Πως το είχε πει ο Σημίτης; «Αυτή είναι η Ελλάδα»! Αγέρωχη, αδάμαστη, ανυπότακτη, 200 χρόνια στο χείλος του γκρεμού- και δεν λέει να κάνει επιτέλους το κρίσιμο βήμα μπροστά! Καταδικασμένη να φυτοζωεί στην μιζέρια και την ξεροκεφαλιά της…
Σχεδόν μια εβδομάδα τώρα, ειδικοί, αρμόδιοι, πολιτικοί «υπεύθυνοι», κανάλια (αυτά δα!) μας βομβαρδίζουν και μας τρομοκρατούν με τον… φονιά-χιονιά που επελαύνει και μας απειλεί. Συσκέψεις στα διάφορα επιτελεία, μαζώξεις στο Μαξίμου. Ο περιφερειάρχης Πατούλης πάντα με κομψή εμφάνιση εκστρατείας. Σουλατσάρει από εκπομπή σε εκπομπή και μας εξηγεί τις εργώδεις προετοιμασίες για την αντιμετώπιση της «Ελπίδας» (στους ευφημισμούς, πάντως, σκίζουμε!).
Ατέλειωτα πλάνα με «τα μηχανήματα και τις αλατιέρες» παρατεταγμένα σε κομβικά σημεία για την μεγάλη μάχη, ο υπουργός Πολιτικής Προστασίας να μας ενημερώνει ότι «είμαστε έτοιμοι για τα επερχόμενα- κύριο μέλημά μας να παραμείνουν ανοικτές οι βασικές εθνικές αρτηρίες…»- και σωστά.
Μηνύματα στα κινητά μας από τι 112 ότι το κακό έρχεται, να μην κυκλοφορούμε αν δεν υπάρχει μεγάλη ανάγκη, αν αναγκαστούμε να βγούμε με προσοχή και αλυσίδες στα αυτοκίνητα «ακόμη και στο κέντρο της πόλης…» και δεν συμμαζεύεται.
Και επιτέλους, το «κακό» (το αναμενόμενο!) ενέσκηψε. Πριν φθάσει σε Αττική και Αθήνα (του μισού εθνικού πληθυσμού…) μας μούρλαναν στα (ωραία, όντως!) πλάνα με την…. Ψαρού στην Μύκονο να θυμίζει παραθαλάσσιο Σαίν Μόριτς, την πανέμορφη Σύρο αποκλεισμένη από γειτονιά σε γειτονιά από τα χιόνια και πάει λέγοντας. Που πάει να πει, ξέραμε ΟΛΟΙ, αρμόδιοι και πόπολο, τι μας έρχεται στα πολυδαίδαλα και προβληματικά αστικά κέντρα. Και μας διαβεβαίωναν ότι είχαν ληφθεί όλες οι ανθρωπίνως δυνατές πρόνοιες…
Τώρα, με το συμπάθιο: όταν κ. Πατούλη μου βλέπεις –έστω αργά το βράδυ της Κυριακής- τις παραλίες και την Βούλα να «ασπρίζουν», πόσο μυαλό θέλει για να σκεφθείς ότι…. καλού κακού πρέπει να στείλεις ένα εκχιονιστικό στην (ανηφορική) Κατεχάκη που οδηγεί στην Αττική Οδό και το αεροδρόμια; Να Φροντίσεις με μια-δυο αλατιέρες να την κρατήσεις ανοικτή, «εάν» μας κάτσει η στραβή;
Δεν το σκέφθηκες- εντάξει. Όταν είδες τ’αποτελέσματα της απερισκεψίας σου, και τα… μποτιλιαρίσματα από το χιόνι και τον πάγο 200 μέτρα από την Μεσογείων συνεννοήθηκες να πάνε περιπολικά στην αρχή της Κατεχάκη και να απαγορεύουν την διέλευση πάσης φύσεως οχημάτων που ΔΕΝ έφεραν αντιολισθητικές αλυσίδες. Σωστά. Το είδαμε στις τηλεοπτικές μας οθόνες τα «100» κάθετα στο δρόμο να «ελέγχουν» τα διερχόμενα αυτοκίνητα. Το ίδιο είδαμε και λίγο μετά τον «Σταυρό» στην Μεσογείων, που επίσης τα χιόνια και ο πάγος (ούτε εκεί είχαν φανεί εκχιονιστικά ή αλατιέρες…) καθιστούσαν την περαιτέρω πορεία… περιπέτεια.
Το τραγικό, όμως, που παρακολουθήσαμε σε «ζωντανή σύνδεση», ήταν ότι οι οδηγοί σταματούσαν στα περιπολικά, και… μετά συνέχιζαν (τους επετράπη να συνεχίσουν!) στον όποιον προορισμό τους, χωρίς αλυσίδες, περήφανοι και… ωραίοι ως Έλληνες! Ήταν απλώς θέμα (ολίγου) χρόνου να μποτιλιαριστεί η Κατεχάκη και η Μεσογείων προς τα Μεσόγεια, και συνακόλουθα ΚΑΙ η Αττική Οδός, κυρίως στο ρεύμα προς «Ελ. Βενιζέλος»! Με «διπλωμένες» νταλίκες που τους επετράπη να μπουν στον αυτοκινητόδρομος χωρίς αλυσίδες, και το 95% των άλλων αυτοκινήτων επίσης χωρίς αλυσίδες, ήταν και πάλι θέμα χρόνου να μετατραπεί η «Αττική» σε απέραντο πάρκινγκ ακινητοποιημένων οχημάτων…
Για να’ χουμε καλό ρώτημα,, η εταιρία που εκμεταλλεύεται τον κλειστό αυτοκινητόδρομο και εισπράττει… μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ ημερησίως από τα διόδια, δεν υποχρεούται να διαθέτει τους μηχανισμούς (εκχιονιστικά, αλατιέρες κ.λ.π) να τον κρατάει ανοικτό, τι στην ευχή; Η αποζημίωση που απαίτησε να δοθεί από την «Αττική», 2.000 ευρώ, σε κάθε εγκλωβισμένο, είναι η ελάχιστη αναγκαία «συγγνώμη»…. κατόπιν «εορτής». Το ζήτημα είναι στις… ατέλειωτες συσκέψεις (στις οποίες μετείχε και η «Αττική») παρουσίασε, της ζητήθηκαν να παρουσιάσει σχέδια αντιμετώπισης των προβλημάτων, ή όλοι αρκέστηκαν σε …καλοπροαίρετες διαβεβαιώσεις;
Και πάμε τώρα και σε… εμάς, τον «εξυπνότερο λαό του κόσμου»! Σου λένε αδέρφι, αν δεν είναι μεγάλη ανάγκη, μην βγεις, κάτσε σπίτι, τα πράγματα θα είναι δύσκολα. Κι’ αν αναγκαστείς να βγεις, να έχεις αλυσίδες για το αυτοκίνητο. Σαχλαμάρες, «ξέρουμε εμείς…», βγαίνουμε, «κολλάμε» διαολοστέλνουμε, και… κατηγορούμε κι’ όλας το κράτος «που δεν υπάρχει»!
Υπάρχει κράτος που να μπορεί να κουλαντρίσει αυτόν τον λαό; Κράτος που να μην σου επιτρέπει να προσπεράσεις τα περιπολικά που κλείνουν τον δρόμο, κι’ αν το επιχειρήσεις, να συλλαμβάνεσαι επιτόπου! Κράτος που αν βρεθείς «κολλημένος» κάπου στον πάγο χωρίς αλυσίδες, παρά τις προειδοποιήσεις και… τα «112», να οδηγείσαι στο αυτόφωρο και να σου κόβεται λίαν τσουχτερή κλήση, που να μην την ξεχάσεις ποτέ!
Θα χειροκροτούσαμε παθιασμένα την οξεία κριτική της αντιπολίτευσης, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝ.ΑΛ, και τα πυρά της εναντίον της κυβέρνησης και τον κρατικό μηχανισμό «που αρκέστηκε σε συστάσεις και συσκέψεις», αν είχαν το θάρρος να απαλλαγούν για λίγο έστω από τον λαϊκισμό τους, και να καταγγείλουν παράλληλα και την απαράδεκτη συμπεριφορά, την περιφρόνηση στις οδηγίες και τις συστάσεις, του…. περήφανου ελληνικού λαού, ο τράχηλος του οποίου ζυγό δεν υπομένει! Το πολιτικάντικο κανάκεμα, απλώς μας κάνει πιο… αντικοινωνικά γαϊδούρια!