Αντιλαμβάνομαι απολύτως τη «λογική» του κυβερνητικού κόμματος να διαγράψει τον πρώην υπουργό και νυν δήμαρχο Σπάρτης κ. Πέτρο Δούκα.
Έπρεπε να σπεύσει να δείξει ότι καταδικάζει και παίρνει αποστάσεις από τα όσα εκστόμισε ο τότε υπουργός της κυβέρνησης για «τα λεφτά που μοίραζαν σε όποιον έλεγε καλημέρα, στις φονικές φωτιές του 2007 στην Ηλεία και την Αρκαδία!». Τακτική, που επέτρεψε τότε στην ΝΔ του Κώστα Καραμανλή «να γυρίσει το παιχνίδι, και από 15% που υπολειπόταν του ΠΑΣΟΚ, να πάρει τις εκλογές!».
Ήταν μονόδρομος για τον Κυριάκο Μητσοτάκη η διαγραφή του. Για την τυπική υπεράσπιση της… χαμένης τιμής του κόμματος. Όπως και ο εξαναγκασμός σε παραίτηση- καρατόμηση του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Σπήλιου Λιβανού, που σε βίντεο που διέρρευσε εμφανίζεται όχι μόνο να συμφωνεί γελώντας με τα όσα είπε ο κ. Δούκας, αλλά και να προσθέτει «έχετε μείνει στην ιστορία για εκείνη την εποποιία σας, ότι και να κάνουμε εμείς σήμερα….»! Όλα αυτά τα χαρίεντα και ευκλεή, σε σύσκεψη στο Δημαρχείο Σπάρτης για τις αποζημιώσεις στους πληγέντες από τον παγετό καλλιεργητές της Σπάρτης.
Η πολιτική (δυστυχώς, και ιδίως στην Ελλάδα…) μετέρχεται συχνά πυκνά φτιασιδωμάτων και τυπικών… χορογραφιών, για να σώσει τα προσχήματα. Απεχθές, αλλά κατανοητό. Το μη κατανοητό, είναι γιατί η ανακοίνωση του κόμματος για την διαγραφή του κ. Δούκα από τα κιτάπια του, έπρεπε να αναφέρει ότι τα όσα ισχυρίσθηκε ο Δήμαρχος Σπάρτης είναι «ιστορικά αναληθή, και δεν έχουν καμιά σχέση με τις αρχές και αξίες του κόμματος. Είναι πολύ… σίγουροι περί τούτου οι γραμματείς, φαρισαίοι και… ιστοριοδίφες της ΝΔ για το παρελθόν;
Γιατί, πέραν των όσων ανοήτως αποκάλυψε μεγαλοπρεπώς ο οιηματίας και καυχησιολόγος κ. Δούκας, είναι τοις πάση γνωστόν, ιδίως στους κατοίκους (αλλά και… μη κατοίκους, Ρομά και άλλους προστρέξαντες να επωφεληθούν του «πάρε κόσμε!») της περιοχής, ότι όντως… έβρεχε χιλιάρικα σε όποιον τα ζητούσε με μια αίτηση και «δέσμευση» να... προσκομίσει δικαιολογητικά!
Ο κ. Δούκας, έχει παρελθόν «τεχνοκρατικού» κυνισμού. Από την εποχή των... δομημένων ομολόγων, των εθνικών δανείων από το εξωτερικό (ως αρμόδιος υφυπουργός οικονομικών και οικονομίας), δεν εκπλήσσει με τα όσα είπε σε θεωρούμενο (κακώς, όπως αποδείχθηκε...) «ασφαλές» κομματικά περιβάλλον. Η εκρηκτική και αποκαλυπτική ειλικρίνειά του, μπορεί να του κοστίσει τις όποιες φιλοδοξίες του. Αλλά χαμένος δεν θα πάει...
Πάμε στον κ. Λιβανό. Ο καημένος, υποθέτω ότι ούτε που θα... κατάλαβε γιατί τον σούταραν! Απλώς είπε κάτι που είναι... αποδεκτό σε μια μεγάλη κατηγορία κομματικών στελεχών αλλά και βουλευτών της ΝΔ, επιβεβαίωσε μια «συνήθη πρακτική» των κομμάτων εξουσίας εν Ελλάδι (ακόμη και ο ευπατρίδης Ράλλης μοίραζε λεφτά -και μάλιστα της… ΕΟΚ!- με το ελικόπτερο προεκλογικά το 1981!), πολύ γνωστή και... αγαπητή σε άλλες εποχές τόσο από το ΠΑΣΟΚ, όσο και τον ΣΥΡΙΖΑ πιο πρόσφατα... Μια (κατά το δυνατόν «ανώδυνη», έστω, διάκριση της ΝΔ του «τότε» με την σημερινή που επαγγέλλεται την μεταρρύθμιση, τον φιλελεύθερο εκσυγχρονισμό, την ανανέωση σε πρόσωπα, ιδέες και πρακτικές, θα ήταν από κάθε άποψη απολύτως επιβεβλημένη...
Η απορία είναι γιατί ο κ. Μητσοτάκης έκανε κατ’ αρχήν τον κ. Λιβανό υπουργό (λέγεται ότι είναι φίλος του) σε μια θέση που δεν έχει και... πολυδιακριθεί εδώ που τα λέμε. Και, αν μη τι άλλο, θα έπρεπε να έχει φύγει από την κυβέρνηση, όταν προκάλεσε την πλειοψηφία της κοινωνίας, με τις μικροπολιτικάντικες και ψηφοθηρικές αναφορές του ως φθηνός πολιτευτής, στην εξόδιο ακολουθία του μητροπολίτη Αιτωλίας (περιοχή όπου εκλέγεται…) Κοσμά, όταν τον αποκαλούσε «υπόδειγμα ποιμένα» και «προστάτη της κοινωνίας», ενώ βοούσε η τοπική και όχι μόνο κοινωνία γ ια την δράση και τον σκοταδιστικό ακτιβισμό του εκλιπόντος υπέρ του κινήματος των αντιεμβολιαστών, και τις κατάρες του υπέρ όσων πίεζαν για τα εμβόλια...
Αναγκασμένος να αντιδράσει όπως αντέδρασε ήταν ο κ. Μητσοτάκης. Ένας πρωθυπουργός που ενέπνευσε προσδοκίες σε μια πολύ ευρύτερη μερίδα της κοινωνίας από την στενή κομματική του βάση, που είχε την ατυχία να του… πέσουν στο κεφάλι μέσα σε δυόμιση χρόνια όλες οι κρίσεις και οι παγκόσμιες αρνητικές συγκυρίες, που είναι ακόμη «καταδικασμένος» να κάνει την διαφορά...
Και ίσως να δρα λίγο πιο προληπτικά, και όχι... μετά την νεκροψία!