Ο Θεόδωρος Πάγκαλος, ο οποίος έφυγε σήμερα από τη ζωή, φημιζόταν για τις ατάκες και πολλές φορές τις δηκτικές δηλώσεις του, ωστόσο μια φράση του από τη Βουλή τον Σεπτέμβριο του 2010 ήταν αυτή που προκάλεσε τις περισσότερες και τις πιο έντονες αντιδράσεις.
Το ημερολόγιο έγραφε 21 Σεπτεμβρίου 2010 όταν κατά τη διάρκεια συνεδρίασης της «Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης» σχετικά με τη συζήτηση του νομοσχεδίου για την κατάργηση και τη συγχώνευση υπηρεσιών, οργανισμών και φορέων του δημοσίου τομέα ο Θεόδωρος Πάγκαλος, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου είπε τη φράση: «Μαζί τα φάγαμε».
Ήταν η εποχή που η Ελλάδα είχε ήδη υπογράψει το πρώτο μνημόνιο, ενώ είχε υπογράψει και αντίστοιχη σύμβαση δανεισμού με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Εκείνη την ημέρα λοιπόν ο Θεόδωρος Πάγκαλος είπε το εξής: «Η απάντηση εις την κατακραυγή που υπάρχει εναντίον του πολιτικού προσωπικού της χώρας “πώς τα φάγατε τα λεφτά;”, που μας ρωτάει ο κόσμος, είναι αυτή: “Σας διορίσαμε. Τα φάγαμε όλοι μαζί. Μέσα στα πλαίσια μιας σχέσης πολιτικής πελατείας, διαφθοράς, εξαγοράς και εξευτελισμού της έννοιας της ίδιας της πολιτικής”».
Πέθανε ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Θεόδωρος Πάγκαλος
Στη συνέχεια ξέσπασε πλήθος από αντιδράσεων τόσο από τον πολιτικό κόσμος, όσο και από τους πολίτες.
Η επίμαχη ατάκα του Θ. Πάγκαλου «Μαζί τα φάγαμε»
Πώς τεκμηρίωσε ο Θεόδωρος Πάγκαλος το «Όλοι μαζί τα φάγαμε»
Σχεδόν δύο χρόνια αργότερα, το 2012, ο Θεόδωρος Πάγκαλος κυκλοφόρησε το e-book του (175 ηλεκτρονικές σελίδες) «Μαζί τα φάγαμε» και σε αυτό ο πρώην υπουργός υπερασπιζόταν με ρεαλισμό τη διαβόητη φράση του «Ναι, τα φάγαμε όλοι μαζί».
Χαρακτηριστικά ανέφερε: «Η φράση "τα φάγαμε όλοι μαζί" σημαίνει ότι ένα μεγάλο τμήμα από εμάς -τον ελληνικό λαό- συμμετείχαμε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σε μη ορθολογικές πρακτικές και συμπεριφορές, στην πορεία του χρόνου, σε σχέση με τις δαπάνες και τα έσοδα του κράτους. Αυτό που λέμε "δημοσιονομική κρίση" είναι και δικό μας δημιούργημα… Οι πολίτες είτε με πράξεις, είτε με την εκπορευόμενη από την ενοχή απραξία τους, είτε απλά εκλέγοντας ακατάλληλα πολιτικά πρόσωπα για να διαχειριστούν τα κοινά, συμμετέχουν με συλλογικό τρόπο στη δημοκρατία και έχουν την ευθύνη των επιλογών τους…Φυσικά δεν έχουν όλοι το ίδιο μερίδιο ευθύνης, η ευθύνη ξεκινάει από πάνω προς τα κάτω».
Παράλληλα ο κ. Πάγκαλος αναφερόταν στην ιστορική πορεία του δημόσιου χρέους και των ελλειμμάτων από την ίδρυση του ελληνικού κράτους. Στη Μεταπολίτευση περιέγραφε αναλυτικά την πορεία του χρέους από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή ως την κυβέρνηση Λουκά Παπαδήμου και υπογράμμιζε τις ευθύνες της Αριστεράς: «Η πλειοψηφία των βουλευτών της Αριστεράς όχι μόνο δεν πρότεινε και δεν βοήθησε στο πολιτικό και άρα κοινωνικό έργο αλλά αποτέλεσε φραγμό στις τεκμηριωμένες και σοβαρές προτάσεις των άλλων. Όλα αυτά τα χρόνια ουδέποτε εκπρόσωπος της Αριστεράς αντέδρασε σε προσλήψεις, σε αυξήσεις μισθών, σε θέσπιση επιδομάτων, σε αυξήσεις συντάξεων, σε κοινωνικοποιήσεις επιχειρήσεων, σε απεργιακές κινητοποιήσεις ή σε διαδηλώσεις…Αντίθετα, σε συζητήσεις και προτάσεις τους ήθελαν και άλλες, πιο πολλές ακόμα παροχές…».