Με τους όρους της κλασικής ιστοριογραφίας, το Ισραήλ είναι οι Ακρίτες του δυτικού πολιτισμού στα έγκατα του Ισλάμ. Είναι το προκεχωρημένο φυλάκιο του πολιτισμένου κόσμου απέναντι στο χάος.
Με όρους ιστορικής θρησκειολογίας, το Ισραήλ αυτή τη στιγμή διεξάγει μια επιχείρηση αντίστοιχη των Σταυροφοριών.
Από την εποχή του Μπεν Γκουριόν και της Γκόλντα Μέιρ είχε λείψει ένας ηγέτης από το Ισραήλ σαν τον Μπίμπι Νετανιάχου. Ένας ηγέτης που είχε τα πολιτικά guts να αγνοήσει τις πιέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών (λόγω εκλογών) και της φοβικής Ευρώπης (ιδίως του Μακρόν), προκειμένου να κλείσει, μια και καλή, τους λογαριασμούς με τη βαρβαρότητα της Χεζμπολάχ, της Χαμάς και του Ιράν.
Αυτή τη στιγμή το Ισραήλ δίνει μόνο του τη μεγάλη μάχη, εκπροσωπώντας τον Δυτικό πολιτισμό απέναντι στο φανατικό Ισλάμ.
Η ακροδεξιά και η ακροαριστερά παγκοσμίως, δέσμιες ιδεοληψιών και δήθεν διεθνισμών, υποστηρίζουν τους τρομοκράτες της Χαμάς, της Χεζμπολάχ και του Ιράν απέναντι σε μια από τις πιο μοντέρνες δημοκρατίες του δυτικού κόσμου, όπως το Ισραήλ.
Είναι προφανές ότι η Δύση είναι υποχρεωμένη να υποστηρίξει το Ισραήλ και τον Νετανιάχου σε αυτόν τον πόλεμο αξιών κατά της ισλαμικής βαρβαρότητας.
Και είναι δείγμα ωριμότητας της Ελληνικής Δημοκρατίας ότι η χώρα μας, μετά τους τυχοδιωκτικούς τριτοκοσμικούς πειραματισμούς της δεκαετίας του '80, ευτυχώς αντελήφθη -χάρη στον Γιώργο Παπανδρέου και όλους τους πρωθυπουργούς που ακολούθησαν, συμπεριλαμβανομένου και του Αλέξη Τσίπρα και προφανώς του Κυριάκου Μητσοτάκη- ότι τα συμφέροντα της Ελλάδας είναι απολύτως συνδεδεμένα με την πορεία και την ύπαρξη του Ισραήλ.