Ο Κωνσταντίνος Φρουζής, ο «κύριος Novartis που λάδωνε πολιτικούς», κατά την επίσημη και ανεπίσημη ΣΥΡΙΖΑϊκή προπαγάνδα τα δυο τελευταία χρόνια, αποδείχθηκε χθες πως είναι…υπαρκτό άτομο με σάρκα και οστά και όχι φιγούρα-φάντασμα του «μεγαλύτερου σκανδάλου από της συστάσεως του ελληνικού κράτους…»!
Εμφανίσθηκε επιτέλους ενώπιον της ελληνικής δικαιοσύνης (εισαγγελικά καθήκοντα εκτελεί η Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής), αφού για περισσότερα από
δύο χρόνια, ήταν «ο δράκος του παραμυθιού», κατά την αγαπημένη έκφραση του Αλέξη Τσίπρα. Αλλά, περιέργως, όλες αυτές οι στρατιές ανακριτών και ειδικών εισαγγελέων που, υπό την… υψηλή εποπτεία Ρασπούτιν, έψαχναν νυχθημερόν μαρτυρίες για τροχήλατες βαλίτζες που μπαινόβγαιναν στο Μαξίμου, άνοιγαν λογαριασμούς, συνεργάζονταν (;) με το FBI, πηγαινοέρχονταν στην Ελβετία αναζητώντας… αποδείξεις και ονόματα, έβαζαν κουκούλες σε «μάρτυρες», δεν σκέφθηκαν το στοιχειώδες!
Να καλέσουν, δηλαδή, τον «κ. Novartis», τον ραδιούργο εκμαυλιστή του πολιτικού συστήματος για να «τα κονομάει» η εταιρία του, ως κατηγορούμενο! Άντε ως μάρτυρα. Άντε, έστω, σαν άνθρωπο που εκ της θέσεώς του κάτι θα γνώριζε ή θα υποψιαζόταν, δεν γίνεται!
Κι’ όμως! Ο κ. Φρουζής, που ούτε το έσκασε (αλά Χριστοφοράκος…) στο εξωτερικό ούτε κρυβόταν στα άγρια όρη στο εσωτερικό, δεν ενοχλήθηκε από κανέναν! Επισήμως δηλαδή… Γιατί όπως ο ίδιος είπε στην Προανακριτική Επιτροπή, ανεπισήμως τον κάλεσε τον Φεβρουάριο του ‘18 στο γραφείο της η εισαγγελέας διαφθοράς κ. Τουλουπάκη, και αφού τον απείλησε ότι έχουν μαζεμένα μύρια όσα για την γούνα του, του πρότεινε να γίνει προστατευόμενος μάρτυρας «για να γλιτώσει» υπό τον όρο να μιλήσει, να προσφέρει (με την προστασία της «κουκούλας») πληροφορίες που θα στοιχειοθετούσαν τις κατηγορίες εναντίον των 10 πολιτικών! Κι’ όταν αυτός (παρουσία δύο ακόμη εισαγγελέων αλλά και των δικηγόρων του…) τους είπε δεν έχω στοιχεία, καλέστε με να καταθέσω επίσημα τα όσα γνωρίζω, τον… ευχαρίστησε, τον συνόδευσε μέχρι την πόρτα και δεν τον ξαναενόχλησε! Ποτέ, κανείς!
Περίεργα πράγματα, δεν είναι; Σε θέλω και σε προστατεύω ως μάρτυρα αν «δώσεις» τους 10 πολιτικούς που έχουμε βάλει στο στόχαστρο, αλλά αν δεν έχεις στοιχεία ή αν δεν δέχεσαι, σε ξεχνάμε, αδιαφορούμε για τα μύρια όσα έχουμε εναντίον σου και άντε στο καλό; Ίσως, μάλιστα, να φωτίζουν και την στάση του ΣΥΡΙΖΑ να σαμποτάρει …Πολακικά, με το καλημέρα, τις εργασίες της Προανακριτικής, πρώτος μάρτυρας στην οποία κατέθεσε ο απρόθυμος, στα σχέδια ΣΥΡΙΖΑ, κ. Φρουζής.
Η κ. Τουλουπάκη, θα κληθεί να καταθέσει ως μάρτυρας (κατ’ αρχήν…) στην Προανακριτική, και θα πει την δική της εκδοχή. Να αρνηθεί την «ανεπίσημη» πρόσκληση και πίεση προς τον κ. Φρουζή, δεν θα είναι και τόσο εύκολο. Βλέπετε, ήταν και άλλοι «Ενήλικες στην Αίθουσα». Θα μιλήσει, ως κατηγορούμενος, και ο κ. Παπαγγελόπουλος που σύμφωνα με έγγραφες καταγγελίες που υπάρχουν στην δικογραφία πίεζε την κ. Τουλουπάκη, ως… Ρασπούτιν, «βρε, παράπεμψέ τους εσύ, κι ας αθωωθούν έπειτα…». Και εκ της εξελίξεως, ο κ. Φρουζής δεν προσφερόταν για την σκευωρία…
Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ποιο θα είναι το πόρισμα της Προανακριτικής κι’ αν στην συνέχεια θα στηθεί (και για πόσους…) Ειδικό Δικαστήριο.
Το μόνο βέβαιο, είναι πως δέχεται σοβαρό πλήγμα το κύρος και η αξιοπιστία της Δικαιοσύνης. Ως θεσμός και βάθρο της δημοκρατίας. Από επεμβάσεις της Εκτελεστικής Εξουσίας και κάποιους «πρόθυμους» ( και λίγους, ευτυχώς…) υποτελείς, ψοφοδεείς ή και φιλόδοξους δικαστικούς. Και δυστυχώς, δεν είναι η πρώτη φορά…
Παραδικαστικά κυκλώματα καταγγέλθηκαν αποκαλύφθηκαν, καταδικάστηκαν, φυλακίστηκαν και στο παρελθόν. Η τωρινή υπόθεση της σκευωρίας περί το σκάνδαλο Novartis, είναι ίσως η κορυφαία, η πιο εμβληματική – και η πιο ξετσίπωτα χυδαία από όλες. Γιατί ήταν και… αριστερής επινόησης και μεθόδευσης.
Αποτέλεσμα; Να αισθάνεται ακόμη πιο απροστάτευτο έρμαιο ο απλός καθημερινός πολίτης. Στην δημοκρατία, η Δικαιοσύνη είναι το ύστατο καταφύγιο του κόσμου. Η εγγύηση της ελευθερίας και της προστασίας του. Και όταν καταρρακώνεται και ευτελίζεται ως θεσμός, έστω ως αποτέλεσμα δόλιων επιδιώξεων των κυβερνήσεων με την συνεργασία λίγων επίορκων «εντός των τειχών», το δημοκρατικό οικοδόμημα τρίζει.
Και δεν προοιωνίζεται τίποτε το θετικό…