Τέσσερις ερωτήσεις και απαντήσεις σχετικά με τα «fake news» του ΣΥΡΙΖΑ για την «ιδιωτικοποίηση του νερού» δίνει με ανακοίνωσή της η Νέα Δημοκρατία.
1. «Η Κυβέρνηση ιδιωτικοποιεί το νερό»
Πρόκειται για ανυπόστατο ψέμα. Η Κυβέρνηση κάνει το ακριβώς αντίθετο: με τον Νόμο 5037/2023 περιφρουρεί τον δημόσιο χαρακτήρα του νερού και ενισχύει την εποπτεία και τις ασφαλιστικές δικλείδες ως προς την ποιότητα και την αποφυγή σπατάλης του δημόσιου αυτού αγαθού.
Ξεκαθαρίσαμε από την πρώτη στιγμή σε κάθε επίπεδο ότι το νερό ήταν, είναι και θα παραμείνει υπό δημόσιο έλεγχο.
Για πρώτη φορά όμως στον νόμο που φέρνει η Κυβέρνηση με το άρθρο 1 της αιτιολογικής έκθεσης και το άρθρο 3 του νομοσχεδίου θωρακίζεται ο δημόσιος χαρακτήρας των παρόχων ύδατος.
2. «Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε προαναγγείλει την ιδιωτικοποίηση του νερού»
Στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν μια απαράμιλλη ροπή στο ψέμα και την αβάσιμη προπαγάνδα. Ακόμα και μετά την κατηγορηματική διάψευση του Πρωθυπουργού, συνεχίζουν τον κατήφορο της λάσπης και των fake news.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, σε ερώτηση που δέχθηκε στις 24/3 στις Βρυξέλλες, ξεκαθάρισε ότι το νερό δεν ιδιωτικοποιείται.
Συγκεκριμένα, είπε: «Σας διαβεβαιώνω κατηγορηματικά ότι δεν υπάρχει κανένα απολύτως ζήτημα ιδιωτικοποίησης του νερού το οποίο ήταν, είναι και θα παραμείνει δημόσιο αγαθό.
Και πραγματικά αναρωτιέμαι, εάν θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε προς τις εκλογές, εν μέσω ενός απαράδεκτου περιβάλλοντος fake news. Η Κυβέρνηση έχει εξηγήσει επανειλημμένως γιατί ακριβώς ενισχύει τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας με αρμοδιότητες που έχουν να κάνουν με το νερό. Δεν έχει τίποτα απολύτως να κάνει με μία ενδεχόμενη ιδιωτικοποίηση του νερού, την οποία και επί της αρχής πρέπει να σας πω απορρίπτω.
Κατά συνέπεια, μη ρωτάτε εμένα, διότι η θέση της Κυβέρνησης είναι ξεκάθαρη. Ρωτήστε όλους αυτούς, οι οποίοι εξακολουθούν και αναπαράγουν αυτά τα fake news, στα οποία κατηγορηματικά μου δίνετε ευκαιρία και σήμερα, στο δικό μου το επίπεδο να διαψεύσω».
3. «Η κυβέρνηση Τσίπρα διασφάλισε τον δημόσιο χαρακτήρα του νερού»
Η πραγματικότητα είναι ότι η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα με τον Ν. 4389/2016 μεταβίβασε το σύνολο των μετοχών κυριότητας της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ (Παράρτημα Δ’, άρθρο 197) στην Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας (ΕΕΣΥΠ), γνωστή και ως Υπερταμείο. Ουσιαστικά, δηλαδή, έβαλε υποθήκη (και) το νερό για 99 χρόνια.
4. «Η ρύθμιση που έφερε η Κυβέρνηση ανοίγει την πόρτα της ιδιωτικοποίησης»
Ο βασικός σκοπός που εξυπηρετεί η ρύθμιση που φέρνει η Κυβέρνηση είναι η διασφάλιση της διαφάνειας και λογοδοσίας. Πρέπει να εξασφαλίσουμε χαμηλές τιμές και το ότι η τιμολόγηση του νερού γίνεται σύμφωνα με τον νόμο ενώ η ποιότητά του πρέπει να καταμετράται συστηματικά και σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές οδηγίες.
Επιπλέον, σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες όπου η διαχείριση του νερού γίνεται από δημόσιους φορείς, υπάρχουν Ανεξάρτητες Ρυθμιστικές Αρχές. Η ρύθμιση της αγοράς δεν χρειάζεται μόνο για τη ρύθμιση του ανταγωνισμού μεταξύ ιδιωτών. Χρειαζόμαστε και δημιουργούμε ισχυρούς δημόσιους φορείς διαχείρισης ύδατος.
Η αντιπολίτευση εναντιώνεται σε ένα λειτουργικό και σύγχρονο σύστημα διακυβέρνησης μέσω μιας Εθνικής Στρατηγικής για την προστασία και τη διαχείριση των επιφανειακών και υπογείων υδάτων. Ουσιαστικά, βρίσκεται για άλλη μια φορά απέναντι στο συμφέρον των πολιτών, αφού προωθούμε συνθήκες ίσης πρόσβασης, ασφάλειας εφοδιασμού και εξοικονόμησης ύδατος. Με λίγα λόγια, περισσότερο και καλύτερο νερό για τους πολίτες.
Ποιες παθογένειες διορθώνει η συγκεκριμένη ρύθμιση;
- Τον μεγάλο κατακερματισμό των υπηρεσιών ύδατος σε πολλούς παρόχους (295 αυτή τη στιγμή).
- Τον ανεπαρκή έλεγχο των οικονομικών στοιχείων των παρόχων υπηρεσιών ύδατος και των βασικών κέντρων κόστους.
- Τα ανεπαρκή στοιχεία: Μόλις το 42% των οργανισμών υποβάλλει συστηματικά τα στοιχεία που υποχρεούται από τον νόμο στην πλατφόρμα του συστήματος.
- Την ανομοιομορφία σε ό,τι αφορά στο ποσοστό ανάκτησης του κόστους των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης. Το επίπεδο ανάκτησης του κόστους των παρόχων υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης, πλην ΕΥΔΑΠ-ΕΥΑΘ που είναι πιο οργανωμένες, κυμαίνεται από 21% έως 202%. Το 2019 το συνολικό ποσοστό απωλειών των παρόχων φτάνει έως και το 62%, και κατά μέσο όρο έχουμε απώλειες που φτάνουν το 35,6%, σε ό,τι αφορά το πόσιμο νερό. Υπάρχουν ΔΕΥΑ που δηλώνουν ότι έχουν 65% απώλειες στο νερό.
- Την έλλειψη συστηματικής αποτύπωσης της κατάστασης του δικτύου ύδρευσης και αποχέτευσης, ώστε να προτεραιοποιηθούν τα απαιτούμενα έργα.
- Την έλλειψη κυρώσεων σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με τους κανόνες κοστολόγησης και τιμολόγησης των υπηρεσιών ύδατος.