Λίγο πριν η υπόθεση Καλογρίτσα εξελιχθεί σε καλοκαιρινή επιθεώρηση για το Δελφινάριο, δυο-τρία σοβαρά συμπεράσματα μπορούν να εξαχθούν. Κυρίως για το σκέλος της διαπλοκής της τότε νεοφώτιστης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ με έναν «αριστερό» εργολάβο που σε όλη την επιχειρηματική διαδρομή του έκανε μπίζνες με την πολιτική.
Γεγονός πρώτο και αναμφισβήτητο: Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να χρησιμοποιήσει τον Καλογρίτσα για να στήσει μια τηλεοπτική «Πράβντα» στην ενημέρωση.
Γεγονός δεύτερο: Ο Καλογρίτσας χρησιμοποίησε τον ΣΥΡΙΖΑ για να βγάλει λεφτά ή, για τα το θέσουμε κομψότερα, να ανέλθει στην πρώτη κατηγορία της επιχειρηματικής διαπλοκής της χώρας. Nα γίνει ο νέος «εθνικός εργολάβος».
Γεγονός τρίτο: Και οι δύο, και ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Καλογρίτσας, εκτός από αμοραλιστές, αποδείχτηκαν επίσης αδαείς και ερασιτέχνες, με αποτέλεσμα το σενάριο να εξελιχθεί σε μια ιλαροτραγωδία. Ούτε σοβαρά μίντια έστησαν, ούτε επιχειρηματική προκοπή είδε ο Καλογρίτσας. Ο ΣΥΡΙΖΑ χρεωκόπησε πολιτικά και σ' αυτή την υπόθεση, ενώ ο «αριστερός» εργολάβος χρεωκόπησε οικονομικά. Φινάλε αντάξιο των πρωταγωνιστών του σεναρίου…
Οι επιχειρηματικές δραστηριότητες του Καλογρίτσα από το 2015 και μετά, από την αρχή δηλαδή της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, επικεντρώθηκαν στην αμαρτωλή Τράπεζα Αττικής. Για να μη χανόμαστε στις δαιδαλώδεις διαδικασίες της προανακριτικής, αρκεί να αναφερθούμε σε δύο πορίσματα-ντοκουμέντα. Το πρώτο ανήκει στην ΤτΕ, ολοκληρώθηκε στις αρχές του 2017 και κατέληξε σε μηνυτήρια αναφορά στον Αρειο Πάγο για ενδεχόμενη τέλεση αξιόποινων πράξεων από τη διοίκηση Γαμβρίλη-Αντωνόπουλου της Τράπεζας Αττικής. Σύμφωνα με την ΤτΕ, η εταιρεία ΤΟΞΟΤΗΣ του Χρήστου Καλογρίτσα έλαβε συνολικά 39 δάνεια από το 2015 και το πιστωτικό της όριο αυξήθηκε στα 100 εκατ. ευρώ. Δάνεια με ιδιαίτερα χαμηλά επιτόκια που δεν δικαιολογούνταν από την πιστοληπτική ικανότητα της εταιρείας και με αμφιλεγόμενες εξασφαλίσεις.
Το δεύτερο πόρισμα-κόλαφος προέρχεται από τη Διεύθυνση Εσωτερικού Ελέγχου της τράπεζας και πραγματοποιήθηκε όταν ανέλαβε ο Θ. Πανταλάκης τη θέση του Δ.Σ. Στο πόρισμα λοιπόν (Νοέμβριος 2019) αναφέρεται ότι οι χορηγήσεις προς τον Χρήστο Καλογρίτσα υπερδιπλασιάστηκαν μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ και μόλις σε ενάμιση χρόνο (έως τον Ιούλιο 2016) είχαν φτάσει τα 109 εκατ. ευρώ.
Πώς εγκρίθηκαν αυτά τα δάνεια; Χρησιμοποίησε κυβερνητικές πλάτες ο «αριστερός» εργολάβος; Πού κατέληξαν; Μήπως χρησιμοποιήθηκαν, παράλληλα με τα 3 εκατ. ευρώ από την CCC, για να «προικισθούν» οι εταιρείες του υιού Καλογρίτσα, έτσι ώστε να δικαιούνται να συμμετάσχουν στον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες; Όλα αυτά είναι κρίσιμα ερωτήματα που καλό θα ήταν να απασχολήσουν τα μέλη της προανακριτικής.
Μια σύμπτωση μόνο αξίζει να επισημανθεί. Ο Καλογρίτσας έλαβε 15 εκατ. ευρώ από την Τράπεζα Αττικής τον Ιούνιο του 2016 και σε λίγες μέρες δημιουργήθηκε η εταιρεία του Ιωάννη-Βλαδίμηρου Καλογρίτσα για τις τηλεοπτικές άδεις με μετοχικό κεφάλαιο ύψους 8 εκατ. ευρώ. Μήπως το μετοχικό κεφάλαιο χτίσθηκε με δανεικά και αγύριστα;
Συμπέρασμα: Ο Καλογρίτσας, με την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, ένιωσε ότι ήρθε η ώρα του να γίνει ο νέος «εθνικός εργολάβος». Και το σύστημα του ΣΥΡΙΖΑ άρχισε να λειτουργεί ως αρωγός. Εκτός από τη γενναιόδωρη τραπεζική χρηματοδότηση (από μια τράπεζα κυβερνητικά ελεγχόμενη) ξεκίνησαν και οι «εργολαβίες». Ο νέος υπουργός Υποδομών (και κουμπάρος του Καλογρίτσα) Χρήστος Σπίρτζης έκοψε τον αυτοκινητόδρομο Πατρών-Πύργου σε κομμάτια των 10 χλμ. Το αποτέλεσμα ήταν καμία μεγάλη κατασκευαστική να μην ενδιαφερθεί και ένας-ένας οι διαγωνισμοί να καταλήγουν στον Καλογρίτσα.
Γιατί ο Παππάς προσέτρεξε στον Καλογρίτσα;
Ομως τα επιχειρηματικά σχέδια του Καλογρίτσα συμβάδιζαν απόλυτα εκείνη την περίοδο με τα πολιτικά σχέδια του ΣΥΡΙΖΑ. Ειδικά με την εμμονική τους διάθεση να ελέγξουν τα ΜΜΕ, να «τραμπουκίσουν» τα ενοχλητικά ΜΜΕ και να στήσουν τα δικά τους «προγεφυρώματα».
Οι πολιτικές ευθύνες του Νίκου Παππά στη συνέχεια είναι σχεδόν αυταπόδεικτες. Προσέγγισε τον Καλογρίτσα, τον ενθάρρυνε να εισέλθει στην τηλεόραση την ίδια ώρα που έστηνε το άλλο Δελφινάριο, δηλαδή το τσίρκο με τον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες. Γιατί ο Παππάς προσέτρεξε στον Καλογρίτσα; Γιατί τον γνώριζε από τα «πέτρινα χρόνια» της Αριστεράς και γιατί τον θεωρούσε απόλυτα ελεγχόμενο από το σύστημα του Μαξίμου.
Γιατί συναίνεσε ο Καλογρίτσας; Γιατί θα συνέχιζε να απολαμβάνει γενναίες χρηματοδοτήσεις και εργολαβίες, ενώ τα «παιδιά» του Μαξίμου θα συνέχιζαν τις ονειρώξεις ότι έγιναν τελικά οι νέοι «κονκισταδόρες» του μιντιακού πεδίου.
Γιατί έμπλεξαν τους Χούρι και τη CCC; Γιατί ο Καλογρίτσας δεν ένιωθε καλά να βάλει το χέρι στην τσέπη και έψαχνε για χορηγό. Εξ ου και τα προηγούμενα «προξενιά» με τον Βαγγέλη Μαρινάκη και τον Δημήτρη Κοντομηνά, τα οποία δεν κατέληξαν πουθενά, γιατί οι συγκεκριμένοι επιχειρηματίες γνώριζαν την «πιάτσα». Οι Χούρι προφανώς από κάπου πήραν το μήνυμα και συναίνεσαν, χωρίς να γνωρίζουν οι άνθρωποι πού θα μπλέξουν.
Το μείζον πολιτικό σκάνδαλο λοιπόν της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είναι η διαπλοκή με επιχειρηματίες με κεντρικό στόχο να ελέγξουν τα ΜΜΕ. Με επιχειρηματίες που έβγαζαν λεφτά διευκολύνονταν τα σχέδια του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή είναι η πολιτική ουσία, το διόλου καλά κρυμμένο μυστικό για τον γάμο ΣΥΡΙΖΑ - Καλογρίτσα. Τα υπόλοιπα και κυρίως η τεκμηρίωση ενδεχόμενων ποινικών ευθυνών συγκεκριμένων υπουργών, όπως ο «Νίκο μου, λεβέντη μου, καμάρι μου» Νίκος Παππάς, είναι υπόθεση της προανακριτικής επιτροπής.
Μια τελευταία επισήμανση. Ο Καλογρίτσας φαίνεται να έχει δίκιο όταν φωνάζει ότι η σύμβαση με τη CCC για την κατασκευή mall στη Σαουδική Αραβία είναι κατ' ουσίαν εικονική. Σιγά που ο πολυεθνικός κατασκευαστικός κολοσσός θα έψαχνε στη Νέα Σμύρνη να ανακαλύψει τον Καλογρίτσα για να συνεργαστεί στο έργο. Νομικά όμως ο ισχυρισμός είναι δύσκολο να σταθεί. Απ' ό,τι φαίνεται, οι Άραβες επιχειρηματίες προχώρησαν σε έγκυρες συμβάσεις με στόχο οι διαδικασίες να είναι νόμιμες και αυτοί τυπικά να είναι «εκτός κάδρου». Εξ ου και η καταδικαστική απόφαση για τον Καλογρίτσα από το Διαιτητικό Δικαστήριο της Γενεύης.
Πάντως κύκλοι της εταιρείας σημειώνουν ότι οι Χούρι ήδη έχουν μετανιώσει για την εμπλοκή τους. Κατ' αρχήν γιατί έμπλεξαν με τον Καλογρίτσα, παρότι πήραν και μήνυμα αλλά και τις κατάλληλες συστάσεις από το ελληνικό White House. Δεύτερον, γιατί ξεκίνησαν τη νομική διαδικασία για την επιστροφή των 3 εκατ. από τον Καλογρίτσα. Γιατί δηλαδή εγκλωβίστηκαν σε μια πολιτική δίνη που τους εκθέτει για ένα χρηματικό ποσό ασήμαντο για τα επιχειρηματικά μεγέθη τους.
Πάντως, η συνέχεια της υπόθεσης αναμένεται με ενδιαφέρον. Η πολιτική διαπλοκή με τον Νίκο Παππά και τον ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει να είναι δεδομένη. Διαθέτει ο Καλογρίτσας, όπως διατείνεται στους συνομιλητές του εδώ και καιρό, «ήχο και φως» για επιπρόσθετες διαπλοκές; Αυτό παραμένει άγνωστο. Θα διευρύνει τις έρευνες η προανακριτική στον λαβύρινθο των σχέσεων Καλογρίτσα με την Τράπεζα Αττικής, στα θαλασσοδάνεια και στις χωρίς τραπεζικά κριτήρια χρηματοδοτήσεις; Κι αυτό είναι άγνωστο. Ένα άγνωστο που ανεβάζει το θερμόμετρο της αγωνίας από τα… εξωτικά Κουφονήσια μέχρι το ιστορικό κτίριο του ΕΜΠ, όπου η έδρα προβεβλημένων καθηγητών του ιδρύματος και των υιών τους.