Αν ήμουνα κυβέρνηση, δεν θα διακήρυττα και μάλιστα με τόσο κατηγορηματικό και δεσμευτικό τρόπο, δυο-τρείς φορές την ημέρα πως «ό,τι και να γίνει, δεν θα εφαρμοσθεί νέο lockdown». Θα κράταγα μια πισινή. Το έχει ξαναπεί άλλωστε στο παρελθόν και αναγκάστηκε να φανεί ανακόλουθη…
Κι αν ήμουνα αντιπολίτευση, με όσα έχω ήδη διαπράξει, θα απέφευγα τον λαϊκίστικο διχαστικό λόγο σε μια τόσο δύσκολη συγκυρία που απειλείται η κοινωνία. Αν δεν έχει κάποια συγκεκριμένη και ρεαλιστική εναλλακτική πρόταση (που όλο αυτό τον καιρό έχει αποδείξει ότι δεν έχει…) θα σιωπούσα αιδημόνως για να μην ενθαρρύνω , αν μη τι άλλο, με την αλλοπρόσαλλη στάση μου τους αντί-εμβολιαστές. Γιατί, ακριβώς αυτό κάνει…
«Αν δεν μπορεί να πάρει δύσκολες αποφάσεις, τότε να φύγει!»… σάλπισε ο κ. Τσίπρας εναντίον του πρωθυπουργού. Μαζί του- αλλά ας μας πει τουλάχιστον ποια «δύσκολη απόφαση» θα έπαιρνε ο ίδιος! Γιατί κουτοπονηρίστικα, εκ του ασφαλούς, χωρίς κανένα κόστος, αρκείται στο «δεν τα κάνεις καλά, φύγε…» χωρίς δικές του δεσμεύσεις και ανάληψη ευθυνών. Ε, ας μας πει το «καλό και δύσκολο»…
Δεν ξεχνάει κανείς, βέβαια, το… πανδημικό παρελθόν του ΣΥΡΙΖΑ: αρχικά «δεν υπάρχουν τα εμβόλια που εξαγγέλλουν!». Στην συνέχεια, κάθε περιοριστικό μέτρο που λαμβανόταν, ήταν… καταδολίευση της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (για δε την απαγόρευση δημοσίων διαδηλώσεων και πορειών «απολυταρχική μεθόδευση»…). Αλλά και όταν η κυβέρνηση, σταθμίζουσα επιτυχώς ή λιγότερο επιτυχώς, τα νέα δεδομένα αλλά και τις επιπτώσεις των απαγορεύσεων στην παραπαίουσα οικονομία έπαιρνε σταδιακά πίσω κάποια μέτρα… πάλι την κατηγορούσε ότι «εξυπηρετεί τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας» -πλουτοκρατία το ψιλικατζίδικο της γειτονιάς, τα μικρά μαγαζιά, τα εμπορικά…
Τον κατά γενική αποδοχή, σε τούτη την φάση, χαρακτηρισμό «πανδημία των ανεμβολίαστων», ο κ. Τσίπρας τον βρίσκει… ρατσιστικό απέναντι στο 30% των ανεμβολίαστων συμπολιτών μας, γιατί λέει «έχουν φυσικά και αυτοί την ευθύνη τους, αλλά ευθύνες έχει και η κυβέρνηση που δεν τους έχει πείσει!» Για όνομα Θεού, τι άλλο να κάνει δηλαδή; Από τ’ αχάραγα μέχρι τα μεσάνυχτα, ενημερώνει, επικοινωνεί τα εφιαλτικά νούμερα κρουσμάτων, θυμάτων και διασωληνωμένων (ανεμβολίαστοι στην συντριπτική τους πλειοψηφία, άνω του 85%), επιβάλλει περιορισμούς κοινωνικής ζωής για τους ανεμβολίαστους και την κατηγορεί η Κουμουνδούρου για… διαχωρισμό της κοινωνίας! Πώς αλλιώς να πείσει φοβισμένους, φανατικούς και ιδεοληπτικούς πως το εμβόλιο είναι η μόνη λύση επιβίωσης;
Με την πολιτική του αυτή, ο ΣΥΡΙΖΑ ενθαρρύνει στον βαθμό που δεν υποκινεί, σε πολύ επικίνδυνες δυναμικές αντιθέσεις μιας θυμωμένης και έμπλεης δυσαρέσκειας κοινωνία από την πανδημία και τα επακόλουθα της, που δεν θέλει πολύ να διχασθεί απρόβλεπτα. Το καταλαβαίνει, προφανώς, αλλά αδιαφορεί μπροστά στο «μείζον» που είναι η υπονόμευση και φθορά μιας κυβέρνησης που με όλους τους διαόλους που αντιμετωπίζει, αντέχει…
Όλη η Ευρώπη, για να μείνουμε στην «γειτονιά» μας, βρίσκεται στο έλεος ενός διαολικά ανθεκτικού, με απρόβλεπτες μεταλλάξεις, επίμονου και… έξυπνου ιού! Μέσα στο τελευταίο τρίμηνο, 50 εκατομμύρια κρούσματα, με ρεκόρ στην οργανωμένη, αυστηρή και πειθαρχημένη Γερμανία. Η υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών, υιοθετείται από όλο και περισσότερες χώρες, ο Μακρόν εξήγγειλε πως χωρίς την τρίτη δόση, δεν ισχύσει κανένα πιστοποιητικό covid-free, που επιτρέπει παρουσία σε δημόσιους χώρος, εστίαση, κέντρα διασκέδασης.
Κάνει ό,τι μπορεί η κυβέρνηση. Με λάθη, οπισθοδρομήσεις, ολιγωρίες, βιαστικές εκτιμήσεις και αποφάσεις. Αλλά ό,τι μπορεί. Η ανάγκη να ζήσει η οικονομία είναι εφιαλτικά επιτακτική, όπως και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Και τον σκύλο χορτάτο και την πίτα ολάκερη δύσκολο να τα έχεις- μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ αρμενίζει ανεύθυνος και αμέριμνος στις μικροπολιτικές του σκοπιμότητες.
Αλλά, μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις. Μακάρι να μην χρειασθεί, αλλά δεν είναι σώφρον και υπεύθυνο για μια κυβέρνηση να αποκλείει a priori, lock-down και άλλα δυσάρεστα, επώδυνα και σκληρά μέτρα με παράπλευρες οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες. Ας αφήσει τον ΣΥΡΙΖΑ μόνο στον λαϊκισμό του…