Η βουλευτής Α' Αθηνών της ΝΔ Φωτεινή Πιπιλή με άρθρο της στο iefimerida.gr τονίζει ότι η ψήφιση του νέου Ποινικού Κώδικα είναι η Δικαίωση του Me too με τη σφραγίδα του νόμου.
Οι επαΐοντες του πληκτρολογίου -επί παντός επιστητού- και οι ευκαιριακά «νεοεισερχόμενοι» στον πολυδαίδαλο χώρο των γυναικείων αιτημάτων και αναγκών ,αλλά και οι πολιτικοί, οι πιστοί στο δόγμα της θορυβώδους ,αλλά εφήμερης δημοσιότητας και αυτή τη φορά απέδειξαν πως η προοδευτικότητά τους εξαντλείται μπροστά στον στέρεο τοίχο που τους διαχωρίζει από την πραγματικότητα.
Η συνολική άρνηση και καταψήφιση επί της αρχής του Νομοσχεδίου σχετικά με τις τροποποιήσεις του Ποινικού Κώδικα από το σύνολο της αντιπολίτευσης-με εξαίρεση τον Ανδρέα Λοβέρδο από το ΚΙ.ΝΑ.Λ- και η «υποσχετική» κάποιων βουλευτών πως θα ψηφίσουν κάποιες διατάξεις, προσκρούει μετωπικά στην εκφρασθείσα ,με πολλούς τρόπους , κοινή λογική της κοινωνίας .Διότι η αρχή του νομοσχεδίου του Υπουργείου Δικαιοσύνης συμπυκνώνει με σαφήνεια την αναγκαιότητα των αλλαγών προς την ενίσχυση της ασφάλειας και προστασίας του κοινωνικού συνόλου καλύπτει το νομοθετικό κενό από καταργήσεις αδικημάτων, αλλά κυρίως ,ενισχύει,πρωταρχικώς, τις ευάλωτες ομάδες.Γυναίκες ,ανηλίκους, πολίτες τρίτων χωρών, θύματα σεξουαλικής κακοποίησης παρενόχλησης ,εκμετάλλευσης traffickingκ.α
Δεν χρειάστηκε μεγάλο χρονικό διάστημα «δοκιμής» του νομοθετήματος ΣΥΡΙΖΑ για τον νέο-τότε- Ποινικό Κώδικα ο οποίος μάλιστα ψηφίστηκε με εκβιαστικό τρόπο, μόλις μία ημέρα πριν το κλείσιμο της Βουλής, το 2019.
Ο θόρυβος από τις αλυσιδωτές αντιδράσεις σχεδόν του συνόλου των πολιτών από τα συνεχή δείγματα εφαρμογής του Π.Κ ,οι επικίνδυνες επιπτώσεις της στην καθημερινότητα,είχαν εγκαίρως επισημανθεί από τη Νέα Δημοκρατία και τον Πρόεδρό της Κυριάκο Μητσοτάκη, ενώ είχε αμέσως εξαγγελθεί προεκλογικά η τροποποίηση σύμφωνα με τα πορίσματα Ειδικής Επιτροπής Νομικών.
Οι εφιαλτικές αποκαλύψεις για τις αθρόες πρόωρες αποφυλακίσεις στυγερών εγκληματιών ,η απαλλαγή από κάθε τιμωρία λογής επιτήδειων περί το οικονομικό έγκλημα και οι χαμηλές πτήσεις σε ποινές βιαστών, κακοποιητών γυναικών , ανηλίκων και ενηλίκων ,το «χάιδεμα» σε άντρες αφέντες στους εργασιακούς χώρους ήταν ,από τότε, το επίδικο για εμάς .Οι κατά συρροήν απεχθείς γυναικοκτονίες των τελευταίων μηνών απόρροια κατά κάποιους των επιπτώσεων της πανδημίας και των αυστηρών μέτρων -κατ εμέ διαιώνιση παραδοσιακής οπισθοδρόμησης των γαλουχημένων με την ιδιοκτησιακή αντίληψη επί των γυναικών«τους»-οδήγησαν εν πολλοίς σε διαμάχη -κυρίως μεταξύ μη νομικών -περί του όρου -και αν ισχύει- γυναικοκτονία ενώ δικαίως επικράτησε το αίτημα περί παραδειγματικής τιμωρίας των δραστών.
Η βασικότερη διάταξη του Νομοσχεδίου ανοίγει διάπλατα την πόρτα για τηναυστηρή απονομή δικαιοσύνης και για τις γυναικοκτονίες ,όπως και για όλες τις ανθρωποκτονίες με την ποινή της ισοβίου καθείρξεως, αλλά και με την επιμήκυνση του χρόνου ισόβιας κάθειρξης ,χωρίς τα περιθώρια διαζευκτικότητας όπως υπήρχε στο Π.Κ του 2019 που προέβλεπε μεν ισόβια αλλά για πολλές περιπτώσεις υπερίσχυε η πρόσκαιρη κάθειρξη .
Συνέπεσε αυτή τη δύσκολη διετία στο να αναδυθούν από το σκότος της σιωπής βασανιστικές για τη λογική του μέσου πολίτη φρικαλεότητες ,κυρίως χάρις σε τολμηρές γυναικείες προσωπικότητες-Μπεκατώρου -Παπαχαραλάμπους κ.α. για συμπεριφορές που ,όπως και στις γυναικτονίες προέρχονται από το άρρωστο αίσθημα υπεροχής ,όχι του άντρα ιδιοκτήτη εδώ, αλλά από την ανεξέλεγκτη πεποίθηση του άνδρα ανώτερου όντος που «διαπαιδαγωγεί» ,εκμεταλλευόμενος από την «υψηλή» του θέση, νέα κορίτσια κατά τα δικά του,αρρωστημένα , σεξουαλικά πρότυπα .Και είναι απογοητευτικό μα βασισμένο στην «αλήθεια» του Ποινικού Κώδικα του 2019, ότι αμέσως μετά την προφυλάκιση των δραστών -δολοφονιών, βιασμών- με ολιγόλεπτους υπολογισμούς οι νομικοί συνυπολόγιζαν με ακρίβεια το πόσο…λίγο θα κρατηθούν στη φυλακή προκαλώντας τη γενική οργή. Εφεξής στα μείζονος απαξίας αδικήματα που επισύρουν ισόβια κάθειρξη, συμπεριλαμβάνεται και ο βιασμός σε βάρος ανηλίκου -προβλέπεται ρητά.
Μία από τις πιο εξοργιστικές διατάξεις του Π.Κ του προεκλογικού ΣΥΡΙΖΑ-που επανέρχεται τώρα και μάλιστα σε πιο αυστηρή κατάταξη ως προς την αντιμετώπισή της - ήταν η κατάργηση του αξιόποινου της μαστροπείας γυναικών ,μία παγκόσμια εξαπλωμένη μάστιγα ,ιδιαίτερα από την εποχή της κατάρρευσης του κομμουνιστικού Μετώπου και την εξάπλωση των μεταναστευτικών ρευμάτων .Με ειδικές διατάξεις αυτή η σκοτεινή πλευρά της «επιχειρηματικότητας» με χιλιάδες θύματα-ενήλικα και ανήλικα άτομα- όχι μόνον επαναποινικοποιείται αλλά και αυστηροποιείται ενώ προβλέπεται πλέον κάθειρξη και όχι φυλάκιση σε συγκεκριμένα αδικήματα όπως :αποπλάνηση ανηλίκων ,αιμομιξία κ.α. Μία σημαντικότατη καινοτόμος πρωτοβουλία ,προερχόμενη από το ελληνικής γραφής κίνημα Me too αντιμετωπίζει πλέον αυστηρά τον χρόνο έναρξης της παραγραφής των εγκλημάτων ,όταν τελούνται σε βάρος ανηλίκων ,ενώ η προάσπιση της προσωπικότητας εργαζομένων γυναικών που δέχονται σεξουαλική παρενόχληση στον εργασιακό τους χώρο καθώς και των ανηλίκων οδηγεί τη δικαιοσύνη να διωχθεί η πράξη αυτεπάγγελτα και όχι κατόπιν εγκλήσεων των θυμάτων ,ενώ η καταγγελία έχει περιθώριο πέντε χρόνων για να γίνει, χρονική διάρκεια απαραίτητη για την ικανότητα των θυμάτων να είναι σε ασφαλή θέση ώστε να δικαιωθούν.
Καταλήγοντας: ένα από τα χειρότερα αντιπολιτευτικά επιχειρήματα που ακούστηκαν στην ολομέλεια της Βουλής, ως δικαιολογία για το «όχι», τέθηκε από γυναίκα βουλευτή. Αναρωτήθηκε σε έντονο ύφος: «Το νομοσχέδιο φτιάχτηκε στο πόδι, άλλωστε δεν είναι δυνατόν να αλλάζει ο ποινικός κώδικας κάθε 2 χρόνια». Ως γυναίκα προς γυναίκα, θέλω να μόνο να της υπενθυμίσω, εκτός όλων των άλλων πως πριν από 2 χρόνια, δεν υπήρχε ούτε η Σοφία Μπεκατώρου, ούτε το κίνημα Me Too, ούτε οι συνεχείς γυναικοκτονίες, ούτε οι Λιγνάδιδες, ούτε καν η ίδια η κοινωνία που ακόμα και σε ένα χρόνο, ακόμα και σε ένα μήνα, είναι ικανή να αλλάζει και να διεκδικεί ένα πιο ασφαλές αύριο.