Για κάποιον λόγο, αδιευκρίνιστο ως σήμερα, στον ΣΥΡΙΖΑ ήθελαν σαν τρελοί να βάλουν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ -που δεν απειλούνταν από κανέναν- αλλά τους φαίνεται «αχρείαστο» να μπουν η Φινλανδία και η Σουηδία, που απειλούνται από τον Πούτιν. Μιλάμε για τιτάνες της διπλωματίας!
Και πράγματι, άφρισαν στον ΣΥΡΙΖΑ με τη διεύρυνση και το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ. Ο Αλέξης Τσίπρας το είπε πιο πονηρά, ενώ ο Δ. Τζανακόπουλος τα είπε χοντρά: Μιλώντας στον ΣΚΑΪ, δήλωσε ότι «η πολιτική ασφάλειας, την οποία ακολουθεί αυτή τη στιγμή το ΝΑΤΟ, έχει οδηγηθεί σε πλήρες αδιέξοδο, σε πολύ μεγάλο βαθμό αποτέλεσε και την αιτία της σημερινής σύρραξης και της ρωσικής εισβολής. Σε ό,τι αφορά τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ, θεωρούμε ότι είναι αχρείαστη και είναι ένας λόγος που θα μπορούσε να αναζωπυρώσει την κρίση. Εδώ χρειαζόμαστε μια άλλη πολιτική ασφάλειας» (27/6/2022).
Ο κ. Τζανακόπουλος δεν εξήγησε, φυσικά, ποια είναι αυτή η «άλλη πολιτική ασφάλειας». Η ίδια με αυτή που διεκδικούν ο Πούτιν και ο Ερντογάν; Μια τρίτη που δεν γνωρίζουμε; Ποια είναι η τάξη πραγμάτων που βολεύει τον ΣΥΡΙΖΑ; Καλό θα ήταν να ξεκαθαριστεί προεκλογικά, για να ξέρουμε τι μας περιμένει, αν τυχόν μας την πέσει κάποιος δικτάτορας. Το μόνο που εξήγησε ο κ. Τζανακόπουλος είναι ότι το ΝΑΤΟ φταίει για την εισβολή στην Ουκρανία και θα φταίει για τυχόν «αναζωπύρωση της κρίσης»! Αν, δηλαδή, ο Πούτιν εισβάλει σε Σουηδία, Φινλανδία ή αλλού στην Ευρώπη, ο κ. Τζανακόπουλος δεν θα 'χει πρόβλημα με τον εισβολέα, αλλά με το ΝΑΤΟ!
Ας μη γελιόμαστε: υπάρχει ένα κόμμα, στην Ελλάδα, που συμμερίζεται περισσότερο τις αγωνίες του Πούτιν (ή και του Ερντογάν) και λιγότερο της Ατλαντικής Συμμαχίας, που παλεύει να ανασυγκροτηθεί, μπροστά στις νέες απειλές. Οι άνθρωποι δεν το κρύβουν, το λένε φανερά.
Υπάρχει μια εξήγηση γιατί λυσσάει ο ΣΥΡΙΖΑ με την ενίσχυση και διεύρυνση του ΝΑΤΟ. Η Κουμουνδούρου κοιμήθηκε την Τρίτη με τα δεδομένα του '90 και ξύπνησε την Τετάρτη με ένα νέο ατλαντικό δόγμα: Στη Σύνοδο της Μαδρίτης, το ΝΑΤΟ έκανε τη μεγαλύτερη αναθεώρηση από τη λήξη του Ψυχρού Πολέμου -η νούμερο ένα απειλή είναι πλέον η Ρωσία και οι ΗΠΑ θα στείλουν στην Ευρώπη επιπλέον 300.000 στρατιώτες, για να ανταποκριθούν σε μελλοντικές απειλές. Περισσότεροι Αμερικανοί στρατιωτικοί θα κατακλύσουν τη Γηραιά Ήπειρο, θα γεμίσει αμερικανικά αντιτορπιλικά η Μεσόγειος και ένα μόνιμο γενικό επιτελείο του 5ου Σώματος του αμερικανικού στρατού δημιουργείται στην Πολωνία, για να προστατευθεί η Ουκρανία.
Ικανοποίηση για όλα τα κράτη-μέλη που απειλούνται από δικτάτορες ή δικτατορίσκους με αυτοκρατορικές διαθέσεις στην Ευρώπη. Έχουμε κάποιον να μας φυλάει! Πλερέζες, αντιστοίχως, στον ΣΥΡΙΖΑ. Μετά την άρση του βέτο από πλευράς Τουρκίας για την είσοδο Σουηδίας-Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, ο πρώτος που είδε «τεράστια νίκη των Τούρκων και ήττα της Ελλάδας» (μαζί με κάποια υπόλοιπα καραμανλικών και ρωσοψέκ) ήταν ο Κατρούγκαλος. Ποιος να το περίμενε!
Φανταστείτε στη Σύνοδο της Μαδρίτης να είχαμε κυβέρνηση τον Κατρούγκαλο («είμαι κομμουνιστής από τα 15 μου») ή τον Τζανακόπουλο να εξηγούν στους ηγέτες ότι το ΝΑΤΟ φταίει για τη ρωσική εισβολή και ότι κακώς στείλαμε όπλα για να αμυνθούν οι Ουκρανοί απέναντι στον Πούτιν. Φανταστείτε να εξηγούσαν, αυτοί οι δύο, στον Μακρόν και στον Μπάιντεν ότι η ενίσχυση και διεύρυνση του ΝΑΤΟ είναι «αχρείαστη» και η Ελλάδα δεν χρειάζεται εξοπλισμούς με Ραφάλ, φρεγάτες ή F-35 για να αποκρούσει τυχόν επεκτατικές βλέψεις εις βάρος της.
Δύο διαφορετικές κοσμοθεωρίες συγκρούονται και στην εξωτερική πολιτική, είναι προφανές. Από τη μια, ο σεβασμός της διεθνούς τάξης και νομιμότητας, που θεωρεί, ευλόγως, τον Πούτιν απειλή νούμερο 1 και τον Ερντογάν «ταραξία» στη Μεσόγειο. Με αυτήν την κοσμοθεωρία συντάσσεται η πλειοψηφία του ελληνικού λαού, και το 56,5% θεωρεί πως είναι σωστή η κυβερνητική κατεύθυνση απέναντι στην Τουρκία (Marc, 29/6).
Η άλλη εναλλακτική καταδικάστηκε ήδη στις εκλογές του 2019, και μειοψηφεί στις δημοσκοπήσεις.