«Κυρίαρχο το αίτημα για πολιτική αλλαγή. Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. στις εκλογές η εναλλακτική στην βαρβαρότητα της πολιτικής Μητσοτάκη», λέει ο Νάσος Ηλιόπουλος.
Ποιο το αποτύπωμα του συνεδρίου εν μέσω παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου και πώς αυτό επιδρά σε μία κυβέρνηση που πιέζεται από τις παράλληλες κρίσεις;
Το μήνυμα και η εικόνα ήταν ξεκάθαρα: μαζικότητα -μαχητικότητα- πολιτική αλλαγή. Το συνέδριο μέσα από την πιο μαζική διαδικασία που έχει ζήσει ποτέ ο ΣΥΡΙΖΑ έδειξε ότι το αίτημα για πολιτική αλλαγή είναι κυρίαρχο στη κοινωνία. Ταυτόχρονα οι 5+1 προγραμματικές δεσμεύσεις απαντάνε στα άμεσα, στο γεγονός δηλαδή ότι με τις εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης Μητσοτάκη η πλειοψηφία των πολιτών αδυνατεί να βγάλει τον μήνα. Ταυτόχρονα όμως μέσα από την πολιτική μας για ζητήματα όπως η ενίσχυση της θέσης του κόσμου της εργασίας, του κοινωνικού κράτους αλλά και νέων εργαλείων για το ζήτημα π.χ. της στέγης των νέων ανθρώπων δείχνουμε ότι συνολικά υπάρχει εναλλακτική στα σημερινά αδιέξοδα και την βαρβαρότητα της πολιτικής Μητσοτάκη.
Ποιο το σήμα της ομόφωνης πολιτικής απόφασης του συνεδρίου μετά τις εντάσεις που σημειώθηκαν;
Το συνέδριο έδωσε ένα καθαρό μήνυμα για το κυβερνητικό πρόγραμμα της επόμενης μέρα. Ταυτόχρονα αυτό το πρόγραμμα αποτελεί και εργαλείο στις καθημερινές μάχες και τους αγώνες που έχουμε μπροστά μας. Τα αιτήματα για άμεσα μέτρα κατά της ακρίβειας ορίζουν ταυτόχρονα δύο πράγματα: τι θα έκανε μια προοδευτική κυβέρνηση σήμερα και τι χρειάζεται να διεκδικούν οι πολίτες και οι οργανωμένες κοινωνικές δυνάμεις. Η αλλαγή π.χ. του εργασιακού πλαισίου και η ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας οφείλει να αποτελεί διεκδίκηση ενός ζωντανού και μαχητικού ρεύματος μέσα στην κοινωνία. Αυτό είναι το σήμα και είναι καθαρό. Ο ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία έχει μάθει να είναι ένα δημοκρατικό και ανοιχτό στην συζήτηση κόμμα. Οι όποιες διαφορετικές προσεγγίσεις αποτελούν πηγή δύναμης και αυτοπεποίθησης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τριπλασιάσει τα μέλη του λέει ο Ηλιόπουλος
Αποτελούν οργανωτική πρόκληση οι τριπλές κάλπες σε συνδυασμό με τη δυνατότητα ταυτόχρονης εγγραφής μελών; Πώς θα γίνει η διαδικασία;
Όλες και όλοι έχουμε μπροστά μια όμορφη μάχη, την μάχη της συμμετοχής. Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία έχει ήδη καταφέρει να υπέρ-τριπλασιάσει τα μέλη του. Δεν σταματάμε όμως εδώ. Στις 15 Μαΐου όποιος και όποια επιθυμεί θα μπορεί να γραφτεί στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και να ψηφίσει στην κάλπη εκλογής προέδρου. Με βάση την απόφαση του συνεδρίου, στην κάλπη εκλογής Κεντρικής Επιτροπής, δικαίωμα ψήφου θα έχουν όσες και όσοι ήδη είχαν εγγραφεί μέσα στις προθεσμίες του συνεδρίου μας. Προφανώς και υπάρχουν και οργανωτικές προκλήσεις αλλά το μεγάλο στοίχημα είναι η θετική εικόνα μαζικότητας που υπήρξε στο συνέδριο μας να αποτυπωθεί και στην διαδικασία εκλογής.
Πού τοποθετείται ο πήχης για την επιτυχή έκβαση της εκλογής προέδρου από τα μέλη; Πόσα μέλη εκτιμάτε ότι θα εγγραφούν;
Αν και αναφερόμαστε σε μια εσωκομματική διαδικασία επιτρέψτε μου να πω ότι υπάρχει ένα συνολικότερο πολιτικό και κοινωνικό στοίχημα. Η εικόνα της έναρξης του συνεδρίου με περισσότερους από 8.000 ανθρώπους μέσα στην αίθουσα ήταν μια εικόνα που έδωσε κουράγιο στους προοδευτικούς αριστερούς πολίτες. Το ίδιο χρειάζεται να γίνει και με την συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία. Στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αυτή τη στιγμή βρίσκεται η ευθύνη έκφρασης του μηνύματος της πολιτικής αλλαγής και η συμμετοχή στις 15 Μαΐου θα ενισχύσει αυτή την τάση. Αυτή η διαδικασία αφορά κάθε δημοκρατικό και προοδευτικό αριστερό πολίτη.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος υποστηρίζει ότι ο Αλέξης Τσίπρας «δεν θέλει να προσφέρει στην πατρίδα». Θεωρείτε πως η κατηγορία αυτή βρίσκεται εντός των ορίων του κομματικού ανταγωνισμού;
Οποιαδήποτε κατηγορία από τα στελέχη της κυβέρνησης Μητσοτάκη αποτελεί παράσημο για εμάς. Αναφερόμαστε στην κυβέρνηση που ευθύνεται για την υγειονομική τραγωδία που συνεχίζει να ζει η χώρα. Έχουμε ξεπεράσει σε απώλειες ανά εκ. κατοίκους χώρες όπως το Βέλγιο και η Ιταλία επειδή η κυβέρνηση Μητσοτάκη ποτέ δεν πίστεψε σε ένα πραγματικό δημόσιο και ισχυρό ΕΣΥ. Εν μέσω ενεργειακής κρίσης προχώρησαν στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και οδήγησαν σε οικονομική ασφυξία την κοινωνική πλειοψηφία. Μιλάνε για “προσφορά στην πατρίδα” αυτοί και αυτές που σε ένα κρίσιμο ζήτημα εξωτερικής πολιτικής, στην συμφωνία των Πρεσπών, φόρεσαν περικεφαλαίες και συναντήθηκαν ακόμα και με τους νεοναζί. Είναι σίγουρο ότι μπροστά στην εκλογική μάχη ο κ. Μητσοτάκης δεν θα σεβαστεί τους κανόνες του παιχνιδιού, σεβόμενος με αυτόν τον τρόπο την οικογενειακή του παράδοση. Η λάσπη και η τοξικότητα αποτελούν τα δικά του όπλα. Μπορεί όμως να είναι σίγουρος ότι οι πολίτες θα του στείλουν τον λογαριασμό.
Πλην της φορολόγησης των «ουρανοκατέβατων» κερδών των παραγωγών ενέργειας, ο ΣΥΡΙΖΑ αποφεύγει να μιλήσει για ένα ευρύτερο σχέδιο προοδευτικής φορολόγησης. Μήπως μία αριστερή κυβέρνηση έχει συγκεκριμένα όρια δράσης σε μία νεοφιλελεύθερη ΕΕ;
Ας ξεκινήσουμε από την φορολόγηση των “ουρανοκατέβατων κερδών”. Η διαφορά ανάμεσα στην τιμή παραγωγής και την τιμή χονδρικής δείχνει ότι στην ελληνική αγορά ενέργειας τους τελευταίους μήνες υπάρχουν κέρδη που προσεγγίζουν το 1,5 δις. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αρνείται να θέσει πλαφόν και ταυτόχρονα αρνείται να φορολογήσει αυτά που ακόμα και η Ευρωπαϊκή επιτροπή έχει χαρακτηρίσει ως “ουρανοκατέβατα κέρδη”. Προστατεύουν την αισχροκέρδεια και όχι τους πολίτες. Επίσης αν κάποιος δει τις μειώσεις φόρων που έχει κάνει η ΝΔ π.χ. φόρος συγκέντρωσης κεφαλαίου, φορολογία μερισμάτων, μείωση ΕΝΦΙΑ σε μεγάλες περιουσίες ή τέλος το αφορολόγητο για γονικές παροχές που μπορούν να ακουμπάνε ακόμα και το 1,5 εκ είναι φανερό ότι η ΝΔ και σε αυτό το πεδίο στηρίζει τους λίγους. Άρα επιλογές και δυνατότητες υπάρχουν. Περιορισμοί πάντα θα υπάρχουν πρώτα από όλα με βάση τον συσχετισμό δύναμης. Οι αριστερές κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής δεν έχουν περιορισμούς; Για αυτό τονίζουμε ότι για την πολιτική αλλαγή : χωρίς την κυβέρνηση δε γίνεται, μόνο με την κυβέρνηση δε φτάνει.
Καλείτε τις προοδευτικές δυνάμεις σε συστράτευση με 5+1 προτάσεις που δεν απέχουν από τη ρητορική του ΚΙΝΑΛ, αλλά ο Νίκος Ανδρουλάκης ισχυρίζεται πως ο Αλ. Τσίπρας είναι δεκανίκι της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Πώς μπορεί να γεφυρωθεί αυτό το χάσμα;
Κάθε προοδευτικός και αριστερός πολίτης αυτή τη στιγμή έχει ένα βασικό αίτημα: την ήττα της πολιτικής και της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Μπροστά μας έχουμε κάλπες με απλή αναλογική και αναλαμβάνουμε την ευθύνη να πούμε ότι αυτή η μάχη μπορεί και πρέπει να οδηγήσει στην συγκρότηση προοδευτικής κυβέρνησης. Ο καταλύτης για να συμβεί αυτό είναι η εκλογική νίκη και η πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία. Εμείς μπροστά σε αυτό το αίτημα για πολιτική αλλαγή θα μιλάμε διαρκώς συγκεκριμένα και προγραμματικά. Όποιος αποφεύγει την προγραμματική συζήτηση στην πραγματικότητα είναι εκτός θέματος.
Ο Ηλιόπουλος μίλησε για τη δολοφονία Καραϊβάζ
Η δολοφονία Καραϊβάζ, οι διώξεις Βαξεβάνη – Παπαδάκου και οι παρακολουθήσεις των Μαλιχούδη και Κουκάκη από την ΕΥΠ συνθέτουν το περίγραμμα της δημοσιογραφικής δυστοπίας στην Ελλάδα. Δεσμεύεστε ότι θα επαναφέρετε σε δημοκρατικά επίπεδα την ελευθερία του Τύπου;
Αυτή τη στιγμή το κρίσιμο ζήτημα είναι η ενδυνάμωση του συνασπισμού των Προοδευτικών, Δημοκρατικών και Αριστερών οργανωμένων δυνάμεων και πολιτών ενάντια στον κ. Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του, που χρησιμοποιούν τους κρατικούς θεσμούς και τους μηχανισμούς εξουσίας προς ιδίον όφελος.
Πρόσφατα τι μας είπαν οι έξι διεθνείς δημοσιογραφικές οργανώσεις στην γνωστή κοινή έκθεσή τους υπό τον τίτλο «Έλεγχος του μηνύματος: Προκλήσεις για την ανεξάρτητη δημοσιογραφία στην Ελλάδα».
Σας υπενθυμίζω, κ. Προβολισιάνε, επιγραμματικά: α) για τη δολοφονία Καραϊβάζ διαπιστώνεται ότι η έρευνα διεξάγεται σε συνθήκες αδιαφάνειας, β) ζήτημα διαφάνειας προκύπτει και με την κρατική χρηματοδότηση, η οποία γίνεται εργαλείο πίεσης προς τα ΜΜΕ, γ) οι αστυνομικές αρχές παρεμποδίζουν το ρεπορτάζ σε σχέση με τη μεταναστευτική πολιτική, δ) οι δημοσιογράφοι δέχονται επιθέσεις από την αστυνομία κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων. Και το σημαντικότερο: οι αρχές στην Ελλάδα φτάνουν στο σημείο διώξεων του Κώστα Βαξεβάνη και της Γιάννας Παπαδάκου που πρωτοστατήσαν στην αποκάλυψη του διεθνούς σκανδάλου Novartis, γεγονός που έχει ήδη απασχολήσει την Κομισιόν και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Και αμέσως μετά την έρευνα των δημοσιογραφικών οργανώσεων βλέπουμε την ανακρίτρια να μην επιτρέπει στον Κώστα Βαξεβάνη να ολοκληρώσει καν την απολογία του, συσκοτίζοντας ακόμα περισσότερο τον τρόπο που προσεγγίζει η Δικαιοσύνη την υπόθεση.
Εν τω μεταξύ προέκυψε, δίπλα στην περίπτωση του κ. Μαλιχούδη, η παρακολούθηση από την ΕΥΠ του κ. Κουκάκη, για την οποία ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είπε ψέματα πως δήθεν η παρακολούθηση δεν έγινε από την κρατική υπηρεσία. Μιλάμε για μια σειρά από καραμπινάτες περιπτώσεις κρατικής παρέμβασης που τα κυβερνητικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία ούτε καν είχαν διανοηθεί να μεθοδεύσουν, πόσο μάλλον να επιχειρήσουν να υλοποιήσουν. Η επιστροφή της ελευθερίας του Τύπου σε δημοκρατικά επίπεδα σε μια προοδευτική και αριστερή διακυβέρνηση του τόπου είναι μονόδρομος.