Με όσα σαφή, ορθά και ισορροπημένα δήλωσε στην ΕΡΤ ο Κυριάκος Μητσοτάκης άνοιξε και επίσημα τον δημόσιο διάλογο για τα ομόφυλα ζευγάρια: πρότεινε αναγνώριση του δικαιώματος στον πολιτικό γάμο. «Όχι» στα παιδιά από παρένθετη μητέρα.
Διέψευσε με τον τρόπο αυτό όσους αντιπάλους του ήλπιζαν ότι θα φοβηθεί το πολιτικό κόστος (εσωκομματικές απειλές Σαμαρά, Βορίδη κ.λπ.) και τελικά θα τα μαζέψει. Και απέδειξε ότι εννοεί κάθε λέξη της μεταρρυθμιστικής του ατζέντας, διαθέτει την τέχνη της σύνθεσης και ξέρει να αφαιρεί διχαστικές γωνίες όταν χρειάζεται (όπως στο θέμα της παρένθετης μητέρας).
Δεν είναι εύκολη μεταρρύθμιση. Υπάρχουν σοβαρές αντιρρήσεις στην κοινωνία, ομοφοβία, ανησυχίες για την τεκνοποίηση, ακόμη και μεσαιωνικές απόψεις στη Βουλή και σε μερίδα πολιτών. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο γάμος ομοφύλων βρίσκει αντίθετο το 50% των ερωτηθέντων και η τεκνοθεσία το 65%. Αυτό διατρέχει όλα τα κόμματα.
Προσωπικά δεν θεωρώ ότι όσοι έχουν αντιρρήσεις ή επιφυλάξεις στο θέμα της τεκνοποιίας μέσω παρένθετης μητέρας για τα ομόφυλα ζευγάρια είναι απαραίτητα συντηρητικοί. Αν συντήρηση σημαίνει διατηρώ ως έχει, δεν αλλάζω, τότε η νομοθέτηση του γάμου ομοφύλων μόνο συντηρητική στάση δεν δείχνει.
Είχα εκπλαγεί αρνητικά όταν ο Στέφανος Κασσελάκης δήλωσε ότι θέλει να αποκτήσει δύο αγόρια, «τον Απόλλωνα και τον Ηλία», μέσω παρένθετης μητέρας, «να πάρουν την προσωπικότητά μας, ένα τη δική μου, ένα του Τάιλερ». Το θεώρησα την πιο ωμή παραδοχή ευγονικής με την κανονική, την εμπεδωμένη έννοια του όρου. Στο όνομα, μάλιστα, μιας «προοδευτικότητας» που επικαλείται δικαιώματα και διακρίσεις.
Θεωρώ αδιανόητο να δηλώνεις ότι θέλεις να διαιωνίσεις το DNA και την «προσωπικότητά σου» -απορώ μάλιστα πώς αυτό το δεύτερο πάει πακέτο με το γενετικό υλικό στο μυαλό του Κασσελάκη. Και πολύ ναρκισσιστικό να θέλεις να βλέπεις τον εαυτό σου στο παιδί-τύπου-gadget.
Είναι επίσης αδιανόητη αντίληψη να βλέπεις τη γυναίκα ως θηλαστικό σε αναπαραγωγική μονάδα. Και ακόμη πιο βάρβαρο όταν αυτό συνδέεται με την ισότητα. Ποια ισότητα; Η (κατά παραγγελίαν) παρένθετη κύηση δεν έχει τίποτα από ισότητα και δικαίωμα. Εξαιρούνται μόνο οι περιπτώσεις όταν υπάρχει αντικειμενικό ιατρικό πρόβλημα -όπως ισχύει σήμερα. Τότε νομιμοποιείται ηθικά, ή τουλάχιστον η παρένθετη κύηση είναι αποδεκτή.
Ας το αφήσουμε στην άκρη, προς το παρόν, να το δούμε στο μέλλον.
Η πρόταση Μητσοτάκη που δίνει δικαίωμα στον γάμο των ομοφύλων είναι θετική και δείχνει ότι μπορούμε να προχωρήσουμε ως κοινωνία χωρίς νέους διχασμούς. Δεν έχει νόημα να κάνουμε καμία προκλητική επίδειξη του προοδευτισμού μας. Ο γάμος των ομοφύλων συνιστά από μόνος του μια σοβαρή ανατροπή του κόσμου μας.
Και θα αποδειχθεί μια μείζων μεταρρύθμιση, που όπως και εκείνη του οικογενειακού δικαίου από το ΠΑΣΟΚ το 1982, θα θεωρείται στο μέλλον τομή για τον δικαιικό μας πολιτισμό. Είναι μια επιβεβλημένη εξέλιξη, στην εποχή μας. Εντάσσεται σε μια δέσμη σύγχρονων δικαιωμάτων, τα οποία έχουμε αργήσει ως Ευρωπαίοι εταίροι να εισαγάγουμε στο δικό μας σύστημα.
ΥΓ.: Ακατανόητη είναι η στάση του ΠΑΣΟΚ, που κρύβεται με μισόλογα και μικροϋπολογισμούς για έναν νόμο που αποτελεί κοινωνική τομή. Δεν έχει καταθέσει καμία πρόταση για τον γάμο ομοφύλων και δείχνει να επιδιώκει απλώς να δημιουργήσει εσωκομματικό πρόβλημα στη Νέα Δημοκρατία και στην κυβέρνηση. Θα χαιρόταν αν υπήρχαν αποχές στην ψηφοφορία ή παραιτήσεις λόγω διαφωνιών υπουργών και υφυπουργών. Ψυχραιμία, οι πολιτικοί πρέπει να συμβάλλουν στην υπέρβαση ιδεοληψιών και αγκυλώσεων, ώστε να προχωράει μπροστά η κοινωνία. Να έχουν το θάρρος της γνώμης.