«Ποιοι φοβούνται την αριστερή στροφή του ΣΥΡΙΖΑ;» διερωτάται το ενδιαφέρον ρεπορτάζ της «Εφημερίδας των Συντακτών» (6/7), το οποίο τιμά με εκτενή αναφορά δικό μας κείμενο για την Προγραμματική Συνδιάσκεψη, μόλις δύο ημέρες πριν.
Βέβαια, το ερώτημα είναι ρητορικό. Γιατί ο συντάκτης ξεχνά να απαντήσει στο δικό του ερώτημα. Τελειώνοντας την ανάγνωση, oύτε μάθαμε ούτε γίναμε σοφότεροι σχετικά με το «ποιοι φοβούνται την αριστερή στροφή του ΣΥΡΙΖΑ». Μόνο δύο αναφέρονται, το iefimerida και ο... Λακόπουλος. Τελικά, παιδιά, θα μας λύσετε την απορία: Ποιoς φοβάται την αριστερή στροφή του ΣΥΡΙΖΑ;
Απλώς εμείς, για να μην πάει χαμένος ο γόνιμος προβληματισμός, μπορούμε να αναφέρουμε τουλάχιστον έναν που ΔΕΝ φοβάται την αριστερή στροφή του ΣΥΡΙΖΑ. Το αντίθετο μάλιστα, ο άνθρωπος μετά δυσκολίας κρύβει τον ενθουσιασμό του. Ποιος είναι αυτός; Ο Κ. Μητσοτάκης, και για να διευρύνουμε τον κύκλο η ηγεσία της κυβέρνησης και το Μέγαρο Μαξίμου. Γιατί εκτιμούν ότι αυτή η περίφημη «αριστερή στροφή» οδηγεί με ακρίβεια τον ΣΥΡΙΖΑ εκεί που συνήθως σε πηγαίνουν οι «τιμονιές»: Κατευθείαν στα βράχια. Μιλώντας πολιτικά, αν και ο Ιαβέρης θα μπορούσε να είναι πιο χρήσιμος, σε πηγαίνουν στην άκρη της πολιτικής σκηνής, σε μια πολιτική και εκλογική μειοψηφία και σε μια εύκολη ήττα στις επόμενες εκλογές.
Υπάρχουν, βέβαια, και οι αταλάντευτοι οπαδοί της «αριστερής στροφής», που δεν τα πιστεύουν αυτά και μάλλον σε αυτούς συγκαταλέγεται και ο δημοσιογράφος της «ΕφΣυν». «Τι να κάνουμε;», που έλεγε και ο «αυθεντικός». Εδώ υπάρχουν στον κόσμο άνθρωποι που πιστεύουν ότι ο Ελβις ζει, η Μέριλιν κάνει διακοπές στη Μύκονο και ο Μπιλ Γκέιτς θα τους πάρει τηλέφωνο μόλις κάνουν το εμβόλιο, με τους «αριστεροτίμονους» θα τσακωθούμε; Μια συμβουλή μόνο με τον προσήκοντα σεβασμό: Αρκεί μια συζήτηση με στελέχη της κυβέρνησης που έχουν γνώμη και άποψη για τον πολιτικό σχεδιασμό και τα συμπεράσματα δικά σας.
Στόχος ο Τσίπρας
Όμως για ποια αριστερή στροφή μιλάμε; Εδώ τα ερωτήματα είναι πολλά και αμείλικτα και είναι κρίμα που τα «λαγωνικά» της δημοσιογραφίας δεν τα έχουν ακόμη προβάλει.
Είχε γίνει ξαφνικά ο ΣΥΡΙΖΑ ένα δεξιό κόμμα και χρειαζόταν ο Τσίπρας να στρίψει το τιμόνι αριστερά για να επανέλθει στα «ίσα» του; Μήπως ο ίδιος ο Τσίπρας είναι το πρόβλημα; Πώς παρασύρθηκε, ποιες ήταν οι «Σειρήνες» που τον γήτευσαν; Και για να το χοντρύνουμε λίγο: Ο Αλέξης τόσο «εύκαμπτος» και «ασπόνδυλος» είναι; Τι σόι αρχηγός είναι που τόσο εύκολα τον παρασύρουν οι «δεξιοί» και χρειάζεται να είναι σε διαρκή «επαναστατική ετοιμότητα» η «εθνοφρουρά» του ΣΥΡΙΖΑ, «αυτά τα παιδιά και τα εγγόνια του Κύρκου και του Μπανιά», που ειρωνεύεται η καταραμένη iefimerida, για να τον μαζεύουν; Κρίμα, γιατί μετά από τόση «επαναστατική επαγρύπνηση» μπορεί να πάθουν και καμιά «επαναστατική υπερκόπωση». Άλλωστε δεν βρίσκονται και στην πρώτη ηλικία της «επαναστατικής νιότης». Και αν ξαφνικά χαλάσει το «αριστερόμετρο» του Βούτση και του Σκουρλέτη, αν για λίγο τον πάρει ο ύπνος τον Νίκο Φίλη, τότε τι γίνεται; Τον χάσαμε τον Αλέξη, σύντροφοι, θα τον κλέψει νύχτα η επάρατος σοσιαλδημοκρατία και εμείς θα μείνουμε με την επανάσταση στο χέρι...
«Keep sleeping»
Πάντως, προκαλεί εντύπωση πόσο γρήγορα το έντιμο, μέσα στην αφέλειά του, ρεπορτάζ της «ΕφΣυν» δικαιώνει αυτά που περιγράφαμε λίγες μέρες πριν, για την κατάσταση στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Γράφαμε λοιπόν ότι τα στελέχη του «βαθέος ΣΥΡΙΖΑ», οι «μητροπολίτες» μιας παλαιοημερολογίτικης «Αριστεράς της ήττας», ουσιαστικά υποπτεύονται και υποτιμούν τον Τσίπρα. Για «δεξιές στροφές», «προσωποκεντρικό κόμμα», «στροφή στην Κεντροαριστερά και τον ρεαλισμό», εγκατάλειψη της «αριστερής ταυτότητας» του ΣΥΡΙΖΑ. Τον Τσίπρα θέλουν να έχουν υπό έλεγχο, να μην τον αφήσουν επ' ουδενί να ξεφύγει από τα όρια του εγκλωβισμού. Τώρα, γιατί ο Τσίπρας αποδέχεται σιωπηλά μια ιδιότυπη κατάσταση κηδεμονίας, ας το απαντήσει ο ίδιος. Άλλωστε, κάτι θα έχει ακούσει για το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης»...
Επειδή λοιπόν, επιπλέον, πιστεύουμε ότι στη δημοσιογραφία και στον πολιτικό διάλογο είναι έντιμο να κατονομάζεις για «ποιους μιλάει ο μύθος», αναφερθήκαμε στην τρόικα Βούτση - Φίλη - Σκουρλέτη (σε συμμαχία με τον «διακριτό» Ευκλείδη Τσακαλώτο) ως εκπροσώπους της «παλιάς φρουράς». Πριν λοιπόν αλέκτορα λαλήσαι, ήρθε η απάντηση. Όχι βέβαια σε εμάς, που, με ευστοχίες ή λάθη, τη δουλειά μας κάνουμε. Αλλά στον Τσίπρα και τα «δεξιά ολισθήματά» του. Ετσι, βέβαια, όπως τα έχουν στο κεφάλι τους (πόσο δίκιο είχε ο Στρατής Τσίρκας όταν μίλαγε για το «Ανθρωπάκι» και τις «κομμένες κεφαλές» της Αριστεράς!) κάποιοι εξ επαγγέλματος «θεματοφύλακες» μιας Αριστεράς που έχει τόση σχέση με την πραγματικότητα όσο και κάποιοι «κομματοφύλακες» με την πραγματική δημοσιογραφία.
Οι οποίοι, παρεμπιπτόντως, έχουν τόση εμπιστοσύνη στη δύναμη των ιδεών και του «ρεπορτάζ» τους, που σπεύδουν προκαταβολικά να σπιλώσουν με βρώμικα υπονοούμενα τον υποτιθέμενο αντίπαλό τους. «Δεν έφταιγεν ο ίδιος, τόσος ήτανε», έγραψε ο Μανόλης Αναγνωστάκης, μάλλον για κάποιον αντίστοιχο της εποχής του.
Αίφνης ο συντάκτης του ρεπορτάζ κρίνει σκόπιμο να ενημερώσει τους αναγνώστες του ότι η ιστοσελίδα μας χρηματοδοτήθηκε από τη «λίστα Πέτσα». Και από τη «λίστα του Σίντλερ» μήπως; Καλού-κακού, αρχίστε να το ψάχνετε.
Στην ουσία τώρα, είστε βέβαιοι ότι βγάζει κάπου αυτή η συζήτηση; Γιατί και η «ΕφΣυν» χρηματοδοτήθηκε από την ίδια λίστα και δεν μάθαμε ποτέ ότι αυτά τα χρήματα επιστράφηκαν για να μη μολύνουν την «επαναστατική ψυχή» σας. Αφήστε το λοιπόν γιατί θα χαλάσουμε τις καρδιές μας. Keep sleeping, λοιπόν…