Σε πρόσφατο άρθρο του στην «Καθημερινή», ο συνταγματολόγος Νίκος Αλιβιζάτος προέβλεψε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει ισχνές πιθανότητες να εκλεγεί πρωθυπουργός.
Είναι μάγος, Πυθία, έμπειρος δημοσκόπος; Διαβάζουν οι συνταγματολόγοι το μέλλον σε κρυστάλλινη σφαίρα; Όχι. Ο κ. Αλιβιζάτος επικαλείται «προβλέψεις των περισσότερων παρατηρητών» για να στηρίξει την άποψή του. Με μια προσεκτική ανάγνωση του άρθρου προκύπτει, πάντως, ότι ο πραγματικός στόχος του είναι να... εξαφανίσει τον Μητσοτάκη από το μετεκλογικό σκηνικό.
Το είχε ήδη επιχειρήσει μια φορά, τον περασμένο Οκτώβριο, ζητώντας την παραίτησή του, με αφορμή τις παρακολουθήσεις. Αλλά αφού ο Μητσοτάκης, σε πείσμα των «παρατηρητών», συνεχίζει ακάθεκτος να διεκδικεί την ψήφο του ελληνικού λαού, και μάλιστα με αξιώσεις, ο κ. Αλιβιζάτος κάνει μια δεύτερη απόπειρα.
Στο άρθρο του, λοιπόν, ο καθηγητής προβλέπει ότι από τις διπλές κάλπες δεν θα προκύψει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Ιδανικό θα ήταν, γράφει, να οριστεί μετά τις 2 Ιουλίου μια κυβέρνηση συμμαχική ή οικουμενική, π.χ. αλά Ζολώτα, με συγκεκριμένη ατζέντα που θα περιλαμβάνει και συμφωνία στα ελληνοτουρκικά. Το τελευταίο προκάλεσε ήδη κάποια μικρή αναστάτωση, κυρίως από όσους το μετέφρασαν ως πρόταση για «μοίρασμα του Αιγαίου», αλλά δεν είναι της παρούσης.
Θα μπορούσε να συμπεράνει κανείς ότι ο κ. Αλιβιζάτος επιθυμεί να τεθεί επικεφαλής μιας τέτοιας κυβέρνησης. Το σενάριο «ζέστανε» ήδη η καραμανλο-δεξιάς αποχρώσεως εφημερίδα «Εστία», σε πρόσφατο πρωτοσέλιδό της, και δεν το διέψευσε ο ίδιος.
Ο καθηγητής στο άρθρο του στην «Καθημερινή» δεν τολμά να ομολογήσει δημοσίως τέτοια προσδοκία. Κατασκευάζει, ουσιαστικά, ένα δικό του σχήμα διακυβέρνησης (χωρίς τον Μητσοτάκη), το οποίο διαφημίζει ως «έναρξη μιας νέας εποχής». Δεν εξηγεί την αναγκαιότητά του. Δεν λαμβάνει υπ' όψιν του τις προτεραιότητες της χώρας ή τις αγεφύρωτες διαφορές των κομμάτων, π.χ. στα εθνικά θέματα. Ρίχνει ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ στο ίδιο τσουβάλι, χωρίς καμία αντίσταση ή κριτική για την ατζέντα Τσίπρα. Δεν δείχνει αγωνία αν το σενάριό του οδηγεί την Ελλάδα σε πολιτική αστάθεια ή σε πολιτικές περιπέτειες.
Μια ματιά στις ποιοτικές μετρήσεις (πιο έγκυρες από τους «παρατηρητές») θα αρκούσε για να διαπιστώσει κανείς τι ισχύει πραγματικά στην κοινή γνώμη: μόνο ένας στους πέντε (22%) επιθυμεί κυβέρνηση συνεργασίας «πάση θυσία» [Αράπογλου, Pulse RC]. Όλα τα σενάρια για «άγνωστο Χ» ή «τρίτο πρωθυπουργό» πατώνουν στις έρευνες: Η πρόταση Ανδρουλάκη χαρακτηρίζεται λανθασμένη από το 66,3%, στη δημοσκόπηση της Marc. Στη δημοσκόπηση της Interview, το 67% τη χαρακτηρίζει λάθος. Και στη δημοσκόπηση της RASS, με το «ούτε Μητσοτάκης, ούτε Τσίπρας» διαφωνεί το 55,6%. Με άλλα λόγια, η πλειοψηφία διαμηνύει -με βάση τις μετρήσεις του παρόντος- ότι δεν θα δεχθεί αναδιαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού ερήμην της, σχεδιασμένη από τις σκοπιμότητες κάποιων «παρατηρητών».
Σε άλλη μέτρηση, το ίδιο αρνητική δήλωσε η πλειοψηφία στην ιδέα να αναλάβει ο Βενιζέλος την πρωθυπουργία: το 89% διαφώνησε (δημοσκόπηση Interview). Το μήνυμα της κοινωνίας ήταν σαφές: καμία αμφιλεγόμενη διαδικασία, καμία μεθόδευση διά της πλαγίας και κανένα σενάριο «παρατηρητών» δεν θεωρούνται αποδεκτά.
Ο Ευ. Βενιζέλος, βέβαια, δεν τα λαμβάνει αυτά υπ' όψιν: «Εάν κάτσουν σε ένα τραπέζι οι αρχηγοί των κομμάτων και έρθουν να πουν έλα να κάνεις τον πρωθυπουργό… ναι, θα διευκόλυνα τα κόμματα και τη χώρα», δήλωσε στη Νίκη Λυμπεράκη, στο Mega, μετά την αρνητική για εκείνον δημοσκόπηση.
Το «ούτε Μητσοτάκης, ούτε Τσίπρας» του Ανδρουλάκη, τελικά, μπορεί να είναι ανεδαφικό, αλλά μας επανασυστήνει όλους αυτούς που αναζητούν εναγωνίως έναν ρόλο στον δημόσιο βίο. Ανθρώπους που υπερπροβάλλουν την αυθεντία και τον τίτλο της επιστημοσύνης είτε για να κρύψουν πολιτικές στοχεύσεις, είτε για προσωπική προβολή. Όσους ονειρεύονται μονίμως την προεδρία, την πρωθυπουργία, ένα υπουργείο στην υπηρεσιακή, μια θέση στο Επικρατείας, παρότι η κοινή γνώμη επιμένει να τους αγνοεί. Αυτούς για τους οποίους ο Φλωρίδης έγραψε «Δεν εννοεί να τους καλέσει αυτή η ρημάδα η Ιστορία». Που περιμένουν ένα νεύμα, έτοιμοι να κάνουν ακόμη και κινήσεις για να μειώσουν την απόσταση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Σου λέει, αφού «ο Τσίπρας πιάνει πουλιά στον αέρα», άρα ξέρει και να μας αξιολογεί.