας πολιτικός αντίπαλος βουλευτής της είπε «τράβα κάνε κανένα παιδί», αυτό το φρικτό που έγινε;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Εντάξει, αυτό ήταν φρικτό, ήταν απαράδεκτο, υπήρξε άμεση αντίδραση από όλα τα κόμματα. Μπορούμε ν’ αντιπαρατιθέμεθα και με την κυρία Κωνσταντοπούλου και με οποιονδήποτε άλλον, είτε είναι άντρας, είτε είναι γυναίκα, με τις πολιτικές διαφωνίες που έχουμε, αλλά με τη γυναίκα, εν προκειμένω, Ζωή Κωνσταντοπούλου, στη γυναίκα Ζωή Κωνσταντοπούλου και σε κάθε γυναίκα και σε κάθε άνθρωπο, οφείλουμε σεβασμό. Γιατί όπως θα μπορούσε να είναι η κυρία Κωνσταντοπούλου, θα μπορούσε να είναι και από οποιοδήποτε κόμμα αύριο μεθαύριο η γυναίκα μας, η μητέρα μας, η κόρη μας, η αδερφή μας. Αυτά πρέπει να τ’ αφήνουμε στην άκρη και προσωπικές επιθέσεις, επειδή τυχαίνει να έχουμε δεχτεί όλοι, λίγο έως πολύ, προσωπικές επιθέσεις, όχι τόσο μόνο από πολιτικούς μας αντιπάλους, πρέπει να τις αφήνουμε όχι απλά στην άκρη, να τις καταδικάζουμε εκείνη τη στιγμή. Και είχαμε και άμεση αντίδραση και από τον Πρωθυπουργό.
Κ. ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ: Συγγνώμη που δεν τη δέχτηκε. Να ρωτήσω, αν το έχετε δει, γιατί έγινε χθες το βράδυ πολύ αργά, και μου έκανε εντύπωση, γιατί βλέπουμε για πρώτη φορά την κυρία Μενδώνη να ξεσπά λίγο διαφορετικά. Δεν ξέρω αν το είδατε το περιστατικό που έγινε στη Μάνη.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Βεβαίως.
Κ. ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ: Ουσιαστικά της είπε: «έχετε πάρει εκατομμύρια», αλλά παρ’ όλα αυτά σχολιάστηκε πολύ το έντονο ύφος που είχε η κυρία Μενδώνη και δημόσια. Δεν ξέρω, θα ήθελα να το σχολιάσετε.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Νομίζω ότι ήταν μια ανθρώπινη αντίδραση. Είναι όπως το είπε η κυρία Μενδώνη, έχουν δοθεί λεφτά κι επειδή τα λεφτά αυτά δεν φυτρώνουν από κάπου, είναι λεφτά από τους φόρους…
Κ. ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ: Ποιος τα ελέγχει όμως αυτά:
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Κοιτάξτε, υπάρχουν ελεγκτικοί μηχανισμοί σε κάθε Υπουργείο, υπάρχουν αν είναι Αυτοδιοίκηση, οι Αποκεντρωμένες διοικήσεις και θα πω και κάτι και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με την περίπτωση της κ. Μενδώνη, έχει να κάνει με μια σειρά από εκδηλώσεις του δημοσίου ή διάφορα χαρτοφυλάκια διαφορετικά. Δεν ξέρω αν έχουν ακούσει οι τηλεθεατές την νέα διεύθυνση της Αστυνομίας, του οργανωμένου εγκλήματος, μάλιστα το είχανε πει και κάποιοι ειρωνικά, ελληνικό FBI, που μαζί με το Εσωτερικών Υποθέσεων, εξιχνιάζονται πολύ σοβαρές υποθέσεις που έχουν να κάνουν με το Δημόσιο. Έχουν εξιχνιαστεί περίπου 50, 48 για την ακρίβεια, εγκληματικές οργανώσεις τους τελευταίους 5 μήνες. Μία τέτοια περίπτωση από το Εσωτερικών Υποθέσεων είναι η Πολεοδομία στη Ρόδο. Δεν ξέρω αν την είδατε την υπόθεση αυτή.
Κ. ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ: Ναι.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Τι έχει γίνει λοιπόν; Η Αστυνομία έχει φτιάξει μία δομή, όπως αντίστοιχη δομή είναι και το Εσωτερικών Υποθέσεων, που αντιμετωπίζει πολύ πιο οργανωμένα τέτοιες περιπτώσεις που έχουν να κάνουν με διαφθορά στο Δημόσιο. Έχουνε υπάρξει πλέον κατηγορούμενοι 1.100 άνθρωποι. Δηλαδή έχουμε συνολικά 48 εγκληματικές οργανώσεις που έχουν εξιχνιαστεί και μία σειρά από περιπτώσεις τις οποίες τις βλέπαμε να γίνονται μπροστά μας. Δηλαδή οι πολίτες στη Ρόδο μπορεί να είχαν καταλάβει κάτι. Σε άλλες περιπτώσεις, είναι περιπτώσεις που έχουν να κάνουν με φυλακές. Όλο αυτό είναι Κράτος. Όλο αυτό λοιπόν είναι και δική μας υποχρέωση. Όλο αυτό δεν έγινε τυχαία, -ε, λοιπόν όλοι πρέπει να λογοδοτούν. Όταν κάποιος λαμβάνει χρήματα, εγώ δεν υπονοώ ότι υπάρχει διαφθορά στην περίπτωση την οποία συνάντησε η κ. Μενδώνη, αλλά θέλω να πω ότι λογοδοσία πρέπει να υπάρχει από τη στιγμή που κάποιος αναλαμβάνει το οποιοδήποτε πόστο, τον οποιοδήποτε ρόλο. Λοιπόν, έδωσε μία απάντηση, γιατί άκουσε μία καταγγελία για κάτι, την στιγμή που η ίδια η υπουργός ήξερε ότι είχε δοθεί και με το παραπάνω χρηματοδότηση. Όλο αυτό λοιπόν, μπορεί όσο πιο γρήγορα γίνεται να μας κάνει ένα κανονικό κράτος. Τα δικαιώματα να έχουν και υποχρεώσεις.
Κ. ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ: Άρα δικαιολογείτε και την αντίδρασή της, τη λέτε ανθρώπινη…
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Ανθρώπινη αντίδραση, βεβαίως.
Κ. ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ: Θα σας ξαναπάω λίγο στα Τέμπη και θέλω να ρωτήσω το εξής. Πέρα από τα τραγικά λάθη που έχουν γίνει, κατά τη γνώμη σας, επικοινωνιακά έχουνε γίνει στο θέμα των Τεμπών; Θέλω να μου πείτε, αν ναι, ποια είναι αυτά;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Κατ' αρχάς, θεωρώ ότι όταν συμμετέχεις στο δημόσιο διάλογο και απαντάς για ένα τόσο τραγικό δυστύχημα, ακόμα και αν δέχεσαι προκλήσεις, γιατί η αλήθεια είναι ότι από την αντιπολίτευση κυρίως έχουμε δεχθεί προκλήσεις. Το να σε λένε μέχρι και δολοφόνο και αναφέρομαι στην περίπτωση του κυρίου Φάμελλου που πήγε στη Βουλή και έθετε ερωτήματα για τον θάνατο του παιδιού αυτού στη Λάρισα, το οποίο προσπάθησε να το συνδέσει με ερωτήματα, όταν λένε ότι συγκαλύπτεις, που είναι μια πολύ βαριά κατηγορία, σίγουρα αυτό σου προκαλεί συναισθήματα ότι θες να αντιδράσεις, όμως πρέπει να σκέφτεσαι ότι απέναντί σου δεν έχεις την αντιπολίτευση, η Αντιπολίτευση το κάνει αυτό επίτηδες. Απέναντι σου έχεις την κοινωνία και η κοινωνία θέλει από εσένα να κρατήσεις ένα επίπεδο και να απαντάς με επιχειρήματα. Δεν είναι εύκολο. Δεν είναι εύκολο, το λέω γιατί το έχω ζήσει πάρα πολλές φορές. Έχω δει τον εαυτό μου σε διάφορες υποτίθεται χιουμοριστικές εκπομπές…
Κ. ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ: Θα σας πήγαινα μετά εκεί.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: …που μόνο σάτιρα δεν κάνουν, έτσι, να απομονώνουνε μία απάντηση 30 δευτερολέπτων, ενώ εγώ μπορεί να απαντάω μία ώρα και ένα τέταρτο στα briefing που κάνουν όλοι οι Κυβερνητικοί Εκπρόσωποι και στη συνέχεια να με βάζουν στο στόχαστρο. Εκεί δεν πρέπει να αντιδράσεις στους ανθρώπους αυτούς που το κάνουν αυτό. Εκεί πρέπει να απαντήσεις με επιχειρήματα στην επόμενη ευκαιρία που έχεις, στους πολίτες, με απόλυτο σεβασμό στους συγγενείς. Κάθε μάνα που έχει χάσει παιδί, κάθε πατέρας που έχει χάσει παιδί, αδελφός που έχει χάσει αδελφό, έχει δικαίωμα και υποχρέωση θα πω εγώ, να κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να βρει το δίκιο του. Δεν είμαστε αντίπαλοι με τους ανθρώπους αυτούς. Έχουμε υποχρέωση και σε αυτούς τους ανθρώπους να βελτιώνουμε τα πράγματα, να σκύβουμε το κεφάλι,όπως είπε ο Πρωθυπουργός και να βελτιώνουμε την κατάσταση. Τώρα από κει και πέρα υπάρχει και ένα άλλο λάθος, πολλές φορές θεωρώ αυτό έγινε ίσως και λόγω του ότι ήτανε μια έντονη κατάσταση, δεν απαντήσαμε όσο θα έπρεπε σε αιτιάσεις και ψέματα που εκπορεύτηκαν από την Αντιπολίτευση και κάποια από αυτά στον κόσμο έγιναν κτήμα. Εγώ προσωπικά αυτό το κάνω σχεδόν δύο χρόνια, αλλά πρέπει να το κάνουμε ίσως ακόμα πιο πειστικά και με ακόμα μεγαλύτερα επιχειρήματα και πιο πειστικά επιχειρήματα για να περάσει στον κόσμο η αλήθεια.
Κ. ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ: Κύριε Μαρινάκη, θα ρωτήσω κάτι πολύ απλά. Γιατί και εσείς και ο Πρωθυπουργός, δεν καλέσατε τους συγγενείς τον θυμάτων στο Μέγαρο Μαξίμου, χωρίς μεσάζοντα, να κάνετε μία κουβέντα, να μιλήσετε να σας πούνε και εκείνοι όλο αυτό που βιώνουν, όλο αυτό που νιώθουν και να τους πείτε την πραγματικότητα.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Ξέρετε κάτι, υπάρχουν πάρα πολλές περιπτώσεις, μου έχει τύχει και εμένα και περισσότερο πέρσι, δηλαδή στην πρώτη επέτειο των Τεμπών, να έχω έρθει σε επικοινωνία με συγγενείς…
Κ. ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ: Με γονείς.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Με γονείς. Με γονείς συγκεκριμένα, των θυμάτων των Τεμπών και ήταν από τις πιο σημαντικές στιγμές αυτά τα οποία μου είπαν. Ούτε τα δημοσιοποίησα, ούτε προσπάθησα να κάνω επικοινωνία χρησιμοποιώντας τους ανθρώπους αυτούς. Με πήραν να μου πούνε παράπονο. Με πήρε ένας πατέρας να μου εκφράσει το παράπονό του για ένα άρθρο το οποίο είχα γράψει, πέρσι. Το θυμάμαι, είχα, με αφορμή την πρώτη επέτειο, γράψει ένα άρθρο για κάποιες αλήθειες για τα Τέμπη. Με πήρε ένα τηλέφωνο, μιλήσαμε, μιλήσαμε και τις επόμενες μέρες ξανά, μου φώτισε κάποιες πλευρές τις οποίες ήθελε να μου φωτίσει, τον άκουσα με απόλυτο σεβασμό και προσπάθησα στον τρόπο που απαντούσα εκείνη την περίοδο, να έχω πάντοτε στο μυαλό μου τον άνθρωπο αυτό. Ούτε το δημοσιοποίησα, γιατί δεν με πήρε να μου πει «μπράβο», αλλά δεν με πήρε κιόλας… Με πήρε να κάνουμε ένα διάλογο. Ούτε το χρησιμοποίησα, ούτε προσπάθησα να κάνω πολιτική λέγοντας ό,τι μιλάω με έναν άνθρωπο ο οποίος έχει χάσει το παιδί του. Θα σας πω κάτι. Αυτό το οποίο συμβαίνει με τα Τέμπη είναι μοναδικό ως προς την πολιτική. Δηλαδή, τα Τέμπη θα έπρεπε να αποτελέσουν μία αφετηρία για κάθαρση του πολιτικού συστήματος, αλλά ουσιαστική κάθαρση, με κινήσεις όπως αυτή του Τριαντόπουλου. Να πηγαίνουμε στους φυσικούς μας δικαστές, να αλλάξει το Σύνταγμα, ούτως ώστε όλοι μας να έχουμε την κρίση του φυσικού δικαστή, με ίσως ένα φίλτρο για τα πολιτικά πρόσωπα για να μην γίνονται καταχρηστικές μηνύσεις, αλλά όχι να ψηφίζουν τα κόμματα για το αν θα παραπεμφθεί ένας πρώην υπουργός ή όχι στη Δικαιοσύνη. Με τολμηρές αποφάσεις. Ένα τόσο τραγικό δυστύχημα θα έπρεπε να αποτελεί λοιπόν αφορμή για κάθαρση και για αποφάσεις οι οποίες δεν λήφθηκαν πολλά χρόνια. Δυστυχώς για κάποια κόμματα, σχεδόν για όλη την Αντιπολίτευση, αποτέλεσε αφετηρία για εργαλειοποίηση. Χρησιμοποίησαν ακόμα και πονεμένους ανθρώπους, συγγενείς θυμάτων, για να κάνουν πολιτική και αυτό δυστυχώς δεν το έκανε μόνο ένα κόμμα, γιατί συνηθίζουμε να λέμε μόνο για την κ. Κωνσταντοπούλου, το κάνανε πολλά κόμματα. Αυτό δεν λύνει κανένα πρόβλημα, δεν τιμάει τον αγώνα κανενός κόμματος και στο τέλος της ημέρας δεν έχει και νόημα το «ποτέ ξανά» για αυτούς τους ανθρώπους. Το «ποτέ ξανά» για να έχει νόημα πρέπει, να κάνεις πολιτικές, να κάνεις προτάσεις. Έχετε δει όλα αυτά τα κόμματα τα οποία φωνάζουν και εργαλειοποιούν τους συγγενείς και τους χρησιμοποιούν τους συγγενείς, να προτείνουν κάτι για το σιδηρόδρομο; Να λένε κάτι για τις μεταφορές, να λένε κάτι συνολικά, για όλο αυτό το ευρύτερο πεδίο των υποδομών της χώρας; Τίποτα.
Κ. ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ: Πρέπει να προλάβω να σας κάνω και δύο σημαντικές ερωτήσεις της επικαιρότητας, διότι αύριο έχουμε την Προανακριτική, αν δεν κάνω λάθος, και πριν από λίγες μέρες δηλώνατε για τον κ. Τριαντόπουλο ότι το κατηγορητήριο, ουσιαστικά, είναι αδύναμο. Χθες δηλώσατε ότι η εισαγγελική διάταξη φτάνει για να τον παραπέμψει στο Δικαστικό Συμβούλιο. Τελικά, τι ισχύει από τα δύο;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Ο Χρήστος Τριαντόπουλος πήρε μια πολύ γενναία απόφαση, η οποία θεωρώ ότι πρέπει να αποτελέσει οδηγό για αντίστοιχες άλλες περιπτώσεις στο μέλλον. Τι έκανε ο Τριαντόπουλος; Του Τριαντόπουλου του κατέθεσαν μία πρόταση -για να το λέμε το πράγμα απλά- για κάποια συγκεκριμένα περιστατικά, τα οποία περιγράφουν την παράβαση καθήκοντος. Στην πρόταση αυτή, την οποία την κατέθεσε το ΠΑΣΟΚ, από την πρώτη στιγμή, και ο ίδιος ο Τριαντόπουλος και εμείς και εγώ, είπαμε ότι δεν υπάρχουν ούτε μαρτυρικές καταθέσεις που να τον εμπλέκουν, ούτε στοιχεία. Ήταν μία αδύναμη πρόταση. Παρ’ όλα αυτά, επειδή υπάρχει ένα ευρύτερο αφήγημα κατηγορίας για συγκάλυψη, αν ο Τριαντόπουλος δεν πήγαινε στον φυσικό του δικαστή, που είναι το Δικαστικό Συμβούλιο και μετά το Ειδικό Δικαστήριο, αν τον παραπέμψει να τον κρίνουν, κανένας δεν θα πίστευε τίποτα. Υπήρχε μεγάλη δυσπιστία.
Κ. ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ: Ναι.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Ήρθε, λοιπόν, ο Τριαντόπουλος, και ενώ υπάρχει πλειοψηφία της Νέας Δημοκρατίας στη Βουλή, ήρθε και ζήτησε -μένει να δούμε τι θα αποφασιστεί- ότι «παιδιά, αυτό για το οποίο με κατηγορείτε, το κατηγορητήριο αυτό, εγώ αν και δεν συμφωνώ μαζί του, δεν θεωρώ ότι είμαι ένοχος, αθώος είμαι, σας ζητάω να το κάνετε δεκτό και να πάω να με κρίνει η Δικαιοσύνη». Γιατί μόνο έτσι ο κόσμος θα πιστέψει ποια είναι η αλήθεια. Αν βγει μια απόφαση από τα κόμματα…
Κ. ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ: Άρα, να δεχθεί το κατηγορητήριο για να παραπεμφθεί μετά στη Δικαιοσύνη.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Τυπικά, λοιπόν, ο κ. Τριαντόπουλος και εμείς ζητάμε να γίνει δεκτό τυπικά το κατηγορητήριο, όχι ουσιαστικά, ούτως ώστε τις αποφάσεις να μην τις πάρουν τα κόμματα, η Βουλή…
Κ. ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ: Να τις πάρει η Δικαιοσύνη.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Να τις πάρουν πέντε ανώτατοι δικαστές, οι οποίοι κληρώνονται. Είναι τρεις αεροπαγίτες και δύο σύμβουλοι του Συμβουλίου Επικρατείας, άρα άνθρωποι στην ανώτατη βαθμίδα της Δικαιοσύνης. Εδώ, λοιπόν, αντί να το αποδεχθεί αυτό αυτονόητα η αντιπολίτευση, ότι αυτό θα έπρεπε να γίνει, προσπαθούν να βρουν το ένα επιχείρημα -το οποίο είναι πιο «αστείο», το ένα επιχείρημα μετά το άλλο.
Κ. ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ: Και άλλη μία ερώτηση θέλω να σας κάνω, σημαντική, διότι αναβλήθηκε η συνάντηση του Πρωθυπουργού με τον Ερντογάν, λόγω της σύλληψης του Ιμάμογλου. Θέλω τα σχόλιά σας πάνω σε αυτό.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Κοιτάξτε. Εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε εκπτώσεις σε ζητήματα πολιτικών ελευθεριών και Κράτους Δικαίου. Και αυτό το οποίο απάντησα σε ερώτηση δημοσιογράφου στην τελευταία Ενημέρωση Πολιτικών Συντακτών, την επαναλαμβάνω και σήμερα στην εκπομπή σας, είναι ότι καθίσταται δυσχερής η συνάντηση των δύο ηγετών υπό αυτό το πρίσμα. Είναι κάτι το οποίο θα το δούμε στις επόμενες …
Κ. ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ: Αυτό επηρεάζει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις τώρα;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι μία πάρα πολύ σύνθετη συζήτηση. Εμείς έχουμε επιλέξει τον δρόμο του διαλόγου. Διάλογος δεν σημαίνει υποχώρηση. Δεν υποχωρούμε σε τίποτα και το έχουμε δείξει στην πράξη. Η Ελλάδα, επί των ημερών του Κυριάκου Μητσοτάκη, έχει ισχυροποιηθεί όσο ποτέ αμυντικά - οι εξοπλισμοί τους οποίους έχουμε προχωρήσει, είναι εξοπλισμοί που τα προηγούμενα χρόνια δεν μπορούσαμε καν να τους βάλουμε κάτω ως υποθετικό σενάριο. Έχουμε καταφέρει και έχουμε κάνει πάρα πολύ σημαντικές Συμφωνίες με την Αίγυπτο, με γείτονές μας, όπως η Ιταλία, επεκτείναμε από τα έξι στα δώδεκα ναυτικά μίλια στο Ιόνιο. Η Ελλάδα, αν το δει κανείς λίγο σφαιρικά, τα τελευταία χρόνια εκεί που ήταν «μαύρο πρόβατο» στη Ευρώπη, είναι μία χώρα που πρωταγωνιστεί. Θα σας πω δύο-τρία παραδείγματα. Το ένα είναι στην πανδημία. Με τις πρωτοβουλίες του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Κυβέρνησης, σώθηκαν όλες οι θέσεις εργασίας, ήρθαν πάνω από 40 δισεκατομμύρια. Το Ταμείο Ανάκαμψης - που ο κόσμος δεν καταλαβαίνει πολλές φορές, πρέπει να του μιλάμε απλά - είναι οι προληπτικές εξετάσεις για πολλές γυναίκες και πολλούς άνδρες πλέον, για μια σειρά από προγράμματα. Έτσι;
Κ. ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ: Ναι, έχω φιλοξενήσει εδώ και την κυρία Αγαπηδάκη και τα έχει πει.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Τα drones που πετάνε πλέον κάθε καλοκαίρι, το πρόγραμμα υγείας για την Πολιτική Προστασία, οι διαδραστικοί πίνακες που είναι στα σχολεία. Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα μιας ευρύτερης εξωτερικής πολιτικής.
Τώρα, για την Τουρκία, εμείς πιστεύουμε στον διάλογο, θέλουμε να έρχονται νόμιμοι τουρίστες στα 12 απ’ τα νησιά μας το καλοκαίρι. Αλλά διάλογος, δεν σημαίνει υποχώρηση. Διάλογος σημαίνει διεκδίκηση.
Κ. ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ: Θέλω να σας ευχαριστήσω πάρα πολύ για σήμερα και να πω κάτι. Όταν επικοινωνήσαμε, που σας είδα και σας λέω «θέλω να έρθετε και να κάνουμε μία ανθρώπινη, προσωπική κουβέντα», μου είπατε «ό,τι θέλεις». Και δεχθήκατε. Δεν μου είπατε ποτέ μην ρωτήσεις το ένα, μην ρωτήσεις το άλλο. Μου είπατε: «Ρώτησέ με ό,τι θέλεις». Κι εγώ αυτό το εκτιμώ πάρα πολύ, γιατί απαντάτε πιο αληθινά.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Ευχαριστώ πάρα πολύ. Και θέλω να πω κάτι κλείνοντας. Το είπα και στην αρχή. Είναι για εμάς σημαντικές ευκαιρίες αυτές, γιατί - κι αυτό δεν αφορά σε καμία περίπτωση τη δική σας εκπομπή και πολλές άλλες εκπομπές, που όπως εσείς κρατήσατε αυτό το επίπεδο. Αυτές τις μέρες η ενημέρωση πέρασε από όλες τις εκπομπές ουσιαστικά. Ο κόσμος ήθελε να ενημερώνεται και για το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών και για πολλά άλλα ζητήματα και έτσι πρέπει. Είναι πάρα πολύ σημαντικό, λοιπόν, να γίνονται ανθρώπινες κουβέντες, όπως ήταν η σημερινή, για να ακούει ο κόσμος χωρίς την ένταση πολλές φορές των panels των πολιτικών και να βγάζει τα συμπεράσματά του. Το ξαναλέω: Σίγουρα έχουμε να κάνουμε πολλά ακόμα. Σημασία, όμως, έχει ο διάλογος να γίνεται με τέτοιους όρους και με τέτοιες συνθήκες.
Κ. ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ: Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ. Να είστε καλά. Το εκτιμώ πάρα πολύ. Χαιρετισμούς και στη σύζυγό σας, είναι συμπαθέστατη.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Βεβαίως. Να είστε καλά.