«Αποτέλεσμα της διαχρονικής εγκληματικής πολιτικής» και όχι προϊόν αστοχίας, είναι η καταστροφή που έχει σημειωθεί στην Ελλάδα τις τελευταίες ημέρες λόγω των πυρκαγιών, σύμφωνα με το γραφείο Τύπου της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ.
Οπως σχολιάζει ο Περισσός σχετικά με το μήνυμα του πρωθυπουργού, «τις συγνώμες και τα λόγια ευγνωμοσύνης τις “ακούνε βερεσέ” όλοι όσοι έχουν καταστραφεί» και χαρακτηρίζει «"στάχτη στα μάτια” με τα περί δήθεν αποζημιώσεων και γρήγορων αποκαταστάσεων».
Αναλυτικά το σχόλιο του ΚΚΕ:
«Αυτή η τεράστια καταστροφή που βιώνουν οι κάτοικοι σε πολλές περιοχές, δεν είναι προϊόν αστοχίας, είναι το αποτέλεσμα της διαχρονικής εγκληματικής πολιτικής που ακολουθεί και η σημερινή κυβέρνηση και που έχει στο επίκεντρο της την απουσία ολοκληρωμένου σχεδίου αντιπυρικής προστασίας. Αυτή την πολιτική πληρώνουν σήμερα όσοι έχουν πληγεί, όσοι συνεχίζουν να δίνουν μια τιτάνια μάχη για να σώσουν ότι σώζεται, στους οποίους ο πρωθυπουργός έχει το θράσος να απευθύνεται και να τους προκαλεί όταν επικαλείται τη λαϊκή αλληλεγγύη που δυναμώνει λόγω της έλλειψης κρατικής στήριξης στους πληγέντες.
Τις συγνώμες και τα λόγια ευγνωμοσύνης τις "ακούνε βερεσέ" όλοι όσοι έχουν καταστραφεί, στους οποίους ο πρωθυπουργός προσπαθεί κι από πάνω να τους "ρίξει στάχτη στα μάτια" με τα περί δήθεν αποζημιώσεων και γρήγορων αποκαταστάσεων.
Για τις λαϊκές οικογένειες που έχασαν το σπίτι τους, την περιουσία τους, το εισόδημά τους τίποτα λιγότερο, από την άμεση καταγραφή των ζημιών με αποζημίωση στο 100%, από την αποκατάσταση όλων των υποδομών, από την επίσπευση των απαραίτητων αντιπλημμυρικών έργων για να μη χαθούν ανθρώπινες ζωές και από την αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό.
Όσο για τη διακομματική συναίνεση που ζητάει ο κ. Μητσοτάκης, όταν βρίσκεται στα δύσκολα, αυτή μπορεί να την αναζητήσει στον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ στα κόμματα δηλαδή με τα οποία μοιράζεται τις διαχρονικές κυβερνητικές ευθύνες για την έλλειψη αντιπυρικής προστασίας αλλά και την ίδια αγωνία για να προχωρήσουν τα επενδυτικά σχέδια της περιβόητης "πράσινης ανάπτυξης" για τα κέρδη των μονοπωλίων».