Εδώ και αρκετούς μήνες συζητείται στη χώρα μας ένα θέμα που στην υπόλοιπη Ευρώπη και τη Δύση έχει λυθεί και δεν απασχολεί την κοινή γνώμη· η ισότητα στον γάμο ή αλλιώς ο γάμος για όλους.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, λοιπόν, φέρνει ένα νομοσχέδιο ύστερα από μια μεγάλη συζήτηση που έχει προκύψει στον δημόσιο διάλογο, με μια συντηρητική προσέγγιση, εννοώντας στην ουσία πως εμείς ως συντηρητικοί είμαστε υπέρ ενός συντηρητικού θεσμού, του γάμου, άρα θα το ρυθμίσουμε νομικά για όλους τους πολίτες, ανεξάρτητα από το φύλο τους, γιατί πιστεύουμε στον θεσμό αυτόν και έτσι θα διασφαλίσουμε και τα δικαιώματα των παιδιών που ζουν ή θα ζουν σε ομόφυλες οικογένειες.
Εννοείται πως το ΠΑΣΟΚ, ως ένα σύγχρονο κόμμα της Σοσιαλδημοκρατίας που είναι μέλος του PES (Party of European Socialists) και της Rainbow Rose (ΛΟΑΤΚΙ+ δίκτυο του PES) έχει στηρίξει κάθε νομοθετική πρόταση με προοδευτικό πρόσημο, δεδομένου ότι εδώ και πολλά χρόνια οι πολιτικές που ενισχύουν, θωρακίζουν και ωριμάζουν την κοινωνία μας είναι μέρος του προγράμματός του και συμφωνημένες σε επίπεδο συνεδρίων και της εκάστοτε ηγεσίας. Η μεταρρύθμιση του Οικογενειακού Δικαίου είναι διαχρονικά συνώνυμη με το ΠΑΣΟΚ, χωρίς αμφιβολία, άλλωστε.
Θα περίμενε κανείς να υπάρχει απόλυτη σύμπνοια των προοδευτικών βουλευτών σε ένα τέτοιο ζήτημα, ωστόσο κάτι τέτοιο για άλλη μια φορά στην Ελλάδα αποτελεί θέμα προς μια εκτενή και εξουθενωτική συζήτηση, ακόμη και στην Κεντροαριστερά και στην ευρύτερη Αριστερά.
Στο πλαίσιο αυτό γίνονται και ακραίες τοποθετήσεις από βουλευτές όλων των κομμάτων, που δεν φαίνεται να καταλαβαίνουν σε ποια εποχή ζούμε, σε ποιο γεωγραφικό σημείο βρισκόμαστε και σε ορισμένες περιπτώσεις και σε ποιου κόμματος τα έδρανα κάθονται. Εκτός, λοιπόν, από ένα θέμα νομικό, αποτελεί και ζήτημα λογικής, ενσυναίσθησης, ηθικής και ευφυΐας και στην ουσία καλούμαστε να αποφασίσουμε εάν θέλουμε να ανήκουμε στη Δύση συνολικά και όχι αποσπασματικά.
Ιδίως εάν αναλογιστούμε πως έχουν γίνει και στο παρελθόν αντίστοιχες συζητήσεις για την ισότητα των φύλων και το δικαίωμα των γυναικών να ψηφίζουν (!), για την άρση των φυλετικών διακρίσεων (!) και άλλων που σήμερα φαντάζουν εξωφρενικά, τότε θα αντιληφθούμε καλύτερα τι καλείται σήμερα το πολιτικό σύστημα να αποφασίσει· εάν θα σταθούν οι δημοκρατικές δυνάμεις στο ύψος των περιστάσεων και αν ως χώρα ήρθε η στιγμή να βρεθούμε στη σωστή πλευρά της Ιστορίας.
Η Πολιτεία άλλωστε είναι αυτή που διασφαλίζει την ισότητα των πολιτών και οφείλει να ρυθμίζει την πραγματικότητα και να καθορίζει τους κανόνες που διέπουν τις κοινωνίες, για ευκολότερη συμβίωση των πληθυσμών.
Ένα θέμα νομικό το οποίο τρομάζει ορισμένους, οι οποίοι όμως δεν τρομάζουν με την έκρηξη της ενδοοικογενειακής βίας και την κακοποίηση παιδιών και δεν είδαμε να ευαισθητοποιούνται, παρά μόνο να μπαίνει στο κάδρο η προστασία των παιδιών και της οικογένειας με αφορμή τη νομική ρύθμιση των ομόφυλων οικογενειών. Μιλάμε για την επιτομή της υποκρισίας και για αδυναμία να αντιληφθεί κανείς την πραγματικότητα.
Με μια απλή αναζήτηση στο Διαδίκτυο μπορεί κανείς να δει πως οι έρευνες που έχουν γίνει καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η ανάπτυξη των παιδιών που μεγαλώνουν σε ομόφυλες οικογένειες δεν έχουν καμία διαφορά στην ανάπτυξή τους και στην ευζωία τους σε σχέση με τα παιδιά που μεγαλώνουν σε ετερόφυλες οικογένειες, ενώ βασικά κριτήρια για την υγιή ανάπτυξη του παιδιού είναι η αγάπη και η διασφάλιση αγαθών που θα έχουν ανάγκη στη ζωή τους. Σε αυτή τη βάση φαίνεται αστείο να εκφράζονται αρνητικά κάποιοι που δεν έχουν καν ιδέα τι σημαίνει ο όρος «τεκνοθεσία».
Σαφώς, λοιπόν, το νομοσχέδιο θα πρέπει να περάσει με όσο το δυνατόν ευρύτερη πλειοψηφία από τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου, ενώ οι παραφωνίες του ΚΚΕ και της ακροδεξιάς δεν εκπλήσσουν κανέναν.
Αυτό που πολλοί δεν καταλαβαίνουμε είναι εάν το ζήτημα για τους βουλευτές που φοβούνται το λεγόμενο «πολιτικό κόστος» είναι εάν θα ταυτιστούν με τις προοδευτικές δυνάμεις και το Κέντρο ή με το ΚΚΕ και την ακροδεξιά.
Εννοείται πως η απάντηση είναι αυτονόητη για όσους βλέπουν την πολιτική ως μια δυναμική διαδικασία που δουλεύει για το παρόν και το μέλλον της κοινωνίας μας αλλά και της ίδιας της ανθρωπότητας.
Γιάννης Βήκας - Αν. γραμματέας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων & σύμβουλος ΚΟ ΠΑΣΟΚ - Κινήματος Αλλαγής σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριληπτικότητας και LGBTI+