Στην πολιτική, το πρώτο πράγμα που πρέπει να μάθει κανείς είναι να μετράει. Να καταλαβαίνει, να υπολογίζει και να μελετάει τα νούμερα. Τα κάθε είδους νούμερα…
Δέκα μέρες πριν από τις βουλευτικές κάλπες, τα νούμερα δεν επιτρέπουν εφησυχασμό. Όχι μόνο για τους πολιτικούς αρχηγούς αλλά και για το εκλογικό σώμα. Το πιο λογικό και υπεύθυνο τμήμα του, τουλάχιστον.
Οι δημοσκόποι, που τα νούμερα είναι η δουλειά τους, δεν φαίνεται να έχουν αμφιβολία για τον νικητή. Δεν ορκίζονται, όμως, για ποσοστά των κομμάτων, το εύρος της διαφοράς μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ (ακόμη και με τη νέα επινόησή τους για τα διάφορα «περιθώρια» της), το πόσα κόμματα θα μπουν στην Βουλή και συνακόλουθα αν θα επιτευχθεί η ζητούμενη αυτοδυναμία, ή… θα μπούμε σε περιπέτειες.
Ο κ. Μητσοτάκης, δείχνει να μετράει τα νούμερα περισσότερο και με μεγαλύτερη ψυχραιμία και καθαρό μυαλό. Γνωρίζοντας ότι το διακύβευμα αυτής της αναμέτρησης είναι αν στις 8 Ιουλίου η χώρα θα έχει σταθερή και υπεύθυνη κυβέρνηση, δεν παρασύρθηκε από το εντυπωσιακό πρόκριμα των ευρωεκλογών. Ξεκίνησε την βουλευτική προεκλογική εκστρατεία μηδενίζοντας το κοντέρ, κυνηγάει το αποτέλεσμα ψήφο-ψήφο, τονίζει σε όλους τους τόνους ότι στόχος του είναι η αυτοδυναμία και τίποτε λιγότερο, αποκλείει κάθε σενάριο «ψήφου ανοχής», και επισείει τον κίνδυνο ενός νέου ατέρμονα φαύλου εκλογικού κύκλου-με απλή αναλογική.
Αλαζονεία; Φαταουλισμός; Θα μπορούσε να εξηγηθεί και έτσι η στάση του, αν δεν υπήρχε ορατός ο κίνδυνος ακυβερνησίας της χώρας και απόλυτης ασάφειας, λόγω «απλής». Και τα νούμερα λένε ότι η αυτοδυναμία για να επιτευχθεί προϋποθέτει ή πολύ μεγαλύτερη διαφορά ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ από τις 9,5 μονάδες των ευρωεκλογών (χοντρικά, η ΝΔ να πλησιάζει το 40%) με ένα «καλό» διψήφιο νούμερο, ή η Βουλή που θα προκύψει να είναι εξακομματική και πάντως σε καμιά περίπτωση επτακομματική. Το σύνολο, δηλαδή, των ποσοστών των κομμάτων που θα μείνουν εκτός κοινοβουλίου να είναι 12% και πάνω.
Οι δημοσκοπήσεις (ακόμη και στα πιο θετικά για την ΝΔ σενάρια «περιθωρίων»), δεν προεξοφλούν μετά βεβαιότητας ξεκάθαρο μετεκλογικό τοπίο. Ο Μητσοτάκης, λοιπόν, μάχεται να γεμίσει «ψήφο-ψήφο» το… σακούλι, πασχίζει να προσελκύσει κεντροδεξιούς «αναποφάσιστους» ψηφοφόρους που ενδεχομένως σκέπτονται κάποια άλλη (μη ΣΥΡΙΖΑ) επιλογή, μάχεται την αποχή λόγω «βέβαιου αποτελέσματος» σε συνδυασμό με την θερινή ραστώνη και… τα μπάνια του λαού.
Ο κ. Τσίπρας, που ξέρει πως ό,τι και να κάνει θα τερματίσει δεύτερος την κούρσα, μετράει κι’ αυτός τα νούμερα και αγωνίζεται για μια όσο πιο διαχειρίσιμη για την «επόμενη μέρα» ήττα. Αυτό που χαρακτηρίζει το «μέτρημά» του είναι η απολύτως κατανοητή προσπάθειά του να μαζέψει όσους αριστερούς ψήφους του έφυγαν (είτε… αριστερότερα είτε κατά ΚΙΝ.ΑΛ μεριά), να διώξει το υπάρχον κλίμα ηττοπάθειας, να φοβερίζει με ακροδεξιούς νεοφιλελεύθερους «μπαμπούλες» που επέρχονται για να βγάλει από την δεξαμενή των αναποφάσιστων και της αποχής και να επαναπατρίσει τους αρκετούς αριστερούς που δεν τον εμπιστεύονται πλέον, αλλά και «δεν τους πάει» να ψηφίσουν ΝΔ.
Μόνο που με μια…. βολική συριζέϊκη αριθμητική, τα νούμερα αυτών των τελευταίων τα ομογενοποιεί, τα αθροίζει κοντά στις 500.000, τα προσθέτει στα δημοσκοπικά ευρήματα και… αισιόδοξος μιλάει για ανατροπή του αποτελέσματος, λες και κάποιος του εξασφάλισε ότι όλοι οι απέχοντες, οι δυσαρεστημένοι αριστεροί, οι περιβόητοι «δεν ξέρω-δεν απαντώ», στις 7 Ιουλίου θα συμπεριφερθούν με τον ίδιο ακριβώς (και επιθυμητό για τον κ. Τσίπρα…) τρόπο.
Για το αν η χώρα θα μπει σε ακόμη μεγαλύτερες περιπέτειες, λόγω μη επίτευξης αυτοδυναμίας, βασικό ρόλο παίζουν και κάποια… άλλα νούμερα. Αυτά που, δημοσκοπικά τουλάχιστον, δείχνουν να εξασφαλίζουν η «ΜεΡΑ-25» του Γιάνη Βαρουφάκη και η «Ελληνική Λύση» του Κυριάκου Βελόπουλου. Δεν αποκλείεται να κάνουν την έκπληξη, να περάσουν το όριο του 3% και να μπουν στην νέα… επτακομματική πλέον Βουλή! Με αποτέλεσμα για να υπάρξει αυτοδυναμία και κυβερνησιμότητα της χώρας, η ΝΔ να πρέπει να εξασφαλίσει ικανή διψήφια διαφορά, με ποσοστά κοντά στο 40%…
Μιλάμε για νούμερα και… «νούμερα». Και εκ των πραγμάτων πρέπει ν’ αναρωτηθούμε (και να μας πιάσει κατάθλιψη!) και πόσα «νούμερα» με ισότιμο δικαίωμα ψήφου υπάρχουν και στο εκλογικό σώμα του «εξυπνότερου λαού του κόσμου». Που σκέπτονται στα σοβαρά (έτσι δηλώνουν, πάντως…) για τον όποιο λόγο να ψηφίσουν κάποιον που… διαθέτει και πουλάει(!) αυθεντικά χειρόγραφα του Ιησού! Και έναν παθολογικά νάρκισσο που συνειδητά (και καυχιέται κι’ όλας, λέγοντας ότι θα το ξανάκανε!) χρέωσε με τις παλαβομάρες του μια ήδη κατεστραμμένη χώρα με άλλα 100 δις, αποτελεί… παγκόσμιο case study προς αποφυγή, λοιδορείται από τους πάντες (πλην της συζύγου του!) και εμφανίζεται ως…Μεσίας!