Στέφανος Κασσελάκης. H υπόθεση έχει όλες τις παραμέτρους ενός κοινωνικού πειράματος. Ή μιας φάρσας οργανωμένης από παρέα Ελλήνων που μαζεύονται στην Αντίπαρο ή στο Μανχάταν και αποφασίζουν να δημιουργήσουν έναν υποψήφιο που θα κάνει ακόμα και τη φράση «out of the box» να μοιάζει κλισέ.
Έναν υποψήφιο αρχηγό του καταρρακωμένου ΣΥΡΙΖΑ που θα είναι νέος, σέξι, φτυστός ο Κεν (πάνω στο κύμα της επιτυχίας της ταινίας «Barbie»), μορφωμένος, άνθρωπος της αγοράς, γκέι, ακτιβιστής που θα ανταγωνιστεί όχι την Αχτσιόγλου, αλλά τον Μητσοτάκη. Θα έχει δουλέψει στον εξαποδώ του καπιταλισμού, την Goldman Sachs, και θα είναι αυτοδημιούργητος εφοπλιστής. Α, και θα του βάλουν ως βασικό υποστηρικτή τον ωμό Κρητικό που βλέπει στον ύπνο του δημοσιογράφους δέκα μέτρα κάτω από το χώμα, τον Παύλο Πολάκη. Και πάνω στην εικόνα, σαν το Άγιο Πνεύμα στις εικονογραφίες, θα τοποθετήσουν τον Αλέξη Τσίπρα να τον ευλογεί.
«Με λένε Στέφανο Κασσελάκη και έχω κάτι να σας πω». Είναι σχεδόν απολαυστικό να παρακολουθεί κανείς τις αντιδράσεις που πυροδότησε στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στο ευρύτερο πολιτικό σκηνικό, η κάθοδος του 35χρονου επιχειρηματία στη μάχη για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ. Σαν αποκεφαλισμένες κότες τρέχουν δεξιά και αριστερά, εκφράζοντας τον αποτροπιασμό τους για τον μη πολιτικό που θέλει να γίνει πρόεδρος, για τον Ελληνοαμερικανό εφοπλιστή που θέλει να ηγηθεί του κόμματος της Αριστεράς. Για τον Κασσελάκη που θα μπορούσε με βάση το βιογραφικό και την καριέρα του να διεκδικήσει την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας.
Ο Κασσελάκης και οι ακέφαλες κότες
Ακόμα και ο Άδωνις Γεωργιάδης το απολαμβάνει. «Ο κύριος που βλέπετε είναι η ενσάρκωση της επιτυχίας του καπιταλισμού. Ένας υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ καπιταλιστής. Εμένα μου αρέσει. Ο καπιταλισμός μού αρέσει, δεν το έχει κρύψει ποτέ» είπε. Ψύχραιμος, σε αντίθεση με άλλους κεντροαριστερούς και νεοδημοκράτες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που έχουν χάσει το χρώμα τους με την υποψηφιότητα αυτή και βρίσκονται σε μεγαλύτερη σύγχυση απ’ ό,τι όταν ο Μητσοτάκης κατέβαινε απέναντι στον Μεϊμαράκη. Όχι γιατί καίγονται για το τι θα γίνει στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά για τον θόρυβο που ξεσήκωσε μεταξύ των πολιτών η υποψηφιότητα Κασσελάκη.
Αρέσει. Ο Στέφανος Κασσελάκης αρέσει. Σε πολίτες από όλο το φάσμα. Πείθει ίσως και εξαιτίας του σοκ της έκπληξης που προκαλεί. Και έχει ένα προσόν: Κάνει τις επιθέσεις που δέχεται πλεονέκτημά του. Δεν είναι μέλος του κόμματος, δεν ξέρει από αυτά, λένε. Υπέροχα, λένε οι πολίτες, ένας σαν κι εμάς χωρίς κομματικούς μηχανισμούς και βαρίδια, θα τα αλλάξει όλα. Είναι εφοπλιστής, οικονομικά επιτυχημένος, Αμερικανός, δούλεψε για τον Μπάιντεν. Εξαιρετικά, ένας άνθρωπος της αγοράς, όχι ένα Κωσταλέξι της ελληνικής κομματικής σκηνής, που γνωρίζει κάθε πλευρά και μπορεί να σταθεί όρθιος. Είναι γκέι. Ναι, και το δήλωσε περίτρανα, χωρίς να το συνοδεύει με λογύδρια ηθικοδιδακτικά, ως μια κανονική συνθήκη, και πάμε παρακάτω.
Ο Πολάκης, ο Δρακόπουλος, ο Κασσελάκης
Έχει όλες τις αντιφάσεις, όλα τα χαρακτηριστικά που δεν κολλάνε σε έναν υποψήφιο πρόεδρο κόμματος και δη του ΣΥΡΙΖΑ. Και κυρίως έχει πλάι του ή πίσω του, σε έναν απροσδιόριστο χωροχρόνο, σημαντικά πρόσωπα: Τον Πολάκη. Τον Τσίπρα. Τον πρόεδρο του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος» Ανδρέα Δρακόπουλο;
«Σπούδασα με υποτροφία Ανδρέα Δρακόπουλου». Φράση από την ανακοίνωση της υποψηφιότητας του Στέφανου Κασσελάκη. Pause. Ο Ανδρέας Δρακόπουλος είναι ο πρόεδρος του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος», με συνεργασίες από το Ίδρυμα του Ομπάμα ως το John Hopkins. Ανιψιός του Σταύρου Νιάρχου, γεννημένος στην Αθήνα μαθητής του Κολλεγίου, με μεγάλη προσωπική περιουσία, αιχμηρό λόγο, χωρίς καμία επιφύλαξη ή ενδοιασμό να τα βάλει με όσους τον εκνευρίζουν.
Δεν φιλτράρει τις σκέψεις του, λέει αυτό που σκέφτεται και μπορεί να προκληθεί πανικός - κυρίως στους συνεργάτες του. Απόλυτος, τα «χώνει» σε κυβερνώντες αλλά και συναδέλφους «μεγιστάνες» που δεν στηρίζουν την Ελλάδα όταν το έχει ανάγκη - αξέχαστη έχει μείνει η σχετική συνέντευξή του στους New York Times. Ο Ανδρέας Δρακόπουλος λοιπόν ήταν αυτός που στήριξε τον Κασσελάκη στα δύσκολα χρόνια της Αμερικής μετά τη φυγή από την Eλλάδα. Η υποτροφία του ήταν σωτήρια. Πέρα από την υποστήριξη που προσφέρει το Ίδρυμα Νιάρχος στο Πανεπιστήμιο του Penn, ο ίδιος ο Ανδρέας Δρακόπουλος εδώ και τουλάχιστον δέκα χρόνια έχει καθιερώσει μια υποτροφία στο όνομά του. Ο Στέφανος Κασσελάκης ήταν ένας από τους τυχερούς που προσείλκυσαν το ενδιαφέρον του Δρακόπουλου να στηρίξει τη μόρφωση και εξέλιξή του.
Η μητέρα καθηγήτρια, ο γιος φοιτητής στο ίδιο Πανεπιστήμιο
Όμως οι συμπτώσεις (;) ακολουθούν τον κύριο Κασσελάκη. Λέει ότι μετά την καταστροφή της οικογενειακής περιουσίας από το παραδικαστικό κύκλωμα πήγε μόνος στις ΗΠΑ. Ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι πήγε σύντομα και η μητέρα του, επιτυχημένη οδοντίατρος, και άρχισε να συνεργάζεται ως διδάσκουσα με το Πανεπιστήμιο του Penn, όπου σπούδασε και ο ίδιος. Aπό το 2006 διδάσκει στο τμήμα Οδοντιατρικής του αμερικανικού πανεπιστημίου η Ευαγγελία Κασσελάκη, με ειδίκευση στην προσθετική και επανορθωτική χειρουργική. Επίσης, εμφανιζόταν ως γραμματέας στο ΔΣ της εταιρείας C. Penn Coating USA Inc, όπου πρόεδρος ήταν ο σύζυγός της και πατέρας του Στέφανου, Θεόδωρος Κασσελάκης. Η εταιρεία αυτή είχε ιδρυθεί τον Ιούνιο του 2005.
Ο υποψήφιος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρθηκε θερμά στη μητέρα του, στο πόσο στήριξε τον πατέρα του που έπεσε θύμα παραδικαστικού κυκλώματος, όπως είπε. Τι ακριβώς έχει συμβεί όμως; Πριν φύγει και ο ίδιος για τις ΗΠΑ, ο Θεόδωρος Κασσελάκης ήταν πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της CASCO ΑΒΕΕ, εταιρεία που ασχολείτο με τον εφοδιασμό χρωμάτων και υλικών για τον επιχρωματισμό πλοίων - άρα ο χώρος της ναυτιλίας ήταν γνωστός και οικείος στην οικογένεια και στον Στέφανο. Η CASCO είναι μια γιγαντιαία εταιρεία χρωμάτων, με έδρα την Οσάκα της Ιαπωνίας, και ο Κασσελάκης είχε κατορθώσει να πάρει την αντιπροσωπεία για την Ελλάδα. Πληροφορίες που δεν έχουν επιβεβαιωθεί, μάλιστα, αναφέρουν πως υπάρχει συγγενική σχέση και με την οικογένεια του εφοπλιστή Νομικού. Η εταιρεία έμπλεξε σε δικαστικές περιπέτειες μετά από καταγγελίες, λύθηκε η σχέση με την ιαπωνική εταιρεία και σταμάτησε τη δράση της.
Ο Δρακόπουλος στο Μαξίμου
Ας επιστρέψουμε όμως στον Ανδρέα Δρακόπουλο, χορηγό της καθοριστικής υποτροφίας στον Στέφανο Κασσελάκη - τόσο που ένιωσε την ανάγκη να αναφερθεί σε αυτήν στην ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του. Τον δαιμονίζουν ο οπορτουνισμός και η διαφθορά, κυρίως όταν ο ίδιος είναι από την άλλη άκρη του τραπεζιού ή του video call. Το ερώτημα είναι πόσο το ενδιαφέρον του για τη χώρα, η τραυματική του σχέση με την Ελλάδα, η τάση του να παρεμβαίνει ως ενεργός πολίτης, μπορούν να τον έχουν ωθήσει και στην υποστήριξη ενός προσώπου νέου, άφθαρτου, με διαφορετικές από τις γνωστές προδιαγραφές, για να αναλάβει την προεδρία ενός κόμματος. Πάντως, δεν ξεχνούμε ότι ο πρώτος άνθρωπος που πέρασε την πόρτα του Μεγάρου Μαξίμου στην πρώτη εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη, λίγες ώρες αφού ανέλαβε, ήταν ο Ανδρέας Δρακόπουλος. Oύτε βέβαια τις αναφορές του, σε συνέντευξη Τύπου, στην ανελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα…
«Θα έπρεπε και να ντρέπονται μερικές συμπτώσεις» γράφει ο ποιητής. Στην περίπτωσή μας η σύμπτωση της σχέσης του Κασσελάκη με τον Δρακόπουλο, με τον Παύλο Πολάκη, αλλά και της σχέσης Δρακόπουλου και Πολάκη. Ο πρώην υφυπουργός Υγείας διατηρεί άριστες σχέσεις με τον πρόεδρο του Ιδρύματος Νιάρχος, που σφυρηλατήθηκαν γύρω από το τραπέζι συσκέψεων του Ιδρύματος στη Βασιλίσσης Σοφίας και σίγουρα συνεχίστηκαν με τσίπουρα και συζητήσεις από αυτές που σε κάνουν να εύχεσαι να ήσουν μύγα στον τοίχο του δωματίου.
Ο κουζουλός και ο Τσακαλώτος στο ίδιο νησί
Δεν έχει κρύψει σε συνεντεύξεις του ο Ανδρέας Δρακόπουλος ότι στο πρόσωπο του Παύλου Πολάκη βρήκε έναν πολιτικό με προτάσεις σαφείς, με σχέδιο, με γνώση και με θέληση να εργαστεί. Τα έχει δηλώσει αυτά πολλάκις ο πρόεδρος του Ιδρύματος. Και έτσι αποφάσισε να προχωρήσει στη χρηματοδότηση με περίπου 250 εκατομμύρια ευρώ για τη δημιουργία τριών νέων νοσοκομείων, σε Αλεξανδρούπολη, Θεσσαλονίκη (το πρώτο παιδιατρικό της Μακεδονίας) και σε Σπάρτη, καθώς και την περαιτέρω ενίσχυση των δωρεών για την αγορά ασθενοφόρων κ.λπ. Ακόμα και στην πρώτη του ομιλία στη Βουλή μετά την επανεκλογή του τον Ιούλιο, πάλι αναφέρθηκε ονομαστικά στον Ανδρέα Δρακόπουλο ο Παύλος Πολάκης.
Λίγο αργότερα, και με την αποχώρηση του Τσίπρα νωπή, αγκάλιασε τον Κασσελάκη -τον εφοπλιστή που δηλώνει κουζουλός- και τον όρισε διάδοχο του Τσίπρα, εκλεκτό του λαού, σαδιστικά, σχεδόν σαν να έβλεπε νοητά κάθε φορά μπροστά του την Αχτσιόγλου, τον Τσακαλώτο, τον Παππά (πληροφορίες ότι προ ολίγων ημερών συναντήθηκε ο Κασσελάκης με τον Παππά δεν έχουν ακόμα επιβεβαιωθεί). Έχει ενδιαφέρον ότι αυτές τις μέρες ο Ανδρέας Ξανθός, ο υπουργός Υγείας όταν ο Πολάκης ήταν υφυπουργός, περιοδεύει στην Κρήτη συνοδεύοντας τον Ευκλείδη Τσακαλώτο στις προεκλογικές του εμφανίσεις.
Με λένε Στέφανο - Με λένε Pete
Ο αψύς Πολάκης. Ο ιδιοσυγκρασιακός Δρακόπουλος. Ο για μέρες άφαντος στις ΗΠΑ Αλέξης Τσίπρας. Μια καμπάνια που έχει τεράστια επάνω της τη σφραγίδα της αμερικάνικης πολιτικής επικοινωνίας. Στρατηγική σκέψη. Ένα βίντεο με σκηνοθέτη τον Νίκο Σούλη, που έχει σκηνοθετήσει χιλιάδες βίντεο κλιπ και διαφημιστικά στην καριέρα του, αλλά και την καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ για τα ομόφυλα ζευγάρια πριν δύο χρόνια. Μια εκκίνηση από την Κρήτη και τους Τάφους του Βενιζέλου ως ντεκόρ. Σε αυτό το μπλέντερ, το απόλυτο πολιτικό fusion σπιντάρει για την υποψηφιότητα Κασσελάκη.
«Με λένε Στέφανο Κασσελάκη και έχω κάτι να σας πω». Έκτοτε έχουμε χαθεί στο μέτρημα όλων των φορών που αναφέρθηκε στο όνομα Κυριάκος Μητσοτάκης. «Με λένε Pete Buttigieg. Με φωνάζουν δήμαρχο Pete. Eίμαι περήφανος γιος του South Bend στην Ινδιάνα», ήταν η φράση του Buttigieg όταν ανακοίνωσε ότι διεκδικεί την αμερικανική προεδρία. Νέος, gay (αν και για χρόνια το έκρυβε, έβγαινε με γυναίκες), παντρεμένος, με παιδί, ακτιβιστής. Πολλοί, βλέποντας την ανακοίνωση του Κασσελάκη, θυμήθηκαν εκείνο το βίντεο του 2019. Στη συνέντευξή του στο Kontra το βράδυ της Τρίτης ο υποψήφιος για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ βγήκε ανάμεσα σε παιδιά και πολίτες. Τόσο περήφανα αμερικάνικο… Και το super κάτω από την εικόνα να γράφει «είμαι Κρητικός και κουζουλός». Αριστούργημα. Ο Σμαραγδής του μέλλοντος θα είχε σίγουρα εκπληκτικό υλικό για μια προσωπογραφία.