Η απεργία της Τρίτης, της ΑΔΕΔΥ, με τη συμμετοχή και του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, είναι προφανώς και μια πολιτική κίνηση. Είναι το πρώτο κρας τεστ της κυβέρνησης Μητσοτάκη με τα συνδικάτα και είναι η πρώτη απεργία που γίνεται επί των ημερών της νέας κυβέρνησης.
Μένει να δούμε στη διάρκεια της ημέρας πόση θα είναι η συμμετοχή. Υπάρχουν όμως και διατάξεις στο νέο νομοσχέδιο που έχουν ανεβάσει στα κάγκελα τους εργατοπατέρες, αφού μπαίνουν αυστηρές ρυθμίσεις για τον τρόπο που λαμβάνονται οι αποφάσεις για τις απεργίες. Στόχος είναι να μπει τέλος στις απεργίες που αποφασίζουν και ψηφίζουν μικρές μειοψηφίες, συνήθως από οργανώσεις της άκρας Αριστεράς, χωρίς τη συμμετοχή των εργαζομένων στις επιχειρήσεις.
Ηλεκτρονική ψηφοφορία για τις απεργίες
Με τις εργασιακές διατάξεις του νέου αναπτυξιακού νομοσχεδίου εισάγεται η ηλεκτρονική ψηφοφορία ώστε να υπάρχει, όπως αναφέρει το σχέδιο νόμου, «ανεμπόδιστη καθολική συμμετοχή των εργαζομένων στις αρχαιρεσίες και στην άσκηση του σχετικού δικαιώματός τους».
Παράλληλα, διατηρείται η ήδη ψηφισθείσα υποχρεωτικότητα παρουσίας του 50%+1 των οικονομικών ενεργών μελών μιας πρωτοβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης στη γενική συνέλευση, προκειμένου να ληφθεί έγκυρη απόφαση.
Χαρακτηριστική είναι η αντίδραση του ΚΚΕ που ασκεί σφοδρότατη κριτική και στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ: «Η νέα επίθεση στο δικαίωμα της απεργίας αποτελεί συνέχεια του νόμου Αχτσιόγλου, αφού στη διάταξη που προβλέπει το 50% συν ένα για τις συνελεύσεις των σωματείων, το σχέδιο Βρούτση, με πρόσχημα την ενίσχυση της δημοκρατίας, προσθέτει την ηλεκτρονική ψηφοφορία για τις αποφάσεις των συνδικάτων, κάνοντας ακόμα πιο ασφυκτικό το νομοθετικό πλαίσιο. Σε μια "δημοκρατία" που η κυβέρνηση μπορεί να εκλέγεται χωρίς ποσοστό συμμετοχής στις εκλογές και να είναι μειοψηφική στο λαό, το να απαιτείται κάτι διαφορετικό για τη λήψη απόφασης για απεργία, σε συνθήκες μάλιστα τρομοκρατίας στους χώρους δουλειάς, είναι μια τεράστια υποκρισία», αναφέρει η ανακοίνωση του Περισσού.
ΚΚΕ: Φακελώνουν τους συνδικαλιστές
Η δεύτερη παρέμβαση του νομοσχεδίου (το οποίο, ας σημειωθεί, είναι ακόμα σε διαβούλευση, δεν έχει εισαχθεί στη Βουλή και αναμένεται να υποστεί τροποποιήσεις) αφορά τη δημιουργία ενός ηλεκτρονικού μητρώου για τις συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζομένων και των εργοδοτών. Σύμφωνα με το υπουργείο, ο στόχος είναι η οργάνωση ενός μητρώου μελών για κάθε συνδικαλιστική οργάνωση, με ακριβή αριθμό συμμετεχόντων σε αυτήν και άρα διαφάνεια στη συμμετοχή των συνδικαλιστών σε όλες τις αποφάσεις που λαμβάνονται.
Το ΚΚΕ θεωρεί ότι το μητρώο οδηγεί στο «φακέλωμα» των συνδικαλιστών και στον ασφυκτικό έλεγχο των συνδικάτων.
«Οι εργαζόμενοι μπορούν να αποτρέψουν τη νέα επίθεση στα εργατικά συνδικαλιστικά τους δικαιώματα, μπορούν να υπερασπίσουν, να δυναμώσουν τις ζωντανές συλλογικές τους διαδικασίες και τα σωματεία τους, κόντρα στις επιδιώξεις της κυβέρνησης και των επιχειρηματικών ομίλων», αναφέρει σε ανακοίνωσή του το ΚΚΕ.
Βάζουν τέλος στην αφισοκόλληση
Η τρίτη παρέμβαση σχετίζεται με τη δημιουργία ειδικής ιστοσελίδας, όπου οι συνδικαλιστικές οργανώσεις θα μπορούν να δημοσιοποιούν τις ανακοινώσεις τους ηλεκτρονικά, ώστε να περιοριστεί το φαινόμενο της αφισοκόλλησης.
Σημειώνεται πως το υπουργείο έχει δεσμευθεί πως οι τελικές αποφάσεις θα ληφθούν κατόπιν διαβούλευσης με τους εκπροσώπους των συνδικαλιστών.
Τέλος στις κλαδικές συμβάσεις
Ακόμα και μετριοπαθείς συνδικαλιστές, πάντως, σημειώνουν ότι άλλες διατάξεις του αναπτυξιακού είναι προβληματικές για τα εργασιακά δικαιώματα, όπως αυτή για την επεκτασιμότητα των κλαδικών συμβάσεων.
Η πρόβλεψη ότι οι κλαδικές συλλογικές συμβάσεις μπορούν να επεκταθούν στο σύνολο των εργαζομένων του κλάδου, μόνο εφόσον οι εργοδοτικές οργανώσεις που υπογράφουν τη σύμβαση εκπροσωπούν άνω του 50% των εργαζομένων στον χώρο, ουσιαστικά -επισημαίνουν οι συνδικαλιστές- αποτρέπει την επέκταση των κλαδικών συμβάσεων, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Αν δεν τις ακυρώνει τελείως.
Προβληματικές κρίνουν και τις ρυθμίσεις για την προσφυγή στη διαιτησία. Οπως γράφει στην «Αυγή» ο Γιώργος Γώγος, οργανωτικός γραμματέας του ΕΚΑ, «καθιστά πρακτικά αδύνατη τη μονομερή προσφυγή των συνδικάτων στη διαιτησία (ΟΜΕΔ), όταν οι εργοδότες δεν συμφωνούν στην υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας».