Σε αχαρτογράφητα νερά οδηγείται η σύγκρουση στη Μέση Ανατολή ανάμεσα στο Ισραήλ και στις δυνάμεις του «άξονα της αντίστασης», που αποτελείται από το Ιράν, τη Χεζμπολάχ, τη Χαμάς και τους Χούθι.
Μετά τον βομβαρδισμό από τη Χεζμπολάχ στα Υψίπεδα του Γκολάν και τον θάνατο 12 παιδιών Δρούζων Αράβων ήρθε χθες το βράδυ η απάντηση ακριβείας από τον Ισραήλ, με την εξόντωση μέσω πυραυλικών επιθέσεων του ηγέτη της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγια στην Τεχεράνη και του στρατιωτικού διοικητή της Χεζμπολάχ, Φουάντ Σουκρ, στη Βηρυτό.
Η προσοχή της διεθνούς κοινής γνώμης ήταν τους τελευταίους μήνες στραμμένη κυρίως στη Γάζα, με το δράμα των χιλιάδων θυμάτων ανάμεσα στους αμάχους και τη συνεχιζόμενη ομηρεία δεκάδων Ισραηλινών από τη Χαμάς.
Η μεγάλη όμως, και μέχρι πρόσφατα υπόκωφη σύγκρουση ήταν ανάμεσα στη Χεζμπολάχ και το Ισραήλ στην περιοχή του Βορείου Ισραήλ και του Νοτίου Λιβάνου.
Από την 7η Οκτωβρίου 2023 και μετά, η σιιτική πολιτικοστρατιωτική οργάνωση, που έχει ως βάση της τον Λίβανο και υποστηρίζεται σε όλα τα επίπεδα από το Ιράν, έχει εξαπολύσει συνολικά 6.800 πυραύλους και 180 drones κατά στρατιωτικών και πολιτικών στόχων στο Βόρειο Ισραήλ και τα Υψίπεδα του Γκολάν, με συνέπεια να έχουν χάσει τη ζωή τους 24 Ισραηλινοί πολίτες (μεταξύ των οποίων και τα 12 παιδιά στο γήπεδο ποδοσφαίρου) και 19 Ισραηλινοί στρατιώτες.
Οι ισραηλινές δυνάμεις έχουν εξαπολύσει από την πλευρά τους τους τελευταίους μήνες δεκάδες επιθέσεις με πυραύλους και drones κατά υψηλόβαθμων στρατιωτικών στελεχών της Χεζμπολάχ στον Νότιο Λίβανο και εντός της Συρίας.
Παράλληλα, έχουν αναγκαστεί να απομακρυνθούν από τα σπίτια τους περίπου 80.000 Ισραηλινοί πολίτες, οι περισσότεροι από τους οποίους ζουν εδώ και μήνες σε καταυλισμούς.
Η πολιτική και κοινωνική πίεση εντός του Ισραήλ για αυτόν τον ακήρυχτο πόλεμο είναι πολύ ισχυρή και όσο οι μεθοριακές εχθροπραξίες συνεχίζονται δεν υπάρχει προοπτική επιστροφής των εκτοπισμένων στα σπίτια τους.
Το πυραυλικό χτύπημα, όμως, της Χεζμπολάχ με θύματα 12 παιδιά Δρούζων Αράβων ήταν το σημείο ή η αφορμή για μια στρατηγικού επιπέδου κλιμάκωση της απάντησης από το Ισραήλ.
Οι Δρούζοι αποτελούν αναγνωρισμένη μειονότητα εντός του κράτους του Ισραήλ και οι άνδρες Δρούζοι υπηρετούν κανονικά στον ισραηλινό στρατό.
Το πλήγμα από τη Χεζμπολάχ προκάλεσε την οργή της κοινότητας των Δρούζων, και η οργή αυτή κατευθύνθηκε και προς την ισραηλινή κυβέρνηση, καθώς η αραβική αυτή μειονότητα θεωρεί πως θρηνεί αθώα θύματα χωρίς να αποτελεί μέρος της σύγκρουσης και δεν απολαμβάνει την προστασία που θα έπρεπε από το κράτος του Ισραήλ.
Μέχρι χθες οι ισραηλινές δυνάμεις είχαν αποφύγει να πλήξουν στόχους της Χεζμπολάχ εντός της πόλης της Βηρυτού, για να μη διαταράξουν την ευαίσθητη ισορροπία με την κυβέρνηση του Λιβάνου. Η απόφαση όμως του ισραηλινού πολεμικού συμβουλίου για την φόνευση του Φουάντ Σουκρ δείχνει ότι το Ισραήλ είναι έτοιμο για πιο δυναμική αντίδραση απέναντι στην επιθετικότητα της Χεζμπολάχ.
To 2000 οι ισραηλινές δυνάμεις αποχώρησαν από τον νότιο Λίβανο, στον οποίο βρίσκονταν από τη δεκαετία του 1980 για να προστατεύσουν τις περιοχές του βορείου Ισραήλ από τρομοκρατικές επιθέσεις.
Με την πάροδο όμως των ετών, η Χεζμπολάχ εξώθησε τις δυνάμεις του τακτικού στρατού του Λιβάνου από τις παραμεθόριες περιοχές, παραβιάζοντας τις σχετικές αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, και εξαπολύει συνεχώς πυραυλικές επιθέσεις κατά στρατιωτικών αλλά και πολιτικών στόχων εντός του Ισραήλ.
Αυτό συνέβαινε με μια σποραδική συχνότητα και πριν από την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ, αλλά από τις 7 Οκτωβρίου και μετά οι επιθέσεις της Χεζμπολάχ έχουν πολλαπλασιαστεί δραματικά και σε συχνότητα και σε βαρύτητα.
Σύμφωνα με κάποιους στρατιωτικούς αναλυτές στο Ισραήλ, ένας τρόπος για να αποκατασταθεί η ασφάλεια στα χωριά και τις πόλεις του βόρειου Ισραήλ είναι μια νέα στρατιωτική επιχείρηση στον νότιο Λίβανο και η δημιουργία αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης.
Η Χεζμπολάχ όμως του 2024 δεν είναι η PLO της δεκαετίας του 1970, και η σιιτική τρομοκρατική οργάνωση έχει πλέον τα τεχνολογικά μέσα να πλήττει στόχους εντός του Ισραήλ και από απόσταση εκατοντάδων χιλιομέτρων, και όχι μόνο από βάσεις στον νότιο Λίβανο.
Μεγαλύτερου συμβολισμού, όμως, ήταν η φόνευση από το Ισραήλ του πολιτικού ηγέτη της Χαμάς, Ισμαήλ Χανίγια.
Οι ισραηλινές αρχές τον είχαν κατονομάσει και στοχοποιήσει ήδη από τις πρώτες ημέρες μετά την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου και προφανώς ανέμεναν την κατάλληλη ευκαιρία για να τον εξοντώσουν. Η ευκαιρία δόθηκε με την απόφαση του Χανίγια να παραστεί στην τελετή ορκωμοσίας του νέου προέδρου του Ιράν, Μασούντ Πεζεσκιάν, εχθές στην Τεχεράνη. Το ισραηλινό πλήγμα στην καρδιά της ιρανικής πρωτεύουσας εξόντωσε τον ηγέτη της Χαμάς και έδειξε με εμφατικό τρόπο και στην ηγεσία του Ιράν ότι το Ισραήλ έχει την ικανότητα να πλήξει και τους ίδιους, εάν το αποφασίσει.
Το διπλό χτύπημα του Ισραήλ, αν και αναμενόμενο αργά ή γρήγορα, ήρθε σε μια φάση της σύγκρουσης κατά την οποία είχαν δημιουργηθεί ξανά κάποιες αχνές προσδοκίες για εκεχειρία στη Γάζα και επιστροφή των ισραηλινών ομήρων. Τώρα όμως είναι σχεδόν βέβαιο ότι το Ιράν και η Χεζμπολάχ θα προσπαθήσουν να ανταποδώσουν τα ισραηλινά πλήγματα. Ο βαθμός και η βαρύτητα της απάντησης του «άξονα της αντίστασης» θα κρίνει το κατά πόσο η Μέση Ανατολή θα οδηγήσει σε μια γενικευμένη σύρραξη ή εάν η απάντηση από Ιράν και Χεζμπολάχ θα είναι συγκρατημένη, καθώς δεν υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι ενδιαφέρονται σε αυτή τη συγκυρία για γενικευμένο πόλεμο με το Ισραήλ.
Το ενδεχόμενο όμως γενίκευσης της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό και για την ασφάλεια της Ελλάδας και της Κύπρου, καθώς είναι πρόσφατες ακόμη οι απειλές του ηγέτη της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα, κατά της Κύπρου, για τις σχέσεις φιλίας και συνεργασίας που διατηρεί η Λευκωσία με το Ισραήλ.
Εάν υπάρξει κλιμάκωση της σύγκρουσης σε περιφερειακό πόλεμο, είναι πιθανή και η εμπλοκή της Τουρκίας, καθώς ο Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν επιθυμεί να διαδραματίσει η Τουρκία ρόλο ηγετικού παράγοντα στο Παλαιστινιακό, ενώ την Κυριακή απείλησε το Ισραήλ με στρατιωτική παρέμβαση, «όπως έγινε στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ και τη Λιβύη».
Η ελληνική κυβέρνηση έχει αποφύγει να σχολιάσει τις απειλές Ερντογάν κατά μιας φίλης χώρας όπως είναι το Ισραήλ, θέλοντας προφανώς να μην επιβαρύνει το κλίμα στις διμερείς σχέσεις μετά και το πρόσφατο επεισόδιο στην Κάσο. Εάν όμως η κατάσταση κλιμακωθεί ακόμη πιο αρνητικά, τότε η Ελλάδα θα βρεθεί σε μια πολύ δύσκολη θέση. Ήδη, πάντως, από τις πρώτες πρωινές ώρες υπάρχει έντονη διπλωματική κινητικότητα σε διεθνές επίπεδο για να αποφευχθεί μια γενικότερη κλιμάκωση. Όμως, πολλά θα εξαρτηθούν από τον τρόπο που θα αποφασίσουν τελικά το Ιράν και η Χεζμπολάχ να απαντήσουν στο Ισραήλ.