Με νέο άρθρο της η Εφημερίδα των Συντακτών στηλιτεύει τα πεπραγμένα του Στέφανου Κασσελάκη και τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ.
Μετά το άρθρο με το οποίο καλεί τον Αλέξη Τσίπρα να πάρει θέση, η ΕφΣυν ανήρτησε ως κύριο νέο άρθρο με τίτλο το διαζευκτικό «Λύση ή διάλυση» η ΕφΣυν επισημαίνει ότι κανείς δεν είναι αναμάρτητος για την κατάσταση διάλυσης στην οποία οδηγείται ο ΣΥΡΙΖΑ από την ημέρα εκλογής του νέου προέδρου.
Περιγράφει τον ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα ως «ένα κόμμα χωρίς μέλλον, που καταστρέφει τον εαυτό του, και φυσικά αυτούς που αλληλοσπαράσσονται». Για να διερωτηθεί: «Θέλουν ένα τέτοιο κόμμα όσοι σήμερα βρίσκονται στον ΣΥΡΙΖΑ και όσοι ενδιαφέρονται γι' αυτόν; Είναι όλοι υπό την επήρεια ενός αυτοκτονικού συνδρόμου χωρίς τέλος; Αυτή την εντολή έλαβε ο νέος πρόεδρος από τους εκλογείς του, όταν με τις ενέργειές του πυροδοτεί τη διαλυτική κατάσταση;»
Η ΕφΣυν απευθύνεται στον Στέφανο Κασσελάκη λέγοντας πως αν πιστεύει ότι το «άλλαξέ τα όλα, Στέφανε» σημαίνει να μην αφήσει τίποτα όρθιο; «η σωστή και έντιμη επιλογή θα ήταν να φτιάξει ένα δικό του κόμμα κι όχι να μεταλλάξει -ή να διαλύσει, εκ του αποτελέσματος- ένα άλλο».
Για να καταλήξει η ΕφΣυν στο άρθρο της: «Η σημερινή συνεδρίαση της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ είναι ιστορική. Δεν κρίνεται απλώς η υπόθεση των υπό διαγραφή τεσσάρων, που ούτως ή άλλως φεύγουν. Κρίνεται αν θα υπάρχει αύριο ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα και κυρίως ως κόμμα εξουσίας. Ως συνέχεια αυτού που δημιούργησε -με τη συνεισφορά όλων- ο Αλέξης Τσίπρας. Όλα τ' άλλα είναι υποσημειώσεις για τον ιστορικό του μέλλοντος».
Αναλυτικά το άρθρο της ΕφΣυν:
Όσα συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ από την ημέρα της εκλογής του νέου προέδρου οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε κατάσταση διάλυσης - αν δεν έχουν ήδη οδηγήσει. Γι' αυτή την κατάσταση, ουδείς αναμάρτητος. Ουδείς αθώος του αίματος που χύνεται. Γιατί αίμα χύνεται. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αιμορραγεί συνεχώς. Αιμορραγεί σε μέλη, σε στελέχη, σε φίλους, σε υποστηρικτές και ψηφοφόρους. Αιμορραγεί σε πολιτική αξιοπιστία.
Ένα κόμμα που χωρίζεται διαρκώς σε καλούς και κακούς, σε υποστηρικτές και υπονομευτές, σε γνήσιους και απομιμήσεις, σε «Ηρακλείς του στέμματος» και αποδιοπομπαίους τράγους, σε θύματα και θύτες, ένα κόμμα του αλληλοσπαραγμού, είναι ένα κόμμα που εκ των πραγμάτων αδυνατεί να προσφέρει οτιδήποτε στην κοινωνία. Ένα κόμμα χωρίς μέλλον, που καταστρέφει τον εαυτό του, και φυσικά αυτούς που αλληλοσπαράσσονται.
Θέλουν ένα τέτοιο κόμμα όσοι σήμερα βρίσκονται στον ΣΥΡΙΖΑ και όσοι ενδιαφέρονται γι' αυτόν; Είναι όλοι υπό την επήρεια ενός αυτοκτονικού συνδρόμου χωρίς τέλος; Αυτή την εντολή έλαβε ο νέος πρόεδρος από τους εκλογείς του, όταν με τις ενέργειές του πυροδοτεί τη διαλυτική κατάσταση; Πιστεύει ότι το «άλλαξέ τα όλα, Στέφανε» -που θεωρεί πως είναι η εντολή των εκλογέων του- σημαίνει να μην αφήσει τίποτα όρθιο; Θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν είναι αυτή η άποψη και ο στόχος του. Αλλά αν το πιστεύει, η σωστή και έντιμη επιλογή θα ήταν να φτιάξει ένα δικό του κόμμα κι όχι να μεταλλάξει -ή να διαλύσει, εκ του αποτελέσματος- ένα άλλο.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ -και όσοι τον αποτελούν- θέλει να είναι υπαρκτό κόμμα της ευρείας Αριστεράς, κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και δυνάμει κυβέρνηση, τότε όλοι πρέπει να καταλάβουν -με πρώτο τον νέο πρόεδρο- πως είναι καταδικασμένοι να συμβιώσουν και να υπηρετήσουν αυτόν τον σκοπό. Είναι μονόδρομος. Κι αυτός ο μονόδρομος δεν υπηρετείται με εμμονές, προσβολές, τσαμπουκάδες, επίδειξη ισχύος, φραξιονισμούς και αλληλοϋπονομεύσεις. Με το να πριονίζουν το κλαδί που κάθονται.
Η σημερινή συνεδρίαση της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ είναι ιστορική. Δεν κρίνεται απλώς η υπόθεση των υπό διαγραφή τεσσάρων, που ούτως ή άλλως φεύγουν. Κρίνεται αν θα υπάρχει αύριο ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα και κυρίως ως κόμμα εξουσίας. Ως συνέχεια αυτού που δημιούργησε -με τη συνεισφορά όλων- ο Αλέξης Τσίπρας. Όλα τ' άλλα είναι υποσημειώσεις για τον ιστορικό του μέλλοντος.