Στο γραφικό νησί Χάλκη, κοντά στη Ρόδο, βρέθηκε προσφάτως ο πρωθυπουργός. Είδαμε σε πλάνα το απίθανο ντεκόρ με τα παραθαλάσσια αρχοντικά, τα οικολογικά πλοιάρια και τους ισχυρούς Έλληνες χορηγούς μιας πρωτοβουλίας που βαφτίστηκε GR-eco islands.
Αν κατάλαβα καλά, αυτό το ταξίδι αστραπή στη Χάλκη ήταν ένας τρόπος για τον πρωθυπουργό να βάλει σε εικόνες μια πρωτοβουλία που κρίνει ως πολύ σημαντική: την «πράσινη ανάπτυξη» των νησιών. Με απλά λόγια, στη Χάλκη, οι κάτοικοι, σε συνεργασία με τον Δήμο, θα παράγουν την ενέργεια που καταναλώνουν, πρακτικά μηδενίζοντας το κόστος της. Ο πρωθυπουργός το αποκάλεσε «μοντέλο ενεργειακής δημοκρατίας» που μπορεί να μειώσει τα κόστη στους λογαριασμούς ενέργειας. Μία τολμηρή απάντηση όχι μόνον στην πρόκληση της κλιματικής αλλαγής αλλά και στις αυξήσεις των τιμών σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο, που είναι και το μεγάλο αγκάθι.
Μοιάζει σαν ένα μεγάλο βήμα προς το μέλλον. Αν σχεδιαστεί καλά και υλοποιηθεί άμεσα, μπορεί να αναδειχθεί στο επόμενο μεγάλο project της χώρας. Δεν ξέρω αν θα γίνουμε «Δανία του Νότου» που έλεγε παλιά και ο ΓΑΠ, -τότε μείναμε στα λόγια του αέρα. Τώρα το project δείχνει ρεαλιστικό, αφού εκεί θα κατευθυνθούν περισσότερο από το 1/3 των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης. Υπάρχει η πολιτική βούληση τα ποσά αυτά να πλαισιωθούν από δεκάδες δισ. ιδιωτικών επενδύσεων, διαμορφώνοντας το οικονομικό και κοινωνικό τοπίο των επόμενων δεκαετιών. Συν κάποιες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, όπως λέει το πλάνο. Αν γίνουν, θα είναι μια πολύ θετική εξέλιξη.
Ας κάνουμε μια σούμα: έχουμε μια συμφωνία με την Αίγυπτο για νέα ηλεκτρική διασύνδεση, ώστε η Ελλάδα να γίνει σημείο εισόδου στην ευρωπαϊκή αγορά για το πράσινο υδρογόνο που παράγεται στη Μέση Ανατολή και στη Βόρεια Αφρική. Θα ψηφιστεί ένας νέος κλιματικός νόμος που θα αφορά την κλιματική αλλαγή. Το project περιλαμβάνει υπεράκτια αιολική ενέργεια, υδροηλεκτρική ενέργεια, σταδιακή απεξάρτηση από τον άνθρακα. Όλες οι παλιές λιγνιτικές μονάδες θα κλείσουν σταδιακά έως το 2023.
Ιδού πεδίο δόξης λαμπρό για την Αντιπολίτευση! Όσα κόμματα ενδιαφέρονται για το περιβάλλον, την κλιματική κρίση και την πράσινη οικονομία, ας κατεβάσουν προτάσεις. Ό,τι δεν κάνει σωστά η κυβέρνηση Μητσοτάκη, να επικριθεί και να δοθούν εναλλακτικές. Ώστε να ξέρουν και οι πολίτες ποιος ενδιαφέρεται πραγματικά για το πράσινο μέλλον μας και την προσαρμογή στις νέες απαιτήσεις. Κατά συνέπεια θα μάθουμε κι εμείς ποια κυβέρνηση θα ασχοληθεί με επενδύσεις, όταν η παρούσα αποχωρήσει.
Δυστυχώς, η αντιπολίτευση ζει στον δικό της μικρόκοσμο, εγκλωβισμένη σε ιδεοληψίες και συμπεριφορές άλλης εποχής. Με αφορμή το ταξίδι στη Χάλκη, το μόνο που βρήκε να πει ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν υβριστικά σχόλια γιατί ο Μητσοτάκης μπήκε σε βάρκα! Άρχισαν διάφοροι τα «ανέμελος», «βαρκάρης» κλπ., «Μανταλένα», αποκάλεσε τον πρωθυπουργό μια πρώην συριζαία βουλευτής, επειδή ο Μητσοτάκης χρησιμοποίησε το e-πλοίο. Και ακολούθησε ορυμαγδός από τρολ γιατί στο γαλάζιο πουκάμισο του Μητσοτάκη υπήρχαν τα αρχικά του: ΚΜ. Είναι να απορείς πού τα σκέφτονται και πόσο χαμηλά έχει πέσει ο πολιτικός πήχυς.
Αλλά και το ΚΙΝΑΛ, αποκομμένο από τον πραγματικό κόσμο, βυθισμένο στη δίνη μιας αυτιστικής εκλογικής διαδικασίας, δεν μπήκε στον κόπο να ασχοληθεί, φυσικά, με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ή να αντιπροτείνει ένα δικό του πρόγραμμα. Πράσινη μετάβαση, Ταμείο Ανάπτυξης, άγνωστες λέξεις.
Μ' αυτά και με τ' άλλα, δεν είναι λοιπόν να απορεί κανείς που τρεις νέες δημοσκοπήσεις μέσα στον Οκτώβριο (GPO, Pulse, Alco) μας παρουσίασαν λίγο πολύ το γνωστό πολιτικό τοπίο: η αντιπολίτευση παραμένει, μετά από δυόμιση χρόνια, παράδοξα στάσιμη και εγκλωβισμένη, την ώρα που η φθορά της κυβέρνησης αποδείχθηκε ότι ήταν μικρή και παροδική.
Δεν θα πάμε πουθενά όσο τα κόμματα της αντιπολίτευσης συνεχίζουν να παλεύουν με τον κακό τους εαυτό. Η σημερινή αρνητική εικόνα τους συνδέεται προφανώς με τα (φθαρμένα) πρόσωπα αλλά και με την απουσία ενός σύγχρονου ρεαλιστικού και ελκυστικού στους πολίτες προγραμματικού λόγου. Η εμμονή σε μειοψηφικές πρακτικές στοιχίζει πολύ, χωρίς να διαφαίνεται κάποια αλλαγή στον ορίζοντα. Με χοντροκομμένα αστεία τύπου #Keriakos ή «Γκόρτσος» δεν χτίζεις προφίλ στιβαρού πολιτικού αρχηγού και κατά συνέπεια εναλλακτικής πρότασης διακυβέρνησης.
Aυτό που η Αντιπολίτευση αδυνατεί να καταλάβει είναι ότι μετά από μια δεκαετία κρίσης και με την 4η Βιομηχανική επανάσταση να είναι ήδη πραγματικότητα, το μείζον σήμερα είναι τα εργαλεία απέναντι στις καινούριες προκλήσεις, όπως η κλιματική κρίση, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η ψηφιακή επανάσταση, μεταξύ άλλων . Σε αυτό το θέμα η αριστερή σκέψη υστερεί σοβαρά σε ιδέες. Ενώ οι Έλληνες αναζητούν μεγαλύτερο ποσοστό από μια διαρκώς αυξανόμενη πίτα, η αριστερά αντιπροτείνει φτωχοποίηση και επιδοματικές λογικές. Σε αυτούς που επιζητούν το επιχειρηματικό περιβάλλον να είναι ευνοϊκό και φιλικό, αντιπροτείνει ένα εχθρικό κράτος και μια δυσβάσταχτη φορολογία.
Με άλλα λόγια τους μιλάς για ΑΠΕ κι αυτοί βλέπουν τα αρχικά στο πουκάμισο!