Από την τηλεδιάσκεψη, στην οποία ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσίασε το οικονομικό σχέδιο, απουσίαζαν τα δύο μεγάλα ονόματα που συνδέονται με την οικονομική πολιτική της πρώην κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα.
Απουσίαζαν, δηλαδή, ο πρώην υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος και ο πρώην αντιπρόεδρος και υπουργός Οικονομικών Γιάννης Δραγασάκης. Δίπλα στον κ. Τσίπρα βρέθηκαν, μεταξύ άλλων, οι τομεάρχες Οικονομικών Έφη Αχτσιόγλου και Οικονομίας/Ανάπτυξης Αλέξης Χαρίτσης, οι οποίοι πλασαρίστηκαν ως η νέα ομάδα, σε σχέση με τους δύο «κομμένους».
Ο παραγκωνισμός του κ. Τσακαλώτου προκάλεσε αίσθηση και ποικίλα σχόλια στους πολιτικούς κύκλους, αφού θεωρήθηκε απομάκρυνσή του από τα υψηλά κομματικά κλιμάκια, επειδή διατυπώνει αντιρρήσεις στην ηγεσία του κόμματος. Μόνο που ο Ευκλείδης Τσακαλώτος δεν ήταν μόνον ο πρώην υπουργός Οικονομικών, αλλά είναι και ο εποπτεύων την οικονομική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ -έτσι τον όρισε ο ίδιος ο πρόεδρος του κόμματος.
Αναπόφευκτα υπήρξαν αντιδράσεις και στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ευρωβουλευτής Στέλιος Κούλογλου, μάλιστα, σε άρθρο του στο tvxs.gr. ασκεί γενικότερη κριτική για το πώς επιλέγει η ηγεσία στελέχη -με αφορμή και το «αυτογκόλ» της Θεοδώρας Τζάκρη, για την ψήφο των αποδήμων. Το άρθρο του έχει τίτλο «Επιλογή στελεχών στον ΣΥΡΙΖΑ: Έτοιμοι από καιρό για την… πάσα» και γράφει, οργισμένος για τον αποκλεισμό Τσακαλώτου:
«Με έκπληξη παρατήρησα στη χθεσινή, επικοινωνιακά άψογα οργανωμένη, συζήτηση του ΣΥΡΙΖΑ για τo οικονομικό του πρόγραμμα ότι απουσίαζε ο υπουργός που χειρίστηκε επί χρόνια την οικονομία και τα πήγε και καλά.
Υποτίθεται ότι, με τις αλλαγές που έγιναν το φθινόπωρο, ο Ε. Τσακαλώτος θα επόπτευε τον τομέα της οικονομίας, αλλά απ’ ό,τι φαίνεται ο τίτλος του επόπτη ήταν κάτι σαν τιμητική αποστρατεία. Η Έ. Αχτσιόγλου και ο Α. Χαρίτσης είναι πολύ αξιόλογα στελέχη, αλλά ο Τσακαλώτος είναι γνώστης του θέματος και δεν υπήρχε λόγος να λείπει. Αποκλείστηκε και από τη συνάντηση της προηγούμενης Δευτέρας με το ΤΧΣ (Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας), παρότι κανείς άλλος δεν γνωρίζει τόσο καλά τις χρηματοπιστωτικές και τεχνικές λεπτομέρειες», γράφει χαρακτηριστικά.
Και προσθέτει, σε έντονο ύφος:
«Δεν ξέρω τι ακριβώς χωρίζει τον Τσίπρα από τον Τσακαλώτο. Σε πολιτικό επίπεδο, γιατί η πάλη των τάσεων δεν ενδιαφέρει παρά ένα πολύ στενό κύκλο και δεν έχει καμία σχέση με την πάλη των τάξεων. Οι πολιτικές διαφωνίες θα πρέπει να συζητηθούν επιτέλους, θα παρθούν αποφάσεις σεβαστές από όλους, ενώ πρέπει και από τους δύο να γίνουν βήματα συνεννόησης και συνεργασίας. Από τη μάχη εναντίον της πιο διεφθαρμένης και ανίκανης κυβέρνησης δεν επιτρέπεται να υπάρχουν απουσίες για προσωπικούς ή άλλους λόγους, που μάλιστα δεν διατυπώνονται ευθαρσώς.
Με τη χθεσινή εκδήλωση και τις προτάσεις που κατέθεσε, ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία επιχειρεί άνοιγμα στη μεσαία τάξη, σε μια προσπάθεια να επανασυνδεθεί μαζί της. Αλλά ας μη γελιόμαστε, ελάχιστοι από τους αποδέκτες θα διαβάσουν αναλυτικά το κείμενο. Όλα παίζονται σε συμβολικό επίπεδο και η απουσία ενός δημοφιλούς στελέχους, με ισχυρές συμπάθειες στην κοινή γνώμη, δεν δίνει θετικό μήνυμα. Άλλωστε η μεσαία τάξη προτιμά την αξιοκρατία από την κομματικοκρατία».
Στο ίδιο άρθρο, ο ευρωβουλευτής δείχνει να αμφισβητεί συλλήβδην τις επιλογές στελεχών από την ηγεσία του κόμματος και γράφει:
«Στην κυβέρνηση είχαν στήσει από καιρό καρτέρι, με τη βεβαιότητα ότι αργά ή γρήγορα κάποιος συριζαίος θα εμφανιζόταν», έγραφαν χθες τα Παραπολιτικά των Νέων. «Εν ολίγοις, εάν δεν ήταν η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν κάποιος άλλος», συμπλήρωναν το σχόλιο, που είχε τίτλο «Έτοιμοι από καιρό για την… πάσα Τζάκρη», με αφορμή τη δέσμευσή της για την κατάργηση των περιορισμών για την εγγραφή των αποδήμων στους εκλογικούς καταλόγους.
H ΝΔ και τα ΜΜΕ της την έχουν διαρκώς στημένη, αλλά στον ΣΥΡΙΖΑ λίγοι το έχουν αντιληφθεί. Ούτε τα στελέχη που κάνουν δημόσιες εμφανίσεις είναι επαρκώς προετοιμασμένα, τη στιγμή που στη ΝΔ έχουν μπροστά τους το λυσάρι. Ακόμη και ότι πρέπει να διακόπτουν τον αντίπαλο, όταν λέει κάτι αιχμηρό. Ούτε για τις διάφορες αρμοδιότητες επιλέγονται στελέχη που θα κάνουν τη δουλειά, αλλά δεν θα πέσουν στην παγίδα.
Δυστυχώς, το πάθημα δεν έχει γίνει μάθημα. Ο Γ. Βαρουφάκης είναι η πιο τρανταχτή περίπτωση. Ένας καταρτισμένος καθηγητής στα διεθνή οικονομικά, ικανότατος ομιλητής στα τηλεοπτικά πάνελ, ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος για να κάνει τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα; Ασφαλώς όχι και για αυτό στο τέλος, αντί να κλείσει συμφωνία, ίδρυσε άλλο κόμμα. Η Θ. Τζάκρη είναι καλή για την εκλογική της περιφέρεια, αλλά πώς ανέλαβε την ομογένεια με θέσεις του τύπου «ο Μητσοτάκης είναι άπατρις»;
Γενικώς, ικανά στελέχη τοποθετούνται και καίγονται σε δουλειές που δεν γνωρίζουν, την ίδια στιγμή που δεν χρησιμοποιούνται άλλα στελέχη που γνωρίζουν. Άλλοι στο Κοινοβούλιο ορίζονται σε επιτροπές που δεν πρέπει και μιλούν με το ύφος που δεν πρέπει, το είδαμε και πρόσφατα.