Τον περασμένο Νοέμβριο κατηγόρησαν τον Κικίλια ότι κάνει «εμπόριο ελπίδας για το εμβόλιο που ακόμη δεν βρίσκεται καν διαθέσιμο».
Πώς το ήξεραν; Οι αδαείς άνθρωποι γιατί προτρέχουν;
Ευτυχώς, η επιστήμη θριάμβευσε για μια ακόμη φορά πάνω στον σκοταδισμό, και το εμβόλιο διατέθηκε σε χρόνο-ρεκόρ. Διακίνησαν στο μεταξύ θεωρίες για τον Μπιλ Γκέιτς, τον Σόρος, τα τσιπάκια στον εγκέφαλο, έριξαν σκιές πάνω σε ένα τεράστιο επιστημονικό επίτευγμα, ελπίζοντας, ίσως, να ναυαγήσει.
Προηγουμένως έλεγαν δεν έχουμε μάσκες. Ή οι μάσκες είναι μεγάλες σαν αλεξίπτωτα. Μετά είπαν δεν έχετε ΜΕΘ. Πάλεψαν για να μην πετύχει η τηλεκπαίδευση. Ειρωνεύτηκαν τη γιγάντια προσπάθεια του Πιερρακάκη για τα SMS της καραντίνας.
Και μάσκες βρέθηκαν, και ΜΕΘ δημιουργήθηκαν, και το ΕΣΥ άντεξε.
Λοιδόρησαν τις πρώτες 9.750 δόσεις εμβολίων, είπαν ότι φταίει η κυβέρνηση που δεν διεκδίκησε περισσότερες. Ενώ γνώριζαν ότι στην ΕΕ μοιράστηκε η ίδια παρτίδα. Ειρωνεύτηκαν τις κούτες που ήρθαν από τις Βρυξέλλες, το φορτηγό που τις μετέφερε. Δεν είναι καμπάνια μίσους, μικροπρέπεια ή μικροπολιτική. Είναι φθόνος.
Τα 'βαλαν ακόμη και με το φανελάκι του Τσιόδρα, την καρφίτσα που φορούσε στο πέτο η νοσηλεύτρια. Ειρωνεύονται τον Σωτήρη Τσιόδρα -τον άνθρωπο που δεν έχει άλλο χώρο στο σπίτι του για να κρεμάσει τους τίτλους των σπουδών του- κάποιοι που ζουν με το χαρτζιλίκι της μαμάς…
Φθονούν τον Τσιόδρα, τις γνώσεις και την ευρυμάθειά του, επειδή αποφοίτησε με άριστα από την Ιατρική, σπούδασε στο Χάρβαρντ και ανέβηκε γοργά όλες τις βαθμίδες της ακαδημαϊκής εξέλιξης. Παραμένει ένας ταπεινός κύριος, και αυτό δίνει ένα βαθύτερο υπαρξιακό περιεχόμενο στην αριστεία του. Οι φθονεροί άνθρωποι επιβουλεύονται ακόμα και όσους σιωπούν για την επιτυχία τους. Ανίδεοι, μπορούν μόνο να σχολιάσουν αν ήταν «γαριασμένο» το «κασκορσέ» του κι αν είχε μια στάλα ιδρώτα στο στέρνο…
Τώρα ίσως ελπίζουν σε επιπλοκές εμβολιασμένων ή εύχονται να μη φτάσουν στην ώρα τους τα πακέτα της Pfizer σε χωριά και κωμοπόλεις. Να καθυστερήσει η δεύτερη δόση. Προσδοκούν να υπάρξουν διαμαρτυρίες για αλλεργίες ή παράξενες αντιδράσεις. Τα επιχειρήματά τους μπορεί να είναι ακραία, ψευδή και υπερβολικά, αλλά ο στόχος τους είναι να κρατήσουν σε βρασμό τους δικούς τους.
Η άγνοια συμβαδίζει με τον φθόνο, χέρι-χέρι.
Κάνουν σαν να μη θέλουν να λήξει ο κίνδυνος, ούτε να δοθεί αίσιο τέλος στη φρίκη που ζήσαμε το 2020. Προσδοκούν σε προβλήματα για να φορτώσουν στον πολιτικό αντίπαλο ανικανότητα. Κηρύσσουν τον πόλεμο ακόμη και στην επιτυχία των εχθρών τους. Πλησιάζουν αυτό που έλεγε ο Γκορ Βιντάλ: «Όταν κάποιος φίλος πετυχαίνει, κάτι πεθαίνει μέσα μου».