Ήταν το απόγευμα της 28ης Αυγούστου όταν ο άγνωστος στο ευρύ κοινό Στέφανος Κασσελάκης, απόδημος εφοπλιστής, κατέθεσε υποψηφιότητα για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ κάτω από τις φτερούγες του Πολάκη. Σήμερα, 21 μέρες μετά, παραμονή των εκλογών, είναι φαβορί για την προεδρία, μια ανάσα πριν ή μετά την Αχτσιόγλου. Τι συνέβη;
Eίναι πάντα το αμερικάνικο όνειρο αυτό που τροφοδοτεί τις ανατροπές, το out of the blue και στην πολιτική. Όταν η Ελλάδα αναιμική έμπαινε σε μια αδιανόητη δίνη με αποκορύφωμα τις εξελίξεις του 2015, στις ΗΠΑ διασκέδαζαν με την υποψηφιότητα του δισεκατομμυριούχου Ντόναλντ Τραμπ. Αυτός ο πολιτικός μετεωρίτης που ήθελε να γίνει πρόεδρος φάνταζε σαν ανέκδοτο. Μέχρι που πήρε το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων. Μέχρι που κέρδισε την Χίλαρι Κλίντον και μπήκε στον Λευκό Οίκο. Εκείνο το πρωινό του Νοέμβρη το 2016 η αμερικανική πολιτική άλλαξε ριζικά από έναν μετεωρίτη που πολλοί λένε ότι τραυμάτισε ανεπιστρεπτί το πολιτικό σκηνικό των ΗΠΑ.
Στην ελληνική πολιτική σκηνή η τελευταία έκπληξη ήταν αυτή του δημοσιογράφου Σταύρου Θεοδωράκη, όταν το πρωί της 16ης Φεβρουαρίου 2014 ανακοίνωσε ότι δημιουργεί ένα κόμμα, το Ποτάμι, και κατέρχεται στις εκλογές. Μέσα σε έξι μήνες μπήκε στο Ευρωκοινοβούλιο, στις επόμενες εκλογές μπήκε στη Βουλή. Και τώρα, είναι η ώρα της άλλης μεγάλης έκπληξης που μπορεί να φέρει σεισμικές αλλαγές στον ΣΥΡΙΖΑ και όχι μόνο. Και που έκανε τις Κασσάνδρες να αλυχτούν. Ο Στέφανος Κασσελάκης.
Οι σφυγμομετρήσεις τον φέρνουν μια ανάσα πίσω ή και μπροστά από την Εφη Αχτσιόγλου στον πρώτο γύρο. Προηγείται συγκεκριμένα, στις απαντήσεις όσων δηλώνουν ότι θα πάνε σίγουρα να ψηφίσουν. Μα πώς μια υποψηφιότητα 20 ημερών φτάνει να απειλεί ένα στέλεχος προβεβλημένο, δοκιμασμένο στα κομματικά αλώνια και στους θεσμικούς θώκους, μια νέα, δυναμική γυναίκα που κάθε της πόρος φωνάζει ότι είναι πολιτικός;
Ο Στέφανος για τον «Αλέξη μας»
Μετά την συνθλιπτική ήττα του Ιουλίου, ο Αλέξης Τσίπρας παραιτήθηκε και εξαφανίστηκε από τη δημόσια σκηνή. Κυριολεκτικά. Έφυγε στο εξωτερικό, ουδείς τον έχει δει, δεν έλαβε μέρος σε καμία συνεδρίαση του ΣΥΡΙΖΑ, δεν έστειλε έστω έναν χρησμό με τον τρόπο του φίλου του Κώστα Καραμανλή. Η μεγάλη βάση των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, αυτοί δηλαδή που πείστηκαν από τον Τσίπρα και έφεραν το κόμμα του 4% στην κυβέρνηση, έμειναν ορφανοί, παραζαλισμένοι και σε σύγχυση. Όσοι έμειναν πιστοί στο κόμμα έπρεπε να ξεπεράσουν το σοκ και να επιλέξουν έναν από τους τέσσερις υποψηφίους. Ώσπου εμφανίζεται ο Στέφανος Κασσελάκης, ο απόδημος, αυτοδημιούργητος, εφοπλιστής, ο γοητευτικός άνδρας που δηλώνει εξαρχής ότι είναι γκέι και μας συστήνει τον σύντροφό του κόβοντας τον βήχα και τις κουβέντες και που μιλά με αφοσίωση για τον Αλέξη. «Για τον Αλέξη μας», έλεγε πριν λίγες μέρες σε συνάντησή του με τον κόσμο. Bingo!
Ο Κασσελάκης κατόρθωσε μέσα σε λίγα 24ωρα να εμφανιστεί ως ο συνεχιστής του Τσίπρα. Και για να πάμε ακόμα βαθύτερα στην ψυχολογία των μαζών: ως ο άνθρωπος που δεν ανήκει στο σύστημα που χτύπησε τον Τσίπρα και που είναι εδώ για να τον δικαιώσει. Μια αρχαιοελληνική υπόμνηση, του γιου ή του αδελφικού φίλου που έρχεται να εκδικηθεί όσους σκότωσαν τον ηγεμόνα και φυσικά να πάρει την θέση του. Το συναίσθημα του Έλληνα ψηφοφόρου παραδοσιακά είναι αυτό που σπρώχνει το χέρι του στην κάλπη, κυρίως αυτή του αναποφάσιστου την ύστατη στιγμή.
Πρωταθλητής στο μπούμερανγκ
Κάπως έτσι κόπηκαν απότομα τα χαμόγελα των κομματικών που πίστευαν ότι ο Κασσελάκης θα είναι το ανέκδοτο των εκλογών. Οι σκουριασμένες αρθρώσεις των κομματικών άρχισαν να εξαπολύουν τα γνωστά βέλη, που μπορεί να σκότωναν πριν από δεκαετίες, όμως όχι πλέον. Δεν έχει κομματική πορεία, κομματικά ένσημα, είναι ξένο σώμα, είπαν. Έδωσαν φτερά στον Κασσελάκη, πρόσημο θετικό, αφού το εκλογικό σώμα έχει κουραστεί από τις κομματικές κοκορομαχίες, την καμαρίλα, θέλει αρχηγούς χωρίς βαρίδια.
Είναι καπιταλιστής είπαν μετά, ένας εκατομμυριούχος από την Αμερική. Επιτέλους, αναφωνούν οι ψηφοφόροι, ένας άνθρωπος που δεν έχει μόνο του επάγγελμα την πολιτική, που δεν ζει από το κόμμα και την Βουλή, που ξέρει να δημιουργεί, να καταστρέφεται και να επανέρχεται – Μπέκετ ταιριάζει στην υπόθεσή. Και να γίνεται και εκατομμυριούχος -να πάλι το αμερικάνικο όνειρο.
Η φαρέτρα των παραδοσιακών επιχειρημάτων και μηχανισμών αφανισμού του ξένου στοιχείου στέρεψε. Και ακόμα χειρότερα, ο αμερικανοτραφής Κασσελάκης έκανε μπούμερανγκ τα βέλη. Όχι μόνο δεν λαβώθηκε αλλά τα χρησιμοποίησε ως μεγεθυντικό καθρέπτη για τις αδυναμίες των άλλων υποψηφίων, των παλιάς κοπής κομματικών. Όσο την ίδια ώρα έκλεινε το μάτι στα λαϊκά κομμάτια του κόμματος αγκαλιάζοντας το τοτέμ του συριζαϊκού θυμού, τον Παύλο Πολάκη. Τον μέντορα.
Το ξεδόντιασμα που γουστάρει πολύ
Αφού επετεύχθη αυτός ο στόχος, έπρεπε να χτυπηθεί ο επόμενος μεγάλος εχθρός. Το δικαστικό σύστημα, τα μέσα ενημέρωσης. Είναι γεγονός ότι υπάρχει διάχυτη δυσφορία και σύγχυση στην κοινή γνώμη για τις δυο αυτές εξουσίες, το δείχνουν έρευνες, το αποδεικνύει ένα απλό σκρολάρισμα στα social media. Από την αρχή, στα απλά ευθύβολα βίντεο του, που κοιτάζει τον φακό και μιλάει στον πολίτη σαν να βρίσκεται σε ζουμ μαζί του, ο Κασσελάκης τα έβαλε με το παραδικαστικό, τα μέσα ενημέρωσης, τα συστήματα στο Δημόσιο.
Λίγες μέρες πριν, καθώς τον χωρίζουν μερικά 24ωρα από τον πρώτο γύρο των εκλογών για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, το πήγε ακόμα παρακάτω. Μια γυναίκα τού φωνάζει «να ξεδοντιάσεις το δικαστικό και το δημοσιογραφικό σύστημα». Και τι λέει ο φωτογενής, ταλαντούχος επικοινωνιακά Στέφανος. «Γουστάρω πολύ». Σαν Deja vu πέρασε από το μυαλό πολλών η αποστροφή του Παύλου Πολλάκη για τον δημοσιογράφο που θα πήγαινε κάτω από τρία μέτρα γης. Όμως γρήγορα επιστρέφουμε στη σκηνή. Στον Κασσελάκη που γουστάρει πολύ.
Έχει πάντα τις σωστές απαντήσεις που είναι κοφτές και catchy σαν τίτλοι σε άρθρα. Απέναντι σε ένα κοινό σε απόγνωση και οργισμένο. Ένα κοινό που νιώθει μόνο. Η συγκυρία των καταστροφών, οι πυρκαγιές, το χτύπημα του Ντάνιελ έχουν βαρύνει την ψυχολογία και την απόγνωση των πολιτών. Θέλουν να αλλάξουν όλα, ξαφνικά η λέξη κανονικότητα που έμοιαζε τόσο ανιαρή και σαν κατάρα, γίνεται ευχή. Και έρχεται ένας υποψήφιος που δεν έχει λερώσει τα χέρια στην πολιτική, να μιλήσει όπως μιλάς εσύ με τις παρέες σου. Να πει τα ίδια πράγματα με εσένα.
Hello Big Brother: Ο προεδρικός υποψήφιος
Το «αν γινόσουν μια μέρα πρωθυπουργός τι θα έκανες», από αστείο γίνεται προσωποποίηση στην υποψηφιότητα του Στέφανου που γουστάρει πολύ. Αυτός μπορεί αντί για εμάς. Μέσα σε 20 μέρες ο Κασσελάκης με την τηλεοπτική κάμερα ή το κινητό να τον ακολουθούν κατόρθωσε να κερδίσει αυτό το πρόσημο. Και βέβαια δεν οφείλεται αυτό μόνο στο ταλέντο του επικοινωνιακά, αλλά και στην απόγνωση του πολίτη, του πληγωμένου συριζαίου. Θέλει να πιστέψει ότι θα γίνει και πάλι κυρίαρχος.
Η καμπάνια του Κασσελάκη έχει τη μορφή τηλεοπτικού ριάλιτι με τις αδρές γραμμές ενός Big Brother. Τα πάντα στον αέρα διαρκώς, καθώς κινείται με αστραφτερό χαμόγελο μεταξύ πολιτών, τους αγκαλιάζει, τους κοιτά στα μάτια, στέλνει μηνύματα. Θα τα αλλάξει όλα. Πώς θα το κάνει; Δεν εξηγεί, αλλά και δεν χρειάζεται να εξηγήσει. Αρκεί να το πει, να κοιτάξει τους συγκεντρωμένους και να πνιγεί στο χειροκρότημά τους. Είναι τόσο εύκολο -άντε να το πει και να το πιστέψεις η Αχτσιόγλου, ο Τσακαλώτος, ο Παππάς, ο Τζουμάκας. Αυτοί που υπήρξαν σε ηγετικές θέσεις. Κάθε φράση του Κασσελάκη είναι μια υπόγεια υπόμνηση αυτής της αλήθειας.
Κοιτάζω τη φωτογραφία από το περασμένο Σάββατο. Οι πέντε υποψήφιοι στη σειρά. Δεύτερος ο Κασσελάκης, η Αχτσιόγλου αριστερά του τραβιέται στην άκρη της καρέκλας, ο Παππάς δεξιά του σκύβει προς την πλευρά του Τζουμάκα. Η γλώσσα του σώματος τόσο δυνατή. Ο Τσακαλώτος στην άκρη της φωτογραφίας.
Ο μετεωρίτης και οι δεινόσαυροι
Με αυτές τις κινήσεις, μέσα σε 20 μέρες, ο άγνωστος Κασσελάκης έγινε επικίνδυνος αντίπαλος της Αχτσιόγλου που ήταν ως τις 27 Αυγούστου η φυσική διάδοχος του Τσίπρα στον ΣΥΡΙΖΑ. Η μόνη που δεν χτύπησε την υποψηφιότητα του Κασσελάκη προσωπικά, όπως έκαναν οι άλλοι υποψήφιοι. Δεν αντέδρασε καν στο σποτ στην Μακρόνησο όπως έκανε ο Τσακαλώτος ζητώντας συγνώμη εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ, για να ανακαλέσει λίγο αργότερα. Τίποτα δεν πρέπει να είναι παρορμητικό σε αυτόν τον προεκλογικό αγώνα.
Η καμπάνια του Τραμπ στις πρώτες εκλογές στηρίχθηκε σε αυτό που οι επικοινωνιολόγοι αποκάλεσαν truthful hyperbole. Ειλικρινείς υπερβολές. Χαρακτηριστικό του Κασσελάκη. Ο Ομπάμα ανέβηκε πρώτος στο κύμα των social media και το χρησιμοποίησε υπέρ του. Όπως ο Κασσελάκης. Ένα fusion πολιτικών συνταγών, με αύρα Τσίπρα και Πολάκη. Στέφανος Κασσελάκης, ο μετεωρίτης που ευαγγελίζεται τον αφανισμό των δεινοσαύρων πολιτικής και συστημάτων. Αύριο βράδυ στις 10.30 θα ξέρουμε πόσο πέτυχε η συνταγή και οι σφυγμομετρήσεις.