Ξεκάθαρο μήνυμα στήριξης της Ελλάδας αναμένεται να εκπέμψει ο Εμανουέλ Μακρόν κατά την αυριανή συνάντησή του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη στο Παρίσι. Όπως όλα δείχνουν δε, το Ελληνογαλλικό σύμφωνο συνεργασίας τείνει να προσλάβει στρατηγικό χαρακτήρα, επεκτεινόμενο δυναμικά και στον αμυντικό τομέα, τόσο με κοινές στρατιωτικές ασκήσεις, όσο και με μόνιμη παρουσία γαλλικών πολεμικών πλοίων στην Ανατολική Μεσόγειο.
Tο Παρίσι έχει σταθεί στο πλευρό της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας όσο καμία άλλη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Για την ακρίβεια, δεν πρόκειται μόνο για διπλωματική συμπαράσταση, αλλά και για ανάληψη διπλωματικών –και ίσως όχι μόνο– πρωτοβουλιών με σαφώς «αντι -τουρκική» αιχμή. Λογικά λοιπόν, η συνάντηση των δύο ηγετών αύριο, κρίνεται κομβική. Εκτός από τα τεκταινόμενα στην κυπριακή ΑΟΖ, είναι και οι εξελίξεις στη μέτωπο της Λιβύης που φέρνουν τη Γαλλία απέναντι στην Τουρκία.
Είναι ξεκάθαρο ότι ο Γάλλος Πρόεδρος δεν θέλει να δει τουρκικό στρατό στην χώρα αυτή του Μαγκρέμπ, το οποίο οι Γάλλοι παραδοσιακά θεωρούν γεωπολιτική «αυλή» τους. Πολύ περισσότερο δεν θέλουν να δουν τη Λιβύη, ή το δυτικό τμήμα της να μετατρέπεται σε τουρκικό προτεκτοράτο. Δεν είναι καθόλου τυχαίος ο πλους του γαλλικού αεροπλανοφόρου «Σαρλ Ντε Γκολ» και των πολεμικών σκαφών που το συνοδεύουν στη Μεσόγειο, όπως και το γεγονός ότι μεταξύ αυτών είναι και πλοίο του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού.
Πολύτιμος σύμμαχος και στην οικονομία
Οι γεωπολιτικές εξελίξεις ενδεχομένως να επαναπροσδιορίσουν και στάσεις που αφορούν τις μεταμνημονιακές υποχρεώσεις της Ελλάδας. Συγκεκριμένα, ο Εμανουέλ Μακρόν μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμος και αναφορικά με το αίτημα της Αθήνας για μείωση του στόχου σε ό,τι αφορά τα πρωτογενή πλεονάσματα. Η σχετική συζήτηση ανοίγει και επισήμως πλέον σε επίπεδο Eurogroup.
Εάν το Παρίσι στηρίξει αποφασιστικά το ελληνικό αίτημα, το Βερολίνο θα δυσκολευτεί να το απορρίψει. Έτσι κι αλλιώς οι γαλλογερμανικές σχέσεις διάγουν περίοδο δοκιμασίας. Η Άνγκελα Μέρκελ δεν είναι πλέον η μόνη ισχυρή πολιτική φωνή της Ε.Ε. και η Γερμανία δεν είναι πια η καλπάζουσα οικονομία που ύψωνε το δάκτυλο σε όλους τους άλλους. Εκτός των άλλων, το Παρίσι προσδοκά από την Ελλάδα αφενός να αγοράσει οπλικά συστήματα -κυρίως τις φρεγάτες- αφετέρου να αντιμετωπίσει ευνοϊκά γαλλικές επενδύσεις.
Υπό στενή παρακολούθηση η Άγκυρα
Εν μέσω όλων των παραπάνω, η Ελλάδα παρακολουθεί στενά τις κινήσεις της Άγκυρας, η οποία φαίνεται να αποζητά επανέναρξη των διμερών διαπραγματεύσεων. Για τον σκοπό αυτό επαναφέρει γενικά κι αφηρημένα, όμως, το δέλεαρ προς την Αθήνα για προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Μόνο που επιδιώκει τη συνυπογραφή ενός συνυποσχετικού, το οποίο θα συμπεριλαμβάνει προς κρίση από το Δικαστήριο μία απλωμένη βεντάλια θεμάτων και μάλιστα θα υποδεικνύει στο Δικαστήριο τον τρόπο κρίσης.
Σ’ αυτό το πλαίσιο, η Άγκυρα βάζει στο τραπέζι ολοένα και περισσότερες μονομερείς επεκτατικές διεκδικήσεις της με σκοπό να εξασφαλίσει όσο το δυνατόν περισσότερα κέρδη πριν καν γίνει η προσφυγή στη Χάγη, μόνο από το περιεχόμενο του συνυποσχετικού. Αν κρίνουμε τουλάχιστον από τις επίσημες δηλώσεις, η Αθήνα δεν δείχνει διατεθειμένη να υιοθετήσει την τουρκική ατζέντα για συνολική διαπραγμάτευση επί των διεκδικήσεων της Άγκυρας, ούτε και να συνυπογράψει συνυποσχετικό με βάση τους όρους του Ταγίπ Ερντογάν.
Στην Αθήνα και στη Λευκωσία, πάντως, θεωρούν ότι η Τουρκία θα κλιμακώσει το επόμενο διάστημα την παράνομη δραστηριότητά της στην κυπριακή ΑΟΖ. Η προώθηση του γεωτρύπανου Γιαβούζ στο θαλάσσιο οικόπεδο 8 είναι ξεκάθαρη απόδειξη. Το γεγονός, μάλιστα, ότι με τον τρόπο αυτό η Τουρκία έρχεται σε αντίθεση με την κοινοπραξία της γαλλικής Total και της ιταλικής ENI δείχνει, επίσης, ότι ο Τούρκος πρόεδρος δεν πολυενδιαφέρεται για την αντίδραση του Παρισιού και της Ρώμης, αλλά και συνολικά της Ε.Ε.