Θετικά και αισιόδοξα είναι τα νέα για τα εμβόλια κατά του ιού. Αρκεί να τα διαβάζουμε και να τα ακούμε… ως έχουν, κι όχι να τα προσλαμβάνουμε κατά πως μας βολεύει για να «τεκμηριώσουμε» είτε την ανεμελιά μας για την πανδημία, είτε τις αντιεπιστημονικές εμμονές μας.
Η ανθρωπότητα κερδίζει μάχες, αλλά έχουμε ακόμη πολύ δρόμο μέχρι να νικήσουμε τον κορωνοϊό και να ανασάνουμε…
Ακόμη κι αν από αύριο ξεκινήσει ο εμβολιασμός, αφού η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα με υπευθυνότητα δώσει το ΟΚ για την ασφάλεια των εμβολίων, θα απαιτηθεί αρκετός χρόνος για να υπάρξουν μαζικά αποτελέσματα ανοσίας. Και -κυρίως αυτό- για να υπάρξουν μαζικά αποτελέσματα «ανοσίας αγέλης» θα πρέπει η… αγέλη να εμπιστευθεί την επιστήμη, να αποτάξει τις εμμονές και ιδεοληψίες εκείνο το τμήμα της που αρνείται τα εμβόλια, διακατέχεται από ανερμάτιστη καχυποψία, κλείνει τα μάτια στην πραγματικότητα που λέει ότι η επιστημονική έρευνα και οι εφαρμογές της σε ιατρική και φαρμακολογία είναι αυτή που ανέβασε το προσδόκιμο ζωής των ανθρώπων, βελτίωσε την ποιότητα διαβίωσης, που -με απλά λόγια- σώζει ζωές…
Το αντιεμβολιακό κίνημα είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Υπήρχε και θα υπάρχει. Το θέμα είναι οι ζηλωτές του να παραμείνουν στην κοινωνία μειοψηφία, που δεν επηρεάζει τα αποτελέσματα των εμβολίων ή τα επηρεάζει ελέγξιμα.
Έχει ενδιαφέρον η ανάλυση των δημοσκοπικών ευρημάτων των τελευταίων ημερών: αυτοί που ανησυχούν για την πανδημία φθάνουν το 78% των ερωτηθέντων (60% στις δημοσκοπήσεις Οκτωβρίου) και σχεδόν το ίδιο ποσοστό τάσσεται υπέρ της διατήρησης των μέτρων και του lockdown, ενώ το 67% πιστεύει ότι «τα δύσκολα είναι μπροστά μας», αλλά… το ποσοστό εκείνων που δηλώνουν ότι θα κάνουν το εμβόλιο (αφού εγκριθεί και είναι δωρεάν) είναι 51% και εκείνων που δεν θα το κάνουν είναι 41%!
Έχει λογική; Όχι, αλλά πιθανότατα τα νούμερα είναι πλασματικά και ευκαιριακά. Όταν αρχίσει με το καλό ο εμβολιασμός (και ο πολιτικός κόσμος διακομματικά οφείλει να ηγηθεί και να δώσει πρώτος το παράδειγμα…) θα ακολουθήσουν και οι «δύσπιστοι», θα παρασυρθούν από το παράδειγμα της «αγέλης», και οι αρνητές του εμβολιασμού θα παραμείνουν στη μειοψηφία τους, περί το 10% πάνω-κάτω. Η δουλειά, όμως, θα γίνει…
Σε κάθε περίπτωση, ακόμη και με το θετικότερο σενάριο, το μισό 2021 (τουλάχιστον) θα το περάσουμε με αγωνίες, φοβίες και… στα χαρακώματα εναντίον του κορωνοϊού. Θα δίνονται σκληρές και, δυστυχώς, άνισες μάχες στις ΜΕΘ, η ανασφάλεια της κοινωνίας θα πρυτανεύει, οι οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας θα αυξάνουν σημαντικά, πριν αρχίσει περί το τρίτο τρίμηνο του 2021 (ας μη γελιόμαστε…) μια σταδιακή ανάκαμψη.
Το παρήγορο είναι πως όλοι μας, όσο κυκλοφορούμε με… «6», «1», «2», διαπιστώνουμε ότι σε γενικές γραμμές ο κόσμος (που δημοσκοπικά είδαμε ότι «φοβάται και ανησυχεί») φοράει μάσκα, αποφεύγει τους συνωστισμούς, κρατάει τις αποστάσεις.
Φυσικά, υπάρχει, δυστυχώς, και η συνήθης μειοψηφία των «ωχαδερφιστών», της «μαγκιάς», των «έξυπνων», των «σιγά, ρε, που εγώ…». Η απαγόρευση της κυκλοφορίας (πεζών και οχημάτων -ιδίως των τελευταίων) δεν εφαρμόζεται, καταφανώς, όπως εφαρμοζόταν στο πρώτο lockdown. Όπως και οι… μυστικές συναθροίσεις για ξεφαντώματα και χαρτοπαιξία σε πριβέ ή παράνομους χώρους. Μειοψηφία μεν, αλλά άκρως επικίνδυνη, όταν αφορά σε πανδημία.
Καταφανώς, όμως, διαπιστώνεται και μια ανησυχητική και προκλητική απουσία συστηματικών και αυστηρών ελέγχων από πλευράς πολιτείας. Δεν έχω δει ή ακούσει για οδηγό ΙΧ που τον σταμάτησαν για λεπτομερή έλεγχο της μετακίνησής του. Περπατάω μια ώρα καθημερινά ( «6»... αναγκαστικά, κατόπιν εντολής γιατρών!) σε διάφορα μέρη, και δεν μου έχει ζητήσει κανένα όργανο να του δείξω αν έχω άδεια! Το ίδιο μου λένε… συμπάσχοντες φίλοι, περί του αυτού με βεβαιώνουν και γνωστοί που δικαιούνται, λόγω επαγγέλματος ή ιδιότητας, να κινούνται με το αυτοκίνητό τους.
Έχουμε δρόμο πολύ και επικίνδυνο ακόμη μέχρι να νικήσουμε αυτόν τον διάολο. Θετικές οι προοπτικές με τα εμβόλια, αλλά… προοπτικές. Στο μεσοδιάστημα, δεν επιτρέπεται χαλάρωση και επανάπαυση. Οι «αντάρτες» είναι μειοψηφία, αλλά, όπως λέει και η παλιά παροιμία (γεωμετρικής εφαρμογής σε πανδημία!), «το λίγο σκ@τό μαγαρίζει το πολύ μαγέρεμα...». Δεν είναι ώρες για… «φιλολαϊκές» πρακτικές του κράτους ή ολιγωρίες…