Απορώ με τους πανηγυρισμούς ορισμένων εν Ελλάδι ότι κέρδισε η Αριστερά στις γαλλικές εκλογές. Οι Γάλλοι -οι οποίοι είναι σε θέση να γνωρίζουν καλύτερα- αναγνωρίζουν ότι η μοναδική νίκη που σημειώθηκε με τη ζαριά των πρόωρων εκλογών είναι αυτή του Μακρόν εναντίον της Ακροδεξιάς.
Κανένας σχηματισμός και καμία συμμαχία δεν κέρδισε την απόλυτη πλειοψηφία στη γαλλική Εθνοσυνέλευση. Επομένως ούτε η Αριστερά επανήλθε στο προσκήνιο της Ιστορίας, ούτε ο Μακρόν γλίτωσε οριστικά την παρτίδα. Όπως εξήγησε ο Ζεράρ Γκρυνμπέργκ, πολιτικός επιστήμονας και διευθυντής ερευνών στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας (CNRS) με έδρα το Παρίσι, νίκησε μια εφήμερη συμμαχία Αριστεράς και Μακρόν εναντίον της Λεπέν που η κατάληξή της θα είναι «μια ακυβέρνητη χώρα για ένα διάστημα».
Η Λεπέν αφοπλίστηκε χάρη στον τακτικό ελιγμό Μακρόν και το πανηγύρισε ολόκληρη η Ευρώπη. Aκόμη και το Politico διερωτήθηκε αν ήρθε το τέλος της: «Έχοντας απορρίψει τρεις φορές την αντιευρωπαϊκή, φιλορωσική Λε Πεν (ή μάλλον τέσσερις φορές, συμπεριλαμβανομένης της αδύναμης επίδοσής της το 2012), είναι πιθανό οι Γάλλοι ψηφοφόροι να την εκλέξουν ποτέ; Μάλλον όχι», σημειώνει ο αρθρογράφος.
Το πρόβλημα τώρα, ελλείψει προφανούς πλειοψηφίας – ή ακόμη και μιας κυρίαρχης μειοψηφίας – (για πρώτη φορά στα 60 χρόνια της πέμπτης δημοκρατίας), είναι για πόσο καιρό θα είναι ακυβέρνητη η Γαλλία. Και η απαίτηση του Μελανσόν, που οι συνθήκες κατέστησαν «νικητή», παρότι ο συνασπισμός Νέο Λαϊκό Μέτωπο απέχει 100 και πλέον έδρες από την απόλυτη πλειοψηφία, «να κληθεί να κυβερνήσει», έχει μπλοκάρει τις πολιτικές εξελίξεις και τον σχηματισμό κυβέρνησης.
Σε αυτό το κλίμα αβεβαιότητας και έντασης, ο Εμανουέλ Μακρόν με επιστολή του κάλεσε τα πολιτικά κόμματα να «αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και να συνεργαστούν» για να σχηματίσουν κυβέρνηση συνασπισμού. Έβαλε ωστόσο κόκκινες γραμμές: Κάλεσε μόνο τις πολιτικές δυνάμεις «που ταυτίζονται με τους δημοκρατικούς θεσμούς, το κράτος δικαίου, τον κοινοβουλευτισμό, τη φιλοευρωπαϊκή στάση και τη γαλλική ανεξαρτησία να έχουν έναν ειλικρινή και έντιμο διάλογο για να οικοδομήσουν μία σταθερή –αναγκαστικά πλουραλιστική– κυβερνητική πλειοψηφία». Απέρριψε δηλαδή την ακροδεξιά Λεπέν, ευρωσκεπτικίστρια και συνδεδεμένη με τη Ρωσία του Πούτιν και τον ακροαριστερό Μελανσόν, ο οποίος κατηγορείται για «αντικοινοβουλευτισμό» και «αντισημιτισμό».
Αυτή τη στιγμή ο Μελανσόν βρίσκεται στο επίκεντρο των συζητήσεων για το αβέβαιο πολιτικό μέλλον της Γαλλίας. Θα επικρατήσει η δική του ακροαριστερή ατζέντα ή αυτή των πιο ήπιων αριστερών εντός του Νέου Λαϊκού Μετώπου; Ακόμη και εντός του αριστερού συνασπισμού θεωρούν πως είναι ακατάλληλος για πρωθυπουργός και τον καλούν να αφήσει κατά μέρους τις προσωπικές φιλοδοξίες του για το κοινό καλό. «Εάν στ’ αλήθεια θέλει να βοηθήσει το Νέο Λαϊκό Μέτωπο, πρέπει να κάνει στη άκρη», δήλωσε ο Φρανσουά Ολάντ, πρώην πρόεδρος με το Σοσιαλιστικό Κόμμα και νυν βουλευτής του συνασπισμού που ήρθε πρώτος τις εκλογές. «Πρέπει απλώς να σωπάσει».
Αυτό όμως είναι δύσκολο να συμβεί. Ο Μελανσόν είναι πληθωρικός και λαϊκιστής, με μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του. Ο καθηγητής της Σορβόννης Αρνό Μπενεντετί εκτίμησε ότι ο Μελανσόν θέλει να διαλύσει το Κέντρο ώστε να βρεθεί μόνος του απέναντι στη Λεπέν, στις προεδρικές του 2027. Μετά τις εκλογές δήλωσε πως «δεν πρόκειται να αλλάξουμε ούτε ένα κόμμα στο πολιτικό μας πρόγραμμα». Και το εν λόγω πρόγραμμα βασίζεται στη σφοδρή εχθρότητα προς το Ισραήλ, την καχυποψία του για την Ευρώπη, την αντιαμερικανική και φιλομεταναστευτική στάση του. Στη συγκέντρωση οπαδών του μετά τις εκλογές, στην πλατεία Δημοκρατίας στο Παρίσι, περισσότερες ήταν οι παλαιστινιακές από τις γαλλικές σημαίες, και πλειοψηφούσαν οι διαδηλωτές αραβικής και αφρικανικής καταγωγής. Οι προτάσεις του για την οικονομία είναι ένα επιδοματικό, εξισωτικό μανιφέστο, ένα όραμα εχθρικό προς τον καπιταλισμό, που ελάχιστοι έχουν διάθεση να στηρίξουν.
Κανείς δεν πιστεύει ότι ο Μακρόν θα τον χρίσει πρωθυπουργό. Πολλά στελέχη από όλα τα κόμματα απειλούν με βέτο ή πρόταση μομφής αν ο Μελανσόν αναλάβει επικεφαλής συμμαχικής ή μειοψηφικής κυβέρνησης.
Στην προχθεσινή επιστολή του ο Γάλλος πρόεδρος με την προσεκτική του διατύπωση απέκλεισε από τη μελλοντική κυβέρνηση τόσο την Εθνική Συσπείρωση (RN) της Μαρίν Λεπέν όσο και την Ανυπότακτη Γαλλία του Ζαν Λικ Μελανσόν. Την πρώτη κατάφερε να την εξουδετερώσει. Το ζήτημα τώρα είναι αν διαθέτει αρκετούς συμμάχους για να αφοπλίσει και τον δεύτερο.